Pup loopt niet mee an de lijband

Mijn chihuahua pup wil niet mee wandelen an de lijband heeft iemand tips

Dat willen ze de eerste tijd bijna nooit. Gewoon een beetje bij huis blijven, komt vanzelf.

Of je tilt haar een stukje.

Dat is heel normaal.

Een pup is echt een baby die alles nog moet leren én zelfs op een goede manier aangeleerd moet krijgen.

Een simpel voorbeeld,niet mee trekken(ook niet zachtjes) of mee lokken,want dan kan de hond over haar grenzen gaan, in beide gevallen kun je angst reacties bereiken.

Neem haar de komende week mee op de arm naar buiten, zet even soms even op de grond om haar te laten snuffelen en dan komt het vanzelf, ze moet zich eerst goed veilig voelen, voor ze zich vrij durft te bewegen.

Heeft de fokker als socialisatie ook met de pups buiten gelopen aan de riem?

In het begin willen ze inderdaad bijna nooit lopen. Ze moeten thuis al de boel verkennen en dat is straks een veilig plekje voor dr. Ik heb mn pup de eerste 2 dagen niet uit gelaten, eerst thuis laten wennen. Telkens naar de overkant getilt. daar hebben wij een groot gras veld. Daarna veel geoefend. Ook achter thuis aan de lijn lopen. En dan steeds verder. Heel veel belonen, koekje laten ruiken en naast je been houden. Klein stukje lopen en telkens belonen. 

Dit is echt harstikke normaal. Ik werd hier in de hele buurt 'uitgelachen'. 'Goh die wil nooit lopen he', 'is die moe', 'hij heeft geen zin'. Doe het gewoon op het tempo van de pup. Soms even zitten, wachten en vooral je pup dan steunen door naast hem te staan. Soms gewoon even een stukje dragen inderdaad. Berg je voor de opmerkingen (kan die niet lopen?). Doe wat voor jou goed voelt. 

Ik heb hem ook wel eens meegenomen aan de riem en ben vervolgens met hem gaan spelen buiten. Dan denkt hij 'hee we gaan naar buiten! Leuk, spelen!'. Soms moet je even een beetje gek doen met een hoogstemmetje en dan loopt hij achter je aan, of even achteruit lopen. Zeker niet trekken maar wel op zijn tempo. Je mag bij zo'n pup nooit over vermoeidheidsgrenzen gaan dus hou je aan de maximale afstand die bij de leeftijd hoort.

Senn liep dus ook niet maar toen hij 3 maanden was begon hij echt beter te snappen wat ik wilde. Af en toe nog de billen op de grond bij nieuwe geluidjes maar liep vooral prima mee. Nu met 5,5 maand is hij in het bos/park dolenthousiast

 Nee helaas niet

 Dank je 

 Dan nog wat meer geduld hebben.

Het kan zelfs zo zijn dat een pup/jonge hond de ene dag alles prima doet..en ineens weer wat angst kan gaan vertonen, dat komt dan door een angstfase, daar hebben ze er meer van in de loop van de eerste 2 levensjaren.Een angstfase varieert van een paar dagen tot 2 weken.

 Ze moet toch naar het toilette

De eerste week heb ik mijn pups gewoon in de tuin met hun halsband om hun behoeften laten doen.Daarna heb ik er de leiband aangeknipt en die op de grond gelegd als ik de poort uit ging en ze me volgden dan sleepten ze de leiband achter hun mee.Na enkele minuutjes nam ik de leiband dan op zonder er spanning op te zetten en liepen ze met de leiband mee.

Euhm, je hebt je pup net een dag? Wat verwacht je eigenlijk? 

Neem je pup voor de plasjes en hoopjes op de arm, loop naar de plek toe waar ze alles moet doen en wacht geduldig tot er wat komt.

Zoek elke keer dezelfde plek op zodat ze uiteindelijk weet wat er verwacht wordt. 

Neem voor het wandelen ook de tijd. Voor zo'n pupje gebeurt er zoveel op straat. Er rijd van alles langs en het maakt ook nog eens vreselijk lawaai ook.

Het is niet erg dat je pup de eerste weken niet mee wil lopen. Laat ze maar eerst aan de omgeving wennen en alle geluiden en geuren. Dat is meer dan genoeg. 

Ik woon in een drukke straat. Veel verkeer en voetgangers. Wat ik gedaan heb zijn twee dingen:

Om te plassen droeg ik hem de eerste paar dagen naar het grasveld. Hij hoefde niet direct te lopen over de enge straat. 

En om te wennen aan de straat ben ik (de tweede dag dat hij er was) onderaan onze portiek trap gaan zitten, Twinko aan de lijn. Hij ging veilig onder mijn benen zitten. Vanuit daar kon hij eens rustig de wereld bekijken. Ik gaf hem weinig aandacht. Enkel een beetje aaien soms. Hij kon in alle rust alles in zich opnemen. Voor ons is de omgeving bekend maar voor een pup is alles nieuw. Geluiden, geuren, noem maar op.

Het heeft denk ik een kwartiertje geduurd voordat hij zelf op onderzoek uit ging. Z'n eerste stapjes over de stoep. Toevallig kwam er toen een dame langs lopen die hem aandacht gaf. Dat vond ie spannend maar ook leuk. Toen kwam hij snel weer terug onder mijn benen zitten, maar de eerste stapjes waren gezet! Uit zichzelf!

Wat ik bedoel te zeggen, laat je hondje het tempo bepalen de eerste paar dagen. Je hondje moet zich veilig voelen bij jou. Want als ze jouw eenmaal vertrouwt dan durft ze veel meer. Maar als jij haar elke keer dingen laat doen die ze eng vind dan gaat ze jou niet leuk vinden. 

En even een algemene tip; maak je nog niet te druk om het opvoeden. Het belangrijkste voor nu is dat je pup jou gaat vertrouwen. Dus verwen haar lekker, geef haar liefde, en het opvoeden dat komt volgende week wel