mijn Roemeense vriendinnetje Lupa :: Genieten & gelukkig zijn op blz 15

Zo leuk om alles te lezen en met de foto's erbij is het helemaal compleet!!! Lupa is zooooo'n schatje! 

Geweldig! Die fotos en verhalen, heerlijk

Wat fijn dat ze zo lekker geniet, mooie foto's ook. Prachtige hond is Lupa! 

Allereerst, bedankt voor al jullie super leuke reacties!! 

We zijn inmiddels weer thuis en bijgekomen van ons avontuur aan Zee. De keuze om een midweekje te gaan bleek goed want we waren beide helemaal vól van alle indrukken. 

Zo hebben we donderdag nog de hele middag bij een strandpaviljoen gezeten, waar van die houten stoelen op het strand staan. Lupa lag er heerlijk ontspannen bij én liet zich aaien door een ober. Tweede wondertje van deze week! 

Voor ons toeristische fotokwartet 

Naar een badderend musje kijken

Daarna nog over het strand gewandeld. De zee vindt Lupa interessant maar ook te koud en/of te overweldigend. Toch kon ze bij het zien van een badderende meeuw bij een stuk met zandbanken het niet laten toch even in de zee te rennen.

Een filmpje inclusief mijn hysterische trotse moeder stem haha:

Lupa had de smaak te pakken en werd verleid door zo'n plas die blijf liggen nadat het vloed is geweest. Op sommige plekken zijn die plassen nog best diep & groot én lekker warm. Lupa begon er spontaan in te plassen ha ha.

En dan heb je ineens spikes en zie je er superschattig uit 

Daarna nog even lekker opgedroogd in het zonnetje en op schoot in het zonnetje in slaap gevallen. 

Filmpje van Lupa die zich droog schuurt: 

En vrijdags gingen we alweer naar huis. Natuurlijk nog even op het strand gewandeld, koffer ingepakt, huisje netjes achtergelaten en afscheid genomen van de zee. 

De terugreis verliep iets minder soepel. Op Amsterdam CS reed de trein niet verder en moesten we dus het station op. Voor het eerst op de roltrap wat Lupa maar niks vond in mijn armen, het gewiebel en dan die koffer nog meeslepen.  Zo'n Amsterdams perron vond ze maar druk en bij het instappen til ik haar en zag de conducteur haar gespannen bekkie. Hij aaide haar zo lief op haar wangetjes dat ze het gewoon toeliet (3e wondertje!). Eenmaal in de trein kon ze weer ontspannen en kwam de conducteur weer langs en zei ook dat ze er alweer beter uitzag. En weer aaide hij haar. Ik heb weer met open mond zitten kijken haha. Trots op mijn kleine meisje!! 

Ik ben sowieso ontzettend trots, zo makkelijk als dat ze de vakantie zich heeft aangepast aan alle vreemde dingen voor haar.  En haar zo zien genieten, dat is ultiem geluk. 

Zaterdagochtend zijn we gewoon naar school gegaan maar had ik een beeeetje spijt toen we een uur in de regen stonden en Lupa echt geen zin had (begrijpelijk maar ik vond het zonde om een les te missen dus dacht voor spek & bonen mee te doen maar die regen vonden we beide maar niks) 

Wel merk ik dat ze op de hondenschool totáál anders is als dat ik haar ken. Ik ken Lupa niet zozeer als angstig maar als voorzichtig. Herstelt snel als ze schrikt en 9 van de 10x wint haar nieuwsgierigheid. Maar bovenal is ze eens heel vrolijk hondje, altijd vriendelijk en vindt nieuwe omgevingen juist leuk om te ontdekken.

De eerste cursus zag ik haar daar met sprongen vooruit gaan. Maar deze tweede cursus, ze lijkt er weinig plezier in te hebben. Ik verdenk de vroege tijd er ook van. Normaal gaat ze na haar ochtendwandeling en ontbijt nog even lekker slapen. Nu plan ik bewust een klein uurtje rust voor haar voor we weg moeten maar het lijkt teveel voor haar te zijn. Dat i.c.m. natuurlijk het voorval met de lerares en het vastgehouden worden waarbij ze in paniek raakte. Terwijl ze vorige week wel echt in goede doen was en de juf haar zelfs mocht aaien toen ze haar vast hield bij diezelfde oefening. Toch is Lupa op haar hoede en merk ik dat ze er niet blij van wordt. Lopen we het veld af, richting de winkel zie ik heel haar lijfje veranderen en huppelt ze weer. We hebben nu drie lessen gehad en het houdt me bezig omdat ik mijn eigen hondje niet herken tijdens de lessen. Hierna hebben we sowieso zomerstop maar zoals het nu gaat laat ik de 3e cursus vallen en oefenen we wel lekker in het bos ofzo. 

