weten honden of ze iets fout hebben gedaan? 
Mij persoonlijk gaat het niet om het straffen, Jenna is nooit gestraft als ze iets deed wat ik niet wilde, mij gaat het er alleen om of een hond misschien niet heel anders denkt zoals wij over wat wanneer goed of fout is en in welke omstandigheid en we daarom misschien onze hond wel erg tekort doen, door ervan uit te gaan dat een hond ten alle tijde onze regels moet volgen terwijl hij zelf ook een gevoel van goed of fout heeft zoals misschien wel in de situatie van ts.
Haha best frustrerend als je niet precies duidelijk kan maken wat je bedoeld (bedoel ik mezelf mee)
Wij vinden dat de hond fout is en straffen hem.
Ik zeg niet dat dat hier gebeurd, buiten om me heen hekaas genoeg.
Vind wel dat dieren zelf niet bezig zijn met ons woord goed fout. Geaccepteerd worden of niet. Is dat goed of fout, ik vind van niet.
"
Om een hond te leren wat goed/acceptabel is en wat fout/onacceptabel is, daarvoor hoeven we niet te slaan en schoppen. Doen de andere honden in een roedel ook niet altijd met agressie.
En straffen is niet altijd met geweld, straffen kan ook zijn door hem iets te ontnemen, hem negeren.
Als een hond eenmaal weet hoe zijn roedel leeft en met welke regels kan de hond toch echt bewust het koekje van tafel pakken, de schoen sloopt of op de bank gaan liggen. En als hij daar bezig is en hij wordt betrapt dan laat hij kalmerende signalen zien om minder straf te krijgen.
En nee dit doet hij niet omdat hij zich schuldig voelt, dit doet hij omdat hij zich beseft omdat hij iets deed wat niet als goed wordt gezien in zijn roedel en daardoor straf kan krijgen
Ik heb de indruk dat er nogal gevallen wordt over het woordje 'fout' omdat daar dan een zeer beladen inhoud aan wordt vastgehangen met allerlei speculaties die er helemaal niet toe doen. Er wordt vanuit gegaan dat wie van mening is dat z'n hond 'fout' begrijpt, z'n hond vast wel straffen!
Terwijl het onderscheid goed/fout kunnen maken daar op zich niks mee te maken heeft, het wordt gewoon aangeleerd, en dat kan perfect op een opbouwende en positieve manier.
En nu ga ik erover zwijgen, want inhoudelijk lezen is blijkbaar moeilijk... "
Waarschijnlijk ben ik nogal dom dan. Je mag me dus gerust helpen.
Maar ik dacht dat de vraag was, weten honden of ze iets fout doen?
Waarop ik zeg nee. Ze weten dat niet van zichzelf, ze leren dit. Een hond weet van zichzelf niet dat iets fout is.
Maar wat bedoel jij dan? Dat wanneer ik mijn hond leer op een bot te kauwen hij automatisch weet dat op schoenen, meubelen enz kauwen "fout" is?
Of hoe zie jij dat dan? Zou je dit willen uitleggen aan de hand van enkele voorbeelden?
en wederom helemaal mee eens...
mensen zien 'fout' en denken meteen aan mishandelde triestige honden die de ronde wordt ingegooid. Uiteraard dan nog woordje 'stress' bij gooien en hé...
Ik doe ook wel eens iets fout hoor, maar ik ben zo stressvrij en vrolijk als iets.
Fouten maken hoort bij het leven, ook bij dat van al mijn dieren. En we zijn gelukkiger dan bij die waarbij er steeds met fluwelen handschoentjes moet rondgelopen worden en die met uitvallende en angstige honden rondlopen 'omdat ze van niet beter weten'
Doe mij dan maar mijn honden die vrolijk en los en blij door het leven rennen en af en toe eens tegen de lamp lopen. Mijn pup heeft me ook al gebeten omdat ik iets fout deed in haar ogen. Sjah, op naar de volgende ontmoeting en zien dat er geen fouten meer gebeuren. Iedereen tevreden en iedereen geleerd en iedereen weet wat ze aan elkaar hebben.
Maar nu hou ik er ook over op
"Dus jouw hond heeft eerst de kat dood gebeten? En dacht dan oeps, foutje. Zomaar vanzelf, intelligent als ze zijn!
