Welk ras voor ons?

Wat vind je van een Amerikaanse staffort ?

De Amerikaanse Staffordshireterriër is een opgewekte, voor zijn grootte een atletische hond die van nature erg gehoorzaam is ("will to please") maar ook wel ontzettend koppig en eigenwillig. Hij is intelligent, alert en leert snel. Hij pikt subtiele uitingen van het menselijk gedrag op en maakt daar gebruik van. Hierdoor kan hij goede gewoonten leren, maar dit betekent ook dat een argeloze eigenaar zijn hond en passant verkeerde zaken kan leren.

Voor zijn gezin is het een gevoelige, lieve, zorgzame hond. De hond is baas-aanhankelijk. Een Amerikaanse Staffords is een betrouwbare metgezel, mensvriendelijk en goed met kinderen.

Vaak zijn Amerikaanse Staffordsdie graag in het middelpunt van de belangstelling staan. Desondanks blijft hij goed weten wie de baas is. Er is een neiging de minder dominante gezinsleden, bij afwezigheid van de baas, te beschermen en bij werkelijke onraad kan de Amerikaanse Staffords een fanatieke verdediger van het gezin zijn.

Amerikaanse Staffords zijn geen ruziezoekers met andere honden. Vaak zijn ze tamelijk ongeïnteresseerd naar soortgenoten, tenzij van het andere geslacht. Maar, zeker wanneer ze eerder bij een gevecht betrokken waren, ligt het niet in hun aard een gevecht te ontwijken. Opvoeding speelt ook hierbij een belangrijke rol.

De Amerikaanse Staffords is niet geschikt voor mensen met weinig hondenervaring.
Een Amerikaanse Staffords is oplettend en attent naar zijn omgeving. In tegenstelling tot de algemene gedachte (mogelijk gevoed door zijn uiterlijk) is de Amerikaanse Staffords geen "vechtmachine". Wanneer hij lastig wordt gevallen zal hij niet weglopen maar zich verdedigen.

Mischien wel leuk ??

Misschien later? Ik heb het gevoel nog niet ervaren genoeg te zijn voor zo'n hond, en ik maak me ook een beetje zorgen om de combi met de honden van de familie. Zó relaxt zijn sommigen daarvan nu ook weer niet.. Geloof dat mijn man het wel leuk zou vinden om met zo'n hond te werken.

Heb je het over de staffort ?

TIP; lees het BOEK;  Karakter honden karakter bazen..

Een objectief boek over de aanleg , eigenschappen en karakters van div. rassen..

Een eye- opnener voor iedereen die niet weet welk ras bij het gezin past..

Succes, ilja

 Ja

Heb ik inderdaad al in huis

Een Staffordshire is niet 'misschien wel leuk'. De meeste Staffordshires kunnen op volwassen leeftijd absoluut niet meer met soortgenoten overweg. Dat lijkt me helemaal niet handig met zoveel honden in de familie. Als er eenmaal een gevecht ontstaat zijn de gevolgen rampzalig! Bovendien moet je zeer sterk in je schoenen staan (lichamelijk en geestelijk) en liefst ervaring hebben wil je zo'n hond tot een stabiele metgezel laten opgroeien. Het zijn pittige honden, lang niet voor iedereen weggelegd.

 Daarom, meer wat voor mijn man dan voor mij,  Hij zou het denk ik een heel boeiende uitdaging vinden. Maar goed, los daarvan heb ik weinig met het ras. Ik merk dat ik toch ook liever geen langharige hond wil, hoewel de briard wel klinkt als een erg leuke hond. De toller heb ik eigenlijk nooit voor ons bij nagedacht, maar ik vind het misschien helemaal geen gek idee? Of inderdaad een andere werklijn-retriever. We gaan er zeker naar kijken!

