Spijt van pup! Nu het beste van maken....hoe?

Hoe lang is ze trouwens nu bij jullie?

Hallo,

Ik heb sinds een paar weken een een jonge puppie, en het is nog een Amstaff ook. Ook ik betrap mezelf er wel eens op dat ik me in de zeik genomen voel, en dat als hij bijt dat ik denk van en nu is het afgelopen.
Gelukkig zit ik veel op forums en lees ik veel hier en daar en kom ik dan ook snel tot de conclussie dat het niet aan hem ligt, maar aan mij. ben natuurlijk ook al twee weken elke twee uur mijn bed uit en ook overdag ben ik niks anders aan het doen dan: Uitlaten,opvoeden, laten slapen, laten eten, uitlaten enz...

Kort gezegd als je kiest om de pup te houden dan moet je er ook 100% voor gaan, en niet alleen jij, maar ook jouw gezin.
Verder doe je er goed aan om op cursus te gaan, maar het belangrijkste is dat je hem wel moet vetrouwen. Kun je dit laatste allemaal niet, kies dan AUB voor herplaatsen.

Succes!!

Groet Dennis

Weet jij eigenlijk wel dat een pup doet als een pup en niet als een volwassen hond. deze lieverd wordt gewoon niet begrepen. Een [pup bijt altijd in het begin, hij tast namelijk alles al met zijn bekje en natuurlijk plas en poep hij nog in huis, dat moet je hem ook nog leren.Natuurlijk moet je s'nacht ook opstaan als hij eruit moet. dat heb ik ook gedaan soms om 3.00uur s'nacht. dat vond ik helemaal niet erg.Ik vind niet dat jij genoeg om dat diertje geeft.Want van zo'n scheetje ga je niet balen.Royal canin lusten trouwens heel veel puppy's niet. Ik hoop dat je hem veel liefde zal geven want anders is hij beter af bij iemand anders.

Niet te streng zijn voor jezelf hè? Je mag af en toe best negatieve gedachten hebben. Ik heb er met mijn hond ook wel eens helemaal doorheen gezeten. Als je te streng bent voor jezelf kun je misschien niet altijd voldoen aan je eigen regels voor jezelf, en da's ook niet leuk.

Ik denk dat we nu niet vooruit moeten gaan kijken wat we willen, zeker is dat het gewoon een lieve hond moet worden, mag fel zijn naar anderen , maar in huis en naar eigen honden lief. Knuffel, spelen en vooral op ons gericht.

Ik weet niet hoor,maar je hond mag wel fel zijn naar anderen,dus buiten moet het een felle(enge)hond zijn en binnen lief....
Ik vind het heel goed van je hoor dat je je ervoor wilt inzetten,maar mijn gevoel zegt me dat dit hondje later op marktplaats of een herplaatsing site te vinden is.
Sorry,en ik hoop echt dat ik het fout heb maar als je andere hondjes al niet goed opgevoed zijn,wat is er dan anders aan dit hondje? Ga eens om de tafel met je vriend en vertel elkaar wat jullie verwachtingen van dit hondje zijn en of je er echt voor wil gaat.
Verder ga ik met de meeste mee,het is nog een puppenkind,moet alles nog ontdekken en helaas gaat dat met tandjes

Succes

Net als de anderen vind ik het jammer dat je zo impulsief hebt gehandeld. De puppytijd vind ik juist een tijd om extra van te genieten, (met al het ondeugende wat erbij hoort), ja je hebt soms je handen vol, maar het is o zo leuk, dat is mijn mening dan! Elke keer als je ziet dat ze weer iets hebben geleerd (of afgeleerd ) was en ben ik zo trots op mijn meissie! Ze verrassen je elke keer weer. Ik hoop dat jullie je echt gaan inzetten voor dit pupseltje en anders nu ze nog lekker jong is misschien via de fokker een ander thuis voor haar vinden, dat verdiend ze!!!

