Wel of geen hond?

Even in reactie op die twee uur per dag wandelen: er zijn meerdere topics geweest over "hoe vaak laat jij je hond uit." Even zoeken hier op het forum, daarin kun je zien hoeveel variatie er is en hoe andere mensen dit aanpakken. 

Verder is in mijn ervaring die twee uur per dag een gemiddelde. Dat willen zeggen, voor ons geldt (border collie dus heel hoog energieniveau, maar wel oudere hond dus is weer wat rustiger geworden ) dat we prima een dag wat minder lang kunnen wandelen, als dat niet anders kan, maar dan moeten we haar de dag erna wel flink moe maken! 

Wij doen meestal één lange wandeling per dag, en dan twee of drie kortere (van 20 min. Tot een half uur. Dat heb je in mijn ervaring best snel vol met een rondje bos of dijk). Verder doe ik tijdens het wandelen en ook thuis spelletjes en train een beetje, dat maakt voor onze hond ook erg uit. Je bent samen bezig en ze wordt mentaal uitgedaagd, soms nog belangrijker dan dat ze hard heeft kunnen rennen. En in het bos twintig keer een stok van de heuvel afgooien terwijl ik boven blijf staan, dan maakt zij al snel veel meer kilometers dan ik. Ze loopt ook eigenlijk altijd los zodat ze sowieso veel meer loopt. (Bij ons kan ze ook op de korte rondjes los, dat scheelt.)

Verder is imho die 8,5 uur wel te doen, maar idd met een uitlaatservice of oppas tussendoor. Wij maken af en toe ook zulke dagen, en dan komt onze buurman onze hond uitlaten. Hij maakt een lange wandeling en omdat ze met zn tweeen zijn, maken ze elkaar zo moe, dat mevrouw de rest van de middag rustig weer ligt te slapen. Andersom doen wij dat ook voor zijn hond. We nemen dan andermans hond ook wel eens een tijdje mee in huis, bij wijze van oppas, maar onze hond is in huis niet goed met andere honden dus zij blijft meestal liever alleen. 

Moet ik er wel weer bij zeggen: soms komt het vanwege werk wel voor dat dit een poosje regelmatig gebeurt, en dan merken we wel dat ze ons mist en wat gespannener is. Dus we proberen dit te voorkomen ondanks onze lieve buurman.

Ik zie dus ook nog niet hoe dat bij ons moet met een pup, die zou sowieso in de zomervakantie moeten komen en dan moeten we daarna nog kijken of we regelmatige oppas zouden kunnen regelen tot de pup een ochtend of middag alleen kan zijn. Nog geen optie, dus!

Ik lees hier allemaal dingen over de tijden dat er gewandeld wordt maar dit gaat over volwassen honden.

Een pup kan je niet 8,5 uur alleen laten maar dat kan ts oplossen las ik.
Een pup moet in het begin wel 20x bij wijze van spreken naar buiten wil je hem zindelijk maken.
Daarna moet je met een pup echt geen uur gaan wandelen maar je aan het leeftijdschema houden.

Als de hond ouder is kan hij best 1 dag in de week  8,5 uur alleen blijven.
Ik heb dit nooit gedaan en doe dit ook nooit want ik vind dat zielig voor de honden en dus zorg ik dat er altijd een oppas is.
Ik laat ze heus  wel eens alleen hoor moet immers boodschappen doen, ga een paar uurtjes winkelen noem maar op echter langer dan 6 uur alleen zitten doen ze niet en dit deed ik ook pas toen ze echt volwassen waren.

Volwassenleeftijd moet je kijken hoevaak je gaat wandelen dit ligt ook een beetje aan de hond.
Onze golden was zou lui als ik weet niet wat en die stopte gewoon met lopen na 30 a 45 minuten en dacht zoek het maar uit (hoe vaak we het ook probeerde en hoe vaak we ook aan het trainen waren)
Mijn honden nu hebben genoeg aan 2 uur per dag maar doe ik 3 uur of zelfs 4 uur vinden ze het ook prima.

Qua katten dat kan je alleen zelf beslissen. 
Kan je de hond van je schoonouders (ouders) niet een weekje lenen?
Dan kan je zien hoe de katten erop reageren voor je een pup neemt en de katten hier niet goed op reageren waardoor de pup weer weg moet.

Over de ruimte zou ik me niet zo druk maken, als een hond voldoende uitdaging heeft (dus niet alleen voldoende lopen, maar ook mentale uitdaging bijv. training, denkspelletjes, zoekspelletjes) kan een grote hond prima op een appartement, dus zeker ook in een rijtjeshuis.