Nog meer ideeën, of misschien ervaringen met de genoemde honden? Leuk ook om te horen over verschillende karakters binnen een ras, zoals over de twee Oudduitse herders hierboven

Mijn complimenten over hoe gedegen je met de keuze bezig bent! Wil je specifieke ervaringen horen over een bepaald ras (of meerdere rassen), dan zou ik even een nieuw topic openen (en het ras in de titel vermelden). Dan heb je meer kans dat er eigenaars, ervaringsdeskundigen of fokkers zullen reageren.

Haha ja, ik vind het heel belangrijk om een hond te kiezen die qua karakter goed bij ons past; ik wil geen hond te kort doen, en het is leuk als je ze ook nog eens mooi vindt  Maar het is ook gewoon leuk om er nu op deze manier mee bezig te zijn; omdat we pas over een tijdje eventueel een hond kunnen nemen, is dit een manier om er toch al wat mee te doen.

Zal idd even nieuwe topics openen; gaat er wel komisch uitzien vrees ik, drie van die topics onder elkaar :P Ga ze wel even samenvatten, een herdertopic en een retrievertopic. Of een vs.-topic :P

Mag ik vragen waarom je geen langharige hond wil? Als het gaat om de haren in huis: Weet dan dat het veel makkelijker is om die vlokken ff weg te halen, dan die korte haartjes die in de bank blijven steken.

Haha nee dat weet ik! Ouders hebben een langharig hondje gehad en qua beharing was die juist ideaal, haarde bijna niet. Ik vind honden die een meer 'honds' uiterlijk hebben gewoon mooier *bloos* en het ook fijn dat ze beter te lezen zijn door andere honden. Lees: liever geen 'extreme' kenmerken. Ruwhaar wel prima En een stuiterende haarbal vind ik wel een geniaal gezicht.

(Maar pin me er niet op vast; als ik in een asiel tegen zo'n hond aanloop, kan het maar juist zoiets worden als het klikt qua karakter :P Maar als ik een pup zou kiezen, dan niet).

Misschien is het een idee dat als je een top 5 of 10 (maakt niet uit) eens vraagt aan fokkers om op bezoek te komen? Niet voor de pupjes maar om daar de volwassen honden te kunnen leren kennen? Zo zou ik het alleszins doen, ik wil er later graag een tweede hond bij maar heb ook nog niet echt een idee welk ras. Als het zover is ben ik van plan om de rassen die me interesseren bij verantwoorde fokkers te bezoeken en te leren kennen, ik denk dat je op die manier echt te weten kan komen welk ras echt bij jullie past en ik denk dat een goede fokker zoiets alleen maar kan aanmoedigen  


Veel succes en plezier in je zoektocht, ik vind het geweldig dat jullie zo verantwoord op zoek gaan! 

Dat klinkt als een goed (en heel erg leuk) plan! Het lijkt me alleen voorbarig om dat nu al te doen? Of vindt zo'n fokker het niet gek als je zegt "In de loop van volgend jaar willen we ws. een hond nemen, en misschien wordt het wel een heel ander ras."?

Nee, dat is beslist niet raar. Sterker nog, het geeft enkel aan hoe goed jullie je verdiepen en oriënteren voor de aanschaf. Het zou juist raar zijn als je pas vlak van te voren beslist wat voor hond je wil en van welke fokker en 'm dan gelijk in huis krijgt. Het is veel handiger om dat allemaal van te voren te doen, en je eventueel op de wachtlijst te laten plaatsen (sommige fokkers hebben lange wachtlijsten, daar moet je er dus zelfs flink op tijd bij zijn! Een goede fokker kijkt vooruit en zal de nesten zorgvuldig plannen). Je kan zelfs het best kennismaken met een fokker wanneer deze géén pups heeft liggen.

En als we toch voor een asielhond van een bepaald ras zouden kiezen, zou je dan alsnog bij een fokker kennis kunnen maken met zo'n ras? Dit omdat het inderdaad misschien een verstandigere keuze is wat betreft onze huidige situatie. (Maar ik houd dit nog wel even onder voorbehoud; misschien dat er bijv. wel familie is die toegewijd een pup zou willen helpen uitlaten tot deze lang genoeg alleen kan blijven, dat heb ik nog niet nagevraagd.)

