Gastgezin hulphond worden?

Hallo allemaal,

Ik ben al een tijdje aan het twijfelen of ik mij wil opgeven als gastgezin voor een hulphond in opleiding.

Ik ga binnenkort de cursus Kynologisch Instructeur doen bij de Martin Gaus academie en ga in september beginnen met een HBO met gehandicapte en verstandelijk beperkte mensen, uiteindelijk zou ik het heel gaaf vinden om met deze kennis iets met geleidehonden of ander soortige hulphonden te gaan doen. 

Natuurlijk is een pup altijd leuk en schattig, maar daarnaast lijkt het mij heel gaaf om mee te maken hoe zo'n hond nou tijdens zijn eerste levensjaar op de training wordt voorbereid. Welke commando's moet hij allemaal leren, hoe leer je al die dingen aan, waar ga je allemaal met zo'n pup trainen ed. Het lijkt me een super uitdaging, ook al besef ik me dat het geen koek en ei zal worden. Maar ik vind het trainen van een hond sowieso super leuk! En het lijkt me super om op zo'n manier iets voor anderen te kunnen betekenen.

Ik heb nu zelf een pup van bijna 6 maanden, een Golden teefje, en met haar gaat alles super goed. Ik denk zelf dat nog een hond in huis haar veel goed zal doen en dat ze veel van elkaar kunnen leren. 

Het enige wat me laat twijfelen is dat ik zag dat de pup maar 2x per week maximaal 2 uur per keer alleen mag zijn. Ik heb sowieso tot september niks, dan ben ik vrij. Daarna zou ik een aantal contacturen per week hebben, waarvan een deel werkcolleges en een deel hoorcolleges. Deze hoorcolleges kan ik gewoon thuis kijken dus dat is geen probleem. Ik ben aan werkcolleges ongeveer evenveel tijd kwijt als nu, dat is ongeveer 3 keer per week 1,5 uur en dan ben ik na 2 uur weer terug. Daarnaast moet ik wel stage lopen, elke week 4 uur. Deze stageplek moet ik zelf regelen en gezien de doelgroep zou het wellicht mogelijk zijn om de pup mee te nemen naar stage. Daarnaast woon ik samen met mijn vriend, die docent natuurkunde is. Hij werkt dichtbij ons huis en kan ik zijn tussenuren thuis zijn. Al met al is Aiko, onze eigen pup, iets langer dan de 2x 2 uur alleen thuis maar dat komt ook omdat zij niet mee mag met boodschappen doen ed. De pup in opleiding mag dat natuurlijk wel. We zouden oppas kunnen krijgen voor als we er niet uit komen, dit zou dan maximaal een paar uurtjes per week zijn als het nodig is. Maar mag dat wel van de organisatie?

Als ik met Aiko bij de hondenschool ga trainen dan kan de pup natuurlijk gewoon mee, als mijn vriend dan niet thuis is.

Kortom: wat is jullie ervaring met het zijn van gastgezin? Is het erg moeilijk om deze 2x 2 uur te halen? Hoevaak word je verwacht voor een collectieve training? Zou het iets voor ons zijn?

De pubertijd moet nog beginnen en je denkt al over een andere hond? Ben je van mening dat jullie band al zo goed is dat daar niets meer aan te verbeteren is?

Kan je, je pup door z'n naam te roepen uit een groep spelende honden halen? Kan je hem laten volgen als je langs een groep spelende honden loopt. Doet hij onder alle omstandigheden de "zit op afstand?

Een pup opleiden tot hulp hond kost onwijs veel tijd en geduld maar ik snap dat je het leuk lijkt!

Aangezien je nog een jonge hond hebt, zou ik nog even een tijdje ermee wachten. Aiko moet nog veel leren en krijgt vast en zeker nog ze puberfases (en pff.. dat kost ook weer tijd en heeel veeel geduld).

Nou, ik denk dat je best heel goed een hulphonden pup kunt gaan opnemen in je huis!

 Je hebt je nu al goed voorbereid, het is niet je eerste hond én je gaat zelfs de k i opleiding doen.

Ik heb zelf tot 3X toe een hulphond mogen opleiden.

Ja, het is veel werk en aandacht, maar het ook geweldig leuk!

En in principe hoeft je pup vrijwel nooit alleen thuis te zijn, omdat hij/ zij juist overal mee naar toe mag! Gewoon mee boodschappen doen, de winkel in ,op reis in trein en bus enz. En als het eens niet anders kan, even alleen laten is geen ramp hoor, voor een keer.