Ik denk dat je het zelf niet ziet, maar nu ik lees hoe het echt met je kleine hondjes gesteld is...Je hebt al twee honden met enorm probleemgedrag. Een teckel die zelfs een halsband en tuig aan moet omdat hij niet te houden is en een terrier die kinderen aanvalt. Dat is echt ontzettend fout gedrag. Dat komt niet zomaar, een deel is erfelijk bepaald, maar een veel groter deel ligt aan de opvoeding. Nou zijn dit kleine hondjes, misschien zie je daarom de ernst niet in, maar hoe denk je erover als je herder straks het gedrag van één van die twee, of een combinatie ervan krijgt? Een teckel weegt volgens mij een kilo of 5. Wat als straks je herder van 25 kilo net zo aan de lijn gaan scheuren?
Wat ik me afvraag wat je nu precies heeft doen besluiten er nog een herder bij te nemen. Denk je dan dat je die wel zo even op kan voeden? Het kwam op je pad, maar niet alles wat op je pad komt hoef je mee naar huis te nemen volgens mij. Ik denk dat je had moeten bedenken dat je al twee probleemgevallen thuis hebt zitten.

Een begeleiding door een goede trainer zou voor je herder nog wel nut hebben en leert je inzicht krijgen in hondengedrag, maar die andere twee verander je niet meer en dat gedrag zal zeker ook van invloed zijn op je herder.

Zeker weten dat een pup altijd bijt.
Onze pup is nu 10,5 week, het begint te minderen, maar ik ben ook overal lek hihihihihi
Heb allemaal gaatjes in mijn handen, mijn armen en allemaal blauwe plekjes doordat er kleine velletjes gepakt worden en daar keihard in gebeten wordt.
Ik zei vandaag nog tegen mijn man, ben ik even blij dat het koud is en in dingen draag met lange mouwen, men kon eens denken dat ik mishandeld wordt door jou inplaats van door een pup, wahahahaha.
Het hoort erbij, maar het gaat over, echt waar

Wil nog even reageren op het voer, ook wij hebben onze Digger (Mechel/Border) Royal Canin gevoerd, hij was altijd door het dolle, was geen land mee te bezeilen soms, wij zijn overgestapt op Proplan en hij is toen al een stuk rustiger geworden, wat een verandering binnen een paar dagen.
Voeding doet dus veel.
Ook zou ik hem 4X per dag eten geven en zoals gezegd, eerst een gedeelte uit de hand, zo gaat de hand een andere betekenis voor de pup krijgen en een gedeelte uit zijn bakje, je kan hem tenslotte niet zijn hele leven uit de hand blijven voeren.

Na de puppy lessen en een basis cursus kan je heel goed door gaan in de gehoorzaamheid en jou man kan dan vast een begin leggen in de sport, dit wordt heel langzaam opgebouwd omdat een jonge hond nog niet alles mag.
Jouzelf raad ik aan om de gehoorzaamheid te doen met Mutz, want dan versterk jij in ieder geval jou band hem, hé succes meid, ik weet zeker na alles gelezen te hebben dat jij het kan

Een begeleiding door een goede trainer zou voor je herder nog wel nut hebben en leert je inzicht krijgen in hondengedrag, maar die andere twee verander je niet meer en dat gedrag zal zeker ook van invloed zijn op je herder.

Wat een onzin zeg! elke hond kan door positieve opvoeding veranderd worden.
Als sommige even goed lezen heeft de TS door dat ze fout is geweest en probeert door de adviezen hier haar best te doen.
Ze ziet de fouten en ziet de goede dingen toppie toch.
Ze weet nu wel dat ze fout is geweest en zich verkeerd heeft opgesteld maar op pagina 3 legt ze uit hoe of wat en op pagina 5 wordt ze nog even door de stront gehaald.
Ts weet nu hoe ze dingen moet aanpakken, is van plan dit te gaan doen en staat zelf ervoor open dat inge bij haar langskomt.
In mijn ogen toch een teken dat iemand wel wil maar niet wist hoe.

Ik lees ook niet alleen negatieve berichten hier op pagina 5....ja mensen met twijfels maar tegelijk ook Juliet succes wensen. Ook ik hoop straks te lezen dat het beter gaat,en dat Juliet ook met de anderen hondjes aan de slag gaat,want ik lees ook dat ze echt wel om dat beestje geeft.

