Jaa ik weet het er zijn al genoeg topics van dit onderwerp haha maar ik kom er nog steeds niet uit!
Ik zit echt te twijfelen of ik er een vriendje voor mijn hond Luna bij zal nemen.
Luna is een franse bulldog en is nu bijna anderhalf jaar en ik heb haar vanaf haar 8e maand overgenomen van een stel dat niet meer voor haar kon/wou zorgen. In het begin nogal wat kleine probleempjes met Luna gehad maar nu gaat het super alleen...... Ik heb soms het gevoel dat ze zich verveelt... Of met een vriendje beter af zou zijn en zich meer hond zou voelen. Ze is een rustig hondje en niet snel enthousiast. Als ze dan eventje gespeeld heeft met hondjes uit de buurt is ze zo vrolijk! Ook probeerd ze af en toe met de katten te spelen maar dit duurt altijd maar eventjes omdat ze toch net iets te wild is voor de katten....
Ik zit nu echt te twijfelen of ik haar er een plezier mee doet of dat ze liever alleen is. Mijn vriendinnen en ouders zeggen dat ik gek ben als ik nog een beest in huis haal ( omdat ik klein woon en dus al 2 katten en een hond heb) mijn verstand zeg ook dat ik het niet moet doen, maar mijn hart zeg jaaaaaa wel dus.
Omdat ik Luna als herplaatser heb overgenomen en in het begin/en nog steeds wat probleempjes met haar heb gehad tegenover andere honden ben ik ook wel een beetje bang dat het misschien niet gaat lukken. Luna is al een paar keer flink gegrepen door anderen honden en het gaat dus niet altijd goed met andere honden.. Eigenlijk zijn het altijd de grote honden waar Luna problemen mee heeft....
En ja als ik dan besluit om er nog een hondje bij te nemen dan twijfel ik ook nog of ik er een kleine hond zoals een andere Franse bull of engelse bull bij zou nemen of een wat grotere hond! ( dit had vroeger altijd mijn voorkeur, weet niet waarom )
En of ik dan een pup zal nemen of weer een herplaatser......
Moeilijk moeilijk moeilijk :(
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Wel of geen 2e hond " wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Er zijn inderdaad al wel wat topics over dit onderwerp maar elke situatie is anders'. Indien je het idee hebt dat jou Luna nu stabiel is, je geld en ruimte en tijd hebt voor een 2e hond en het zelf ook graag wilt dan zou ik zeggen ga er voor. Ik heb gemerkt toen ik een 2e hond nam (Bayley was toen 8 maanden) dat ze elkaar bezig houden en het fijn vinden om bij elkaar te slapen en met elkaar te spelen. En zoals je schrijft is Luna wel dol op andere honden, maar niet op grote honden, ik zou het er daarom niet op gokken om een grote hond erbij te nemen, ook omdat je zegt dat je klein woont. Ik denk als je een pup neemt (indien dat mogelijk is in jou situatie) dat Luna daar geen problemen mee zal hebben, een herplaatser gaat misschien moeilijker omdat je zegt dat ze niet met alle honden kan. Ik zou dan zelf kiezen voor een pup van hetzelfde ras of een ander klein ras zoals (ik zeg maar wat) een mopshond ofzo.
Van het volgen van je verstand zal je nooit spijt krijgen, het volgen van je hart kan later ingehaald worden door je verstand.
Mooi gezegd!
Ik ben het met mijn voorganger eens...als je verstand nee zegt zou ik het niet doen.
Bedankt voor jullie reacties!
Dat maakt het nog moeilijker haha. Ik zal er nu ook nog geen hond erbij nemen... Maar misschien over een half jaar als Luna iets ouder is,dan wil ik er echt gewoon zeker van zijn of het de juiste keuze is
Bedankt! Groetjes Kim
Ik ben het eens met de rest. Ook betekent een tweede hond niet meteen dat ze elkaar gaan bezighouden. Daavoor moet het klikken en dat is lang niet altijd zo
Succes iig!
Ja en daar ben ik juist bang voor! Ik doe het voor Luna.. En natuurlijk een beetje voor mezelf.
Maar als ik haar dan weer zie spelen met de hondjes van een vriendin van me dan is ze zo vrolijk en opgewekt!
Als je aan tien honden (die geen hondenvriendje in huis hebben) zou vragen of ze er een viervoetig vriendje bij zouden willen, dan zouden er denk ik negen zeggen "doe maar niet".
De meeste vriendjes voor de hond komen in huis omdat de baasjes het zo leuk vinden voor de hond, terwijl die misschien denkt 'indringer, rot op!'
Iemand die ik ken nam een tweede hond (teefje) in huis toen haar eerste hond (reu) drie was.