wat een heerlijke vakantie hadden jullie, prachtige foto's,leuke filmpjes en mooie verhalen

De bedoeling van een hondencursus is,  lijkt me,  leuk met je hond samen bezig zijn, als dat niet het geval is, dan zou ik er idd ook mee stoppen, er zijn zelf genoeg leuke dingen te verzinnen.

" wat een heerlijke vakantie hadden jullie, prachtige foto's,leuke filmpjes en mooie verhalen
 
De bedoeling van een hondencursus is,  lijkt me,  leuk met je hond samen bezig zijn, als dat niet het geval is, dan zou ik er idd ook mee stoppen, er zijn zelf genoeg leuke dingen te verzinnen. "

Dobry

Dank je wel!! 

Dat is precies wat ik dacht, de eerste cursus hadden we het zó leuk samen. Maar nu zie ik haar ongemakkelijk zijn, moet ik ontdekken en zoeken wat ze nu wel of niet wilt terwijl ik dat normaal zo zie bij haar. Ik geef het nog even de tijd want misschien is het een kwestie van vertrouwen herwinnen maar anders stoppen we inderdaad. 

Misschien vind ik het nog wel het meeste jammer dat Lupa zo niet op haar gemakt is dat ze nu anders wordt gezien dan ze is. Dat ze zo'n leukerd is en deze cursus als een mal mietje (zo zie ik haar overigens niet!) overkomt wat echt niet wil. 

dat is ook jammer dat ze daar haar eigen leuke karakter niet laat zien en overkomt als een mal mietje, (wat eigenlijk nooit mag natuurlijk, een hond is eerlijk en het is goed dat ze dat mag zijn en laat zien als iets haar dwars zit)

Maar inderdaad misschien even aankijken en krijgt ze er toch weer plezier in.

" dat is ook jammer dat ze daar haar eigen leuke karakter niet laat zien en overkomt als een mal mietje, (wat eigenlijk nooit mag natuurlijk, een hond is eerlijk en het is goed dat ze dat mag zijn en laat zien als iets haar dwars zit)
 
Maar inderdaad misschien even aankijken en krijgt ze er toch weer plezier in. "

Dobry

Even voor de duidelijkheid, er is niemand die haar zo benoemt of ziet hoor. De instructrices in elk geval niet. Het is meer mijn moeder gevoel haha.  Want eigenlijk is het inderdaad heel mooi dat ze zo eerlijk zijn en gewoon tonen wat ze dwars zit. 

o haha gelukkig dan dat niemand haar zo ziet

Wat een toffe tijd hebben jullie gehad daar aan zee! Super leuke foto's en filmpjes

Nu lekker bijkomen en op naar het volgende avontuur!  

En idd een cursus is om leuke samen dingen te leren, als Lupa er geen kont aan vind dan is het misschien ook beter om te stoppen. Misschien helpt het om haar uit de situatie te halen en eventueel te gaan kijken voor vervolg cursus bij andere hondenschool. En misschien kijken naar wat zij dan wel leuk vind, behendigheid, breitensport of flyball of zo en dit dan bij andere school gaan starten. Angst is ook vaak plek gebonden, je weet nu ondertussen wat ze wel en niet kan/wil dus dit kan je dan voorkomen bij een andere school.

Het deed me goed om even mijn cursusverhaal te kunnen delen en daaruit ook besloten even twee weken te 'spijbelen'. Komende zaterdag zou vervallen i.v.m. Lupa haar sterilisatie vandaag maar afgelopen zaterdag ook lekker afgemeld. Even de spanning er af, voor mezelf op een rijtje krijgen wat ik nu wil en hoe ik het anders aan kan pakken. Was een goed besluit want vooral bij mezelf weer even de rust gevonden en de boel in het juiste perspectief gekregen. 