Is leuk en enorm leerzaam! Ben je al op de site van stichting hulphond.nl geweest?

Nouja er is nog niks besloten en nadenken kan nooit kwaad toch ;-)

Ik heb sowieso altijd graag 2 honden gehad. Ja, Aiko komt altijd als ik haar roep zéker met de fluit die ik eigenlijk altijd gebruik. Ja, ik kan haar laten volgen langs een groep spelende honden. Ja, ze kan blijf, zit en af op afstand. Ze heeft al een poosje haar "middelvinger" opgestoken met luisteren, maar ik ben gaan kijken naar hoe ik mijn gedrag zo kon veranderen dat ze wél op mij lette. Ze luistert nu erg goed en ik heb het gevoel dat dat juist de laatste tijd komt doordat we elkaar zo goed aanvoelen. Ik probeer in te spelen op de signalen die zij geeft en door hoe ik met haar omga tijdens het wandelen merk ik dat ze goed op mij let. Ze gaat naar een andere hond als ik haar vrij geef, maar als ik dat niet doe blijft ze bij me. Ze springt niet zomaar in de sloot en gaat niet zomaar achter vogels ed aan. Natuurlijk gebeurt er nog wel eens een ongelukje, maar ik kan haar op zo'n moment wel gauw uit haar gedrag halen en het gedrag ombuigen. Ze vindt mij leuker dan een andere hond, want ze weet dat als ze netjes komt dat we dan even gaan spelen of dat ze wat lekkers krijgt. Ik doe zoekspelletjes met haar en van alles. Als ze niet luistert krijgt ze geen boze baas op haar dak maar dan lijn ik haar aan en dan lopen we zwijgend door. Daardoor gaat het nu maar heel zelden fout.

Natúúrlijk kan onze band nog verbeteren! Maar ik vind niet dat je daar zomaar over kunt zeggen wanneer dat niet meer kan. Je moet altijd blijven investeren, zelfs al heb je een goede band. Ik denk niet dat dat ooit ophoudt. 

Ik denk zelfs dat de band tussen Aiko en mij erdoor zou verbeteren. Het hondje zou dan door ons samen opgevoed worden, Aiko is immers ouder dan de pup. Wij kunnen hem/ haar samen helpen te doen wat van hem wordt verwacht en dat is denk ik voor Aiko ook een goed leerproces. Daarbij vorm ik een team met de pup, natuurlijk. Maar Aiko en ik vormen óók nog een extra team dan wel al vormen. Ik heb wel zodanig veel tijd dat ik natuurlijk ook met de hondjes apart dingen doe, dus waar ik met de pup zal trainen en daardoor een band met hem krijg blijf ik ook met Aiko jachttraining en van alles en nog wat doen. Daardoor krijgen ze ook apart aandacht en kan ik aan de band tussen ons werken. Wat ik me nu voorstel is dat het wel degelijk anders is dan wanneer ik er nu nog een pup van mezelf bij zou nemen. Sowieso voor mijzelf, want je weet natuurlijk dat hij niet blijft en het is ook een soort van "project" (dat bedoel ik niet op een vervelende manier want een hond is natuurlijk geen project, maar ik weet even geen ander woord ervoor). Ik denk dat als mijn gevoel bij zo'n hondje anders is, dat Aiko dat ook wel zal merken.

Daarnaast zal ik niet de eerste zijn met twee jonge honden, ik heb ook gehoord van mensen die tegelijkertijd 2 pups van dezelfde leeftijd hebben. Of een paar weken ertussen. Ik denk dat ze veel van elkaar kunnen leren, omdat ze bijna in dezelfde levensfase zitten. Ik merk zelf ook dat Aiko zich beter gedraagt als ze met jongere pups omgaat. Ze is rustiger, voorzichtiger en probeert zelf een beetje uit te sloven door te laten zien wat zij wél al kan. Dus ik denk dat dat haar ook bij de pubertijd gaat helpen.

En tsja, als ze wel ontzettend gaat puberen dan is dat zo. Ze puberen niet tegelijk gelukkig en ik ben niet in mijn eentje want mijn vriend helpt ook mee.

