Zou je nog steeds voor jouw ras kiezen als het uiterlijk minder vast lag

...dus als er meer variatie van het uiterlijk binnen het ras zou zijn.

Onvoorwaardelijk

Onvoorwaardelijke JA. Dat is bij de mechelaar toch al.

Ja, waarschijnlijk wel, want ik ben juist op dit ras gevallen door het karakter en hun iets wat afwijkende gedrag in vergelijking met de meeste andere rassen. Aan het uiterlijk heb ik erg moeten wennen, maar ook dat kan ik na 24 jaar zeker waarderen. De eerste is bij ons gekomen als herplaatser, die zeer dringend een huisje zocht en zodoende het karakter heb leren kennen. Anders had ik waarschijnlijk nog steeds niet geweten hoe leuk ze zijn.

Ja absoluut, maar dat is bij mijn ras toch al zo.

Er zijn er maar weinig die op elkaar lijken en dat maakt het ras zo leuk.

Al zou mijn rotti een grote witte vlek op haar kont hebben... Het gaat voor het grootste gedeelte om karakter, al moet het uiterlijk natuurlijk wel aanspreken. Dus geen rotti in het formaat chihuahua met lang krulhaar . 

Zeker weten :D Het karakter van de Border past gewoon bij mij :P maakt me dan niet uit hoe ze er uit zien :P

Een van de redenen waarom ik voor m'n ras gekozen heb, is het oorspronkelijke dat er nog in zit. En dat vertaalt zich net in het uiterlijk.

De bouw van de snuit om makkelijk sneeuw mee weg te scheppen, de voeten met vliezen zodat ze het type 'sneeuwschoen' zijn en beter op sneeuw kunnen lopen, de brede borst voor volle trekkracht, en de krachtige dijen voor stuwkracht, de tweeledige, dikke vacht zodat ie de ijzige kou kan trotseren en ze tegelijk waterafstotend werkt, het gangwerk zodat ie in een centrale lijn loopt (de ene voet in de voetafdruk van de andere plaatst zodat ie energie spaart tijdens het sneeuwlopen), de tweekleurige wimpers zodat de witte kant het felle licht dat weerkaatst op sneeuw uit de ogen houdt, enz. enz.

Dus ja, bij mijn ras grijpt het uiterlijk enorm terug naar waar de hond voor staat, en daarom wil ik het behouden. Ik zou het heel erg vinden om een poolhond te hebben met een vacht die niet meer geschikt is voor kou, of een lichaamsbouw die niet meer geschikt is om te trekken of zich schijnbaar probleemloos door sneeuw te bewegen.

Ja hoor, bij de Engelse Cocker heb je zowiezo al enorm veel kleuren. En het lijkt me dat mensen juist heel graag verschillende kleuren hebben in hun ras, zodat ze wat uiterlijk betreft ook nog een keuze kunnen maken. Karakter is topprioriteit, maar als je wat uiterlijk betreft ook een beetje je eigen zin kan hebben is dat toch mooi meegenomen?

Jahoor!
Is bij de duitse herder eigenlijk ook een beetje.
Showlijn/werklijn.
Ik heb dit ras vooral voor het karakter genomen

Hihi, dat aan het uiterlijk wennen had ik ook wel ja  Toen ik als kind voor het eerst Bull Terriërs zag vond ik het zo'n lelijke honden! (sorry ).
Maar nu vind ik het juist prachtige honden en ze hebben zulk leuk karakter. Er is net een topic rond gegaan van top 5 van honden die je in de toekomst wil nemen, en ja hoor ze stonden in mijn lijstje 

Ja, want bij een Border Collie is het sowieso niet echt vastgelegd. Des te meer ik het ras tegen kom des te meer verschillende Borders ik tegen kom :P En daarnaast ben ik idd voor het karakter gevallen en ik ben gewoon gek op werkhonden 

Ik quote nu even dit om hierop verder te gaan, is niet bedoeld als reactie op jou, hoor.

Voor mij zit hier een grote tegenstelling in. Net bij werkhonden (lichamelijk werk) is uiterlijk super belangrijk, want het hele uiterlijk van de hond (zijn lichaamsbouw, stand van de ogen, oren, zijn vacht, gangwerk, gespierheid, enz enz) is zo dat ie z'n werk optimaal kan doen.

Net als er meer variaties komen (bijvoorbeeld langere of dikkere vachten, langere of kortere poten, zwaardere honden, breder of smaller, enz.) kan dit zijn capaciteit om te werken in de weg gaan zitten.

