na castratie reu nog onrustig van een loopse teef???

Lees nog steeds regelmatig alles wat los en vast zit over honden, verzorging etc.... Mede omdat 'die eventuele tweede hond' steeds in mijn hoofd zit.
Nou lees ik verwarrende verhalen over het castreren van een reu en het effekt wat dat heeft op zijn onrust in de buurt van een loopse teef. Ik dacht dat , ondanks castratie een reu toch nog onrustig wordt van een loopse teef in de buurt , maar nu lees ik dat dankzij een afname van de geslachtshormomen een gecastreerde reu zijn interesse in teefjes doorgaans volledig verliest.
Wat zijn jullie ervaringen?

Hier twee gecastreerde reuen die allebei nog wel interesse hebben. De een iets meer als de ander. Maar aan de neus van de hond mankeert nog nooit iets.

Dit heeft eigenlijk alles te maken met de leeftijd waarop een reu gecastreerd is!
Als je een reu met bijvoorbeeld 6 maanden laat castreren zal die waarschijnlijk totaal geen interesse in een loopse teef tonen, zoals mijn Sammy, die geeft er geen enkele reactie op!

Als de reu ouder is bij het castreren dan herkend hij de geur en de bijpassende reactie al en zit het als het waren achter de oren en dan zal die het waarschijnlijk altijd blijven herkennen...

Dus hoe vroeger de hond gecastreerd hoe meer kans dat hij het gedrag niet kent en dus ook niet reageerd...

Hier ben ik het niet mee eens. Ik ken een hond die 7 jaar was ten tijde van zijn castratie ... voor hij gecastreerd was zou hij bijna deuren uit het gebond slopen etc. Na zijn castratie is alles over. Hij toont totaal geen interesse meer in loopse teefjes, terwijl hij heel goed weet wat het is en het bijbehorende gedrag ook vaak genoeg had vertoond.

Zelf heb ik Rowan met 11 maanden laten castreren. Hij was nog nooit met loopse teefjes in aanraking geweest, had nog nooit gereageerd dus ook. Toch reageert hij redelijk op loopse teefjes. Dus het is in mijn ogen niet terecht om het maar aan de leeftijd van de hond te wijten.

Ik heb een gecastreerd reutje die totaal geen intresse toont in loopse teefjes. Volgens zijn paspoort is hij gecastreerd op 1 jarige leeftijd.

Onze asielzoekert als baby geholpen.
En meneer zou gerust onze loopse teef dekken als hij ook maar 1 seconde de kans zou krijgen.

(En helaas heeft hij die seconden al een keertje gepikt )

Mijn gecastreerde reu heeft met een intacte teef samengeleefd. Hij deed wel eens dekpoging maar alleen wanneer zij heel erg aangedrongen had en verder dan rijden ging dat niet. Geen onrust of niet willen eten oid.

Het is nooit te zeggen hoe het gaat. De batterij wordt er wel uitgehaald, maar het geheugen niet...
Ik denk dat als je een reu op oudere leeftijd laat castreren, hij misschien nog meer interesse kan hebben als een reu die zo jong gecastreerd wordt dat hij niet weet wat loopse teefjes zijn.

Wij hebben Bowie ook laten castreren en ik merk niet dat hij iets merkt van de loopse teefjes.

hangt er vanaf.. als een reu op latere leeftijd gecastreerd word, kennen ze de geur en hoe ze daar altijd op reageerden.. dus dan blijven ze het doen.. maar dan zit het tussen de oren om het zo maar ff te zeggen, maar dan hebben ze de voortplantingsdrang niet meer..

Allemaal heel hartelijk dank voor de reacties! Ik wil een reutje niet frustreren, dat lijkt me zo zielig.Daarom ging ik uit van een teefje , als tweede , en eventueel derde hond ooit.
Deze nieuwe informatie verraste me gewoon. Al een paar keer zag ik een dwerg kees reutje ; nu ook weer op dierenasiels.com , en mijn dochter is daar zo weg van...Tot nu toe zag ik dat als een onmogelijkheid.
In mijn weg naar onze tweede hond kom ik steeds vele verleidingen tegen , om het zo maar te zeggen.
Ik kan ook nog steeds kiezen om Ayla TOCH te laten helpen , en dan voor een reu bij Nienke op de lijst....Ayla heeft last van al die reuen achter haar aan , ze heeft al een wat angstige inslag...
Zo dub ik maar door , kunnen jullie het nog volgen..?

Overigens , off topic; ik heb geen computer thuis en reageer daardoor soms wat traag.