Blunder!!

Na het lezen van een van de topics, moest ik opeens aan dit verhaal denken, over onze vorige hond.
Ik was een keer het balkon schoonmaken, gewoon in me badjas, smorgens vroeg.
En ze wou er steeds op, maar ja, dan liep ze alles vies in huis, dus ik deed de deur dicht.
Zij tegen de deur aanspringen, springen, blaffen...

Toen ik klaar was, wou ik naar binnen... Had ze de haak erop gesprongen!!!
Dus ik kon niet meer naar binnen!!
2 hoog, dus naar benede klimmen in badjas was ook geen optie...
Ik geprobeerd, om haar met dr neus de haak open te laten doen.. neee hoor..
En zij piepen binnen, en voor de deur liggen.
T was kouuuud!

Me telefoon ging op de eettafel lekker liggen trillen, want iemand belde mij, maar ja, daar kon ik niet bij!!

Ik heb 4 uur op het balkon gezeten tot er iemand thuis kwam, en zij maar zielig doen!!

Hahaha.

Voortaan deed ik maar de haak naar benede en de deur op een kiertje!

Hebben jullie ook wel eens zo een blunder gemaakt? Ben benieuwd! haha

Haha! het is net als die reclame :P

Ik heb niet echt zo'n blunder gemaakt.. geloof ik..

Haha, niet met de hond (ja, wel een keer uitlaten en dan de sleutel binnen laten liggen en dan bij de buren wachten tot mijn vriend thuis kwam van zijn werk), maar wel met de kat.

Wij buiten, kopje koffie drinken. Tuindeur dicht.
Willen we weer naar binnen, heeft de kat met haar voorpootjes de onderste deurgrendel gestaan.. Die was naar beneden gegaan.. En wij konden dus niet naar binnen..

Gelukkig was de bovenbuurman thuis, hij heeft de voordeursleutel, dus door ons huisje heengelopen, kon hij de achterdeur weer openmaken

Dus voortaan hier ook, de haak naar beneden en de deur op een kiertje

Ik ga eerst slapen en erover nadenken...
Wel een hele leuke blunder die je met ons deelt!

Ikben benieuwd!
Slaaplekker

Ik heb het laatst ook gehad, ging in de tuin een sigaretje roken, zoontje mee en dochterlief en hond zaten saampies achter het glas van de deur naar me te kijken. Maar om de 1 of andere reden had mijn zoon de tuindeur iets te hard dichtgegooid waardoor ie in het slot was gevallen.

Nou, daar sta je dan, twee aan de ene kant voor het glas en twee aan de andere kant....

Gelukkig had ik wel mijn telefoon bij me. Mijn man werd uit het veld geplukt tijdens zijn voetbalwedstrijd, want er was crisis hahaha.

Maar ben blij dat ik niet in mijn badjasje stond Manon hahaha, wat een verhaal zeg!

Twee keer zoiets meegemaakt. Ik ga meestal m´n huis in en uit via één van de tuindeuren. Aan de binnenkant zitten onder en boven van die klemmen. De onderste klem heeft mijn hond, door er tegen aan te gaan liggen, tot twee maal toe omhoog geduwd waardoor ik er niet meer in kon. Als zoiets gebeurt neem ik mezelf voor niet meer via de tuindeur weg te gaan als m´n hond thuis blijft. Natuurlijk vergeet ik dat na verloop van tijd weer.De deuren hebben dubbelglas dus om ruimte te maken aan de bovenkant met een breekijzer, zonder het glas te breken, om zo met een ijzerdraadje de onderste klem weer omhoog te krijgen valt niet mee. Zeker niet ´s winters als het koud is en je zo snel mogelijk naar binnen wilt. Beide keren uren bezig geweest om weer binnen te komen.

Hahaha, daar had ze je mooi te pakken!

Mijn moeder past hier vaak op de honden als ik werken ben. Sinds kort hebben we een hondenluik. Een uitkomst voor hond én mens want moeders is er ook al een keer doorheen gekropen omdat ze zichzelf buitengesloten had!

