Snuffelwandeling

Nu het savonds weer vroeg donker wordt is het bij ons erg rustig op straat en in het park. Dit is heerlijk voor Max omdatie dan lekker zn ding kan doen. Nu ben ik gaan proberen om een zo geheten snuffelwandeling te lopen. 

Dit houdt in dat Max de route mag bepalen en overal uitgebreid snuffelen maar wel aan de riem zit. Ik hoop datie zo wat zekerder wordt aan de riem. 

Ik loop alleen tegen 2 dingen aan en wil hier graag advies over. Het eerste punt is dat Max achter katten en honden aan wil en uitvalt. Mij lijkt dat ik dan toch de snuffelwandeling even moet onderbreken tot de rust weergekeerd is?

Het tweede punt is dat Max op dit moment nog steeds zijn standaard rondje loopt. Hij snuffelt wel uitgebreid. Maar hij wijkt niet van t pad af en ook niet van het rondje. Is dit een probleem? 

Ik doe erg regelmatig snuffelwandelingen.

Ik heb May het comamndo "jou beurt" aangeleerd. Dit betekent in haargeval dat zij mag kiezen wanneer we hoe lopen. Ze begon ook met het standaard rondje.

Zo af en toe keek ze een andere kant op en daarop heb ik ingespeeld met ja ga maar het is goed. En dat ateeds meer uitgebreid. Waardoor ze uiteindelijk dat commando dus steeds beter begreep.

En de rondes dus ook steeds gevarieerder werden. Soms maakt ze de wandelingen 3 uur lang en de volgende keer maar 30 minuten.

En dan de honden en katten. Het uitvallen naar hondne is wat onhandig, is er een mogelijkheid die te ontwijken? Iig zo goed mogelijk. Verder daar geen ervaring mee dus advies geven is wat lastig.

De katten daarintegen heb ik zeeeer veel ervaring mee. Lullig gezegt ik gebruik de katten. Als May de route mag kiezen gaat ze namelijk vaak juist langs huizen wandelen waar katten wonen. Lekker veel snuffelen. Ja onderweg vind ze ook wel eens een kat. Prima, echter mag ze er niet achteraan dat weet ze en lopen we, voor hoever ze dit kan ene keer beter dan de andere, met ontspanenn lijn weer weg bij de kat en mag ze daarna weer verder snuffelen en akttenhuizen zoeken.

Misschien kun je dan eens naar een heel andere omgeving gaan.

En daar Max de route laten bepalen en laten snuffelen.

Wie weet waar je dan uit komt. 

Ik loop daar ook wel tegen aan dat als Jenna mag kiezen dat ze dan een paar rondjes heeft, altijd hetzelfde. Die rondjes zijn wel met voorbedachte rade, op een rondje stond ooit "het kattenvrouwtje" (iemand die voedsel voor zwerfkatten en duiven op vaste plekken neerlegt) en gaf haar wat lekkers. Een ander rondje is een plekje waar in appeltijd afgevallen appels liggen.

Ik doe het nu vaak zo dat ik tijdens zo'n wandeling toch een andere kant opga soms een paar keer, en zij vanaf dat punt dan weer mag kiezen, zodat we ook nog eens wat afwisseling hebben.

Jenna is ook een hond die reageert op andere honden, als er dus een andere hond aankomt, moet ik dus ook aktie ondernemen en haar kort naast me nemen, soms oversteken om uitvallen te voorkomen. 

Ik heb een teef, ik heb ook snuffel ochtendjes ingelast...ze lijkt dan echt op een reu, sprieten worden uitgebreid besnuffeld, mag van mij, ik leid haar dan ook niet af, over een goede ronde doe ik dan wel heel erg lang, ik merk dat ze het heerlijk vind, en heel tevreden de auto weer instapt, als ze echt uit gesnuffeld is dan zie ik dat aan haar ze loopt dan gewoon achter me aan, einde van de snuffelsessie, ......dat doe ik niet iedere dag, tijdens de snuffelsessie plast ze dan ook echt overal tegen sprieten aan noem maar op wat ze tegen komt, ik moest er wel aan wennen, heb nog nooit zo,n hond gehad.    Van mij hoef mijn hond niet iedere dag in het gereel te lopen, zeker als we geen kip mens of hond tegen komen dan gun ik haar die snuffel sessie....   