Om een hond te leren wat goed/acceptabel is en wat fout/onacceptabel is, daarvoor hoeven we niet te slaan en schoppen. Doen de andere honden in een roedel ook niet altijd met agressie.
En straffen is niet altijd met geweld, straffen kan ook zijn door hem iets te ontnemen, hem negeren.
Als een hond eenmaal weet hoe zijn roedel leeft en met welke regels kan de hond toch echt bewust het koekje van tafel pakken, de schoen sloopt of op de bank gaan liggen. En als hij daar bezig is en hij wordt betrapt dan laat hij kalmerende signalen zien om minder straf te krijgen.
En nee dit doet hij niet omdat hij zich schuldig voelt, dit doet hij omdat hij zich beseft omdat hij iets deed wat niet als goed wordt gezien in zijn roedel en daardoor straf kan krijgen "
Neen en nog eens nee (effe voor alle duidelijkheid, zodat je weet dat ik niet akkoord ga) 
Als een hond eten neemt = dit natuurlijk gedrag. Een hond vertoont enkel kalmerende signalen bij stress. Daarom dat het ook kalmerende signalen zijn. Om de gemoederen te bedaren.
Waarom zou een hond stress krijgen van eten te nemen? Eten is iets natuurlijk.
Dus als een hond dit doet en vertoont kalmerende signalen, mijn kop er af maar die hond is gestraft geweest.
Wanneer ik mijn tafel afruim en terug kom vanuit de keuken (maar doe daar eerst nog iets) staat Idéfix op tafel (was in zijn vorig leven kruimeldief 
). Ik was dan vergeten om de stoel onder tafel te schuiven. Dan is er geen enkel kalmerend signaal. Te druk bezig met kruimels pikken. Als ik dan zijn naam zeg wordt ik aangekeken met een blik van, u zei? Waarbij ik dan zeg dat hij er af moet. Waarop ik dan een blik krijg, goh moet dat nu echt.
Ik wil niet dat hij op tafel gaat. Maar ik zal hem daar nooit voor straffen of boos worden. Ik had er maar moeten aan denken om de stoel onder tafel te schuiven.
Natuurlijk leert een hond al snel waar wij blij van worden en waarvan niet, ze leven met ons samen. Omgangsvormen en huisregels. Dus zal een hond, na bemerken van subtiele en duidelijke signalen van onze afkeuring (gelinkt aan die context), gedrag laten zien om (elk op eigen wijze) de gemoederen te bedaren (want onmin is voor veiligheid en sociaal samenleven niet gewenst binnen sociale groep met afhankelijkheid van elkaar). Gedrag wat wij dan vaak interpreteren als 'schuldig' voelen ... 'goedmaken' en dat hij dus heus wel weet dat hij fout zit met z'n gedrag.
Zie je, hij weet het dus wel! Maar wat weet hij eigenlijk wel? Welke verbindingen legt hij in z'n hoofd? En reageert hij nav eigen gedrag of anticipeert hij op ons gedrag?
Dat 'hij weet wel dat z'n gedrag fout is' valt en staat met de manier waarop wij ze helpen om concreet oorzaak(gedrag) en gevolg (consequentie) te kunnen verbinden. En daar slaan we volgens mij nogal eens de plank mis omdat wij vaak minder goed uitgerust zijn om direct, correct en fair te corrigeren. En dan is het natte vingerwerk welke associaties er in en hondenhoofd worden gemaakt tav oorzaak-gevolg in bepaalde situatie. Dan kan gevolg wel eens leidraad worden voor gedrag of een of ander bijkomende detail wat ons ontgaat ipv associatie met even daarvoor afgaand gedrag. In dat geval kan er van uitgaan dat hij wel weet dat hij 'fout' zit veel stress en onzekerheid veroorzaken.
