Het terriër topic - Rasgroep 3

Ja... ik kan hier ook een keertje posten!

Sinds 2 weken... en nog een weekje een Border Terrier te logeren.

Was eerst wel even wennen hoor... geen Golden, maar een Terrier... maar oh wat geniet ik nu van dit heerlijke energieke monstertje!

7 maanden oud... en echt een knuffelkont... wanneer hij wil.

En als het aan hem ligt de halve dag ravotten met de Goldens!

 Erg he? En dan te bedenken dat Lady nog een erg milde vorm van de allergieën had. Sommige hondjes staan binnen de kortste keren helemaal onder de schilfers, korsten en weet ik wat nog meer. Onze DA heeft ooit gezegd dat ze nog NOOIT een westie zonder problemen gezien heeft... Lady had elke keer oorontstekingen en jeuk aan der pootjes.

Jammer want ik vind het echt heel erg leuke hondjes. En het zijn ABSOLUUT géén schoothondjes. Nee ze zijn klein en megastoer. Hebben veel energie en geven nooit op. 

Het karakter van Lady is ook het karakter wat ik terug in Maylo zie en ook het liefst zie bij een Parson en bepaalde terriër rassen. Zo n karakter is gewoon top voor een terriër, meteen laten merken tot hier en niet verder.

Dat maakt de passie voor terriërs alleen maar groter.  

@Suus: heerlijk he en wat een schatje! Border terriërs zijn naast de Parson wel een van mijn favoriete terriër ras. Enorm slim, baasgericht, gemoedelijk en net als de Parson enorm knuffelig wanneer nodig is. Heerlijk gewoon :)

Mijn Ras  de American bully is ontstaan uit de american stafford x american pitbull  dus die kunnen hier niet ontbreken

Ik zie dit topic nu pas en mijn knapperds mogen daar niet op ontbreken.

Ik heb terriërs altijd al leuke honden gevonden, lekker een eigen wil en geen slaafs gedrag. Al kan dat op zijn tijd ook ongelooflijk irritant zijn, maar even later lach je weer om. De Bull Terriër vond ik eigenlijk niet leuk en vooral lelijk, zelfs een beetje eng. Het karakter kende ik toen nog niet. Onze eerste Bull was een herplaatser van 10 jaar die met spoed een huisje zocht. Nou lelijk of niet, ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om haar geen huisje te geven. Dus zo leerde ik het karakter van de Bull kennen en dag 2 vond ik haar al geweldig. Wat een clown, zelfs op haar leeftijd. Alle dagen lachen met haar. Ze heeft bij ons nog 5,5 mooie jaren gehad en is bijna 16 jaar geworden. Dit was onze Pit (naam niet bedacht, die had ze al)

Na haar kwam de volgende herplaatser, uiteraard weer een Bull. Eens een Bull, altijd een Bull. Dat werd onze Spot van 5 jaar. Dat was nog een flinke druktemaakster. Zij heeft bijna 14 jaar mogen worden. Ook zij maakte alle dagen het leven tot een feestje. Een geweldige, eigenwijze en lieve hond.  

Dit was onze Spot

Na Spot wilde we graag een keer een Bullenpup. Dat werd onze Wopper.  

Dit is onze therapiehond. Zij past zich volledig aan op de andere hond. Is een hond angstig, dan is zij heel rustig. De meeste eigenaren van de angstige honden zijn dan ook verbaasd, dat onze hond het redt om hun hond rustig te laten snuffelen i.p.v. dat ze gaan snauwen of weg willen lopen. Is een hond druk en wild, dan gaat ze los als een stuiterbal. Kortom, zij voelt honden feilloos aan. Bullen zijn over het algemeen slechte luisteraars, maar Wopper luistert uitstekend, al heeft ze evengoed op haar tijd haar Bullenstreken. Maar dat mag, daarom zijn ze juist zo leuk.

En dit is onze Wopper, 15 mei is zij 7 jaar geworden.

En toen Wopper 17 maanden was, is Peertje ons gezinnetje komen vergezellen. Ook een geweldige grappenmaker, een enorme knuffelkont, die af en toe denkt dat hij nog een puppy is. Helaas buiten niet de gemakkelijkste, maar voor ons een toppertje. Peer is overigens familie van onze vorige Bull, tante Spot. Peer is vandaag 6 jaar geworden.

Onze Jut en Jul saampjes

Veel mensen hebben na de stafford achtige een hekel aan terriërs. Althans het topic op dit forum wees dat wel redelijk uit.

Ik snap er niks van, ik heb 2 terriërs en wat zijn het heerlijke beestjes!