Wat leuk dat je dat 3x hebt mogen doen zeg!! Had je toen daarnaast ook nog een eigen hond? Hoeveel tijd was jij ongeveer per week kwijt aan de huisbezoeken en gezamenlijke training? Ik heb het idee dat dat enorm veel tijd kost, ik heb liever dat ik het overschat dan dat ik het onderschat.

Ik weet dat hij/ zij overal mee naartoe mag! Maar mee naar colleges... Weet niet of ze daar op school blij mee zijn. Bovendien vraagt een jonge pup natuurlijk wel veel aandacht en ik wil dan niet de les verstoren. Maar ik kan het natuurlijk altijd vragen, wie weet vinden ze het geen probleem en dan is het alleen maar leerzaam voor de pup. En anders kan er oppas komen voor de keren dat mijn vriend geen vrij kan krijgen.

Ik ben inderdaad op de site geweest! Ik heb vooral veel informatie bij de KNGF vandaan, omdat daar al veel op de site staat. Maar van stichting hulphond heb ik al een aantal mensen gesproken over hoe dat in zijn werk gaat, toen ik er nog iets minder serieus over nadacht. Nu ik er wél serieus over nadenk bedenk ik me ineens dit.

Het lijkt me zeker heel erg leuk een leerzaam! Zelfs al zou ik later niks met geleidehonden gaan doen, dan nog is het een hele ervaring. 

" Nouja er is nog niks besloten en nadenken kan nooit kwaad toch
 
Ik heb sowieso altijd graag 2 honden gehad. Ja, Aiko komt altijd als ik haar roep zéker met de fluit die ik eigenlijk altijd gebruik. Ja, ik kan haar laten volgen langs een groep spelende honden. Ja, ze kan blijf, zit en af op afstand. Ze heeft al een poosje haar "middelvinger" opgestoken met luisteren, maar ik ben gaan kijken naar hoe ik mijn gedrag zo kon veranderen dat ze wél op mij lette. Ze luistert nu erg goed en ik heb het gevoel dat dat juist de laatste tijd komt doordat we elkaar zo goed aanvoelen. Ik probeer in te spelen op de signalen die zij geeft en door hoe ik met haar omga tijdens het wandelen merk ik dat ze goed op mij let. Ze gaat naar een andere hond als ik haar vrij geef, maar als ik dat niet doe blijft ze bij me. Ze springt niet zomaar in de sloot en gaat niet zomaar achter vogels ed aan. Natuurlijk gebeurt er nog wel eens een ongelukje, maar ik kan haar op zo'n moment wel gauw uit haar gedrag halen en het gedrag ombuigen. Ze vindt mij leuker dan een andere hond, want ze weet dat als ze netjes komt dat we dan even gaan spelen of dat ze wat lekkers krijgt. Ik doe zoekspelletjes met haar en van alles. Als ze niet luistert krijgt ze geen boze baas op haar dak maar dan lijn ik haar aan en dan lopen we zwijgend door. Daardoor gaat het nu maar heel zelden fout.
 
Natúúrlijk kan onze band nog verbeteren! Maar ik vind niet dat je daar zomaar over kunt zeggen wanneer dat niet meer kan. Je moet altijd blijven investeren, zelfs al heb je een goede band. Ik denk niet dat dat ooit ophoudt. 
Ik denk zelfs dat de band tussen Aiko en mij erdoor zou verbeteren. Het hondje zou dan door ons samen opgevoed worden, Aiko is immers ouder dan de pup. Wij kunnen hem/ haar samen helpen te doen wat van hem wordt verwacht en dat is denk ik voor Aiko ook een goed leerproces. Daarbij vorm ik een team met de pup, natuurlijk. Maar Aiko en ik vormen óók nog een extra team dan wel al vormen. Ik heb wel zodanig veel tijd dat ik natuurlijk ook met de hondjes apart dingen doe, dus waar ik met de pup zal trainen en daardoor een band met hem krijg blijf ik ook met Aiko jachttraining en van alles en nog wat doen. Daardoor krijgen ze ook apart aandacht en kan ik aan de band tussen ons werken. Wat ik me nu voorstel is dat het wel degelijk anders is dan wanneer ik er nu nog een pup van mezelf bij zou nemen. Sowieso voor mijzelf, want je weet natuurlijk dat hij niet blijft en het is ook een soort van "project" (dat bedoel ik niet op een vervelende manier want een hond is natuurlijk geen project, maar ik weet even geen ander woord ervoor). Ik denk dat als mijn gevoel bij zo'n hondje anders is, dat Aiko dat ook wel zal merken.
 
