Geen showlijnen meer.

Dat was toch met de Dalmatiër? 

Daar heeft een fokker Dalmaten gekruist met de Engelse pointer, om een bepaalde aandoening met nier/urinestenen ofzo eruit te krijgen. Dit lukte, en binnen enkele generaties waren het weer show-winnende Dalmatiërs. Maar de Engelse kennelclub wilde ze oorpronkelijk niet accepteren.

Goh, dan zou Mellow mijn eerste en laatste hond zijn. Ik zie mezelf namelijk écht niet met een werkhond aan de slag gaan.
En ik denk dat er veel meer mensen zijn die niet geschikt zijn voor een werkhond of dit gewoonweg niet willen.
Neem nou al die oude mensjes met hun oude hondjes. Ik zie opa van 93 nou niet direct uren op pad gaan met een roedel honden met energie voor 100

Met het fokken van honden zou er naar de gezondheid van dieren gekeken moeten worden, zowel medisch als ethisch. Oorspronkelijk of niet is van minder belang. Onder ethisch versta ik, de te kleine schedel van sommige rassen, de korte snoet, het inzakken van het achterbeen, een te grote schedel en te zware bouw enzo. Met dergelijke dieren zou niet gefokt mogen worden. Uiteraard ook gekeken naar de standaard testen voor fokdieren als hd, oog en elleboog enzo. 
Gezond en pijnloos leven boven alles!

Ik ben eigenlijk nog wel verbaasd over de reacties hier. 
In topics waarin iemand een nieuw ras wil maken met bv een kleinere uitvoering van een bepaald ras, dat wat minder drive heeft, is iedereen het erover eens dat als ze 'the real thing' niet aankunnen dat ze dan ook geen kleinere 'look-a-like' ervan moeten nemen. En dat er al genoeg rassen zijn om een keuze uit te maken die wel bij hun passen.
Maar als het dan gaat over een bestaand ras aanpassen door in veel gevallen de drive eruit te fokken zodat het gewoon makkelijke huishonden worden, dan vinden de meesten dat weer wel ok? 
Ook dan kun je redeneren dat er toch genoeg rassen zijn die bedoeld zijn als gezelschapshond waaruit je een keuze kunt maken. En dat je 'the real thing' dan beter kunt laten aan de mensen die er wel mee om kunnen ipv ze te gaan aanpassen omdat de meeste mensen ze niet aan kunnen. 

Over dat DNA, het is dan nog steeds mogelijk om aan outcross te doen. Die nakomelingen kun je dan laten aankeuren en ze krijgen dan, indien geschikt bevonden, een roze stamboom welke na (ik dacht) 2 generaties kan worden omgezet in een gewone stamboom. 

Ik zie ook niet in waarom enkel een FCI stamboom een officiële stamboom zou zijn, een een ISDS stamboom dan een zelfgemaakt papiertje zou zijn zoals sommige hier zeggen. Beide geven gewoon de afstamming weer, niet meer en niet minder.

Ik prefereer zelf werklijn honden. Met showhonden is in principe niets mis, het heeft zelfs ook veel voordelen, een grote MAAR, is dat sommige schoonheidsidealen op het belachelijke af zijn en niet ten goede komen aan het ras. Waardoor er juist gezondheidsproblemen worden ingefokt ipv eruit. Schoonheid is subjectief, maar kom op zeg, sommige rassen zien er tegenwoordig echt niet meer uit, met alle medische gevolgen van dien.

Op gebied van de Duitse herder bijvoorbeeld zeg ik JA. De showlijn .. Afhellende ruggen.. Nee dat is niet gezond ! 

Ik denk dat men gewoon de mentaliteit van de shows moeten veranderen. Dus ook de rasstandaarden ! Bv een chi die meer weegt dan 3kg wordt gediskwalificeerd een chi van 0,5!!! Kilo is goed. Men moet meer kijken naar wat gezond is voor de hond. Dus geen extreme huidplooien, te bolle ogen zoals boxer, te nauwe ogen , te kleine hoofdjes, extreem lange honden op korte boten, extreem grote honden, korte neuzen zoals Mops,... Als je kijkt naar de rasstandaarden moet er echt gefokt worden binnen nauwe grenzen.. Bv ridge backs .. Die ridge zorgt voor ongezondere honden zoals de aandoening Dermoid Sinus, die aandoening kan voorkomen worden als men met honden fokt zonder ridge ... 
Men moet dus niet meer gaan fokken op extreme speciale uiterlijke kenmerken en de inteelt doet ook geen deugt voor de rashonden. Men laat bv in de shows cavaliers winnen met neurologische problemen door hun te kleine schedel.. Die winnen de grootste prijs! 


Ik denk dat ook niet elk gezin geschikt is voor een werkhond.. Dus enkel werkhonden op de "markt" lijkt mij geen goed idee. Maar puur op het fysieke van de werkhond weer wel. Zoals bv de Duitse herder.

Ik heb het liefste een huis-tuin- en keukenhond.

Net zoals m'n auto....zonder spoilers

Ik hou wel van rassen en hun kenmerken, maar of dat in een showlijn of pure werklijn tot z'n recht komt?

Degustibus non disputandum est.


gezondheid....daarover wel!

Deze stelling is inderdaad 'kort door de bocht', omdat ik juist wou dat het zo veel mogelijk reactie uitlokte. Zelf ben ik het niet eens met de stelling: de tijden zijn veranderd en honden hebben nu ook andere taken gekregen dan pakweg een eeuw, of zelfs een aantal decennia geleden. Wél vind ik dat er, zoals er hier al gezegd is geweest, enkel nog met gezonde honden mag gefokt worden: de rasstandaarden van verschillende rassen (denk maar aan de DH, honden met een korte snuit, ...) zou zo moeten aangepast worden dat er enkel nog gefokt kan worden met honden die zonder problemen kunnen ademhalen; geen vergroot risico op HD en dergelijke ziektes hebben. Showen op zich is voor sommigen een leuke hobby of bezigheid, maar ik kan het me niet inbeelden dat honden daar voldoening uit halen. Is het dan echt nodig dat ze pas mogen fokken met 5x een 'uitmuntend'? Vroeger werd er nochtans enkel gekeken naar het karakter en de gezondheid. Agressief? Angstig? Ziek? Nee, niet mee fokken. Goede gezondheid en aangenaam karakter? Ja, fokken toegestaan. Hierbij werd niet gekeken naar bepaalde kleuren of type staart, vorm van de kop en ga zo maar door. Mensen projecteren hun eigen idealen altijd op honden: zijn ze zelf niet 'de mooiste'? Dan maar de hond! Vergelijkbaar met de kleine kindjes die moeten deelnemen aan miss-verkiezingen, alsof die kinderen liever opgedoft in een ring gaan staan (zoals showhonden) en een rondje lopen, dan buiten actief bezig te zijn. Zelfs al is je hond een malteser of een chi, het zijn en blijven honden die OOK houden van een stevige wandeling. 

Eens dat dat probleem opgelost is, zal er ook duidelijkheid ontstaan over de mate waarin het ras actief is/hoeveel mentale en fysieke uitdaging nodig is. Borders blijven borders, mopshondjes blijven mopshondjes. Het zou met alle rassen mogelijk moeten zijn om een sport te beoefenen, vind ik (dus geen te lange ruggen, te korte pootjes, te lage rug). Of dit nu lopen/wandelen is, of flyball, frisbee, behendigheid en ga zo maar door. Zolang de behoeftes van de hond maar vervuld worden.