Vorige week had Lupa een afspraakje met teckelvriendinnetje Saartje van 6 maanden. We zouden een dagje naar de dierentuin gaan. Na een uur in de auto te hebben gezeten was Saartje wel toe aan even rennen en gek doen en Lupa was door het dolle heen haar vriendinnetje weer te zien! 

Samen met Diesel van 4,5 maand lekker aan het rennen! 

Na nog meer stoeien en verplicht even rusten beide dames op de achterbank en op naar Dierenpark Amersfoort! 

In de dierentuin was het vooral mooi om het verschil tussen Saartje een Lupa te zien. Ze schelen 5 maanden en zijn natuurlijk heel anders opgegroeid. Toch was Lupa de stoere van de twee en durfde overal op af en had veel interesse in alle dieren. Terwijl Saartje alle dieren wat spannend vond en veel liever stond te knuffelen met alle kindjes die er waren.  Mooi stel samen! 

Het zijn vooral veel zoek het andere dier op de foto, foto's geworden haha. 

Zoals, zoek de beer... 

Zoek de aap... 

Deze aapjes vond Lupa heel interessant! 

Maar de ringstaartmaki's waren het interessants van allemaal! Mooi om te zien dat er eerst maar eentje op de stok voor het raam zat maar er steeds meer op Lupa af kwamen. Ze werd steeds enthousiaster en ging steeds hoger tegen het raam op staan 

Deze foto's zijn echt mijn favoriet 

Tussen het dieren kijken natuurlijk ook nog even stoeien! 

"Wat moet ik zien Ruch?" Na deze foto keek ze over de rug van de tijger het verblijf in en maar zoeken hihi. 

En we hebben er weer eentje voor ons touristische kwarter hoor. Zelfs eentje waar we samen op de olifant zitten hihi.

En eenmaal thuis hadden we twee moeie meisjes die toch geen zin hadden om te slapen. Lupa was nieuwsgierig naar Saartje haar bench maar er in zitten, nee dat was niet de bedoeling. 

Een geslaagd dagje dierentuin dus! 

Zaterdag kwam Lupa haar medical pet shirt binnen dus gelijk begonnen met wennen. Ze vindt het gelukkig niet vervelend om iets aangetrokken te krijgen. Het ziet er alleen vreselijk komisch uit. Lupa is meer haar dan lijf en dan haar lijfje zo te zien is zo lachwekkend. 

en 's middags nog even lekker naar het bos. Gespeeld met anderen honden. Paarden langs zien komen en netjes op afstand gebleven  en als afsluiter lekker door een moddersloot gebaggerd! Ze kwam er per ongeluk door heen maar dat bleek wel een leuk spelletje te zijn dus voor het eerst had ik een vies, stinkend hondje. Haar buik en broek waren zooo zwart haha. 

En terwijl ik dit typ is mijn meisje inmiddels gesteriliseerd. Ik moest haar vanmorgen brengen en toen bleek haar buurvriendje er ook te zijn voor castratie dus dat was feest in de wachtkamer. Lupa was heel ontspannen en enthousiast. Reageerde blij op de assistente!  

Omdat ik bij de narcose mocht blijven was er eerst een hond met wondcontrole aan de beurt dus we hebben gezellig in de wachtkamer gezeten. Lupa was erg ontspannen en op haar gemak. Eenmaal in de behandelkamer begon ze wel te trillen en zat als een knijpbeestje om mijn arm maar ze heeft geen moord en brand gegild zoals bij haar allergische reactie dus toch al een stapje vooruit. De dierenarts mocht haar ook gewoon onderzoeken. De dierenarts en assistente waren ook erg lief en rustig naar haar wat mij weer een fijn gevoel gaf. 

De pijnstillerprik tussen haar schouderbladen vond Lupa niet erg maar het narcoseprikje in haar dijbeentje vond ze vervelend. Toen gaf ze even een kreetje en plaste op de tafel. Maar al met al heeft ze zich echt heel goed gehouden. Daarna mocht ze lekker op schoot in de wachtkamer rustig in slaap vallen. Erg prettig gevoel om haar nog even bij me te kunnen hebben en rustig in slaap te zien vallen. 

En nu is het wachten tot het belletje... Lupa heeft haar lievelingsmuis knuffeltje bij zich, fijn voor haar eigen geur. Hopelijk scheelt dat als ze straks wakker wordt. 