Buiten tijdens het wandelen zijn ze niet moe te krijgen maar eenmaal weer thuis ploffen ze op de bank neer om lekker tegen je aan een dutje te doen. Ze zitten vol energie waardoor ze altijd wel zin hebben in een spelletje of activiteit, maar als dat er niet is, dan kunnen ze ook prima slapen.
Omdat ze niet zo groot zijn is hun knuffelgehalte juist wel weer erg groot. Hun formaatje is precies goed zodat ze lekker op je schoot in slaap kunnen vallen. En snachts in bed lepeltje lepeltje liggen, en natuurlijk ook onder dekens. De mijne worden ook niet wakker totdat ik uit bed ga. Lig ik tot 12 uur in bed, dan liggen ze lekker tegen me aan.

Ik heb een manchester terriër, het oudste terriër ras wat nog in leven is. Met behulp van een paar liefhebbers, want na de oorlog waren er nog maar 13 geregistreerde exemplaren over. Het ras is nu nog steeds niet bekend, en mensen denken vaak dat ik met een doberman pup loop of een duitse pincher. Ik ben tot nu toe 3 man tegen gekomen die wisten wat voor ras ze was. En dat kwam omdat die mensen allemaal het hondje uit hun omgeving kende.
Ook leuk om te weten is dat de MT mede het ras van de doberman heeft gemaakt. Vandaar ook de gelijkenissen tussen de 2.

Deze foto is niet van mij maar hier kun je goed op zien dat ze voor sporten ook geschikt zijn.

@Eline. Dat is inderdaad een heel groot pluspunt. Ze passen zich aan. Doordeweeks staan wij hier om 5.15 uur op. De hondjes dus ook, wel voor een mandarijntje, ik moet ze om die tijd een beetje lokken 

In het weekend zijn wij nachtbrakers en liggen ook vaak niet voor 4 uur. Dan gaan ze nog vrolijk 3 kwartier mee op wandel. En uiteraard volgt er dan een uitslaap ochtend, daar hebben ze ook allerminst problemen mee.

Ik heb 2 vriendinnen, met de ene een Labrador en de ander een Rottweiler, die staan 's morgens tussen 6 en 6.30u onderaan de trap te piepen of te blaffen dat ze naar buiten willen.

Dat heb hier nog nooit meegemaakt.

ben er dan ook even bij met mijn trouwe, witte veder 

lekker pittig, in-your-face-, eigenwijs, altijd daar, en altijd klaar voor een geintje of actie (behalve 's ochtends vroeg en 's avonds na bedtijd whaha  daar doet ze niet aan )  

Ik voel me een beetje een vreemde eend in de bijt maar ik hoor er toch echt bij

Ras: American staffordshire terrier
Naam: Buddha
Leeftijd: in september 5 jaar
Favo bezigheid: jagen natuurlijk! oké en eten

Ras: American staffordshire terrier X American Pitbull terrier
Naam: Xena maar noemen haar eigenlijk altijd Muis
Leeftijd: in juli 2 geworden
Favo bezigheid: speleuuuhhhh, rennen, vliegen, gek doen en vogels pesten

Heb alleen op deze pc geen foto's van de honden

JAmmer...ben wel benieuwd hoe muisje er bij staat nu 

ow Dogmaster, wat is die Bolle lekker gegroeid, oefff   

erg leuk hondje 

 Had ik fotos naar deze pc overgezet kan ik ze niet uploaden... Als ik thuis ben zet ik ze er even via de Ipad op

Links: 

Ras: staffordshire bull terrier
Naam: Banzai
Leeftijd: In oktober 4
Favo bezigheid: Plakken aan de baas,jagen, fietsen, flirten en dekken 

Midden

Ras: American staffordshire terrier
Naam: Noa
Leeftijd: 5+
Favo bezigheid: de baas wassen,jagen, achter een bal aan gaan, waken en knuffelen met de kleine baasjes

Rechts

Ras: staffordshire bull terrier
Naam: Penny
Leeftijd: 1,5 jaar
Favo bezigheid: Draken, fietsen, knuffelen, maar vooral met Noa spelen.

Foto's van de kinders

Muisepluis:

Heb geen stand foto van d'r op t moment, mevrouw is loops dus stilstaan zit er ff niet in XD 

Bubu zoals we 'm kennen:

 Ja is bij ons ook, zolang wij niet opstaan staat Maylo ook niet op en als ik opsta dan heeft meneer zoiets  van 'oooooo lekker een heel bed voor me alleen' hij slaap dan makkelijk nog een uurtje langer uit.