.Hier ben ik het idd mee eens.
Mijn broertje heeft wegens problemen moeten verhuizen naar een kleinere woning (lees 70 m2 met 2 volwassenen en 2 kinderen) en hun hebben een big ass cane corso haha.
Hond voelt zich prima thuis daar vind het knusse wel leuk want altijd lekker erbij liggen.
Overdag loopt hij overal los op de zaak en krijgt hij lekkere wandelingen en in het weekend naar het strand/ bos/duinen etc.

Goedemorgen allemaal,

Dank je wel voor alle reacties. Ik heb veel stof gehad om over na te denken en dat heb ik ook gedaan. Ik ben er nog niet uit hoor. Ik wil dit ook even een paar maanden laten 'sudderen'. Zodat het in ieder geval geen bevlieging is en ik ga mezelf aan een test onderwerpen en iedere dag een uur lopen, op dezelfde tijd, om te kijken of ik het volhoud.
.



Hoi Irene,

ik haak alleen maar even op het dik gedrukte stukje in.......Als ik het op die manier 'getest' had, was er hier nooooooooooit een hond gekomen. En toch heb ik inmiddels heer 2 en 3 in huis. Ik kan namelijk met veel plezier uren wandelen en slenteren als er een ander doel voor is. Wandelen om het wandelen vind ik verschrikkelijk, ook altijd gevonden. Fietsen om te fietsen vind ik bijvoorbeeld wel heerlijk.

Uiteraard zijn er momenten waarop ik denk:"Blehhhh, veel te nat en koud, ik heb helemaal geen zin." Maar zodra ik bepakt en bezakt met mijn honden de drempel gepasseerd ben, ben ik dat alweer vergeten. Dan is het niet meer ik 'moet' (tegen mijn zin) wandelen maar een 'heerlijk actief onder onsje' in de buitenlucht. En die blije bekjes vd honden zorgen er wel voor dat het zonnetje altijd schijnt!'

Ja, het is lastig om te testen hoeveel "klik" je hebt met een hond.
Dat is niet te controleren..
Ik ken mensen die eigenlijk geen ruimte en tijd hebben voor een hond...
Maar ze hebben de klik..
Dus het avondje met de vriendinnen gaat niet door, want dan zit de hond te lang thuis.
Ze is andere tijden gaan werken, heeft een bijbaantje laten schieten, hij heeft z'n sportwagen ingeleverd, en rijdt nu een station.
Waarom..?, de "klik".
Moet dan alles wijken voor een hond.?.
Nee, maar als het goed is passen de hond en jullie als gezin  zich aan aan de nieuwe situatie.
Tenminste, dat is mijn kijk erop.
De voorbeelden zijn er genoeg om 5 keer in de week een uitlaatservice voor de hond te regelen.
Vakantie wordt door de hond ergens anders doorgebracht.
Spelen, aandacht als enkel het baasje daar nog zin in heeft.
Met als reden.: is zooo leuk, zo'n hond..(ja duidelijk als het ons dan uitkomt.en anders regelen we wel even wat).
En als het dan allemaal goed gaat, dan is het geweldig.

Maar wat als de hond ziek wordt, moeilijk gedrag..... en je wel de tijd, en de schema's hebt gemaakt..maar je mist de klik.?
Dan wordt het pas echt zwaar...

Herken wel een beetje landseer beschrijft. Haha..
Wij begonnen aan een pup. Hadden we tijd, jawel. Maar blijf ook mijn eigen dingen doen! Moest toen we Gijs kregen 1 dag in de week 8 uur werken. Tja het is een hond. Als dat is aangeleerd kan dat best. Oké heel jong regelen we oppas.
Nou das mooi mislukt.
Ik denk dat de hond 2x bij de oppas is geweest. Daarna ging ik halverwege de dienst naar huis en nam ik hem mee naar het werk. (4 uurtjes thuis, 4 uur mee)
Nu werk ik geen 8 uursdiensten meer overdag. En in het weekend blijft manlief thuis. De "klik" is er. En tja dan zet je met liefde meer opzij.

Dat uur wandelen om te kijken of je dat kunt volhouden.. dat heb ik me ook vaak voorgenomen. Maar nee dat werkt niet. Als ik het daar van had moeten laten afhangen was er nooit een hond geweest.. Want wandelen in de regen? Had er een gruwelijke hekel aan. Nu? Ach zo erg is het niet..

Haha, wellicht wel waar. 