Die reu was de eerste tijd niet blij met zo'n kleine druktemaker. Zij zei ooit "als ik het aan hem had overgelaten was ze gelijk weer terug naar de fokker gegaan".
Inmiddels zijn het dikke vriendjes, maar dat werkt niet automatisch zo. Althans, meestal niet.
En als Luna nog niet helemaal stabiel is dan zou ik het zeker nog niet doen.
Nou dat is juist de rede dat ik er misschien ooit een hondje bij wil! Luna is een erg rustig hondje.. Maar juist met andere honden ( van mijn vriendin, ook een franse bull en aan stafford ) leeft ze zo op! Dat vind ik gewoon erg leuk om te zien. Dat is natuurlijk met het spelen zo en dat wil niet zeggen dat ze het altijd leuk vind als ze ineens 24 uur per dag een hondje om haar heen heeft. Maar ik heb gewoon het gevoel dat ze een maatje nodig heeft om het beste in haar naar boven te halen.
Maargoed als ik er een hondje bij neem dan wacht ik nog wel een half jaartje... Voor Luna en voor ook mezelf om er echt de tijd voor de nemen! Nogmaals bedankt voor jullie reacties!
Dit is heel moeilijk om in te schatten. We hebben altijd twee honden gehad (nu drie).Dus eerts twee honden, toen weer twee honden en nu dus drie. De viroge twee honden konden absoluut niet met elkaar overweg. Ze hebben nooit samen gespeeld of elkaar geduld in te nabijheid. Dan heb je deze situatie wel voor zo'n dertien jaar gemiddeld. Er waren af en toe perioden van vechten dus consequentie van onze kant was vereist. Het waren wel twee schatten die gewoon klik hadden.
Daarom zou ik nooit een tweede hond voor de hond kopen. Met uitlaten speelden ze elk met andere honden maar niet met elkaar.
Karakter, gewicht, leeftijd, en ras hebben invloed. Hier zijn alle honden in eertse instantie niet blij met de nieuwkomer, tijd van wennen, en dat kan van een paar weken tot maanden duren. Daarna is het altijd goed gekomen.
Nu drie honden die dolenthousiast met elkaar kunnen spelen en ook machtsstrijdjes samen kunnen hebben. Na een 'uh!' stoppen ze meteen en gaan ze weer als vriendjes door het leven.
Dus zou ik er goed overe nadenken waarom je een tweede hond neemt.
voor de hond hoef je het niet te doen, krijgt alle aandacht, jij wilt graag een tweede hond erbij nemen, bedenk of je dat echt zelf wilt. de kosten van een dierenarts nemen met twee honden altijd toe.
op bezoek gaan met twee, weg gaan met twee, bedenk dat er altijd haken en ogen aan zijn met twee honden.
heb je dat goed overwogen, dan is er natuurlijk geen bezwaar , goed over nadenken, terug sturen kan niet.
voor je huidige hond hoef je dat niet te doen.
Wij hebben er 3 en ik vind het geweldig zo als ze samen spelen.
Maar je moet er wel volledig achter staan.
Neen geen tweede hond. We zijn teveel in het buitenland en twee mee in vliegtuig zie ik niet zitten. Trouwens als poes er niet meer zal zijn , dan komt er ook geen nieuwe poes meer in huis. Hard maar waar. Je moet nu altijd je sleutels aan iemand geven om hem eten te komen geven en hij mist ons ook hoor. Dat merk ik telkens we weer thuiskomen. Goed dat er een tuin is maar dat maakt dan weer dat dieven via poezeluik gemakkelijker inbreken en ook datpoes meer risicos loopt als hij gaan wandelen......tja beter dan binnenzitten vind ik.
ik zou zeggen, als je twijfelt moet je het niet doen. Al helemaal als je al klein woont
Voorbeeldje uit de praktijk
Mijn ouders kregen in 2009 Fleur in huis (afdankertje van een vriend van mijn broertje, hondje was 9 maanden en kwam in huis nr. 3 terecht...)
Ze hadden na 2 Dalmatiërs besloten niet meer voor een pup te gaan (mijn vader is ook de jongste niet meer) en Fleur was een fijn formaatje.
Begin 2010 werd er een nestje Dalmatiërs geboren, van een collega van mij (nou ja, van haar hond dus ). Wezen kijken, verliefd, nou ja, je raad het wel
In april kwam Youp in huis. Een koddig, klein, gevlekt pupje
Fleur moest niks van hem weten en Youp beet steeds vaker van zich af. Pittig exemplaar.
Het ging van kwaad tot erger, mijn ouders hebben ze regelmatig uit elkaar moeten halen, het was niet zomaar even onenigheid en wat blaffen en grommen.
Veel nagedacht, veel tranen, maar Youp ging terug (en een dag later naar een nieuwe baas, waar hij nog steeds woont).