Ik ben voorzichtig met aannames als 'hij weet het wel'. Dan zie ik graag concrete signalen die me laten vertellen dat de juiste verbinding/associatie is gelegd en de hond eigen gedrag koppelt aan gevolg (zowel positief als negatief). Fout gedrag zal in dat geval dan ook afnemen/stoppen (okay, de opportunisten onder hen zullen soms baten en lasten blijvend afwegen/aftasten of de drive was net even te sterk) en positief gedrag toenemen/beklijven. Blijft hond volharden in bepaald 'fout' gedrag is het belangrijk om te acterhalen of hij oorzaak (dat specifieke 'foute' eigen gedrag) en gevolg(consequentie) echt snapt, correct geassocieerd heeft.
Inzicht vergaren en bekwamen in leerproces en hem vervolgens correct en duidelijk begeleiden in verbinden van oorzaak en gevolg van gedrag schept dan voor beide partijen meer helderheid. Zowel van (naar onze maatstaven) goed (gewenst) als fout(ongewenst) gedrag.
Niets mis met 'omdat het niet mag/ik wil het niet hebben', maar daaruit kun je dus niet meteen de conclusie trekken 'dat hij dan wel weet dat het fout is'.
Lijkt mij
nee, als je zou lezen, zou je weten wat er staat.
Maar als je niet wil lezen, dan tja, dan denk je het jouwe er maar van.
nee, als je zou lezen, zou je weten wat er staat.
Maar als je niet wil lezen, dan tja, dan denk je het jouwe er maar van. "
Oh ik weet wel degelijk wat er staat.
Als een hond eten neemt = dit natuurlijk gedrag. Een hond vertoont enkel kalmerende signalen bij stress. Daarom dat het ook kalmerende signalen zijn. Om de gemoederen te bedaren.
Waarom zou een hond stress krijgen van eten te nemen? Eten is iets natuurlijk.
Dus als een hond dit doet en vertoont kalmerende signalen, mijn kop er af maar die hond is gestraft geweest.
Wanneer ik mijn tafel afruim en terug kom vanuit de keuken (maar doe daar eerst nog iets) staat Idéfix op tafel (was in zijn vorig leven kruimeldief ). Ik was dan vergeten om de stoel onder tafel te schuiven. Dan is er geen enkel kalmerend signaal. Te druk bezig met kruimels pikken. Als ik dan zijn naam zeg wordt ik aangekeken met een blik van, u zei? Waarbij ik dan zeg dat hij er af moet. Waarop ik dan een blik krijg, goh moet dat nu echt.
Ik wil niet dat hij op tafel gaat. Maar ik zal hem daar nooit voor straffen of boos worden. Ik had er maar moeten aan denken om de stoel onder tafel te schuiven. "
Moh heb ik nooit geslagen of naar geschreeuwd of iets. Maar toch heb ik nee gezegt p het moment dat ze uit de kattenbak aan het eten was, of aanstalte maakte tot. Verder heb ik haar meegenomen naar de woonkamer. Niet onder dwang of met stresssignalen van de hond.
En toch komt ze met kalmerende signalen van de kattenbak af als ik haar betrap. En met een bijna lach in mijn stem zeg ik weer nee en neem haar mee naar de woonkamer.
Maar ze weet dat ze het niet mag want ze doet het nu alleen als ik uit zicht ben. En ik net niet snel genoeg was met de drol op ruimen.
Moh heb ik nooit geslagen of naar geschreeuwd of iets. Maar toch heb ik nee gezegt p het moment dat ze uit de kattenbak aan het eten was, of aanstalte maakte tot. Verder heb ik haar meegenomen naar de woonkamer. Niet onder dwang of met stresssignalen van de hond.
En toch komt ze met kalmerende signalen van de kattenbak af als ik haar betrap. En met een bijna lach in mijn stem zeg ik weer nee en neem haar mee naar de woonkamer.
Maar ze weet dat ze het niet mag want ze doet het nu alleen als ik uit zicht ben. En ik net niet snel genoeg was met de drol op ruimen.
"
Dan de vraag, doet ze het niet als je erbij bent, omdat ze inmiddels heeft geleerd dat dat geen zin heeft, je haalt haar weg, dus het lukt haar niet.
Of omdat ze zich ervan bewust is dat het niet mag.
Dan is mijn vraag: als ze weet dat ze het niet mag, waarom doet ze het dan wel als je weg bent.
Je kan zeggen: dan is er niemand die haar corrigeert, ook al weet ze dat het niet mag, doet het toch.
of ze weet niet dat het niet mag, ze heeft alleen geleerd, dat het haar niet lukt al de baas er bij is.