(het is de grootste maat luik, toch blijft het knap )

Ik zit hier even heel hard te lachen...wat een leuke blunder! Ik zie het al helemaal voor; een verkneukeld koud verfrommeld mensje in d'r badjasje op het balkon...hahaaa, en dan ook nog foon, de hond die mekkert..heerlijk!

haha dewi,door het hondeluik


kan zo 1,2 ,3 niet iets bedenken



of was het die keer dat ik te wandelen was,plat op mijn snuit ging,skinny keek me stomverbaasd aan,ik snel om me heen kijken of er ook iemand in de buurt was(gelukkig niet)


of die keer toen ik te wandelen was en door een slootje ging(deze was dieper dan ik dacht,tot de knieen toe in het water)
en koud dat het was



gr liesbeth

Die ken ik met die deur...
is mijn vader ook al vaker gebeurt...gelukkig is het als hij naar buiten gaat zo dt hij dan naar de loods gaat en dus sleutels in zijn zak heeft...
Wij hebben een grote schuifpui voor de keuken en daarnaast een halletje met een deur...
Dus mijn vader heeft altijd de schuifpui kunnen openmaken...wat een geluk...

geweldig verhaal
en inderdaad lijkt de reclame wel

haha, wat een reacties!

Dankjewel Isabella :P

hahhaa.

Yago heeft zichzelf een keer opgesloten in de auto (en mij buiten dus). Ik heb geen centrale vergrendeling en meneer was zo enthousiast aan het rondhopsen dat hij met zijn poot het knopje van de deur had ingedrukt, kon ik er niet in. Gelukkig waren we nog thuis en kon ik de reservesleutel gebruiken, moest dat aan de hondenschool gebeurd zijn had ik kilometers te voet naar huis gemoeten met een hysterische hond opgesloten in de auto! Sindsdien hou ik mijn autosleutel voor alle zekerheid maar bij me.

Sowieso altijd doen Lydia...
Khad eens ochtenddienst (6 uur beginnen) dus ik stond om kwart over 5 bij mijn auto...
zenuwachtig want het was mijn EERSTE dag werken...autosleutels erin om de auto warm te laten draaien...mijn autoruiten ijsvrij maken...en toen kwam ik de auto niet meer in omdat de deuren (wel centrale vergrendeling) zich zelf hadden afgesloten...dus ik naar binnen(woonde in een huis met 3 duplex appartementen) en bellen he dat mn man de deur open kon maken..maar die maakte niet open...nou bellen op mobiel maar NIETS...op een gegeven moment stond ik dus om 5:30 met de buurman naar de auto te kijken terwijl mijn man lag te slapen omdat hij neits hoorde...

Sindsdien is mijn vergrendeling stuk en kan ik dus NOOIT de deuren sluiten...heel apart...
Die baan kon ik trouwens vergeten want ik hoefde niet te komen...
Hebben tot de middag gewacht tot mijn moeder uit NL(woonde in BE) de sleutel kon komen brengen waarmee we de auto konden open maken...

Oke ik dwaal af...

Zoiets had ik met onze 1e hond. Mijn zusje en ik waren nog klein, 8 en 10 jaar denk ik.
Onze hond was een goede sul, mijn moeder moest heel even weg. 'ik kan jullie toch wel alleen laten he? Geen rarae fratsen uithalen hoor!' zoiets zei ze nog, haha!

Mijn zusje en ik gingen braaf in de zandbak in de achtertuin spelen, de hond was binnen.
Opeens springt Sonja tegen de deur aan, ze wilde ook naar buiten. Dus ik naar de deur, ging niet open!
Had ze ook met dr poot de knip erop gedaan.

Nouja,niet erg. Mama komt toch zo weer thuis. Niet dus! Die was, bleek achteraf, aan de klets geraakt met iemand. En wij maar wachten. Werd toch wel koud.
Nou, naar de buurvrouw die heeft de sleutel van de voordeur.
Buurvrouw was weg, naar de volgende buurvrouw, die weer een sleutel heeft van de 1e buurvrouw.
Die was er ook niet.

Toen zijn mn zusje en ik maar naar mn vaders werk gefietst, zonder jas. Werd behoorlijk frisjes. Ik kan me nog herrineren dat ik op een veel te kleine fiets moest, dat vond ik toen heel erg.

Mijn vader werkte toen bij de Gazelle fabriek, een gigantisch bedrijf. Wij naar de portier, die liet vervolgens mn vader omroepen.
Mn vader dacht natuurlijk dat er iets ergs aan de hand was, anders komen je kinderen van 8 en 10 niet alleen naar je werk toe.

Of we de sleutel mochten lenen
Weer terug naar huis, staat mn moeder daar doodongerust te zijn waar wij waren, haha!

