Castreren?

Rijgedrag bij reuen ben ik niet in thuis, dus daar ga ik ook geen advies voor geven.

Wel wil ik even zeggen dat als je pups wilt voorkomen, je daar zelf ook wat in kan doen ipv een afspraak te maken bij de DA voor een castratie
Zoiezo komen loopse teven als het goed is niet in zijn buurt (mag hopen dat eigenaren van een loopse teef zo slim zijn), en zelf kan je hem aanlijnen bijvoorbeeld, als er een loopse teef langs loopt.

Misschien heb je er wat aan, castreren ja of nee kan ik geen antwoord op geven, maar ik zie dat je al goede tips en adviezen hebt gekregen

Succes met de keuze!

Jou reu is echt niet geestelijk uitgegroeid!! Dat zal hij ongeveer pas zijn met zijn 2 en een half...

Jammer dat je nu alleen denkt aan de voortplanting van een reu. (Vraag me af waarom je dan voor een reu kiest).

1 jaar, vind ik zoiezo te jong om een hond te laten castreren.
Hij moet zijn karakter nog vormen.
mijn ervaring met mijn reu:
Mijn reu word in oktober 4 jaar, en hij is ong. een maand geleden wel gecastreerd.
Er waren meerdere redenen voor, maar het 'grootste' proleem was het echt buiten echt totaal oncontroleerbaar snuffelen, plassen, klappertanden, het is bij mijn hond met de jaren erger geworden in plaats van afgenomen.
Hij is in zen puberteid egt enorm omgeslagen, en sinsdien nog meer trainen, nog meer naar buiten, oefenen, oefenen en oefenen.
mijn hond had zelf geen rust meer, hij moest en zou ruiken, klappertanden enz..
Hij wou niks, hij moest alleen zen hormoomgestuurde gedrag 'uitvoeren'.
Hij was zichzelf niet meer, nu weer wel
Mijn hond is vrolijker, vind het weer geweldig om met mij te spelen En kan buiten alles, zonder iets te 'moeten'.
Dit is mijn ervaring, ik heb altijd goed gekeken naar mijn hond, En dit is voor hem wel het beste geweest.
Het 'rijden' probleem, zou ik zeker proberen om op een andere manier op te lossen.
Het rijden alleen, hoeft niet over te gaan door castratie, en is ook in mijn ogen geen dominantie, maar overprikkeling

Bepaald gedrag gaat ook niet over, door castratie.
Romeo is een jager, wil achter de konijntjes en de buurkatten aan.
Vaak zeggen mensen mij hem te laten castreren, omdat hij wil jagen.
Maar door castratie gaat dat jagen echt niet over.

iemand die om jachtinstinct zn jachthond laat castreren is natuurlijk fout bezig.
maar je ziet op bepaalde probleemgedrag echt wel verandereing en veel beter stuurbaardere honden.

ik vind dat iedereen het gewoon zelf moet weten, en de tegenstanders zich niet zo druk moeten maken over mensen die de kiezen om hun hond te laten castreren, dat is namelijn HUN keuze in hun situatie voor hun hond.

en oordeel nooit over andermans opvoeding, en al helemaal niet als je mens en hond niet kent.

ik heb er ook 1 voor gedrag laten castreren, wel ik kon op mn kop langs lopen bij die hond, er was niets meer met hem te doen, na lang wikken en wegen toch laten castreren, vooral omdat we hem geen enkele vrijheid meer konden geven, hij was hevig, dominant en sterk, 3 maand later had hij zijn gg1 diploma en stoomde snel door op de training, en liep hij weer heerlijk los.

rijden gaat vaak wel over, ook al omdat het overprikkeling is, want een gecastreerde hond is ook veel minder snel "overprikkeld" hij wordt wat kalmer.

"zomaar" castreren is onzin natuurlijk, en een 1 jarige reu vind ik persoonlijk erg jong en zeker nog niet volwassen en uitgegroeid, maar verder moet ieder het mooi voor zichzelf weten, er wordt veels te veel een punt van gemaakt of soms bijna een doodzonde, ik zie dat zelf totaal niet zo, onze honden leven in zo'n kunstmatige situatie, die zo onhonds is........ dat ik dat "natuurlijke' aspect niet meer zo zie.

enne......ieder oepsnest wat kan worden voorkomen........vooral doen, of het nu de reu is of de teef die je castreert.

