Nog niet gesocialiseerd

dubbel..

Sorry van mijn opmerkingen over meubels.
Maar dat is een veel gehoorde klacht met herplaatsers.
Ik vrees dat ik wat dat betreft met iemand anders in de war was elders!

Als de hond agressie vertoont, kun je hem afleiden met iets heel lekkers, bv een stukje frikandel of een stukje rookworst, zorg dat je wat bij je hebt.
Houd het hem voor, wordt hij rustig, probeer hem te laten zitten door het lekkers vlak boven zijn neus over zijn koppie naar achter te bewegen zodat hij gaat zitten voor zijn gevoel uit eigen beweging en dan belonen.
Zo gaat hij leren dat handen te vertrouwen zijn, dat ze niet eng zijn en ga met veel geduld en neem er de tijd voor, voorwaarts, zo kan je hem steeds zonder druk iets bij leren, maar de tijd nemen, geduld is hier echt jou beste maatje

Persoonlijk zou ik hem nu nog niet laten zitten voor wat lekkers door met je hand boven zijn hoofd te gaan zitten.
Bij een hond met angstagressie kan dat dus wel gevaarlijk zijn.
Ik denk dat het al heel wat is als hij het lekkers gewoon zo uit de hand aanneemt zonder argwaan.
Eerst dat en dan pas het volgende.

Commando's e.d. aanleren is deze hond nog lang niet aan toe.
Dan heb ik het misschien over maanden.

Ik ben het helemaal eens met Bianca en de anderen.

Misschien heb je iets aan mijn verhaal, het is helemaal niet spectaculair maar toch...'

toen ik Lola (mijn herplaatser) net had dacht ik dat ze wel snapte dat ik iemand ben die het goed meen met haar. Zij kwam met muilkorf aan, had mensen gebeten die haar in de transportbox wilde zetten. Onderweg naar huis in de Auto zat ze met haar koppie met muilkorf en al onder mijn jas weggedoken. Ik heb de hele weg vriendelijk met haar gesproken en haar geaaid. Naief als ik was dacht ik dat ze toen wel begreep dat ik goed volk ben haha. Niets was minder waar. Toen eenmaal de muilkorf afging en ik haar heel voorzichtig wilde aaien kwam er een soort grauwende wolf tevoorschijn. Ze wilde niet door een wildvreemd mens geaaid worden.

De volgende dagen bleek dat ze ook uitviel bij haar etensbak, buiten naar alles wat bewoog, mens, dier en ding.

De tips die wij kregen van de stichting waar we haar vandaan hebben waren ongeveer zo

geef de hond de tijd om te wennen aan het nieuwe huis en de nieuwe mensen
de eerste tijd geen bezoek ontvangen of op bezoek gaan
houding en stem altijd rustig positief houden
niet naar de hond toelopen maar hem zelf laten komen
de hond met rust laten tijdens het eten
maak de wandelingen kort en saai
geen commando's onder druk, wel een leuk ontspannen spelletje


Achteraf denk ik dat het goed was als ze gromde als je te dicht bij haar in de buurt kwam, grommen is een teken van communicatie. Hier op het fgorum had iemand mij de tip gegeven om haar dan even geruststellend toe te spreken: het is al goed, ik doe je niets meis.

Hierdoor kreeg Lola vertrouwen in ons en (ook niet onbelangrijk) wij in haar. Ze ging zich ipv bedreigd veilig voelen. Zo konden we stapje voor stapje verder vanuit een basis van vertrouwen en dat is denk ik het belangrijkste waar je naar moet streven.

Na verloop van tijd hadden we dus een hond die ons vertrouwde, zich veilig voelde en daardoor ook geen probleemgedrag meer vertoonde. (met af en toe een terugvalletje hoor, je moet nog altijd goed nadenken  in op haar letten in welke situatie je haar kan brengen of beter niet)

Je hebt al veel tips gehad en die tips kan ik je ook mee geven.De muilkorf afhalen dit is niet prettig voor de hond en niet voor jou.
Ik ben ook vaak gegrepen door gucci en nee ik weet het het is geen pretje.
Maar bouw vertrouwen op.
Praat lief tegen hem .
Laat hem rustig na jou toekomen en niet andersom .
Bij mij was de knop bij gucci omgegaan toen die s'nachts bang was en mijn kamer deur altijd open staat.
Hij is toen bij me midden in de nacht gaan liggen.
Ik legde mijn arm om hem heen en sinds dien hebben we een enorme hechte band een band die niet in woorden uit te leggen is .