Helaas kunnen wij dit niet meten, niet vragen en dus zullen we het moeten doen met aannames. Observeren en logisch nadenken.
Mijn logica is dat in de natuur goed of fout geen rol speelt, schuldgevoel. Dit heeft te maken met het doden van.
In een roedel, kan gedrag niet getolereerd worden. Wat Petra zegt, de veiligheid binnen een groep wat gevaar kan lopen.
Binnen een andere groep, andere context, kan dat gedrag geen probleem zijn. Is dat gedrag per definitie fout, of gewoon op dat moment niet gewenst.
Vaak zie je gedrag van jonge honden. Die spelen om te leren, wordt geaccepteerd. Als ze ouder worden, wordt dit gedrag niet meer geaccepteerd, het zelfde gedrag. Dan kan dat gedrag toch niet fout zijn.
Daarom denk ik dat goed of fout geen rol speelt.
Zie je, hij weet het dus wel! Maar wat weet hij eigenlijk wel? Welke verbindingen legt hij in z'n hoofd? En reageert hij nav eigen gedrag of anticipeert hij op ons gedrag?
Dat 'hij weet wel dat z'n gedrag fout is' valt en staat met de manier waarop wij ze helpen om concreet oorzaak(gedrag) en gevolg (consequentie) te kunnen verbinden. En daar slaan we volgens mij nogal eens de plank mis omdat wij vaak minder goed uitgerust zijn om direct, correct en fair te corrigeren. En dan is het natte vingerwerk welke associaties er in en hondenhoofd worden gemaakt tav oorzaak-gevolg in bepaalde situatie. Dan kan gevolg wel eens leidraad worden voor gedrag of een of ander bijkomende detail wat ons ontgaat ipv associatie met even daarvoor afgaand gedrag. In dat geval kan er van uitgaan dat hij wel weet dat hij 'fout' zit veel stress en onzekerheid veroorzaken.
Ik ben voorzichtig met aannames als 'hij weet het wel'. Dan zie ik graag concrete signalen die me laten vertellen dat de juiste verbinding/associatie is gelegd en de hond eigen gedrag koppelt aan gevolg (zowel positief als negatief). Fout gedrag zal in dat geval dan ook afnemen/stoppen (okay, de opportunisten onder hen zullen soms baten en lasten blijvend afwegen/aftasten of de drive was net even te sterk) en positief gedrag toenemen/beklijven. Blijft hond volharden in bepaald 'fout' gedrag is het belangrijk om te acterhalen of hij oorzaak (dat specifieke 'foute' eigen gedrag) en gevolg(consequentie) echt snapt, correct geassocieerd heeft.
Inzicht vergaren en bekwamen in leerproces en hem vervolgens correct en duidelijk begeleiden in verbinden van oorzaak en gevolg van gedrag schept dan voor beide partijen meer helderheid. Zowel van (naar onze maatstaven) goed (gewenst) als fout(ongewenst) gedrag.
Niets mis met 'omdat het niet mag/ik wil het niet hebben', maar daaruit kun je dus niet meteen de conclusie trekken 'dat hij dan wel weet dat het fout is'.
Lijkt mij
"
Het zijn idd aannames, konden we ze het maar vragen.
Mooi voorbeeld van oorzaak en gevolg, een border mocht alleen met toestemming het water in. Water vind hij geweldig. Hij had vrij snel door, dat als hij in de stront had gerold hij het water in mocht en dus......
Als jij met fout bedoeld of de hond schuldgevoel kan hebben, nee! Daar ben ik het zeker mee eens.
Maar als je zegt dat fout gedrag aangeleerde normen en waardes zijn dan denk ik dat een hond weet dat hij iets doet wat in een roedel niet mag en dus fout bezig is. Omdat er consequentie aan dit gedrag verbonden is.
Moh weet ondertussen dat het niet mag van mij want ze heeft overdag altijd toegang tot de kattenbak, alleen in de nacht niet.
Ze doet het nooit behalve als ik lang uit zicht ben. En dan nog doet ze het zelden, alleen als de drol te erg stinkt heb ik het idee haha
In een roedel leren ze toch ook wat mag ( goed is) en wat niet mag ( fout is)?