@ gorby, het stukje " een gecastreerde hond is ook veel minder snel "overprikkeld" hij wordt wat kalmer".
Ben ik helemaal met je eens, en ook in dat opzicht is de castratie bij mijn reu in zen voordeel geweest

Gorby2009:en oordeel nooit over andermans opvoeding, en al helemaal niet als je mens en hond niet kent.

Wat doen we dan met al die mensen die een vraag stellen hier? Van de meeste hier ken je de persoon niet en de hond ook niet. Ja er worden tips gegeven maar dit betekent toch ook dat baasjes een andere weg in kunnen slaan wat betreft opvoeding.

Ik denk dat ik wel genoeg informatie heb nu
We hebben besloten nog even te wachten met castreren tot hij 2 of 3 jaar is, maar dat is dan een zorg voor dan.
Omdat we het rij gedrag er voor het grootste deel al af hebben moet dat laatste beetje er ook af te krijgen zijn
De dierenarts heeft ons verteld dat de meeste mensen hun hond laten castreren als deze ongeveer 1 jaar oud is.
We denken niet dat cooper nog lichamelijk zou groeien maar we laten hem nog wel geestelijk groeien en daarom castreren we hem nu nog niet. Niet dat hij geen karakter heeft, want het is me er een haha
Erg bedankt voor alle informatie iedereen! het heeft ons zeker geholpen in onze keuze! Ik vind het alleen wel jammer dat er mensen zijn die je keuze totaal afkraken want er zijn toch erg veel mensen die de hond met 1 jaar laten castreren en die erg blij zijn met de keuze. Maarja, wij wachten er nog even mee

En mensen die vroegen waarom we voor een reu kozen:
Omdat we niet op het geslacht hebben gelet maar op de hond En we hebben echt de beste keuze gemaakt

Dierenartsen adviseren heel vaak castratie. Daar verdienen ze aan.
Toen mijn jongens vochten, adviseerde de dierenarts ook, de jongste te laten castreren.
Gelukkig heb ik dat niet gedaan, omdat de dierenarts niet keek naar de rangorde, maar alleen
naar het feit dat de jongste het sterkste was en de operatie het beste zou doorstaan.
Voor de rangorde had dat totaal verkeerd kunnen uitvallen.
Met een gedragsdeskundige hebben we hun knokpartijen aangepakt, zonder castratie.
Net zoals toen Luca overgaf, de dierenarts voorstelde hem op zijn tiende nog te castreren, omdat hij
dacht dat de prostaat te groot werd en op de ingewanden drukte en hij daarom ook overgaf.
Luca had toen al levernecrose. En geen vergrote prostaat.
Stel dat ik had gedaan wat de dierenarts adviseerde, was en Romeo en later Luca nog gecastreerd.
Luca zou dan totaal ondergesneeuwd worden door de jongste.

Rijden hoort bij het bepalen van rangordes omdat de hond hier geen zekerheid in heeft, of dit nu een reu of een teef is maakt niet uit.
Castreren hoeft dit helemaal niet op te lossen, als je naar de DA gaat zal hij dit ook zeggen, de DA kan niet garanderen dat het dan over is.

Ik zou het persoonlijk niet doen.

succes

ik ben het daar op basis van mijn ervaringen totaal niet mee eens, integendeel.
dat bedoel ik dus met vooroordelen altijd maar weer over castreren.
mijn da heeft nog nooit iets in die orde tegen ons gezegd over geen van onze reuen.
en ik loop al een poosje mee in reuen land.

@cia
hoe vaak staat hier niet tussen neus en lippen door dat mensen die hun reu laten castreren eigenlijk gewoon niet goed bezig zijn, degene die het advies geeft legt wel ff makkelijk uit hoe degene die een reu die nogal overmatig testoteron is toebedeeld en laat castreren faalt in de opvoeding.

ik heb het ook wel gedacht en gezegd, en kon dat mooi terug nemen toen onze 1e schnauzerreu in ons leven kwam, voor sommige reuen is castratie een verademing, omdat na de castratie iedereen kan ontspannen en het leven zoveel leuker wordt, zich voortplanten mocht hij toch al niet.

en wat het te maken heeft met het kiezen voor een reu......?
een teefje wordt ook vaak "geholpen" maar daar hoor je niet zoveel over, vreemd genoeg, maar owee als je bij een uitgegroeide reu die stomweg strontvervelend is en/of zware voorhuidontsteking heeft (en dat is helemaal niet zo onschuldig (hebben wij bij Gorby mogen ervaren), de ballen er af laat halen, dan ben je eigenlijk je hond aan het mishandelen.