Uiteraard!

Trouwens, het asiel is natuurlijk niet de enige optie als je een wat oudere pup of volwassen hond zoekt. Er zijn ook talloze stichtingen, en herplaatsingen via rasverenigingen (vaak alleen voor raszuivere honden). Fokkers hebben wel eens honden in de herplaatsing. Soms vangt de fokker die zelf op, soms blijven ze tijdelijk bij de oude baasjes en bemiddeld de fokker alleen.

 Ja, dat had ik bij de witte herders al ontdekt! (Stiekem hou ik een aantal fokkers al een tijdje in de gaten :$) Maar dat zal idd voor bijv. de tollers ook wel gelden.

Hoi Aurelia,

heel verstandig om niet te gaan kiezen voor een ras dat puur en alleen gefokt wordt op uiterlijke kenmerken en dus zeer extreme afwijkingen en misvormingen heeft!

Het is echt te erg, veel rassen worden zo goed verpest en de honden worden er absoluut niet gezonder door!

De Cardigan Welsh Corgi is net als andere rassen wel iets veranderd in de loop der jaren natuurlijk maar niet in het exreme.
Dit ras was altijd al wat kortbeniger.

Als je bv de Bassets neemt, die hebben korte poten door een afwijking in het kraakbeen, waardoor de groei verstoord wordt, lekker is dat, dacht ik!

Dit is de Cardi vroeger;



En dit nu;

Exact datzelfde is aan de hand met de Corgi (en de Teckel). De kortpotigheid is eigenlijk gewoon een afwijking in het skelet.

En de Basset zag er vroeger ook al zo kortbenig uit hoor.


Bij de Corgi wordt binnen het ras ook veel gefokt op meer kortbenigheid. Meer richting dit:

Als je al bang bent om een Stafford op te voeden, zou ik al zeker niet beginnen aan een Duitse herder. Geen enkele herder (hooguit de zwitserse dan, maar die zijn vaak gereserveerd). Geen terriers dus en geen waak-en verdedigingshonden.

Denk meer aan een flatcoated retriever , toller, golden of een labrador voor jullie..

@ Hondenliefhebster;

Dat van de Basset staat in de rasstandaard/omschrijving.
Bij de Corgi kan ik daar niets over vinden.

De Basset was ook al wel kortbenig maar is in de loop der jaren zeker veel extremer geworden, komt veel meer voor in nog lagere stand en heel veel hangvellen.
De Corgi is ook lager geworden maar niet zo extreem, in amerika zie je ze wel extraam laag.

Dus omdat het er niet letterlijk staat is het er niet?
Het is exact dezelfde afwijking.
De Basset is laag bij de grond gefokt met een reden, en ook de Corgi is laag bij de grond gefokt met een reden. Het is dus geen afwijking die ze er even voor de lol 'ingestopt' hebben.
De Basset Hound is er inderdaad niet best aan toe wat betreft gezondheid. Maar neem nou bijvoorbeeld de Franse Basset (de Artesien Normand), daar is dan weer niets mis mee. Maar ook dit ras 'lijdt' aan dezelfde afwijking.


En er zijn trouwens ook nog prachtige Engelse Bassets hoor.

De kortbenigheid van de Basset Hound wordt veroorzaakt door een afwijking in het kraakbeen, dat bekend staat onder de naam chondrodysplasie.

Hierbij valt het gen dat voor normale groei van de beenderen zorgt uit.
Een gevolg hiervan is dat de kwaliteit van de tussenwervelschijven minder is dan bij normaalbenige honden, zodat WERVERKOLOM-AFWIJKINGEN kunnen optreden.