We kunnen honden aanleren wat we goed/ gewenst vinden dus kunnen we honden ook aanleren wat fout/ ongewenst is ... Of ze dan schuld hebben als ze iets fout doen daar spreek ik mij niet over uit.
Maar ze hebben ook emoties ( wat wij vroeger ook niet wisten) we weten zoveel nog niet over de hond.
Uiteraard is het iets wat wij fout vinden en niet iets wat de hond fout vind. Maar dat geld voor kinderen ook. Kinderen leren ook wat hun ouders fout vinden. Kinderen zouden het niet erg vinden als alle muren volgeklad worden met verf ...
Dus het is niet omdat wij het fout vinden en voor de hond het gewoon natuurlijk gedrag is dat de hond niet een onderscheid kan maken tussen gewenT en ongewenst gedrag. Hangt uiteindelijk ook van uw opvoeding af .. Zelfde weer als bij kinderen ... Bij het ene gezin is roken taboe en bij het andere gezin roken de ouders en is het geen taboe.
ik ga het nog een keer proberen, vanaf het begin.
Mijn honden hebben geleerd dat ik liever niet heb dat ze mijn schoenen opvreten. Dat vind ik fout waarbij het er even niet toe doet wat zij ervan vinden. Mijn pup van 10 maanden gaat dan ook in de bench als wij weg gaan (als je niet wilt dat je pup iets fout doet, zorg dan dat hij niets fout kan doen). als een hond bij ons 1,5-2 jaar oud is en ik ervan overtuigd ben dat hij onze normen en waarden begrijpt (gij zult mijn schoenen niet opeten) dan mogen ze los.
Als ik thuiskom zijn ze altijd hartstikke blij. Ze mogen dan ook altijd meteen mee naar buiten, en al is het 2 uur 's nachts, daar spelen we altijd nog even.
Behalve die ene keer dat ik mijn schoenen in de kamer had laten liggen. En geloof het of niet, maar ik was me er echt niet van bewust en had me ook niet voorbereid op een paar kapotte leren schoenen toen ik thuiskwam. Maar juist die ene keer was Philo helemaal niet blij toen we binnenkwamen, maar gestressed en overdadig onderdanig. Of je dat schuldgevoel wilt noemen of niet, dat doet er niet toe. Het punt (en de originele vraag): weten honden of ze iets fout gedaan hebben? JA! JA! JA!
Overigens, en blijkbaar is het nodig om dat hier te vermelden: ik ga dan niet gillen of boos doen maar negeer de honden een paar minuten terwijl ik de restanten van mijn schoenen opruim. dat is meer dan voldoende straf.
Dan toch nog even over het schuldig voelen:
Laten we als voorbeeld nemen te hard autorijden. De politie vind het fout maar ik niet. Ik rijd dan ook vaak te hard en heb geen schuldgevoel als de bekeuring binnenkomt, weet dan alleen beter waar ik volgende keer op moet letten. Dat is hetzelfde met een hond die niet op de bank mag. Als hij niet snapt waarom dat niet mag, zal hij dus ook geen schuldgevoel hebben.
dat is hetzelfde met een hond die op de eetkamer tafel staat. Als je de hond niet leert dat dat fout is heb je inderdaad iedere keer dat je de stoel niet aanschuift een probleem. Maar waarom maak je je eigen leven en dat van je hond zo moeilijk? Is het niet beter om je hond normen en waarden bij te brengen (gij zult niet op de eetkamer tafel staan)? Volgens mij maak je het voor jezelf EN de hond moeilijker door alleen jezelf regels op te leggen en de hond niet
Suzanne, je filmpje van 16.30 begrijp ik niet. Ik zie een hond die geen idee heeft waar je het over hebt en het lijkt erop dat je een stemtoon gebruikt die zij ook niet herkend.
ik zie verwarring, inderdaad geen schuldgevoel.
Wat had ze gedaan dan?
We kunnen honden aanleren wat we goed/ gewenst vinden dus kunnen we honden ook aanleren wat fout/ ongewenst is ... Of ze dan schuld hebben als ze iets fout doen daar spreek ik mij niet over uit.