Ach... ik heb vooral nog even tijd nodig. Het is niet zomaar een beslissing, vind ik zelf. Het lijkt me echt ontzettend leuk, een hond. Met de aanschaf van de katten heb ik ook uitgebreid de tijd genomen en mij rustig ingelezen en met verschillende mensen gepraat. Op een gegeven moment kwam dat moment in mijn hoofd waarop ik dacht "Ja, nu kan het, nu MOET het". En ik heb er geen moment spijt van gehad. Ik denk dat moment er wb een hond ook wel komt.

Ik ben het er mee eens, je past je beiden aan aan de nieuwe situatie. Zowel hond als gezin. Eigenlijk zoals het ook met kinderen gaat. Je maakt van te voren een plan, je hebt ideeën over de opvoeding en dan blijkt het allemaal toch niet te passen zoals je het van te voren had bedacht. En pas je je weer aan. Tegelijkertijd ga ik ook niet aan een hond beginnen als het van te voren al onmogelijk is. Ik ben best flexibel maar sommige dingen moeten. Ik kan nu niet stoppen met werken bijvoorbeeld en mijn vriend ook niet. Dus het moet wel passen allemaal. Het idee is natuurlijk dat wij gelukkig worden van een hond, maar dat de hond in kwestie ook gelukkig wordt van ons. 

Wat betreft de moeilijke situaties. Ook deze kom je tegen met katten en kind. En vriend ook overigens, soms zou ik hem wel naar puppycursus willen sturen . Ik had 2 katten uitgezocht die heel kindvriendelijk waren volgens alle verhalen. Dat viel bij een uiteindelijk tegen. Ze springen allebei op mijn rug, waardoor mijn schouders onder de krassen zitten. Een is ernstig ziek geweest, wat een behoorlijke rekening opleverde én er voor gezorgd heeft dat we ons mooie dure kleed konden weggooien. Ze zijn er nog steeds en ik hou nog steeds evenveel van ze. Het hoort bij een gezin. Niemand is perfect. Al je gezinsleden zou je af en toe wel eens de deur uit willen schoppen. Maar liefde wint het. Als je dan aan het einde van de dag met z'n allen bij elkaar zit op de bank is het alle strubbelingen waard.

Ik heb hier wel aan gedacht maar ik ben zelf bang dat 1 week niet voldoende is voor de katten om te wennen. Ik denk zelf (mijn katten kennende en kattengedrag kennende) dat dit best even nodig heeft. Mijn katten zijn een moeder en dochter combi (nee, ik heb niet zelf een nestje gehad). Toen dochter heel erg ziek werd kon moeder haar niet meer zien, jaagde haar weg. Dit is, hoe treurig ook, natuurlijk katten gedrag. De zwakken worden uit de groep verjaagd. Het heeft, na de operatie, 1 maand geduurd voordat ze zonder toezicht bij elkaar in een kamer konden zijn. Het heeft een half jaar geduurd voordat ze weer de dikke vrienden waren die ze daarvoor waren. Het aanpassen aan een hond zal ook zeker wel die tijd in beslag nemen. Maar wellicht dat ik na een week wel kan zien of de angst al iets afneemt.

Oeps, de tweede die het zegt. Daar gaan mijn plannen, haha.

Zucht, halve dagen werken lijkt me heerlijk. Of helemaal niet werken. En dan gelijk 5 honden nemen

Sorry haha..
Dat is het voordeel van in de zorg werken. Haha.. in de weekenden is manlief thuis en door de week vaker vrij. Vroege diensten zijn kort en met de late is hij ook maar even alleen.

Maar echt wij hebben lang getwijfeld of we wel voldoende thuis waren. Ik ben van 28 uur naar 20 uur pw gegaan en hebben toen toch de keuze gemaakt om ervoor te gaan. Dat is voor ons een super goede keuze geweest! De puppy tijd vergt veel tijd, de pubertijd doet een heel groot beroep op je geduld. Maar je krijgt er ontzettend veel liefde voor terug. Nu zeggen we vaak "dat hadden we 6 jaar eerder moeten doen!"
Succes met het maken van de keuze!

Ow en de katten.. hier een kat van bijna 7 en een hond van 1,5 eerst moest de kat er weinig van hebben. Nu sinds een maandje beginnen het echte vriendjes te worden. Als je maar zorgt dat de katten ook weg kunnen van de hond. Kat mag baar boven hond niet. Eten van de kat staat hoog. Dus hij kan rustig eten. Wat niet wil zeggen dat elke kat en hond vrienden worden. Maar het kan wel. De kat met een andere kat gaat hier niet, met een hond wel.

Ik vind het echt onwijs leuk om te lezen hoe je over Gijs denkt. En dat het bij jullie goed gaat, met baan en kat ernaast.  Dank je wel voor de succes wensen.
.