Maar echt ook gucci heeft vanaf de dag van vandaag nog steeds zijn problemen en trauma's .
Daar moeten wij mensen mee leren omgaan.
Kijk na de hond.
Hoe die zich gedraagt zie wat zijn lichaamstaal is.
En probeer voornamelijk nu een band op te bouwen laat hem bij komen.
En vooral met het bij komen is de eerste stap die muilkorf van zijn snoet halen.

Ik ben eigenlijk benieuwd hoe het nu gaat??? Ik las dat je veel goede tips hebt gekregen... '

Tot nu toe gromt hij niet meer zo snel naar mij en mijn vriend. 
Ik weet dat er eerder is gezegd: " een hond kan niet en onzeker en dominant zijn" ... maar goed hij heeft echt wel (dominante) trekjes.
Springt overal op waar die wilt, eet wat ie wilt en is nog erg bezitterig over zijn spullen/eten. 
Dit heeft ie meer richting mijn andere hond. Als hij met een balletje aan het spelen is en het piept bijv. daar wilt Jess kijken wat het is.. En zodra ze binnen een straal van 2 meter komt gaat hij helemaal te keer tegen haar. (nog positie bepalen t.o.v elkaar).

Daarnaast plast hij opeens in huis en had hij gepoept. 
Hij is wel zindelijk, want de eerste 1,5 week deed hij dit gewoon heel goed. Wij denken zelf dat dit komt door opwinding, als we richting de gang lopen en hij denkt dat we gaan lopen of als we weg gaan en als hij ons hoort terugkomen dat hij dan gaat plassen. Zo vind hij het ook opeens erg lastig in de bench en het alleen zijn. 
als we weg gaan proberen we nu verschillende dingen. 1. in de bench. 2. los.  3. met muziek en dan nemen we het op en dan kijken hoe hij reageert etc. 

Zodra hij iets doet wat niet mag, maar ik niet de intentie heb om hem te corrigeren, maar gewoon naar hem toe loop dan gromt hij al en rent hij snel zn bench in (alsof hij weet dat het eigenlijk niet mag en (eigenlijk) gecorrigeerd (zou) gaat worden). 

Hopelijk word de situatie wat duidelijker, want het is soms erg lastig om het op te schrijven. 

Enige waar we nu even mee zitten is het plassen (naja dat ruim je ook zo op, niet daarvan). Tot dusver nog positief hoor 

ik zou even geen speeltjes over de vloer laten zodat dat in elk geval niet tot conflicten kan leiden.

Verder is hij gewoon nog niet gewend, ik denk ook dat het plassen door opwinding komt en dat je de tijd moet nemen om hem te begeleiden met het alleen laten zodat hij niet een verlatingsangst gaat ontwikkelen.

Ik zou me concentreren op het geven van een veilig gevoel voor hem en hem laten weten dat hij een prima hond is

Wat je omschrijft is idd angst en dat heeft niets te maken met dominantie. Respecteer de signalen van de hond en corrigeer niet. Pas je aan aan het tempo van de hond, wennen en vertrouwen winnen kan heeeel lang duren. Ik heb veel gehad aan de blogs van fearfull dogs. Probleem gedrag wat voortkomt uit angst kun je heel makkelijk en met de beste bedoelingen per ongeluk versterke, informeer je dus goed wat betreft angst bij honden. Succes!

Ik ben het helemaal met Peter & Dinos eens.

Groeten Sietske

Ik heb maar het halve topic gelezen, maar deze hond is zeker goed te helpen zonder zware ingrijpen.1) Behandel de hond als een grote pupy.
Hij moet nog alles leren..en doe het sosialiseren zoals je dat bij een pupy zou doen.
Met veel gedult, koekjes en woordjes zoals braaf en goed zo (of andere woorden naar eigen keus)

2) Zet die neus aan het werk.
Laat de hond speuren in de tuin/huis naar koekjes, zijn eigen brokken, een gevulde kong.

3) Zorg ervoor dat de hond iets mag slopen zonder straf te krijgen.
Oude krantenpapier opgerolt tot een prop waar brokjes of koekjes in zitten.
Het beruchte ''brainwork'' voor honden.

