Een kluif en dan?

Denk maar niet dat Joey een onbezorgd leven heeft hoor, want hij heeft echt zo zijn problemen.

Moest hij eerst niets van mensen hebben, was hier erg angstig voor, nu wil hij iedere auto die open staat inspringen en bij iedere voordeur die toevallig even openstaat naar binnen.

Kortom, Joey heeft veel mensen vrienden.

Hij weet ook precies waar ze wonen en gaat het liefst een paar keer per dag op de koffie, hij blijft dan ook echt staan en je moet hem dan ook echt mee trekken wat toch ook wel tot komische toestanden heeft geleid.

Ben laat Joey uit, had hier thuis nog wat aan z'n motor te doen, maar bleef toch wel lang weg, komt terug, beetje de pest erin, ja zegt hij ziet Joey Paul onder zijn auto bezig, moest ik gelijk weer een bakkie blijven doen.

Er worden zelfs kluifjes en lekkernijen bezorgt voor meneer Joey, het moet niet gekker worden

Maar het kluifje dus, hij had zo'n runder kluifje gekregen en eigenlijk vind hij die niet zo heel erg lekker, wat wil je hij is long, luchtpijp en dat soort dingen gewent.

Maar hij heeft er altijd moeite mee om het zo open en bloot voor ons neer te leggen, je weet immers maar nooit of wij ook nog eens trek krijgen in een snack toch?

Dus het tussen stuk opgegeten en toen had hij nog beide uiteinde's open.

Vaak verstopt hij dingen in de schuur, of achter de planten bakken, maar aangezien ik het nog een beetje te fris vind om met de buitendeur open te zitten, ging deze vlieger niet op.

Nou dan gaat het grote spel beginnen hoor.

Hij gaat het verstoppen,hij kon een zo'n stuk helemaal in zijn bek nemen, liep er wel bij als een boer met kiespijn (dikke bek) maar dat zien wij natuurlijk niet.

Want daar gaat het om, wij mogen niet zien wáár hij het verstopt.

Als hij maar twijfelt word het ding weer te voorschijn getoverd en begint hij weer opnieuw.

Wij spelen dit natuurlijk mee, doen of we gek zijn en kijken vanuit onze ooghoeken mee hoe creatief ons ventje is.

Hij begint altijd met graven op zijn troon, hij heeft een eigen op bankhoogte plaats met dik kussen en een dikke plaid, dus daar gaat hij eerst de boel onderste boven graven, dat gaat er wild aan toe, als je niet uitkijkt heb je een stuk plaid in je koffie.

Dan gaat de kluif daar en begint hij verwoed met zijn neus de grond er overheen te duwen.

Maar ja, wij zitten er alle twee boven op, dus dat is hem niet.

Dus hup weer opgepakt en de voorkamer in, zonder terug, maar hier ook geen rust over.

We hebben in de zitkamer een bank en twee stoelen staan, Joey ligt alleen maar op de bank, nooit in een stoel en hij heeft het voor elkaar gekregen om in iedere stoel een stukje kluif te verstoppen, zonder dat wij het gezien hebben.

De knapperd.

Dagelijks word er even gecheckt of ze er nog liggen, maar hij heeft ze keurig diep in de rand verstopt, er piept maar een klein stukje tussen uit.

Gelukkig weer een probleem minder.

Wat een zalig verhaal!!! 

Hier is het heel makkelijk: kluifje om klokslag 15 uur en 20 minuten later is het op... 

Onze vorige hondje had ook zo een rare gewoonte. Hondenkaakjes vond ze niet lekker, maar ze pakte ze wel aan. Buurman (met hond) gaf haar vaak zo een kaakje. Ze liep dan een eeuwigheid met dat kaakje in haar bek rond (vaak het hele uitlaatrondje) om het bij thuiskomst ergens te verstoppen voor slechte tijden. Het liefste wilde ze het de tuin begraven. Maar ook onder het hoekje van het vloerkleed was een goede verstopplek. 