Dast is dus een bestaande afwijking, hierdoor is de Basset niet groter gegroeid.
Door ermee te fokken, blijft die kortbenigheid.
De Corgi is gefokt met deze hoogte voor het gebruiksdoel.

Dat lijken mij beide andere zaken.

Isha,
Dit is exact dezelfde afwijking die de Corgi heeft. Chondrodysplasie is eigenlijk gewoon 'kortbenigheid' (dwerggroei). Ook de Teckel heeft dit (en nog wel meer rassen).
Dit is inderdaad een afwijking waarmee ze hebben doorgefokt, juist omdat die kortbenigheid goed van pas kwam voor het gebruiksdoel (speuren). Door de korte pootjes kunnen ze continu hun neus op de grond houden als ze aan het speuren zijn. Voor honden met lange poten is dit lastiger. Bij de Corgi komt deze afwijking dus ook goed van pas, om de trappen van koeien te kunnen ontwijken tijdens het drijven en happen in de hakken. Dit is echter ook eens sporadisch ontstaan, en juist door hiermee door te fokken hebben ze een volledig laagbenige hond gekregen.
En ook de Welsh Corgi is zeer gevoelig aan de wervelkolom, dit komt door de enorme lengte ervan.

? Ik ben helemaal niet bang om een staf op te voeden; ook niet voor een herder of terriër trouwens. Het is gewoon geen hond waarbij je je fouten kunt veroorloven; ik wil niet dat mijn staf de jack Russell van de buren opeet als die hem aanvliegt, omdat ik hem niet volledig onder controle heb. Bovendien heb ik dus niet veel met het ras. Mijn zoeken naar een geschikt ras gaat me om of de hond qua karakter bij ons past. Daarbij lijkt het me niet verstandig om te beginnen met een te dominant ras.

Mijn ouders hadden dus een terriër en dat ging prima :p

PRECIES!!!
Veel witjes zijn tegenwoordig niet meer stabiel helaas. Er word veelal met angstige en onstabiele honden gefokt (ook bij de rasclubs).
Als je een witje zou willen hebben, verdiep je dan eerst heel goed in de karakters! (Je mag me ook PB-en als je er zeker voor kiest).

Een oud Duitse vind ik ook idd een goede keus. Of een Duitse herder langhaar (tegenwoordig weer erkend).

Een duidelijkere uitleg:
ALLE kortbenige honden lijden aan deze afwijking. Dit is eigenlijk gewoon een foutje in het skelet. Het is een dominant gen dus als je gaat kruisen vererft de kortbenigheid door. Zo kunnen er dus hele rassen ontstaan die leiden aan deze dwerggroei. Dit is dus óók het geval bij de Welsh Corgi!
Heel af en toe komt Chondrodysplasie ook voor bij honden die normaal gesproken lange benen hebben.

En dit is ook interessant, hier lees je alles over de gezondheid van de Cardigan en ook hier wordt duidelijk vermeldt dat de Corgi een chondrodysplastische bouw heeft (en de gevolgen hiervan).
http://www.yourpurebredpuppy.com/health/cardiganwelshcorgis.html

Wat Ginger bedoelt is dat een herder niet makkelijker op te voeden is dan een Staffordshire. Ook bij een herder zijn fouten lastig te veroorloven, omdat het zeer intelligente honden zijn en echte gewoontedieren. Bij gebrek aan leiding gaan ze dit gemakkelijk zelf op zich nemen met alle gevolgen van dien. Bovendien heeft een herder een zeer consequente en stabiele baas nodig, anders kunnen het enorme neuroten zijn. Vergeet niet: ook een herder kan bijten. Veel mensen lopen zelfs om voor herders, ze hebben lang niet bij iedereen een fijne reputatie en bij een te vrije of juist harde opvoeding kan dat behoorlijk uit de hand lopen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de gemiddelde herder ook uit de weg ga, gewoonweg omdat ze lang niet altijd even vriendelijk zijn en mijn honden al meerdere malen zijn aangevlogen door herdershonden.