Net hierdoor hebben sommige rassen die opdeling gekregen in 'show' of 'werk', omdat er door meer variatie in het uiterlijk te brengen er zo dieren zijn ontstaan die niet meer in staat zijn hun oorspronkelijke werk naar behoren uit te voeren.

Ik vind dat juist jammer, en een verarming van een ras (tenminste, bij een werkhond alvast).

Ja en nee. Er zijn zoveel verschillende type Podenco's.

Van de Maneto met z'n korte pootjes, gefokt om klein wild onder dingen vandaan te jagen..


..tot de grote Campanero, gefokt om groot wild naar de grond te werken!


Maar, ik vind mijn Podenco's geweldig, ondanks de vele verschillende uiterlijke kenmerken.

Maar je kunt deze vraag natuurlijk nog breder zien. Een hond met het karakter van een Podenco, maar het uiterlijk van een Basset? Of een Engelse Bulldog? Nee, dan zou ik toch echt voor een ander ras gaan. Het karakter van een hond is enorm belangrijk, maar ik zou mijn leven niet graag delen met een hond die storende geluiden maakt (vanwege een korte neus), allerlei viezigheid mee naar binnen neemt (vanwege een lange vacht), of kwijlen (vanwege hangwangen). Ik zou daar niet mee kunnen leven.

Moeilijke vraag, dus! Een andere kleur, of hangoortjes, nee, dat zou voor mij geen verschil maken, maar grotere veranderingen wel.

 Aahh, wat leuk. Heb net even gekeken bij dat topic. Ja, ze hebben een geweldig leuk, gek, enthousiast, aanhankelijk, speels en toch af en toe lekker lui en super lief karakter. Mensen vinden ze of geweldig of spuuglelijk. Maar ik vind ze nu ook al vele jaren prachtig 

"  
Ik quote nu even dit om hierop verder te gaan, is niet bedoeld als reactie op jou, hoor.
 
Voor mij zit hier een grote tegenstelling in. Net bij werkhonden (lichamelijk werk) is uiterlijk super belangrijk, want het hele uiterlijk van de hond (zijn lichaamsbouw, stand van de ogen, oren, zijn vacht, gangwerk, gespierheid, enz enz) is zo dat ie z'n werk optimaal kan doen.
Net als er meer variaties komen (bijvoorbeeld langere of dikkere vachten, langere of kortere poten, zwaardere honden, breder of smaller, enz.) kan dit zijn capaciteit om te werken in de weg gaan zitten.
Net hierdoor hebben sommige rassen die opdeling gekregen in 'show' of 'werk', omdat er door meer variatie in het uiterlijk te brengen er zo dieren zijn ontstaan die niet meer in staat zijn hun oorspronkelijke werk naar behoren uit te voeren.
Ik vind dat juist jammer, en een verarming van een ras (tenminste, bij een werkhond alvast). "

Alaska's Finest!

Klopt, ben ik ook helemaal mee eens. Ik kreeg laatst de vraag van iemand anders met de vraag: "Mijn BC staat regelmatig op de vacht van haar staart, waarom doet de natuur dat, dat is toch onhandig?" Dan denk ik, dat komt voor een groot gedeelte niet door de natuur, maar door de menging van mensen die dat mooier vond/vind. 

ja want dalmaten zijn allemaal anders:d

Haha ik wist niet eens hoe ze eruit zagen toen ik ze nam. Lucky was een puppenfoto, dus ja dat kan vanalles uitkomen en bobbie had ik als info, klein boomertje. Terwijl ik altijd heel hard heb geroepen nooit maar dan ook nooit zo'n hond te nemen uiterlijk maakt me dus echt niks uit.

dat ligt eraan wat je ermee bedoeld.

een korte snuit waardoor een hond snurkt en / of kwijlt? een hele dikke lange vacht die je ruikt wanneer een hond nat is. no way!

ik vind kwijlen en honden die ruiken echt iets verschrikkelijks.
maar een husky met hangoren zou ik niet mee zitten en kwa kleuren komen ze toch al in allerlei variaties voor. groter hoeft van mij eigenlijk ook niet, ik zou geen hond van boven de 50 kg willen, stel je voor dat er iets gebeurd en ik kan de hond niet optillen, of wat als een hond met de kracht van een husky maar het gewicht van een newfy boos wordt?

Tja, ik denk dat ik niet snel voor een Zwitserse 'Zwarte' Herder was gegaan, bij wijze van spreken... maar dan meer omdat ik niet het idee zou hebben dat er verantwoord mee gefokt is - een andere kleur komt immers niet voor.