Daarnaast zal ik niet de eerste zijn met twee jonge honden, ik heb ook gehoord van mensen die tegelijkertijd 2 pups van dezelfde leeftijd hebben. Of een paar weken ertussen. Ik denk dat ze veel van elkaar kunnen leren, omdat ze bijna in dezelfde levensfase zitten. Ik merk zelf ook dat Aiko zich beter gedraagt als ze met jongere pups omgaat. Ze is rustiger, voorzichtiger en probeert zelf een beetje uit te sloven door te laten zien wat zij wél al kan. Dus ik denk dat dat haar ook bij de pubertijd gaat helpen.
 
En tsja, als ze wel ontzettend gaat puberen dan is dat zo. Ze puberen niet tegelijk gelukkig en ik ben niet in mijn eentje want mijn vriend helpt ook mee. "

Charlie & Aiko

 Ja puppyluck, die ik nu heb was ook ongelofelijk in luisteren en enorm rustig de eerste maanden. Nu zal jouw hond niet met die van mij te vergelijken zijn maar het komt op mij over als het nieuwtje is eraf dus moet er weer wat nieuws komen. Je bent net 4 maanden onderweg. Je kan veel vertellen maar niet dat je met 4 maanden klaar bent met opvoeden. Sterker nog, je bent niet ééns begonnen.

Het is opzich een heel leuk plan maar ik zou minstens een jaartje wachten. dan heb je aan je eigen hond ook veel meer hulp bij de opvoeding van een gastpup

Nou, er is wel een verschil in ( blinden)geleidehonden en hulphonden. Dus daar moet je even goed naar kijken; scheelt ook hoe er begeleid wordt.

Ik had een hulphond pup; wij gingen 1X per week naar cursus, duurde 1-1,5 uur. Was ook leuk omdat je kon vergelijken hoe het het met de andere pups ging! Wij kregen geen huisbezoeken, alleen op vraag van het gastgezin.

In het  begin kost het veel tijd, ja, je hebt een puppy van amper 9 weken in huis......dus de gewone hondedingen: zindelijk worden, structuur bieden. En vooral heel veel socialiseren!

Overal mee naar toe nemen, op bezoek, bij kinderen, bij andere dieren, in de trein, in de lift, door de winkels enz enz.

Daarna wordt het wat rustiger en kun je verder met de, nogmaals, normale hondedingen. Niet trekken aan de lijn, goed hier komen enz,

Welke commando's leer je op de cursus en/ of de huisbezoeken.

Als gastgezin heb je vooral de taak om er een goede , rustige, gehoorzame huishond van te maken. De specifieke commando's voor het geleiden of helpen wordt door de stichting zelf gedaan; als de hond weer terug gaat naar hun.

Ik had zelf ook een eigen hond, een stabiele golden.

Dat was gezellig en handig, want apart uitlaten is natuurlijk niet nodig en mijn golden was een prima rolmodel......

Ooooh nee zo bedoel ik het absoluut niet! Echt helemaal niet! Ik vind het heel erg als het is overgekomen alsof ik gewoon weer iets nieuws wil omdat ik Aiko saai vind, sowieso niet. Jammer dat je er zo over denkt, maar ben blij dat je het zegt want dat verklaart je negatieve toon (misschien klopt het niet, maar het komt niet over als positieve feedback). En ik heb ook nergens gezegd dat ik denk dat ik klaar ben met opvoeden toch? Ik ben daar nog elke dag mee bezig uiteraard en dat ga ik zeker de komende anderhalf jaar nog zijn.

Ik denk er gewoon over na, daarom zet ik mijn vraag hier neer. Nog niks besloten, helemaal niet. Ik zou nooit iets doen om mijn eigen hond te benadelen. 

 Veel positiever als:

quote: "Het is opzich een heel leuk plan maar ik zou minstens een jaartje wachten"

ga je het bij mij sowieso niet krijgen

Als ik zeg dat het overkomt als zou het nieuwtje er af zijn enz dan bedoel ik daar niet  mee dat je Aiko afgeschreven zou hebben. Het is hoe ik vaak ervaar hoe mensen met iets wat ze leuk vinden omgaan. ik geef daarbij altijd het voorbeeld van de tatoeage. In plaats dat mensen genieten van het plaatje op hun arm zijn ze er zo vol van dat hieraan uiting gegeven wordt met een volgend plaatje.