Er mogen best regels zijn hoor, ondanks dat je hond zelf mag kiezen. Niet achter katten en konijnen aan, niets van straat eten. Ik wil als het donker is, ook niet natuurgebieden in waar geen lantaarnpalen staan.

Let goed op Max tijdens het wandelen. Misschien heeft hij niet in de gaten dat hij zelf mag kiezen. Staat hij even stil en kijkt hij een bepaalde kant op? Loop dan eens die richting in!

Ziva heeft het ook moeten leren hoor. Tegenwoordig weet ze dat ze bij toe maar/waar wil je heen/kies maar zelf mag kiezen. Maar dat heeft wel even geduurd. Nog steeds gebeurt het dat we op een kruispunt staat en ergens heen kijkt maar toch niet die kant op gaat. Als ik dan zeg dat het mag, gaat ze snel, met het staartje enthousiast omhoog!

En soms staat ze ergens, zeg ik dat ze mag kiezen en kijkt ze mij aan; kies jij maar vrouwtje. En dat doe ik dan.

Wandel ze!

Grappig om te lezen hoe andere honden reageren op ‘keuzes hebben’ bij een snuffelwandeling. Ik geef Remi al snuffelwandelingen sinds ze een pup is, dus heb haar niet perse hoeven leren dat ze zelf mag kiezen, wel dat er soms ook naar mij geluisterd moet worden . Ze zal nooit om bevestiging vragen, of afwachten een bepaalde kant op te gaan. Ze weet precies wat ze wil, en owee als ik een andere kant op loop, dan gooit ze haar 6,5kg in de ankers XD Ik moet haar dan omkopen, of wachten tot ze het opgeeft. Dit duurt soms 10 seconden, en soms tot ik een ons weeg, en moet ik haar alsnog omkopen.

Wel gaat ze soms stilstaan en wil ze aangehaald worden, na een spannende situatie bijvoorbeeld. Ook zoekt ze graag bankjes op; ik denk doordat ik dat deed toen ze nog een pup was. We gingen dan een wandeling maken die langer was dan ‘aanbevolen’, en elke 10-15 minuten even een bankje of muurtje opzoeken. Zelfs op plekken waar we nog nooit geweest zijn, herkent ze bankjes, en neemt me er mee naar toe. En dan kijkt ze van mij naar het bankje. Ik moet eerst zitten, en dan springt ze naast me, of gaat aan mijn voeten zitten. En dan rondkijken maar. In de zomer ging ze dan ook wel eens zonnebaden, nu moet ik het al snel afkappen, want ze begint te trillen als een rietje van de kou. Maar blijft wel zitten en rondkijken 

Als het aan haar ligt, lopen we langs alle stukken waar eten en aandacht te halen valt. Vooral de dierenwinkels zijn favoriet, en als we door het centrum lopen, wil ze zo’n route lopen, dat we langs alledrie de dierenwinkels gaan 

Hebben jullie honden trouwens nog voorkeur voor wandelen in bepaalde omgevingen? Remi loopt het liefst door de bebouwde kom. Park krijg ik haar niet/nauwelijks in. Ze markeert helaas wel als een reu, wat wandelen in de bebouwde kom dan af en toe wel ‘vervelend’ maakt, want dan wil ze graag tegen struiken en heggen van voortuinen aan plassen. Soms lukt haar dit, maar ik probeer het te voorkomen. En er zijn voor mijn gevoel meer ogen die je raar aankijken als je afwachtend naast je hond staat te wachten tot ze een richting uitkiest, of dat ik er dan maar een uitkies en ze besluit dat het die kant in ieder geval NIET is en in de ankers gaat, en ik verschillende richtingen op blijf lopen tot ik blijkbaar de juiste heb gekozen, en ze dan eindelijk mee loopt XD Ik heb er schijt aan en ben gelukkig nog nooit aangesproken, maar voel me toch soms wat opgelaten, haha!