Hahahaha! Ongelovelijk :p
Wat je al durft he op die leeftijd haha

Hihi, ja we vonden onszelf ook heel stoer natuurlijk!

ik heb al is buiten gestaan.
ik ging met noa even naar buiten naar de kippen. toen had iemand van mijn huisgenoten die ook een app hier hebben de hoofd deur gesloten en ik kon natuurlijk nie binnne.
aan de deur staan wachte tot ook een huis genoot binne na huis kwam. was met die sneeuw noa had het zo koud

Ik heb het een keer gepresteerd om midden in de nacht met onze toenmalige hond Remco te gaan wandelen. Ik zal zo rond de 11/12 jaar zijn geweest. Kon niet slapen dus ik bedacht me dat ik wel met de hond kon gaan wandelen. Heel zachtjes Remco van het voeteneind van pap en mam haar bed gelokt met "Gaat ie mee?" Natuurlijk toch veel te hard maar omdat pap en mam mijn slapeloosheid kenden lieten ze maar begaan. Het was vrijdag dus ik hoefde de volgende dag toch niet naar school.

Wat ze niet verwacht hadden was dus dat ik ging wandelen. Maar ik lekker lopen met de hond, alleen natuurlijk vergeten sleutels mee te nemen. Dus toen ik weer binnen wilde ging dat niet door. Want ik was door de voordeur eruit gegaan en de poort en achterdeur zijn midden in de nacht natuurlijk niet open. Ik heb toch echt wel een half uur moeten wachten en diverse keren aanbellen voor pap naar beneden kwam ... hij was niet zo blij met mijn actie want hij moest er toch zijn bed voor uit, en was al bang dat er iets gebeurd zou zijn omdat midden in de nacht de deurbel ging. Dus de volgende keer dat ik niet kon slapen lieten ze me niet meer heen doen en werd ik netjes weer terug mijn bed ingestuurd.

Haha geweldig, ik heb gelukkig nog nooit zoiets meegemaakt maar mijn vader wel. Hij neemt namelijk Beau wel eens mee als hij de auto gaat afspuiten. Dus mijn vader zet de auto in zo'n wasbox en loopt beau ik de auto zitten. Beau van de ene stoel naar de andere stoel aan het springen om de waterstraal te "vangen" . totdat hij op de centrale deurvergrendeling stapte. (en de sleutels staken nog op het contact).

Toen is mijn vader net zolang langs de auto gaan rennen (20 min) totdat Beau weer op de centrale deurvergrendeling stapte.. Vraag me wel eens af wat die andere mensen allemaal gedacht hebben hihihi..


veel liefs

Hahahaha hilarisch... M'n vriend ging laatst met Bodhi naar het park en Bodhi wilde niet meer komen... Hij is aan het puberen en rende iedere keer voor m'n vriend weg haha... En toen we samen gingen, liet hij zich zo aanlijnen...

Ik ben eens het kanaal in gesprongen voor onze 1e hond ( weer Sonja, jaja ). Die dacht 'ik spring gewoon het kanaal in.' Toen ging ze liggen spartelen en happen en kopje onder.

Ik dacht dat ze verdronk!


Het was herfst, niet echt lekker zwemweer. Ik was een jaar of 13, 14.
Maar ja, ik kon ook niet thuiskomen met de mededeling dat Sonja in het kanaal was verdronken.

Dus ik zette me schrap en ..plonste erin. Hond bij de halsband gepakt en mee naar de kant gesleurd.
Wat een goede daad, maar niet heus!

Ik stond nog geen seconde op de kant of Sonja duikt net zo hard het kanaal weer in.
Ja daaaag! Weer ging ze spartelen en happen.

Wat bleek: ze vond het leuk om met de poten het water omhoog te spatten en dan met de bek op te vangen. Dat leek net alsof ze naar lucht hapte.


Daar stond ik dan, al druipend in de kou...
Ik was behoorlijk chagrijnig!

ik had het ook een keer toen ik in een flat woonde.ik was op stap geweest,en mijn hond had ook de grendel erop gedaan,alleen deed hij niet zielig,nee,die rotbeesten waren me met zijn allen uit aan het lachen!
de buren waren nog wakker,en ik ben via hun huis naar mijn balkon geklommen,waar mijn slaapkamerraam open stond.toen kon ik gelukkig binnen.

Ochoch, gelukkig geen blunders met de honden. Wel ná iets te hebben gedaan met de honden.
Hond uit de achterbak halen en daarbij de sleutels in de achterbak leggen. Vergetened dat de sloten er al op zitten. Dus ik doe de achterklep dicht en sleutels nog in de achterbak dus moesten wij buiten wachten hahahaha (KOUD!!)

Liefs,

Manon,na een nachtje slapen ben ik niet op een blunder uitgekomen...jammer he?!
Ik moet wel lachen om de verhalen!