Oooh super leuk al die foto's van de dierentuin  Ik wist helemaal niet dat honden ook bij de dierentuin naar binnen mochten... super leuk idee, dat ga ik ook een keertje te doen 

En ik hoop dat Lupa niet al te veel last zal hebben nog na de operatie... Het is altijd zo zielig om ze in pijn te zien na zo'n operatie 

Allereerst: sterkte met je meisje de komende uren en dagen!

ten tweede: geweldige foto's van het dierentuinavontuur , vooral de foto bij de tijger vind ik fantastisch! Het is zo leuk om je hond hier mee naar toe te nemen. Ik ben een paar week geleden met Charlii naar Ouwehands geweest, maar ik zie nu, dat Amersfoort voor honden beter te doen is, ze kunnen er meer zien. Dus goede tip voor over een tijdje!

 Amersfoort en Rhenen zijn de enige dierentuinen waar honden zijn toegestaan! Bij onze hondenschool zit het uitje zelfs bij de puppycursus in, zo leuk. Absoluut een aanrader, Lupa vond het geweldig om allemaal te zien! 

 Dank je wel! 

Ja Amersfoort is echt een aanrader. Een leuk park en de laatste jaren zo aangepast dat je veel leuke plekjes hebt waar je dicht bij de dieren kan komen. 

wat toevallig haha...ik ben vrijdag geweest 

Sterkte hoor, altijd spannend!

Prachtige foto's van Lupa leuk dat jullie er zo van genoten hebben.
Hoe is de operatie verlopen?

Leue fotos en verhalen weer!! 

Beterschap voor lupa, hopelijk is ze snel weer fit

Dank jullie wel allemaal voor jullie sterkte wensen voor Lupa!

Ik heb met moeite zitten wachten en ben nog nooit zo vrolijk naar de dierenarts gefietst, mijn meisje mogen ophalen!

Het is allemaal heel goed gegaan. De operatie zelf ging goed, geen gekke dingen gezien of gek gedoe met de narcose. Dat is toch altijd weer een opluchting!

Lupa lag lekker in het hokje uit te slapen, kop op haar muizenknuffeltje die ik mee had gegeven. Ze kwispelde al toen ze mijn stem hoorde en toen ik uiteindelijk mijn hoofd om het hoekje stak. Klein sufferdje!

De rest van de middag en vanavond heeft ze alleen geslapen en geslapen. Lekker warm onder een dekentje en amper bewegen.

Ze begint nu wat meer te rekken & strekken tijdens het slapen. Vanavond al wat van haar lievelingskostje, rundvlees met groenten gegeten en een slokje water op. Nog niet geplast maar ze heeft ook verder nog geen drinken op natuurlijk. Dus al met al is het me ontzettend meegevallen. Haar wondjes zien er goed uit, veel hoger op haar buikje dan ik had gedacht. De assistente zei al dat Lupa een hoog naveltje heeft en wat voor een schatje ze Lupa vindt ;-)

Ach wat een knuffeltje, fijn dat t goed gegaan is. 

 Ja die dachten wat een lekker hapje... sterkte met lupa. Wat een schatje is het toch.

Ben blij dat alles goed is verlopen moet je Lupa zien liggen wat een dotje
Goed herstel voor Lupa.

Oh met je hond naar de dierentuin is zo leuk! Met Bambi ook paar keer gedaan en met Moh ook al een keer naar een kleine dierentuin in Duitsland. Maar Amersfoort staat zeker nog op mijn 'thingstodo' lijstje en Rhenen ook trouwens haha. 

Fijn te lezen dat het goed met Lupa gaat! Is ze alweer beetje zichzelf? Het ophalen was zeker veel leuker dan het wegbrengen? Lijkt mij best wel eng om te moeten doen. Ik heb tot nu toe alleen maar hondjes gehad die al steriel waren toen ik ze kreeg...

Wat zijn Lupa en saartje leuk samen! Echt hele leuke foto's  lijkt me heerlijk om met je hond naar de dierentuin te gaan en ze zien er uit alsof ze het echt heel leuk vinden

En succes nog met lupa voor het herstellen van de operatie! is niet niks

 Leuk hè, met je hondje naar de dierentuin! Rhenen staat ook op ons lijstje! 