Het eerste wat mensen aan mijn moeder vroegen was "ga je Fleur dan weg doen?" want dat pupje was o zo schattig.
Nou nee, Fleur was er als eerste. En daarbij: dat pupje wordt ook groot.
Mijn ouders (vooral mijn moeder) hebben hier echt wel verdriet van gehad, ze wilden zó graag dat het zou werken, maar het ging gewoon niet.
Tuurlijk kan het ook goed gaan, het gaat ook vaak goed, maar het gaat ook nog wel eens níet goed, alleen dat hoor je dan weer bijna niet.
Bedankt voor al jullie reacties!
Ja... Er zijn ook momenten dat ik denk dat Luna het wel prima heeft zo lekker alle aandacht natuurlijk. Zo af en toe lekker bij de baas op de bank. En ja als er 2 honden zijn moet ik de aandacht natuurlijk verdelen..
Het blijft toch altijd wel door mijn hoofd spoken haha maar ik ga er nog eens goed over nadenken of ik er idd Luna wel een plezier mee doe.
Groetjes kim
hier ook 2 fransjes , ik wou er maar eentje , mijn vriend eerst geen. na de 1ste wou hij er een 2de bij, in het begin was het wat aanpassen... het is ook moeilijker om 2 hondjes mee te nemen , te wandelen enz... Maar als ik ze met hun 2 bezig zie ben ik toch blij dat ik een 2de heb genomen kan ze ook niet meer missen, en zij kunnen ook niet meer zonder elkaar... maar idd mss beter wachten tot je er echt klaar voor bent...
Hoi Kim,
Wij hebben vorig jaar juni Bliss (toen +- 6 maanden) erbij gekregen terwijl Conan 2 jaar was. Hij was vanaf dag 1 verliefd op haar en zij mocht alles van hem, trekt zelfs speeltjes en botjes uit zijn mond zonder dat hij ook maar iets zegt, tot op heden hebben wij hier dus heel veel geluk mee gehad. Ze spelen ontzettend leuk samen en je zag Conan ook echt openbloeien (en nog steeds). Zij is wel heel druk en hij is meer van het luie type dus we zien hem ook wel vaak denken van "oh, heb je haar weer!" en hij is af en toe een beetje ruw in het spelen (hij is zowat drie maatjes groter) maar als we met één van de twee weg zijn ligt de ander voor de deur of het raam te wachten tot we terugkomen.
Ik moet wel eerlijk toegeven dat het ons meer werk heeft bezorgd, mede omdat het met allebei de honden tegelijk wandelen niet leuk is. Buiten het feit dat ze de neiging hebben om te klieren, zijn ze beiden totaal verschillend in uitlaten. Waar Bliss het vrolijke rondhuppelende type is, is Conan van het type snuffelen tot je erbij neervalt en die doet dus over hetzelfde stukje vijf keer zo lang! Dus of er staat eentje vol ongeduld te trappelen of we nu alsjeblieft ff kunnen doorlopen of ik moet er eentje elke keer met zijn neus van de grond trekken. Dus samen wandelen doen we alleen uit noodzaak heel af en toe een plasrondje zeg maar. Dus laten wij hier elk een hond apart uit minstens drie keer per dag (terwijl het ons juist zo gezellig leek om samen de rondjes te lopen...) en als mijn vriend nog aan het werk is, laat ik ze apart uit.
Dus het betekent voor ons meer tijd kwijt (wel quality time met de hond maar daar gaat het nu even niet over ) en meer troep in huis maar als ik dan naar Bliss kijk smelt ik zelf al helemaal en als ik dan zie hoe leuk ze het samen hebben, vergeet ik even al de rest
Puntje bij paaltje hebben wij enorm veel geluk dat zij mekaar vanaf het begin heel erg leuk vonden.
Mij is geleerd bij twijfel niet doen 'Succes met je beslissing
Het kan heel leuk zijn, 2 of meerdere honden, maar vergeet niet dat het des te meer werk is!
Beide/ alle honden hebben behoefte aan aandacht,verzorging en liefde, met beide honden moet getraind worden, aparte activiteiten, aparte wandelingen want een hond heeft ook behoefte aan individuele tijd en aandacht van jou!
Daarnaast denken veel mensen, ik ben veel van huis dus neem ik er een 2e bij,kunnen ze elkaar mooi vermaken,maar in feite werkt het zo niet.
Ook kunnen ze elkaars slechte gewoontes overnemen.
Ik zou het goed gaan overwegen want het kost een hoop meer tijd en planning!
Succes.
Een 2e hond word een kameraad,zelf heb ik er 3 ,een dogo een piibull en een dwegpincer en zelfs een kat.dit gaat prima,heel gezellig.kwa werk maakt het niet uit.ik zou een ras kiezen die past bij jezelf, voor de hon maakt het niet uit.ik bedoel....een dogo van 55kg en een dwergpicher van 4 kg Heel veel sucses met je keuze.