En wil je helemaal het vertrouwen winnen van je hond, kan je het samen doen.

4 Rust, Regelmaat, Ritme maar ook Beweging zijn belangrijk.
Geef gewoon verplichte rust indien nodig.

5) Geef het tijd.
Er gaat met gemak 3 maanden overheen voordat een hond zichzelf thuis voelt.

6) De Goude Oude Tip.
(Sorry mannen)...Net zoals bij mannen...gaat ook bij honden de liefde en aandacht recht door de maag heen.

7) Voor honden die bang zijn voor stemgeluiden...kan klickertraining vaak goed helpen.
De klicker beloont dan het goede gedrag.

Ojaa...Lees deze verhalen maar eens van 2 beroemde en beruchte tekkels hier op HP.
Deze tekkels zijn normaal opgegroeid...maar zelfs zij kunnen af en toe nog maf reageren op allerdaagse objecten.

http://www.hondenpage.com/hondenforum/155130/dat-doet-hij-anders-n%C3%B3%C3%B3it!-(het-werd-weer-eens-tijd-voor-een-teckelmenerenverhaal!).php

Ow..en dit is echt een van mijn favoriete verhalen.
http://www.hondenpage.com/dogboek/2494/pepijn-en-het-gevaarlijke-winkelkarretje.php

Helaas moet ik mededelen dat wij onze kleine Jack Russel niet konden houden. Deze kleine man ging steeds beter met ons om, maar naar onze eigen hond werd hij steeds dominanter en liep de hele tijd achter haar aan en tegen haar op te rijden.  
Ondanks dat het de eerste twee weken goed ging werd hij agressiever naar onze katten (dit had ook een negatief effect op onze eigen hond die goed met katten gaat). 
Op een dag heeft hij een kat gegrepen en flink ook, tot bloedens toe. 
Mijn vriend en ik waren er bij en probeerde hem los te krijgen, maar hoe meer wij hem vast hadden hoe harder hij beet. 
Uiteindelijk is het met de kat goed gekomen (al was ze een tijdje van huis weg) maar voor de kleine man was dit ook niet meer te doen, want hij liep alleen nog maar piepend, jagend en onrustig door het huis. 
Het feit dat wij hem niet onder controle konden houden heeft ons erg doen laten schrikken. Ik zou niet willen dat dit gebeurt met iemand anders zijn hond of kat. Deze kleine man had een flinke rugzak.

Voor de veiligheid van (ons,) de katten en onze eerste hond Jess leek het ons verstandiger om hem terug te brengen (met veel pijn in ons hart). 
Wel hebben wij hem 'financieel geadopteerd'...

Moeilijk, maar wel dapper. Als jullie allemaal (jij, je vriend, de katten en Jess) op jullie tenen moeten lopen dan wordt niemand daar gelukkiger van. 

Super dat jullie hem wel financieel blijven steunen 

Erg voor het kleine mannetje, soms denk ik dat sommige asielhondjes echt niet een gewoon leven meer kunnen hebben, dat ze verknoeid zijn door hun verleden. Erg voor jullie ook zo een beslissing te moeten nemen. Het siert je dat je dit nog aan ons meldt.
Hoe het nu verder met hem moet? Jullie houden hem wel in het oog dus.....

Jammer dat het niet gelukt is.
Misschien was dit ook een te druk huis voor zo'n getraumatiseerde hond.

Hopelijk komt er snel iemand die hem een rustig thuis kan bieden.

Top dat jullie hem financieel steunen!

Dat is jammer ! :-( Je hebt het geprobeerd, maar als het niet gaat, gaat het niet hé ! Je moet jouw eigen dieren niet latenkapotmaken he ! Een te grote slecht gevulde rugzak , kan soms echt teveel zijn voor een hond ! Hij zal wel iemand vinden, waar hij alleen zijn gangen kan gaan, zeker als jullie hem fiancieel steunen.

Oh wat erg  maar jullie hebben het tenminste geprobeerd en niet zomaar opgegeven.

Gelukkig zijn niet veel asielhondjes belast met zulk een rugzakje. En wellicht is het voor hem beter een huisje te vinden waar geen andere dieren zijn en hij alleenhond is. Financieel steunen is ook al heel wat !!

Hoop dat hij nog een kans krijgt en hij goed verzorgd wordt in het asiel !