Veel mensen denken dat terriërs enorm hyper zijn, maar ze hebben een hele andere manier van energie dan bijv. een border collie of labrador. Ik vind de doorsnee labrador (de doorgefokte typetje) vaak ADHD. Dat zie ik in mijn terriër echt niet terug......die ligt thuis liever te slapen.

poppy is een jack russeltje die haar hele leven al los loopt.ze luistert vanaf da ze pup was perfect.ze vind alles en iedereen leuk en kan met alle honden overweg,is gek van de bal en zwemmen.in huis heb je geen hond aan haar.ze is echt een lief gezellig en aanhankelijk hondje.ze is voor 80 procent wit en heeft een bruine vlek op haar achterwerk en een soort bruin hartje op haar koppie.

Leuk al die terriërs! En blijft geinig dat ze zo uiteenlopend verschillend zijn!

Vroeger thuis bij mijn ouders een cairn terriër gehad. Super leuk beestje, is behoorlijk oud geworden toen we haar moesten laten inslapen.

Heb nu zelf een terriër in huis, een hele andere welliswaar

Dit is Luna van 4 maandjes, een american staffordshire terriër, lekker energiek en eigenwijs, maar oh zo lief!!

l

Wat leuk terriërtopic!!
Hier een airedale van 4,5 jr.
We hebben m van pup af aan, hij is een intacte reu die gelukkig erg onderdanig is naar andere honden, maar als hij met een hond speelt die net als hij heel speels maar niet dominant is dan wordt hij irritant an gaat steeds rijden en etteren....
En bij de mensen die hij van pup af aan kent en die toen met m over de ADHD grens hebben gespeeld oh men, als die hier thuis komen is het huis te klein qua begroeten springen aan de arm de visite de tuin in willen slepen om te spelen!!!
Pffff das altijd eerst 5 minuten ingrijpen van ons, maar we hebben t opgegeven, vaak krijgt hij ff een kauwding als ze binnen komen, waardoor t wat makkelijker wordt, zijn blijdschap en energie steekt hij dan daarin. Bij mensen die hij later heeft leren kennen of die hem nooit zo hebben uitgedaagd doet hij een normalere spring begroeting.
Hij is verder superlief voor onze kids, en kan gewoon loslopen in het park/bos. Zwemt graag om af te koelen en heb tot juni behendigheid met m gedaan!
Al met al super fijne hond!!!

 Even corrigeren (zonder in je nekvel te grijpen )

Het is nooit 1 ras geweest,

Vroeger werden de parsons de hoogbenige jacks genoemd en de jack russell de laagbenige.Er is altijd een duidelijk verschil in uiterlijk geweest ,en nog ,de jack russell is iets gerekter als hoog ,maar niet hoger als 30.5, de parson meer vierkant ,kortere rug en hoger , 36.cm .Ook hebben de parsons geen borst terwijl dat bij de jack duidelijk zichtbaar moet zijn .

De doorgefokte en hyper jacks zijn de meeste die zonder stamboom gefokt zijn ,of de hondjes waar te weinig mee gedaan wordt.

Qua gedrag merken wij dat de parson in zijn werk veel feller is als de jack ,De meeste jacks kan je van de prooi afroepen daar waar de parson doorgaat .maar dat is ook een kenmerk want de parson is gefokt om de vos te grijpen en de jack om ze in hun hol aan te blaffen ,Ook qua vachtstructuur is het zo dat de gladharige of broken , bij beide rassen het felst kunnen zijn .En de ruwharen wat zachter van karakter.

Tegenwoordig spreek je niet meer van hoog of laagbeen ,ineens is dat verandert in jack russell terrier en parson terrier,en ook de verenigingen zijn al jaren gesplitst.

Vroeger werden de parsons en jacks onderling wel gekruist wat de zogenaamde under twaalf opleverde ,en wat je nu in bepaalde lijnen nog terug ziet dus parson typisch bij de jack .te hoog ,te kort in rug en geen borst.Dit zal vele generaties duren in die lijnen eer dat eruit is.

Hier leven vele generaties jack russells ,in huis zeer rustig,  buiten lekker aanwezig ,tot op hoge leeftijd ,makkelijk luisterende hondjes die gek zijn op jachttraining en races .

Zelfs onze jacks in de leeftijd van twaalf tot vijftien jaar draaien hun pootje er niet voor om om eens lekker een sprintje te trekken op de racebaan.

Onze jacks zijn zeer sociaal naar andere honden toe en beslist geen keffers ,en dat is ook wat de mensen vaak zeggen hier ,gohhhh wat zijn ze rustig, ook in een grote groep reageren ze prima op hun naam of bijnaam en staan gelijk bij je als je ze roept . 

Ik denk dat ik ook een terror heb

Ze is fantastisch en erg sociaal naar ander honden. 