Nu lezen jullie toch echt niet goed.
Ik schrijf Als sommige even goed lezen snap niet waarom iemand die niks negatiefs schrijft zich aangesproken voelt door mijn tekst?

Man man, wat een drama over wie wat schrijft!! Misschien weer gewoon terug naar het onderwerp? Hier heeft Natalie natuurlijk he le maal niets aan...

Dat probeerde ik Annemarie maar mensen voelen zich aangesproken zonder reden
Ts heeft alleen wat aan info en niet aan hoe slecht ze wel niet is want dat weet ze inmiddels.

Affijn ontopic zullen we

ON TOPIC

Vriendelijk verzoek om on topic te blijven. Off topic gesprekken kunnen voortgezet worden via PB.

waar ik bang voor ben is dat jullie de herderspup nu houden en groot willen brengen maar als hij later groot en sterk is en heeft e.v.t nog steeds een dominant karakter(laten we het daar maar even ophouden)heeft. dat jullie hem evengoed nog weg willen doen omdat je het toch niet leuk vind zoeen grote hond die graag op tafel zit bijv. je heb er nu al spijt van dat houd ook in dat je gevoel er niet 100 procent achter staat. wat als hij niet veranderd als hij straks groter is? is er dan nog steeds een kans dat je hem weg wilt doen?? net nadat hij net aan jullie gewend is en hij van jullie gaat houden? nu heeft hij nog kans dat iemand hem snel een liefdevol huis kan bieden die maar 1 hond wil en er mischien meer tijd voor heeft.. als hij groot is en hij heeft al een bepaald karakter onwikkeld mischien niet meer.. en dat is ook niet leuk voor de hond! ik kijk alleen naar belangen van de hond en niet die van jullie sorry

Hallo Natalie,

Ik kan me goed voorstellen dat je al een paar keer hebt gedacht Waar ben ik aan begonnen en ik vind het heel erg knap van je dat je zo open staat voor advies. Ook heb ik bewondering voor de manier waarop je met je onzekerheden om wil leren gaan. Echt petje af!

Bijten is normaal puppygedrag, maar de overgave en felheid waarmee een (enthousiaste) herderpup in je kleding, handen, armen, gezicht etc kan hangen is vaak veel heftiger dan bij andere rassen. Ik kan me dus goed voorstellen dat je hiervan bent geschrokken. Dit kan overigens ook een verklaring zijn voor het gedrag van je andere honden. Pups die in een roedel met volwassen honden opgroeien en die de volwassen honden te hard bijten en/of te fel zijn, worden meestal niet zachtzinnig gecorrigeerd. Ook al zijn ze 100x pup, doorbijten wordt simpelweg niet getolereerd. Als jouw andere honden het gedrag van de pup te heftig vinden, zou dit heel goed een verklaring kunnen zijn voor hun "onvriendelijke" gedrag naar de pup.

Mede door wat je schrijft over het ongehoorzame gedrag van je andere honden (trekken, uitvallen), denk ik dat het goed is dat je in dit stadium al prive-begeleiding zoekt (Inge). In een puppy(groeps)les krijgt je namelijk zelden de intensieve begeleiding die nodig is om te leren wat jij allemaal wil leren. Het gaat immers in de meeste gevallen om de opvoeding van de baas, niet van de hond...

In de tijd dat ik zelf les gaf op een hondenschool (zowel in groepen als prive), heb ik helaas meerdere keren meegemaakt dat sommige baasjes, ondanks intensieve prive-begeleiding, niet opgewassen waren tegen het sterke karakter van hun hond. Niet iedereen heeft het namelijk in zich om leiding te geven en consequent te zijn. Bij kleinere honden zijn de gevolgen meestal wel te overzien, maar bij een grote hond kan dit tot hele vervelende situaties leiden.

Mijn advies is om kritisch naar jullie thuissituatie (kennis, ervaring, wensen, behoeften en angsten), te (laten) kijken. Durf jezelf de vraag te stellen of jullie, op dit moment, in staat zijn om deze drukke, enthousiaste pup de begeleiding te geven die hij/zij nodig heeft. Als het antwoord hierop nee is, of als je twijfelt, zoek dan een nieuw adres voor Mutz. Nu kan het nog. Ga vervolgens met je andere hondjes op cursus en zorg dat jullie (allebei) meer leren over het opvoeden van honden. Op het moment dat het jullie lukt om de gedragsproblemen van de kleine honden ten goede te keren, zijn jullie ook klaar voor de opvoeding voor een meer uitdagend ras zoals een herder.