Maar ze hebben ook emoties ( wat wij vroeger ook niet wisten) we weten zoveel nog niet over de hond.
Uiteraard is het iets wat wij fout vinden en niet iets wat de hond fout vind. Maar dat geld voor kinderen ook. Kinderen leren ook wat hun ouders fout vinden. Kinderen zouden het niet erg vinden als alle muren volgeklad worden met verf ...
Dus het is niet omdat wij het fout vinden en voor de hond het gewoon natuurlijk gedrag is dat de hond niet een onderscheid kan maken tussen gewenT en ongewenst gedrag. Hangt uiteindelijk ook van uw opvoeding af .. Zelfde weer als bij kinderen ... Bij het ene gezin is roken taboe en bij het andere gezin roken de ouders en is het geen taboe.
"
Een hond lijkt veel meer op ons dan vele denken.
Als een hond in een roedel iets doet wat hem een straf oplevert, is dat gedrag dan per definitie fout?
Op een ander moment of bij een jongere hond kan het gedrag misschien wel getolereerd worden. Is het gedrag dan goed?
Het gaat niet om goed of fout. Je leeft binnen een groep en pas je aan, binnen die groep. Bots je tegen een grens, krijg je dat te horen, maar fout is het niet. Honden kunnen zich bijzonder goed aan passen aan hun groep.
Wij leren een hond grenzen, we leren wat wel wel en liever niet hebben. Een hond weet precies zijn grenzen, sterker ze weten ook precies bij wie ze wat kunnen.
Wanneer ze de grenzen kunnen overschrijden of niet. Wat de concequenties zijn en of het de moeite is de grenzen te overschrijden. (Uiteraard aangeleerd, een pup/ jonge hond zal dit nog moeten leren) Voor een heel lekker taartje op tafel, wil je wel het risico lopen om straf te krijgen.
Grenzen overschrijden is niet fout voor een hond, je wordt gewoon teruggeroepen, of krijgt een berisping.
Honden kunnen iets wat wij niet kunnen, ze ruiken, voelen, zien hoe wij ons voelen, wat onze emotie is en eigenlijk, hoeven wij niet eens woorden te gebruiken om ze dingen te vertellen.
Je verraad je zelf dan ook, zonder dat je het wilt.
ik zie verwarring, inderdaad geen schuldgevoel.
Wat had ze gedaan dan? "
Ik was niet overtuigend genoeg, heb ergens een duidelijker filmpje.
ik zie verwarring, inderdaad geen schuldgevoel.
Wat had ze gedaan dan? "
Hond in de video weet inderdaad niet waarover het baasje heeft en ik ook niet trouwens hahaha
hond kijkt wel weg ... Om zijn vrouwtje te kalmeren ?
Als een hond in een roedel iets doet wat hem een straf oplevert, is dat gedrag dan per definitie fout?
Op een ander moment of bij een jongere hond kan het gedrag misschien wel getolereerd worden. Is het gedrag dan goed?
Het gaat niet om goed of fout. Je leeft binnen een groep en pas je aan, binnen die groep. Bots je tegen een grens, krijg je dat te horen, maar fout is het niet. Honden kunnen zich bijzonder goed aan passen aan hun groep.
Wij leren een hond grenzen, we leren wat wel wel en liever niet hebben. Een hond weet precies zijn grenzen, sterker ze weten ook precies bij wie ze wat kunnen.
Wanneer ze de grenzen kunnen overschrijden of niet. Wat de concequenties zijn en of het de moeite is de grenzen te overschrijden. (Uiteraard aangeleerd, een pup/ jonge hond zal dit nog moeten leren) Voor een heel lekker taartje op tafel, wil je wel het risico lopen om straf te krijgen.
Grenzen overschrijden is niet fout voor een hond, je wordt gewoon teruggeroepen, of krijgt een berisping.
Honden kunnen iets wat wij niet kunnen, ze ruiken, voelen, zien hoe wij ons voelen, wat onze emotie is en eigenlijk, hoeven wij niet eens woorden te gebruiken om ze dingen te vertellen.