Waar ik dan weer helemaal geen moeite mee heb zijn de zogenaamde wild tinten in de vacht (dus geel/beige in de vacht), dat boeit me echt geen donder. Ook heeft onze fokker een teefje met hang oren (wordt overigens niet mee gefokt), dat soort 'afwijkingen' vind ik vaak alleen maar schattig.  

Lastig, ik ben gek op platsnoeten. Een boxer met een lange toeter vind ik dan ook minder mooi. Aan de andere kant is een wat langere neus beter voor de ademhaling. 

wat kleur betreft, dat maakt me niet veel uit. Qua bouw ook niet.

Eerlijk? Nee.

Er is al variatie in "mijn" ras en ik vind dat alles behalve positief te noemen. Een echte, goede standaard/scott met een stabiel karakter is onwijs moeilijk aan te komen. Als er grote variatie in dat type gaat komen kan het in mijn ogen alleen maar negatief zijn. 

Ze zijn perfect zoals ze zijn en met een rede, functionaliteit. Als ik een hond wil die snel fysiek of geestelijk af is kan ik net zo goed een ander ras nemen, heb ik ook de negatieve trekjes en grotere verantwoordelijkheid niet. 

Echter kan zoiets voor andere rassen ook een uitkomst zijn natuurlijk.

 Wat ik bijvoorbeeld mooi vind zijn die Rottweiler kruisingen waarbij het een Rotti is in een andere kleur zoals een Bordeauxdog X Rottweiler waarbij je dan een bruine Rottweiler hebt. Ik weet ook ergens een kruising en die is helemaal pikzwart

Ik vind kruisingen vaak erg mooi, mits ze ofwel volledig onherleidbaar zijn, of voortkomen uit 2 rassen die qua bouw toch wel op elkaar lijken  laatst nog weer een witte herder X husky gezien die ik absoluut prachtig vond, maar kruisingen zoals een labrador X malamute (loopt er hier een van rond) vind ik maar zelden mooi, vooral wanneer de verhoudingen voor geen meter kloppen... 

 Toch hadden ze eigenlijk een langere snuit.

De Boxer op dit plaatje heeft ook helemaal niet zo schuin aflopende rug.

V.w.b. de bouw geldt natuurlijk wel dat ze een lichaam moeten hebben waar ze mee kunnen springen

" Een van de redenen waarom ik voor m'n ras gekozen heb, is het oorspronkelijke dat er nog in zit. En dat vertaalt zich net in het uiterlijk.
De bouw van de snuit om makkelijk sneeuw mee weg te scheppen, de voeten met vliezen zodat ze het type 'sneeuwschoen' zijn en beter op sneeuw kunnen lopen, de brede borst voor volle trekkracht, en de krachtige dijen voor stuwkracht, de tweeledige, dikke vacht zodat ie de ijzige kou kan trotseren en ze tegelijk waterafstotend werkt, het gangwerk zodat ie in een centrale lijn loopt (de ene voet in de voetafdruk van de andere plaatst zodat ie energie spaart tijdens het sneeuwlopen), de tweekleurige wimpers zodat de witte kant het felle licht dat weerkaatst op sneeuw uit de ogen houdt, enz. enz.
Dus ja, bij mijn ras grijpt het uiterlijk enorm terug naar waar de hond voor staat, en daarom wil ik het behouden. Ik zou het heel erg vinden om een poolhond te hebben met een vacht die niet meer geschikt is voor kou, of een lichaamsbouw die niet meer geschikt is om te trekken of zich schijnbaar probleemloos door sneeuw te bewegen. "

Alaska's Finest!

Amen ... 

Kleur ed maakt me dan weer niet uit.

Er zijn zoveel types binnen de Afghanen dat je eigenlijk alle kanten op kunt. Ik ben erg blij met mijn club :D 

In "mijn" ras zit nog enorm veel variatie qua uiterlijk. Dus ik zeg ook: "Ja natuurlijk"

Binnen de Parsons is ook zoo veel variaties. Geen enkele Parson lijkt op elkaar omdat ze nog niet zo lang geleden gescheiden zijn van de jack russell en ook nog niet zo lang geleden dat ze nog met elkaar gefokt mogen worden door raad van beheer. Mag trouwens niet meer maar hierdoor zit in Parson lijnen nog vleugen Jack russell. Daarbij zijn de jack en parsonl eigenlijk op uiterlijke kenmerken gesplits toen beide rassen hun eigen weg gingen. 

En ik wil later ook een afghaanse windhond en wat gerard zegt veel types dus je kan alle kanten op. Ben ik heel blij om.