Maar zou ook niet anders willen. Ik vind het leuk om voor de wandeling niet te weten hoe we precies gaan lopen. Na de eerste kilometer heb ik wel een redelijk beeld, ze kiest meestal voor 1 van de twee ‘basis’wandelingen die ze het vaakst kiest, en van daaruit gaan we toch plots eens een nieuwe weg in, of gaan we voor de ‘grotere’ variant van een van die twee wandelingen. Meestal wil ze wel voor de grotere, soms doen we dat, soms wil ik alleen de ‘basis’, want die is ook al een uur. En zij heeft soms na 3 uur dat ze nog steeds niet richting huis loopt  Dan kap ik het ook af, dat trekken mijn knieën en heupen tegen die tijd vaak dan al niet meer 

Ziva loopt juist naar de randen van de stad en van daaruit de natuurgebiedjes in. Dat vind ze veel leuker dan in de bebouwde kom, al vraag ik me nog steeds af of dat is omdat de geurtjes daar leuker zijn of omdat ze hoopt dat ze er los mag, want ze loopt veel liever los dan aan de lijn.

Andere favorieten zijn losloopveldjes, die zijn er nogal wat in de buurt en als het even kan, gaan we ze allemaal af. Niet om te snuffelen hoor, nee nee. Dan moet ik haar bezig houden; balletje gooien, commando’s oefenen of spelen met andere hondjes.

In dierenwinkels komt ze ook graag maar er zit er maar één in de buurt en meestal zijn winkels toch dicht als we wandelen. Dus dat probeert ze maar weinig.

Overigens weet ze soms ook precíés wat ze wil hoor! En andere keren vraagt ze dan toch de bevestiging of heeft ze ging zin om te kiezen. Ik vind het allemaal best. Ze is vrij onzeker aangelegd, ik denk dat het daar ook mee te maken heeft.

Tip voor TS: loop eens een andere richting in dan de vaste ronde. Hoeft niet vanuit de deur maar als je merkt dat hij de standaard ronde pakt, loop dan eens een keer links ipv rechts. En laat hem vanaf daar weer kiezen!

Jenna kiest ook meestal een bebouwde kom wandeling als ze mag kiezen.

Opvallend was een bepaalde afslag vanuit het park, richting bos, zowal zij als haar voorganger Lola, als Momo, en Kelly (beide laatste van mijn vriends moeder) willen (wilden) dat pad niet graag inslaan en al helemaal nooit uit zichzelf. Terwijl het toch een mooi rustig bospad langs een rivier is en we daar ook regelmatig wandelden.

Lola had ook sterke voorkeuren, en in het begin werd ze ook echt wild als we ergens niet konden gaan lopen waar zij graag heenwilde. Ik loste dat uiteindelijk op door een paar stappen mee haar richting op te lopen en dan een bochtje maken naar de juiste richting. Dan ging het wel goed.

Voor Indy is snuffelen zijn grootste hobby.Hij mag kiezen naar waar,verwend nest.Met als gevolg,ken je dat liedje,van voor naar achter van links naar rechts van boven naar beneden van links naar rechts,......Plezant hoor!!Nu is hij al wat rustiger,maar vroeger zat hij achter Vanalles,konijnen,eenden,duiven.

Niet alles gelezen, als ik mijn hondje laat snuffen.....er liggen altijd bergen van hondendrollen, van dat slappe spul, en dan ben ik toch bang voor giardia......of zelfs parvo (komt hier regelmatig voor) laten jullie je honden daar ook aan snuffen? 

Ik heb mn beagle juist moeten leren dat echt niet elk rondje een snuffelrondje is

We doen er eigenlijk elke dag wel 1. Hij mag kiezen, maar achter katten/konijn aan doen we niet. Dat weet hij ook, al probeert hij het soms nog wel eens. 

Ik neem eigenlijk altijd een handje héle kleine snoepjes mee. Als hij ergens van schrikt of een van de honden tegenkomt waar hij bang voor is, creeer ik een afstand en gooi wat snoepjes in het gras. Juist de extra stimulatie om eens goed te snuffelen haalt ‘m dan uit de paniek.