Je verraad je zelf dan ook, zonder dat je het wilt. "
Dit snap ik even niet ... Dus een hond weet volgens jouw wel wat grenzen zijn maar niet wat "fout" is. De grenzen die wij stellen zijn ook niet de grenzen die de hond uit zichzelf zou stellen... Je spreekt jezelf heel de tijd tegen. Het lijkt alsof je enkel struikelt over het woordje "fout".
Honden weten dus dat ze grenzen niet mogen over schreiden maar ze weten niet welk gedrag "fout/ongewenst" is? Vreemd
Waar haal je het vandaan dat ik alleen mezelf regels opleg?
"
Altijd maar goed op moeten letten of je de stoel aanschuift om te voorkomen dat je hond op tafel gaat staan. Lijkt mij dodelijk vermoeiend
Overigens was mijn commentaar op Eliane, Suzanne. Niet op jou ;)
Jij vind het fout als een hond de grens over gaat, de hond gaat op de bank liggen. Maar is het op de bank gaan liggen fout?
Jij wilt niet dat in jou groepje mensen met lange haren zijn, nu is er toch iemand met lange haren, die gaat jullie grens over.
Zijn lange haren fout? Kan je dat zo stellen?
Jij wilt niet dat in jou groepje mensen met lange haren zijn, nu is er toch iemand met lange haren, die gaat jullie grens over.
Zijn lange haren fout? Kan je dat zo stellen? "
Dat is maar net wat je aangeleerd wordt. Ik snap jouw redenatie en je hebt gelijk dat niet Hetgene wat voor mij fout is ook voor een ander dier/mens fout is. Maar ik kan mijn hond wel aanleren wat "fout" is in ons "gezin". Net hetzelfde dat een moederhond aan haar pups leert ... Als een Hond weet dat hij een grens overgaat weet hij ook dat hij iets fout doet voor zijn baasje. Ookal is dat gedrag niet iets wat voor de hond fout is.
een hond wordt niet geboren met goed en fout ... Een mens ook niet. Maar door opvoeding/ervaringen gaat die wel leren wat binnen een bepaalde groep fout is
Stoute hond!? "
Hij is duidelijk in verwarring 
, arme hond.
Ik vind ook dat je te veel "uitleg" geeft; je blijft steeds herhalen en hij snapt het niet.
Ik zou gewoon "neen" zeggen: niet als hij daar gewoon staat natuurlijk, want die indruk geeft het op mij, hij staat daar en jij zegt "mag jij dat?" (daar staan? ik denk van wel... 
).
Als een hond eten neemt = dit natuurlijk gedrag. Een hond vertoont enkel kalmerende signalen bij stress. Daarom dat het ook kalmerende signalen zijn. Om de gemoederen te bedaren.
Waarom zou een hond stress krijgen van eten te nemen? Eten is iets natuurlijk.
Dus als een hond dit doet en vertoont kalmerende signalen, mijn kop er af maar die hond is gestraft geweest.
Wanneer ik mijn tafel afruim en terug kom vanuit de keuken (maar doe daar eerst nog iets) staat Idéfix op tafel (was in zijn vorig leven kruimeldief ). Ik was dan vergeten om de stoel onder tafel te schuiven. Dan is er geen enkel kalmerend signaal. Te druk bezig met kruimels pikken. Als ik dan zijn naam zeg wordt ik aangekeken met een blik van, u zei? Waarbij ik dan zeg dat hij er af moet. Waarop ik dan een blik krijg, goh moet dat nu echt.
Ik wil niet dat hij op tafel gaat. Maar ik zal hem daar nooit voor straffen of boos worden. Ik had er maar moeten aan denken om de stoel onder tafel te schuiven. "
Ik ben het eens met Eliane.
Onze Nahla durft ook op de salontafel gaan staan, is ze daar ooit voor gestraft? Neen, ik zeg haar dat ze eraf moet en dat doet ze, soms met een blik van : wát zeg je? ik doe toch niks verkeerd? Waarom vindt ze dat ze niks verkeerd doet? Als je iets wil verkennen als hond, spring je ergens op zodat je beter kan zien. Ze is nooit gestraft, dus zijn er ook geen kalmerende signalen.
Niks kalmerends aan, niet?
@Martine ... zeker weten dat ze niet net stiekem haar stress wat heeft weggerookt en de rooklucht nagespoeld met cola?
Ja hoor!
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?