Bacchus laat gewoon alles wat hij niet moet of nog niet gelijk op wil eten slingeren, tja en soms is er dan een kaper (poes) die het wegpikt. Laat hij nog gewoon toe ook.

Net of ik een verhaal over Maybe  aan t lezen ben. Heerlijk als ze weer eens zo bezig is ????

Wat schattig.

De hond van mijn dochter verstopt ook alles, zij begraaft het meestal in de tuin. Ze pikt zelfs eieren uit het kippenhok en begraaft ze. Eten doet ze er eigenlijk niet van, het lijkt haar meer om het begraven op zich te gaan.

Hahaha ik zie het helemaal voor me

Wat een heerlijk slim ventje is dat zeg. Je lacht je toch een deuk om die gekkigheden van je vierpoter 

Joey heeft t goed voor elkaar!

Hier wordt niets verstopt....   wat geweldig dat je hond zo gezien wordt bij anderen, alleen maar leuk zo iets.....ik woon in een straat waar geen honden,iefhebbers wonen...helaas...ook geen in de buurt.

Haha superleuk  Hier ook heel herkenbaar, die zoektocht naar het perfecte verstopplekje. En dan maar met die neus duwen en controleren of het goed ligt 

Haha, mooi verhaal. Bobby kan ook zo trutten met een kluif die ze niet lust. Dan eet ze hem niet op, maar wil hem ook niet neerleggen. Ze blijft er mee rondsjouwen, probeert hem soms te begraven in de kussens maar is dan weer niet tevreden over de plek, sjouwt er weer mee rond en owee als een van de poezen in de buurt komt. Ze zouden maar eens interesse hebben in de kluif.

Maar de meeste kluiven worden gewoon in mijn schoot gegooid. Of ik die even vast wil houden zodat mevrouw er aan kan kluiven. Niets heerlijker dan samen kluiven, volgens Bobby dan.

Hahahah wat leuk! Heel herkenbaar ook. Tika heeft ook bepaalde kluifjes die ze niet lekker vindt, ze krijgt ze altijd in de bench maar dan verstopt ze onder haar deken. Wanneer ze haar bench dan uitkomt neemt ze het kluifje mee en verstopt hem dan ook onder de bank. Met de theedoeken doet ze dit ook  Ze heeft er een handje van om deze uit de keuken te stelen, wij pakken deze vaak af dus nu verstopt ze ze achter de bankkussen haha. 

Obi begraaft dat soort dingen in de tuin om dan vervolgens een bloembol tegen te komen en die wel op te vreten..   

Hij verstopt ook spullen in de rand van zijn mand tussen het matras en de ombouw. Hier is dat wel een teken dat iets niet lekker genoeg is. Anders vreet ie het meteen op. 

Haha dolcinea doet dit soort dingen ook vooral mrt kluifjes of snacks al ze "vol" zit.

Soms ook met speeltjes vaak onder dr dekens op de bank wat je soms ziet maar als je het niet ziet doet het soms best pijn aan je kont

Haha wat een vreselijk leven toch heeft die Didy. Lijkt me eerlijk gezegd een echte hondehemel daar bij jullie, rotbedorven roept Lance 

Dat graven deed onze herder ook, een lekkere verse knook whoeps onder de grond en enkele dagen later stond hij dan met zandsnoet aan de achterdeur en lekker stinken bah...maar de opgegraven knook was dan pas lekker vermoed ik. Triest dat we nu nog achter in de tuin als we graven soms een knook vinden.....zoveel jaren later. 

Wilt Didy misschien eens op kluiven jacht komen  in Lance zijn tuin , mag hoor van Lance.

Toch super dat Didy zo een vriendelijkehond is,zou jij hem met Lance betrouwen dan ? ....brr ik toch maar niet.

 Lance is OOK supervriendelijk en moet maar 1 keer iemand hem geknuffeld hebben en het is zijn vriend voor altijd .Maar kluiven zeggen hem niks. Goeie match die twee dus.....of toch maar liever niet 

Wat leuk om te lezen dat er nog meer van die "verstoppers"zijn.