Met Lupa gaat het goed. De eerste dagen erg slaperig maar ze wordt steeds vrolijker en levendiger. Ze heeft echt zin om te rennen en spelen en moet haar echt in bedwang houden haha. Gisteren vloog ze aan haar korte lijntje als een gek om me heen en heb ik haar moeten vangen voor ze stopte met springen en rennen zo enthousiast was ze :')

De dagen ervoor heb ik er erg tegen op gezien. Vreselijk idee om mijn meisje achter te moeten laten... Maar 'toevallig' (ik geloof niet in toeval) had ik het avond ervoor een gesprek met Lupa haar opvangmama over de ouders en het zusje van Lupa en hoe die leven. Dat zette alles even in het juiste perspectief en maakte dat ik achter de sterilisatie stond en gaf een stuk rust. Ook scheelde het veel dat ik bij haar narcose mocht blijven. Ik had het erger gevonden als ze in het hok had moeten wachten en haar dan alleen onder narcose hadden gebracht.  

Maar ik heb vol ongeduld zitten wachten en alleen aan haar gedacht. Was zo fijn om haar op te mogen halen en weer thuis te hebben.  

Ze vinden het samen zijn al zo leuk maar ook nog eens samen op pad, ja dat vonden ze geweldig 

Dank je wel, ze is al aardig zichzelf. Nu nog even gedwongen rustig aan doen. 

De avond voor de sterilisatie had ik een gesprek met Lupa haar opvangmama. Zomers zijn ze veel op het platteland waar ook de zigeuners wonen waar Lupa geboren is. Ik wist dat het een grote, rommelige tuin is en dat de mensen geen liefde & aandacht voor de honden hebben maar nu ik er echte beelden van heb gezien komt het toch wel binnen... 

Zo is de opvangmama op zoek gegaan naar de moeder van Lupa om foto's te maken maar ontdekte ook dat Lupa blijkbaar nog een zusje heeft (ik wist wel dat ze broertjes had die weg waren gegeven) en die heeft alweer een nestje van 9 pups. Hartverscheurend idee. Ook hoe de pups weer opgroeien, onder een holletje in een berg van stro.

Ook heeft ze vermoedelijk Lupa haar vader gevonden, die bij andere mensen woont. Maar daar herken ik zoveel van Lupa in dat het bijna niet anders kan. 

Heel bijzonder en pijnlijk om ineens de beelden bij Lupa haar verleden te hebben. Maar het zette ook ineens alles in een ander perspectief. Ik zag erg op tegen de sterilisatie en het idee van snijden in een gezond dier. Waardoor ik al een aantal dagen spanning in mijn lijf had en dat maar niet los gelaten kreeg. Maar door het zien van haar zusje met een nestje, hoe haar moeder leeft en dus het leven wat Lupa had gehad als ze niet geadopteerd was... Vreselijk idee en dus alleen maar nóg blijer dat ze bij mij is, zichtbaar gelukkig is en nooit zo'n leven hoeft te hebben. Het steriliseren leek ineens een cadeautje. Wetende dat ze nooit zomaar of per ongeluk zwanger kan raken. Dus ik kon zoveel relaxter naar de dierenarts toe waardoor Lupa ook zo enthousiast en vrolijk was. 

En nu maar eens de foto's er bij!

Haar moeder en de tuin waar Lupa is geboren. De berg stro rechts, daar leeft het nieuwe nestje. 

Haar vader 

En haar zusje, die in dezelfde tuin leeft met haar nestje 

En alle vier op een rijtje 

Het is zo gek om er beeld bij te hebben. Ze zijn allemaal zo anders dan ik in gedachten had maar tegelijkertijd herken ik zoveel trekjes! Vooral in haar vader: zijn blik/ogen, het oogpotloodje, zijn witte kinnetje, de dubbele kraag, vachtstructuur en die kromme pootjes hihi.  Maar ook het koppie en de bouw van haar moeder. 

En dan haar zusje... Tjah! Net zo'n vosje maar dan wat stoffiger en kortere vacht. Maar ook hier weer die dubbele kraag, de vachtstructuur. Die kraaloogjes en de bouw. 

Jeetje wat een verhaal! En idd Lupa lijkt heel erg op haar vader zeg.

En die moeder kijkt zo bang. 

Wat een zwaar leven hebben die hondjes zeg.

En ja je kan niet alle hondjes redden helaas. Maar nu besef je des te meer hoeveel geluk Lupa eigenlijk heeft gehad en dat ze nu een fantastisch zorgeloos leventje heeft.