Ze luisterde ook erg goed...

Maar dan vooral als ze daar zin in heeft en dat is vooral op het cursus veld.

Los kan ze bijna nergens, vooral omdat ze echt de ruimte pakt als ze los is en rent letterlijk alle kanten op. Maar ook de jachtdrift zit er goed in, ze hoeft maar wat te ruiken en vooral zien en weg is mevrouw. Los gaat goed op terrein waar weinig wild is en anders laat ik haar vooral los met andere honden.  Dan ziet ze de omgeving wat minder.

Dit is Moh, mijn(vermoedelijke) kruising terriër en ik denk iets van schnauzer. Ze komt uit Spanje en ze was 1, 5 toen ik haar kreeg.

 Oh ik heb ook zo'n portret thuis zitten, als de bel gaat slaat ie aan als de deur open gaat en hij ziet dat het mensen zijn (goh wie staat er anders aan de deur Buddha XD) gaat zn blaf wat meer over in gezang en als het allemaal niet snel genoeg gaat begint het te gillen.

Zodra de tussendeur opengaat en de visite de woonkamer in wil lopen dan beklimt ie ze nog net niet, springt zo hoog dan en blijft maar doorgaan, als het een vrouw is gooit ie ook gelijk z'n kop in hun tas opzoek naar wat lekkers . Elke keer grijp ik weer in maar nou na 3 jaar heb ik de hoop een beetje opgegeven dat ie het ooit uit zichzelf netjes zou gaan doen haha. Dus nu pak ik hem gewoon vast en wacht ik net zo lang tot ie afgekoeld is. Wat wel helpt als ik een speelgoedje in de woonkamer voor hem neerleg, dan pakt ie die en gaat ie loeien en rondjes ''paraderen'' ermee.

T blijven aparte honden die terriërs haha.

leuke foto's MBX 

heerlijk snoetje van Xena, en die oogjes   

lekker stelletje! 

 Ik bedoel meer dat ze gezien werden als 1 ras. Wat dus niet zo is, mensen gooien Jacks en Parsons nog steeds over 1 kam, omdat ze de Parson niet kennen.

Ik had trouwens ergens begrepen dat de Jack Russell zijn oorsprong in Engeland heeft maar de ontwikkeling tot Jack in Australië ligt? Weet niet als

dat waar is? 

Overigens klopt het met die lijnen. Zie je bij de Parson ook nog. Er zijn bijv. Bepaalde fokkers waar ik zelf nooit een hond zal halen, puur omdat je in de lijn nog te veel van beide ziet. Er is 1 fokker in Nederland die dat echt duidelijk heeft. Te lage honden en te compact, zie je ook terug in de show commentaar.

Kwa jagen weet ik overigens niet. Maylo is makkelijk terug te roepen als hij de konijnen in het veld ziet. Maar kwa opgaan in iets, is echt helemaal waar. 

En ja ik vind Jacks ook geweldig maar

je ziet zoveel van die doorgefokte typetjes. Wat jammer is, want het zijn echt top hondjes. 

 Oh ja echt wel, en ze weet je zoooo goed te bespelen met dat koppie van d'r. Als je d'r corrigeert gaat ze zielig naar je kijken en dan kan ik dus al niet meer boos zijn he hahah.

Ik word gewoon bespeeld waar ik bij sta, door beide haha.

haha dat snap ik! 

ik zeg ook wel eens dat lola "een mens" heeft, als huisdier...ikke haha 

rotzakkies zijn het, met die zielige koppen 

 Nou, mijn border collie blijft ook gewoon liggen tot wij opstaan hoor! Ja misschien niet als we wachten tot half twaalf, maar afhankelijk van hoe moe we haar de dag ervoor hebben gemaakt, zelfs dát wel. (Alleen blijven we zelf nooit liggen tot half twaalf ;P).

Tegenwoordig valt het wel mee, maar we hebben een tijd gehad dat Thalia gewoon niet voor 10 het bed uit kwam. Dan waren wij op en moesten haar echt uit bed gaan halen om te gaan wandelen haha. Zelfs haar etensbakje laten rammelen had geen effect om mevrouw uit bed te krijgen.

Dus terriërs bewijzen maar weer eens opnieuw dat het helemaal geen energie bommetjes zijn, gewoon genoeg mee doen en dan zijn ze lekker rustig in huis.


