Helpt dit?

Je hond kent het commando 'nee' of 'foei'.
Je komt thuis en ziet dat je hond iets heeft vastgehad wat niet mag.
Helpt het dan om het voorwerp voor zijn neus te houden en foei of nee te zeggen en zo de hond te leren dat dit een 'verboden voorwerp' is?

Het is een discussie die ik nu al een aantal keer heb gevoerd. Ik ben van mening dat het geen zin heeft omdat je de hond niet op heterdaad betrapt. Je straft de hond zonder dat deze iets heeft gedaan. Anderen zijn van mening dat de hond het (na een aantal keer) wel begrijpt omdat hij het commando kent en dat koppelt aan het voorwerp voor zijn neus.

Wat is jullie mening?

Kan niet, honden hebben niet zo'n goed geheugen..Als je hond iets doet zal je op heterdaad 'nee' moeten zeggen, niet uren of minuten later.

Dat trucje van "voor de neus houden" is zoiets wat de oudere generatie nog al eens graag wil aanraden, heb ik gemerkt :p net zoals een hond door zijn eigen plas duwen enz,...

Maar ik volg jou in je mening dat het inderdaad niet werkt.

zo ver denkt een hond helemaal niet, daar is hij niet slim genoeg voor...ik geloof er ook niet in. het moet echt op het moment zelf gebeuren.

Mijns inziens heeft dat geen zin. Honden moet je op heterdaad betrappen.

Simpel en duidelijk: NEE!

Sowieso ben ik geen fan van straffen, het is eigenlijk altijd je eigen schuld.

Eet je hond iets op, had je het maar weg moeten leggen.
Piest je hond in huis, dan had je hem maar moeten laten plassen op tijd.
Sloopt je hond iets, zoek uit waarom en werk er aan.

Straffen, nee nooit, dus al helemaal niet een paar uur later dan de daad.

groetjes

Een hond geen goed geheugen?

dan zijn mijn honden daar een uitzondering op zeker?

als ik ze los laat bij ons huis en de deur staat open van de buren vliegen ze daarnaartoe om de kat zijn eten te stelen

ook al is het een maand geleden vliegen ze er nog naartoe

Nee, dit koppelt je hond alleen maar aan jou..
Dat jij niet vriendelijk bent als je thuis komt..
Dan krijg je die verhalen van;

"hij snapt het wel hoor, dat hij het fout had gedaan, want hij kroop al weg toen ik binnen kwam "...

De hond koppelt het thuiskomen van jou aan op de donder krijgen..!
NIET doen dus..
Je hond moet blij zijn je te zien, geen angst voor je krijgen..

Wat is het probleem dan...??
Er is vast een oplossing voor te vinden wat je hond niet aan kan als hij alleen is..

@ Duitse Pinscher, dus wat is je mening? Dat het voorwerp voor de neus houden wel helpt en het commando inderdaad koppelen aan het voorwerp?

Wat ik als argument te horen krijg, is dat de hond het commando koppelt aan het voorwerp. Dit kan dus ook preventief en niet uren na een daad. Als voorbeeld: de hond mag geen pennen eten, een pen voor de neus houden en duidelijk het commando erbij uitspreken. Dit de volgende dag herhalen en zo een aantal keer. Er wordt tegen mij gezweerd dat dit effectief is.

Als tegenargument zeg ik dat je dan de pennen weg moet halen, dan leren ze helemaal niet om deze voorwerpen te pakken. Reactie: niet op elke plek kan je er voor zorgen dat er geen pennen voor het grijpen liggen. Weet een hond dan op voorhand al dat een pen een 'nee' betekent, dan koppelt hij dat direct aan de pen die daar voor het grijpen ligt en pakt de pen dus niet... Tja, ik weet het niet. Blijf er toch bij dat je op dat moment gewoon op heterdaad ook nee kan zeggen en dat de hond dan vanzelf leert dat een pen een no-go is.

Tuurlijk hebben honden een geweldig geheugen.

Ze kunnen alleen de link tussen het voorwerp, en de straf niet leggen.

Ze leggen de link (zoals ilja zegt) tussen jou en de straf.

Als jij het voorwerp voor hun neus houd, en zegt steeds nee, zullen ze denken dat dat voorwerp nee is. Als je veel verschillende voorwerpen linkt aan nee, zal de hond het niet meer begrijpen..

Eva, je kan ook je hond genoeg te doen geven voor zichzelf, zodat hij jou pennen niet hoeft te pakken..

hoezo niet? je kunt een hond toch leren om een bepaald iets niet aan te komen????

je moet alleen niet achterafstraffen, want DAT snapt ie niet..

maar je kunt wel oefenen met een voorwerp neerleggen en je hond leren om daar geen aandacht aan te schenken (dus niet op het moment dat je thuiskomt en je hond er toch aan heeft gezeten)..en dan maar hopen dat ie het ook niet doet als je er niet bij bent.
mocht het toch gebeuren, idd niet straffen, dat heeft geen zin...

@ Ilja - geen probleem, het is een discussie die ik af en toe heb met anderen. Het gaat vooral over op dingen bijten zoals puppies dat doen. Alles ontdekken met hun bekkie, er op kauwen en kijken hoe dat is, wat er gebeurt etc. Dan wordt er wel eens wat gesloopt, dan heb je het er over en dan kan je mening over de aanpak anders zijn. Ik was erg benieuwd naar de mening van de forumleden.