Mutz is nu nog een schattige, vertederende pup. Logisch dat je daar verliefd op wordt. Het zal dus niet makkelijk zijn om hem/haar weer te moeten missen. Ik hoop natuurlijk dat jullie zoektochten op internet en de prive-begeleiding die jullie inschakelen het gewenste resultaat op gaat leveren. Maar welke weg jullie ook kiezen, ik hoop dat de beslissing die jullie nemen, gebaseerd zal zijn op datgene dat in the end het beste is voor Mutz...

Alleen al de gedachte van waar ben ik aan begonnen, dat kan er bij mij niet in als dierenliefhebber.Zo'n dier voelt ook aan dat hij op dat moment niet gewenst is. Ik moet wel zeggen dat je wel eerlijk bent om het hier te vertellen.Ben jij positief naar je hond toe,dan krijg je het dubbel terug.Probeer positief te blijven ,Want je zult o zo veel plezier krijgen van je herdertje.

Ik ken dat gevoel van: 'OMG waar ben ik aan begonnen??!!' ook maar al te goed.
Ik haar een herdertje uit het asiel en het blijft een dochter van een IPO wereldkampioen te zijn.. woeps..
Ze heeft overigens nu een baan bij het Amerikaanse leger.

Daarom vind ik het we goed om je te beseffen wat je in handen hebt.. en dat dit toch anders is dan een normale huishond. De behoeften verschillen enorm.
En als je niet zo bent van het opvoeden, gezien de twee andere bengeltjes Dan is misschien herplaatsen een beter idee.

Maar goed, iedereen kan leren, iedereen mag fouten maken en er komt hulp en de goede intenties zijn er.
Dat is belangrijk.

Ik kan mij ook wel voorstellen dat de gedachte "ow my god waar ben ik aan begonnen", door je hoofd schiet. Durf eerlijk te zeggen dat ik zelf met Myla deze gedachte ook meerdere malen heb gehad. Zij is dus zo'n zelfde kruising Mechelse / Hollandse herder. En ik weet het natuurlijk niet zeker omdat ik zelf niet zo bekend ben in de bloedlijnen, maar ik denk dat de bloedlijnen van Mutz pittiger zijn als die van Myla. En eerlijk is eerlijk, Myla is een ontzettend lief hondje nu, maar zij was ook echt een terrorpup.

Na de eerste week had ze mijn zus al aan het huilen gebracht en het had toen heel weinig gescheeld of Myla was herplaatst. Wij hebben toen de keus gemaakt om vol voor haar te kiezen en daar heb ik ook echt geen spijt van nu. Maar tijdens de hele intensieve training van Myla zijn er echt momenten geweest waarop ik daar wel spijt van heb gehad, en me af heb gevraagd of zij niet echt een maatje TE groot was voor mij.

Nogmaals, wij hebben gekozen voor Myla, en ik houd zielsveel van haar. Maar dat neemt niet weg dat er heus wel momenten van twijfel kunnen zijn. Nu zeg ik overigens dat ze NO WAY bij ons weg zal gaan. Maar had het mij een jaar geleden gevraagd en dan had je wel eens een ander antwoord kunnen krijgen. Terwijl ik toen ook echt heel veel van haar hield om wie ze was.

Dus ik kan mij het gevoel van Natalie heel goed voorstellen.

Ik geef eerlijk toe dat wij het zonder Wilma met haar kennis en ervaring niet gered hadden met Myla. En als Mutz nog pittiger is dan snap ik wel waar Natalie doorheen gaat met Mutz.

Bij deze dan ook voor Natalie. Succes meid! En wat wij kunnen met Myla, kan jij met Mutz. Myla is nu een superhondje door heel intensieve training en samen veel dingen ondernemen.