Gruul is voor een deel parson terriër, die kan ik bij veel terug roepen maar konijnen niet meer. Die zijn echt te leuk. Het ironische daaraan is dat hij konijn op vers vlees gekregen heeft maar het niet opeet of weer uitspuugt haha. We maken er maar van dat hij als zwerver zoveel konijn heeft gegeten dat hij niet meer wil, maar dat het instinct er nog wel heel erg in zit. Molletjes, muizen, vogels etc, daar kan ik hem makkelijk van terug roepen.

 hier is het nog steeds van 'hehe die is eruit nu kan ik lekker languit!!!'. Ik kan ook beneden staan en met vanalles rammelen...meen je dat Maylo dan komt? Laats was het zo erg, hij kwam ziet mij staan met halsband en riem. Draait zich halverwege de trap om en tippelt met een rotgang terug naar boven. 

Ik had echt zoiets van wtf....gebeurt dit nu echt? Eenmaal boven was meneer snel weer onder de dekens gekropen. Ik die dekens weg gehaal en ik kreeg me toch een rotblik van hem. Eenmaal naar buiten geweest, laat hem los en foets....weer terug naar bed. Super actieve hond heb ik 

Maylo kan ik ook goed terug roepen....alleen heeft hij het met katten wat Gruul heeft met konijnen. Is al gelukkig niet meer zo erg als voorheen....als hij iets van een kat ruikt en ik loop door komt hij na een tijdje weer aangetippelt. 

 Ja de oorsprong is Engeland en de ontwikkeling Australie .

De engelse lijnen zijn meer parsontypisch ,veel foxwarren erin ,

Ik ben zelf niet weg van de engelse lijnen ,zal ze ook nooit gebruiken .

Wil je per pb zeggen wat voor fokker je bedoelde met te laag en compact? En wat je bedoelt met doorgefokte jacks?

Wij hebben enkel de australische lijnen ,in veel Scandinavische landen komen er best vaak oogziektes voor en dat is weer de pest voor een ras ,want veel fokkers halen daar reuen vandaan .

Whahahaha, en dan worden terriërs de hypers onder de honden genoemd. Die van ons zijn gewoon ontzettend lui.

Eenmaal buiten zijn ze echt wel actief, zeker Thalia. Die rent en doet, de mensen zeggen dan ook vaak dat ze niet moe te krijgen is. Maar eenmaal thuis is ze weer de rust zelve. Gruul is altijd chill :).

Als het baasje buiten te lang kletst met iemand dan gaan ze gaten graven, dat is hun verveling ding buiten.

Gruul is ook best fanatiek met katten, maar de meeste katten zijn zo slim om niet op het honden perkje te gaan lopen. 1x nog bijna ruzie gehad. Ik liep de hondenren in, in het schemer. Bleken er 2 katten in te zitten, mijn honden dus als een gek achter de katten aan. Ze probeerde niet te bijten, maar gewoon opjagen. Die katten waren een paar keer tegen het hek aangebotst omdat ze een inschattingsfout maakte waar het gat nu zat. Mijn honden terug roepen ging ook niet meer.
Ik hoop dat de katten geleerd hebben na die ervaring dat ze niet in de hondenren moeten gaan lopen. Die katten mogen overal los, mijn honden alleen daar. Als ik ze gezien had, dan had ik ze wel weggejaagd, maar dat had ik dus helaas niet. En om mijn honden niet los te laten omdat er katten zitten, dat gaat me ook een beetje ver. Aangezien mijn honden ze niet zullen bezeren, angst aanjagen lukt ze wel.

 zal ik straks even doen (ben niet thuis, moet mijn laptop hebben), zal zelfs een foto even toevoegen van de desbetreffende hond(en)

Met doorgefokt bedoel ik overigens niet hondjes van goese fokkers die met alles rekeningen houden. Nee ik bedoel van die Jacks waar vanalles mis mee is, die de poten helemaal naar buiten hebben staan, mentaal niet kloppen bij een Jack, black and tan of compleet bruine jacks enz. Dus niet correct gefokte Jacks die je met name op straat ziet. Laats met nog iemand een discussie gevoed die een totale bruine Jack had en ze hield vol dat het een raszuivere had.Ik vroeg heeft ze een stamboom? Uh nee.....maar ze was raszuiver.

Vind het zo jammer ben gek op Jacks en Parsons (iets meer op de Parson natuurlijk) en dat er dan zo gerommeld mee wordt. Ik ben zelf van de Parson niet zo weg van de Amerikaanse lijnen..die het nog ingewikkelder maken met hun Russell terrier....volgens hun weer een ras opzich zelf...en kleiner dan de Jack Russell

Ik vind bij de Parson de Engelse lijnen mooi met van van een bepaalde fokker. Ook vind ik een de hondjes van een Poolse fokker enorm mooi! Maar mijn favo is een Belgische fokster waarvan mijn toekomstige pup een afstammeling van is.