Jeroen, als jij het op een positieve manier aanleert, zal de hond het ook niet doen als jij er niet bent..
Want dan heeft hij daar geen behoefte aan..

omdat dat zelfbelonend gedrag is. de hond heeft zelf de directe link kunnen leggen...heel iets anders dan wanneer wij de link voor ze gaan leggen. ik vind wat jij zegt niet te vergelijken met wat de ts bedoeld...

ja, dat zou best kunnen...vandaar dat ik zei hopen maar dat ie het dan niet doet als je er niet bent. maar het kan toch ook zijn dat het vanzlef gewoonte wordt dat te negeren? dus wellicht ook als je er niet bent...

ik lees hier immers 20x per dag dat een hond een gewoonte dier is...

Zo keek ik een tijd lang 's morgens in de bench of het dekentje droog was. Als dat niet het geval was, haalde ik de deken eruit en kreeg ze een schone. Geen gemopper, geen afkeuring, helemaal niks. En toch 'keek Mayra schuldig' als ik daar mee bezig was. Mijn man dacht dus ook dat ze wel snapte dat een nat kleed niet goed was. Blijkbaar was er toch iets afkeurends in mijn houding ofzo, waar zij op reageerde. Ook ik ben ervan overtuigd dat je hond niet snapt dat jij iets afkeurt wat al geweest is, en doe dus erg mijn best om mezelf voor te houden dat het mijn schuld is als zij niet luisterd of iets doet wat niet mag.

Nee, dat werkt volgens mij niet.
Als Pépé een "verboden voorwerp" vast heeft (dus betrapt op heterdaad), zeg ik kort en krachtig NEE.
Dan geeft hij het braaf af en krijgt hij een speeltje waar hij wel mee mag spelen.

Als hij het voorwerp niet meer vast heeft, negeer ik hem en zet de schoen of iets anders terug op zijn plaats. Ik blijf in de buurt. Meestal heeft hij door deze kleine daad, waar ik mij NIET tot hem wendt, begrepen dat een schoen daar hoort te staan.

Resultaat: Schoenen kunnen veilig op de grond staan







xx Hannah

Gea, helemaal mee eens. Zowel van je eigen houding als zelf je best doen. Honden zijn zo gevoelig op lichaamstaal van mensen!

Ook voor zelfbelonend gedrag werkt dit zo.

Ik blijf erbij dat het geen zin heeft om het de hond van tevoren aan te leren of af te leren door het voorwerp voor zijn neus te houden. Al is Jeroen's opmerking hierover ook waardevol.

Interessant om hier meer stemmen over te horen!

Leuk hè? Het werkt echt, opvoeden zonder straffen!

Ik ben dan ook heel erg blij dat mijn ouders dat eindelijk zijn gaan zien
Hij sloopt alleen nog een klein beetje... ZIJN kleed en speeltjes.
Hij krijgt nu alleen onder toezicht een kleedje of speeltje. ZOnder toezicht af en toe een Kong (in de bench 's nachts)




xx Hannah

Ik zou het ook nooit doen, het werkt niet!
Heel slecht van mezelf, maar als ik thuiskom en de bloempotten zijn weer eens uitgegraven dan scheld ik echt wel eens hoor!! Maar niet tegen de hond gewoon in het algemeen, maar dan kijken ze echt heel erg schuldig Foei vrouwtje op wie scheld je nou

Wat ik heb gemerkt bij Mila,die had ik vanaf 5 maanden oud is dat zij wel mijn slippers in het begin had verdeeld in 1000 stukjes ,toen ik even de deur uit was.
Wat ik daarvan leer is dat ik alles beter ging opruimen

Verder heb ik geleerd dat dit soort gedrag tijdelijk is en niet een heel leven lang.
ALs ze jonh zijn willen ze alles in het bekje,lekker gek doen enz.
Gewoon afruilen ,iets anders geven voor in de plaats en je eigen spullen goed opbergen.

En als je een bench neemt dat heb je helemaal geen last van gesloop.

hoe komen we er bij dat een hond geen goed geheugen heeft,het geheugen van een hond zit in zijn hersens en in zijn neus,ik ben een paar jaar geleden in noorwegen een harnas dat is een tuigje waar sledehonden in lopen,ik was op de zelfde plaats als waar ik in het verleden was geweest,na twee dagen laat ik de hond voor de gein aan een tuigje ruiken en geef hem het comando dit comando konden toen twee honden die op dat moment bij mij waren, na plusmienes een half uur weg geweest te zijn, zie ik ze alle twee aan komen lopen met iets in hun bek,en verdomt als het niet waar is,het was het tuigje wel in twee stukken uiteen getrokken wat ik toen kwijt geraakt was, ik verschoot er zelf van,na die tijd ben ik toch anders tegen die dingen aan gaan kijken,je hoort daarom mij ook nooit zeggen dat zo iets niet kan,want ik heb het zelf mee gemaakt

jahhh, maar dan gaat je hond toch naar de geur opzoek die jij net liet ruiken?? ik spreek je niet tegen in je verhaal hoor, maar het lijkt me dat ze hem vinden omdat jij eerst liet ruiken en daarna zoek zegt...wil niet zeggen dat je hond dit nog wist

als ik 2 jaar geleden chocola in het bos verloor, en ik ben er nu weer...en laat op die plaats mn hond aan chocola ruiken en zeg zoek, tja dan gaat ie dat zoeken...als ie dan mijn reep van 2 jaar voorheen vind zegt toch niets over zn geheugen??

of snap ik je post gewoon verkeerd....

@Hans Mast; Ik begrijp ook uit je verhaal dat je honden op zoek gingen naar de geur. Dit heeft dus niets te maken met het geheugen, maar met het geweldig goede reukvermogen van de hond..
Zo vinden speurhonden ook vermiste mensen, of drugs.