Nou dat Myla haar lijn niet pittig is dat wil ik niet zeggen hoor! Ik ben juist blij dat de vader van Myla of haar voorouders van vaders kant niet in de lijnen voorkomt van Mutz. Want dat had het nog veel moeilijker gemaakt mede door de moeilijk doorbrekende onbereikbaarheid van de vader en (sommige) voorouders, een eigenschap die Myla geerft heeft wat het grootste probleem was en soms nog is bij Myla. Myla is een zelfstandige dame die haar eigen boontjes het liefst dopt. Maar wel met een heel lief, open karaktertje.

Ik kan me de gedachte "waar ben ik aan begonnen" ook wel voorstellen
Als je zo'n schattig herderpupje wat onvoorbereid in huis haalt kan je voor een aantal verrassingen komen te staan.
Mechelpupjes zijn niet slechter of moeilijker dan andere pups, ze zijn wel veel fanatieker en vasthoudender. Dame hier was en is nergens van onder de indruk en dat al vanaf dat ze 7 weken was. En daar moet je dan maar mee om kunnen gaan.
Heb ook dagenlang met een grommende Mechelpup hangend in mijn broek moeten doorstaan.
Maar met heel veel geduld en totaal negeren van dat broekhangen was dat ook zo weer voorbij.
De mazzel hier was dan wel dat ik wist wat er in huis kwam.

Hier word ik niet goed van......
Hier komt het gezegde van: " mens, bezin eer ge begint !!!!"
Ik durf zo te spreken omdat wij de verwenners zijn van een mechelse herder, onze jongen komt uit het asiel ,na 4 pogingen een ander adres, is hij bij ons terecht gekomen .Hij was ocharme nog géén 2 jaar en wat heeft hij allemaal meegemaakt !!
Zijn "aankoper" heeft hem getraind op pakwerk (waak-verdediging),kon vertrekken omdat het baasje geen zin meer had, het 2de adres kreeg hij daar(bijten) dan flink "kletsen" voor, 3de adres mocht hij terug vertrekken omdat hij de kinderen had gebeten Wie zijn schuld is dit? Mensen hebben hem dat geleerd !!
In de hondenschool waren wij niet welkom met hem, wij hebben gezocht en gevonden.Mensen ,die weten waar ze mee bezig zijn maar het heeft van ons heeeeel veel geduld en werk en tijd gekost ( spreken we niet over het finaciele) prive begeleid worden kost geld.
Een herder is een slimme hond,die van ons heeft de reputatie "gevaarlijk" te zijn, dit is omdat hij TE slim is.
VOORBEELDJE: Remko vind mensen NIET leuk, logish als ze je telkens achter tralies zetten
Voor ons gaat hij door een vuur, dikwijls TE.Hij heeft dus geleerd te bijten, maar weet niet meer wanneer, hij bijt en dan komt de schrikreactie dat hij denkt ;nu volgt de rammeling.
Later gingen we naar de politie school....dit is éénmaal goed gegaan.De 2de les pakt hij niet meer, omdat hij weet dat dit iet voor echt is.Iemand met een speciaal pak aan.....moet hij niet pakken Dit even te verduidelijking hoe slim een hond kan zijn.
Wij zijn heel blij met onze Remko, een schat van een hond, die deze kans zeker heeft verdiend.
Hij blijft bij ons zijn hele verdere leven, hij is ongelooflijk. We zullen altijd alert moeten blijven en dit zijn wij niet gewend, wij hebben steeds pups opgevoed.

Jullie hebben een pup, die je met geduld en liefde (correct behandelen) in een mum van tijd tot een trouwe vriend maakt.
Jouw verhaal maakt mij eigenlijk boos en tevens zo triest voor je pup.

Wilma, ook Nina komt denk ik uit een goede lijn .

Het hebben van een mechelse herder uit goede werklijnen is 1 ding, het er mee kunnen omgaan in een 2e, ook ik weet hoe het is om een mechelse herders te hebben die uit werklijnen voortkomen, als deze honden geen goede leiding krijgen, of helemaal geen leiding, zijn ze gewoon een rampenplan op 4 poten.

Te laat ben je eigenlijk nooit, alleen zul je 10 keer harder moeten werken om bepaalde doelen te halen!