Ik zou nog wachten tot Aiko volwassen is. Een tweede hond erbij kan het karakter van de andere hond behoorlijk veranderen. Dat is bij ons iig wel gebeurd. 

Voor je het serieus overweegt zou ik eerst informeren of de organisatie waar voor je de pup voor gaat opleiden het wel ziet zitten om een pup te plaatsen bij zon jonge hond.

Hulphond nl zet er in elk geval hun vraag tekens bij en zal dat niet zomaar doen

Dat gedeelte bedoelde ik ook niet met negatief hoor ;-) Ah op die manier, nouja inderdaad als ik Aiko niet leuk zou vinden dan zou ik er sowieso niet nog eentje bij willen :P Maar ik snap wel wat je bedoelt, als je het op zo'n manier zegt komt het een stuk beter over. Ik weet het niet, ik heb wel altijd graag 2 honden gewild en heb me ook altijd voorgenomen om mocht ik daarvoor in aanmerking komen eens opvanggezin te zijn. Misschien dat ik het hebben van een hond wel zo leuk vind dat ik het nu al overweeg ja.

Ik ken namelijk iemand die (haar ouders eigenlijk) steeds een puppy nam en als hij dan niet schattig meer was ging hij weg en dan kwam er een nieuwe. Ik dacht dat je het op zo'n manier bedoelde en daarom kwam het negatief over, want zo is het natuurlijk absoluut niet. Aiko is mijn maatje voor het leven! 

Ik had ook sowieso niet het idee om NU acuut een pup ik huis te nemen, nu ik mn post teruglees snap ik dat het zo overkomt gezien dat ik tot september vrij heb. Ik had in mijn hoofd dat het sowieso wel een tijdje duurt voordat je goedgekeurt bent en dan moet je nog wachten op een pup etc dus dat ik die maanden dat ik vrij ben kan gebruiken voor de goedkeuring en voorbereiding ed. En dat eer dat de pup dan daadwerkelijk zou komen, als hij inderdaad zou komen, dat het dan al een maand of 6 later was. Dan is Aiko echt bijna een jaar, dus ik dacht dat dat wel reeël zou zijn, een paar maanden ertussen. 

Ik ga het eerst serieus overwegen en als ik in ieder geval voor mezelf op een rijtje heb of het handig is, dán ga ik bij de betreffende organisaties informeren. Ik wil dat sowieso niet doen als ik zelf twijfel, dan stoppen zij er ook maar moeite in. Ik ben bekend met de eisen die ze in ieder geval aan een gastgezin stellen, en wil er zeker van zijn dat als ik me aanmeld dat ik daar dan aan kan voldoen. Dan kan de organisatie altijd nog zeggen of ze het liever later willen. Sowieso ga ik er vanuit dat het niet zo is dat als je je aanmeldt dat dan een week later alles geregeld is en dat je een pup in huis hebt, dus ik heb zelf in mijn hoofd dat dat ongeveer een halfjaar duurt. Aiko is dan bijna een jaar. Maar zeker, als ik er echt over uit ben of het een goed idee is ga ik dat natuurlijk overleggen :-)

Ik werk voor stichting hulphond, en ik zou zeggen bel gewoon eens op! In overleg is heel veel mogelijk

" Ik werk voor stichting hulphond, en ik zou zeggen bel gewoon eens op! In overleg is heel veel mogelijk "

Maud

Ah super! Ik ga zeker eens bellen! Weet jij toevallig hoe lang zo'n procedure ongeveer duurt? Want ik heb in mijn hoofd dat daar wel een halfjaar overheen kan gaan, dus dan is Aiko 1 jaar. Maar als het korter duurt dan zit Aiko midden in de pubertijd, dus wat de mensen hierboven ook al aangeven is het misschien niet handig om juist dan een pupje erbij te hebben.

Weet jij heel toevallig ook wat het verschil is tussen gastgezin zijn voor de KNGF of voor stichting hulphond?

Ja, dat weten bij wel, maar als jij beide stichtingen zelf belt met al je vragen, dan weet jij het ook, en meer.....

Pas als je op al je vragen( terechte hoor!) duidelijke antwoorden van hun zelf hebt, kun je eventuele verdere plannen maken.

Succes, ik hoop dat het je lukt! 