Long, luchtpijp, zo'n zalig stinkend pensstaafje vreet hij meteen op hoor, het gaat om de wat mindere kluiven zeg maar en dat heeft dan ook nog eens 9 maanden in een asiel gezeten.

Als wij een keer een patatje eten en er valt er een op de grond, denk maar niet dat hij opstaat om hem op te vreten, welnee, meneer wacht heel decadent op een stukkie frikandel.

Deze word ook niet verstopt, dat begrijpen jullie natuurlijk wel

o wat een heerlijk verhaal, ik zie het ook helemaal voor me

Momo de vorige hond van mijn vriend zijn moeder was ook zo'n typetje dat van alles en nog wat verstopte, het liefst ergens in de tuin.

Die Joey...  

Wat een mooi verhaal!

Hier geen verstoppers hoor, lekkers of het nu heel lekker is of iets, minder wordt meteen opgepeuzeld. :-) 

Per ongeluk ben ik in de ene stoel gaan zitten waar hij een stukje kluif verstopt had.

Nou is dat niet zo erg, maar ik zit daar eigenlijk nooit en dat vond Joey verdacht.

Hij kwam van de bank af, zette zijn twee voorpoten op mijn benen, doet hij wel vaker als hij even wil kroelen, maar nu dus met voor bedachte rade.

Hij kon zo even kijken over mijn schouder heen of ik niet stiekem aan het knabbelen was geslagen.

Ik zei dus: Wat gezellig zeg, Joey kom je even kroelen?

Nou helemaal niet dus.

Het stukje kluif werd weggegrist en het circus begon weer opnieuw.

Na veel heen en weer geloop.

Gooide hij het de keuken in, uit ons zicht, maar wel erg "bloot".

En nu ligt het in de andere stoel aan de andere kant bij het andere stukje kluif.

Dus Joey had een drukke avond, mijn fout.

haha Didy...zeg nou eerlijk dat je zelf wilde kluiven 

Joey trapt er niet in...waarom ga je anders opeens daar zitten..die stoel was al bezet ...dat weet je best...

Haha heerlijk zo'n charmeur...maar kwaliteit is kwaliteit...en frikandel is niet om te verstoppen...

Mijn ervaring is dat ze asiel tijd snel vergeten zodra de omstandigheden verbeteren qua voer en snacks..lekker went snel

Mijn zwarterikken namen minderwaardige snacks wel aan van de gulle gever....maar spuugden het gewoon weer uit indien de kwaliteit hun niet aanstond....da's pas echt genant 

haha geweldig verhaal, ik zie het hele schouwspel zo voor me

Nou ben ik wel zwaar aan de lijn, dus daar heb je een punt Roos.

Ben vertelde me trouwens vanmorgen, dat Joey toch dat stukje kluif weer uit die stoel vandaan had gehaald en het bij Ben in zijn schoot had gegooid.

Hij legt zijn lot dus in Ben zijn handen de floepert.

Ben heeft toen weer tussen de stoel gedaan Joey heeft er bergen zand over gegooid en klaar.

En als ik vanmiddag mijn verplichte tukkie doet, wil hij altijd mee, gezellig op bed, nou ik weet het nog niet hoor.

joey had je uitgehongerde getergde blik dus door (+ dat je verdacht weinig frikandellen eet)

haha ben benieuwd hoe het afloopt met het tukkie..

Ben bang dat Joey wint in de besluitfase 

Die gluiperd, die draak, die stiekemerd, dat ding op 4 vier poten, dat mormel, die overloper heeft dus heerlijk geslapen bij me op bed en het leek waarachtig of hij harder snurkte dan anders.

Maar dat kan ook aan mij liggen natuurlijk.

denk niet dat er iets mis is met je oren hoor Didy

Het is goed snurken als je net van 2 walletjes hebt gegeten 

Gelukkig is het wel heel gezellig tukken samen  met een tevreden snurkdier 

Dat is het ook hoor.