Soms moet je gewoon je gevoel volgen....Ik heb afgelopen augustus Morris in moeten laten slapen. Lotje bleef toen alleen achter. Wij hebben altijd 2 honden tegelijk gehad, maar toen we Lotje alleen over hadden, kwamen wij er wel achter dat 1 hond toch wel zo veel makkelijker is. Ik bedoel...als je even geen tijd hebt voor een lange wandeling, pak je de fiets en kan je hond even lekker de energie kwijt. 1 hond neem je makkelijker overal mee naar toe. Met vakanties kun je 1 hond makkelijker bij iemand onderbrengen en ga zo maar door. Ons verstand zei dus..."we houden het bij Lotje". Lotje is echt een schat van een hond. Tja en dan krijg je een paar maanden later een mail dat een fokker een reu en een teef heeft zitten van 6 maanden waar hij een tehuis voor zoekt! Het bracht ons ontzettend aan het twijfelen. Ons gevoel kwam weer om de hoek..."2 honden is zo veel leuker!" Maar ja, dat komt ook omdat we er altijd 2 hebben gehad. Tja en bij ons was het gevoel sterker dan het verstand en zo is Kwibus er nu dus bij gekomen. Wederom een prachtig koppeltje die enorm aan elkaar gewaagd zijn. Geweldig 2 jonge honden die wat aan elkaar hebben! Als ik ze zo samen zie liggen slapen of als ik ze samen zie spelen, dan zie ik gewoon dat ze het heerlijk samen hebben! Wij hebben maar 1 keer de plank mis geslagen en dat was toen we Morris als pup bij onze 14 jarige Flos namen. Dat was niet echt een succes...Ze hadden niets aan elkaar! Toch hebben ze nog 3 jaar samen geleefd. Flos werd uiteindelijk 17 jaar oud. Maar hem heb ik echt geen plezier gedaan met Morris....Morris bepaalde wat hij wel en niet mocht en dat op zijn oude dag! Ze lagen nooit bij elkaar. Alleen tijdens wandelingen liepen ze naast elkaar en lette ze ook op elkaar, maar verder was het geen goede combinatie samen....
Moet wel zeggen dat ik in de toekomst altijd voor een reu/teef combinatie zal gaan. Eerst had ik altijd reuen bij elkaar, maar door dat gedoe tussen Morris en Flos, zal ik dat niet snel meer doen. De combinatie Morris/Lotje en Lotje/Kwibus liep vanaf dag 1 direct goed....Zegt misschien wel heel veel over Lotje Nu heb ik veel minder gekibbel dan toen met 2 reuen bij elkaar
kun je niet een hond een paar dagen lenen van iemand die je kent?
dan weet je hoe het is om een extra hond in huis te hebben.
daarna kun je alles nog eens goed overwegen.
wat vond Luna ervan dat ze jouw aandacht moest delen?
kon je het managen?
hoe gaat het uitlaten?
heb je er inderdaad de tijd voor zonder dat je andere dingen verslonst of iets dergelijks?
etc etc etc
ik zou zeker voor een 2e hond gaan - vind het zielig voor de hond om alleen te zijn als er niemand thuis is. Ze houden elkaar bezig, steken minder kattekwaad uit en zijn niet alleen. We hebben de 1e hond wel meegenomen naar het asiel om te kijken of het klikte. Toen ons spanjaardje kwam was dit ook geen probleem.
Ik heb er mijn twijfels bij. Ik heb tot 2012 een Spaans asielhondje gehad. Rugzakje met trauma's, altijd erg nerveus maar spelen met andere honden daar zag je hem gewoon van opleven. Dus, ik kreeg ook het idee om voor Sixto een vriendje erbij te nemen. Ik nam op precies het goeie moment contact op met de fokker van Kaleo, dus hij kwam het team versterken.
In het begin allemaal leuk en aardig. Ze konden heel leuk met elkaar spelen maar het lostte het probleem niet op. Af en toe leek het juist erger te worden. Het probleemgedrag liep uit de hand (veel weglopen, niet terugkomen, ineens niet meer zindelijk en de boel onderpoepen en plassen) en ik merkte gewoon aan Sixo dat hij bij ons niet op zijn plek zat. Uiteindelijk is hij herplaatst. Deze keer stond bij zijn advertentie dat Sixto absoluut geen gezinshondje was en niet goed tegen de aanwezigheid van kleine kinderen kon, daar werd hij nerveus van. Goed, dat mysterie was dus opgelost
Maar goed, het komt er op neer dat het erbij halen van een andere hond om een 'probleempje' op te lossen, averechts kan werken.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Wel of geen 2e hond " wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?