Daar heb je gelijk in! Sorry hoor, ik vind het altijd een beetje spannend om te bellen (heel stom, maar goed) en dan al helemaal als ik de persoon niet ken 

Ik ga inderdaad gewoon even een vragenlijstje maken en dan allebei de organisaties bellen. Als ik alles weet dan kan ik een lijstje met voors en tegens maken. 

Super bedankt voor de reacties in ieder geval! Ik hoop dat het ooit gaat lukken!

Qua gastgezin durf ik het niet te zeggen, weet wel qua trainingsmabieren enkele verschillen.

Hulphonden leren eigenlijk gewoon goed gehoorzamen. Aan jou als gastgezin de taak om de pup te leren aandacht te heben voor de baas en netjes mee te lopen. Ook het hier komen is erg elangrijk, de pup moet dit goed beheersen. Verder is sociallisatie het grootste onderdeel, hond overal aan laten wennen! Een goed opgevoede, socialle huishond creeren dus eigenlijk!

Geleidehonden moeten zoals het woord al zegt leiden. Die moeten dus zelfstandig leren denken en doen, zelf keuzes maken en besluiten nemen. Dat is het grootste verschil. Hoe ze dit het eerstje jaar trainen durf ik niet te zeggen. Een meneer die nu bij hulphond gastgezin is zat eerst bij het kngf, die gaf aan dat je daar bijvoorbeeld de hond moet leren altijd in de mand te slapen/rusten. Omdat een visueel beperkte natuurlijk anders over de hond valt als deze ligt te slapen midden inde kamer. Terwijl hulphonden juist bij hun baas mogen liggen of wasr dan ook in de ruimte, zodat ze snel in actie kunnen komen als er hulp nodig is. Dit soort verschillen zijn er dus degelijk.

Qua selectie procedure durf ik zo niet te zeggen hoelang het duurt. Wel zou ik je aanraden gewoon al te starten met informeren. Mocht aiko er nog niet klaar voor zijn kun je dit altijd aangeven. Bij hulphond bijvoorbeeld zou je dan alvast theorie lessen kunnen volgen in de periode dat aiko pubert! Ben je toch al met de voorbereidingen bezig!

Wat leuk zeg! 
Een vriend van mij heeft elk anderhalf jaar een klein pupje, vorige week is Rikus gekomen, hiervoor Cisco waar ik veel mee samen met wezen wandelen. 
Er komt echt onwijs veel bij kijken, maar het socialiseren is leuk. Waar Kahlúa als pup nergens mee naar binnenmocht, mocht Cisco in elke winkel als hij zijn tuigje aan had. Verder met zo veel mogelijk dingen kennis laten maken. Heel leuk, maar zó zwaar. 
Zij hebben ook geen andere hond, bewust voor gekozen omdat dit ontzettend veel tijd en aandacht in beslag neemt, verder weet ik er eigenlijk weinig van af, had het veel te druk met mijn eigen pup om me daar mee bezig te houden, maar het zou wel leuk zijn, want ze doen het nu voor de derde keer :) 
Succes er mee :) 

Het leuke is ook dat ze van hun vorige hondjes nog elke maand bericht krijgen. 1 is er ondertussen geplaatst bij een mevrouw, en de vorige is volop in training. 

Ik zou sowieso wachten tot je eigen hond voorbij de 18maanden is.

Het karakter is te beïnvloedbaar als ze puppy zijn.

Op 1jaar zit die toch midden in de pubertijd?

Meestal begint dit toch rond een maand of 8-9. Of ben ik daar fout in?

Leonbergers zijn redelijke laatbloeiers dus niet echt een goed voorbeeld :-)

Lou is nu 10,5 maand en ik zie nog steeds geen pubergedrag.

Hopelijk blijft dat zo 

Ik heb onlangs iemand ontmoet die volop bezig was met zo'n hond te trainen. Hulp hond, geen geleide hond. Was voor hachiko vzw.

Zoals ze hierboven al beschreven hebben train je gewoon een heel sociale gezinshond.

Op hun 18maanden geef je de hond terug af en dan heeft deze een goede basis om verder op te trainen, heeft een stabiel karakter, puberteit is gedaan.

Honden zijn makkelijker te trainen als de puberteit gedaan is. Ik denk dat ze daarom veel met gast gezinnen werken.

Ook het socialiseren en dergelijke kost enorm veel tijd. Door de basis te leren door een -gratis- gast gezin kunne ze zo veel kosten drukken.

Ik zou het niet kunnen in ieder geval.

Succes