en onzijdige honden zijn er helaas nog niet.

laat mensen toch lekker zelf kiezen wat zij denken wat goed voor hun hond is, of het nu een reu of een teef is, een hond zal er niets minder van worden.

zou ook een mooie boel zijn bij de paarden zeg: we castreren jonge hengsten geen van alle meer, want dat is zoooo onnatuurlijk, en creeeren allemaal hengstenstallen, want iedereen weet dat een hengst wel bijzonder lastig te hanteren is, ik heb er tenminste complete stallen zien afbreken, en dus worden er ruinen van gemaakt, zo lang als de aarde oud is.

verstandig van TS om nog niet te casteren, want ik vind 1 jaar ook te jong, eerst lichamelijk en geestelijk uitgroeien, maar daarna......... moeten ze mooi zelf weten.

Ik vind de reacties vaak ook nogal hyper. Prima dat je cristisch bent, en niet 'zomaar' alle reu-en gecastreerd worden, maar ik begrijp af en toe niet waar die rache vandaan komt. Mensen met een gecastreerde reu krijgen voor mijn gevoel dan ook een stempel "voed hond niet goed op" terwijl jullie niks weten van die specifieke situatie! "Ga een leuke cursus doen" hm hm, met een stuiterdende hond werd ons vriendelijk verzocht om maar niet meer te komen, de voorzitter wilde nog wel even langskomen als GT tegen betaling, en dat was het. Zegt ook iets misschien over de cursus misschien, maar doet er nu niet toe. Feit is wel, dat er een week na de castratie, ik weer in staat was om contact te maken met Fedor. Je kon daarvoor met frikandellen gaan lopen zwaaien, halve koeien onder zijn neus, niks hielp.

Waarom neem je dan een reu? Omdat er het karakter (gelukkig) niet alleen bepaald wordt door die extreme driften. Er is nog meer aan het karakter van een hond te beleven dan alleen dat.

EN verder ben ik het ook met Gorby eens; We leven nu eenmaal in een zeer onnatuurlijke situatie met onze honden, Wij verwachten gedrag van ze dat in de natuur onmogelijk zou zijn. Verder kun je je afvragen wat er nog natuurlijk is aan onze honden.

Mijn mening is nog steeds dat je aan rij gedrag zelf als baasje zijnde erg veel kunt doen. Dat hoort bij de opvoeding van een reu of van mijn part een teef.

Een reu overal tegen aan plassen. Weer een stuk opvoeding van het baasje. Zo kan ik nog een hele tijd doorgaan. Bij een pup zijnde wordt er vaak erg lacherig over gedaan als er gereden wordt en de meeste mensen laten het dan ook zo want het is zo'n leuk gezicht en het staat zo "dominant".

Wij komen op genoeg honden scholen om reacties van baasjes hier in te zien tot de hond volwassen beginnen te worden en het dan in eens niet meer leuk is. Want de hond rijdt opeens tegen benen van kinderen of wat dan ook of plast ineens tegen iemand zijn benen aan. Moet er dan gelijk het mes maar ingezet worden?

TS kan het ook zien als een tip.
Zelf hebben we hier een dekreu rond lopen en ja als wij hier niet goed aan de gang waren gegaan met hem dan hadden we ook zo'n "probleem" reu gehad. Opvoeding bepaalt toch een stuk(zo niet alles) wat jij als baasje met de hond gaat en wilt doen.

Je hoort me echt niet zeggen dat er niet gecastereerd mag worden als er medisch iets aan de hand is. Zover als ik lees is het in dit topic ook niet van toepassing.

Ik ben het met je eens dat je aan dat soort dingen iets kan doen.
Dat waren bijvoorbeeld voor mij ook geen redenen om te castreren.
Rijden deed hij niet, of iig werd er iets aan gedaan, overal vlaggen uitzetten ook niet,
neemt niet weg dat sommige reuen gewoon veranderen een kwijlende hormoon-bommen met trossen peterselie in de oren.

De rest van de wereld bestaan dan echt niet meer. Niet meer eten kun je er niet uittrainen bijvoorbeeld. Als je hond niet meer weet dat je bestaat dan valt er niet veel meer te trainen. Ja, sommige gedragsproblemen kun je voorkomen en veranderen, maar anderen niet, en ik vind het niet juist dat er voor het gemak alles over één kan wordt geschoren. Een medische reden is een vaag begrip, ondergewicht is misschien ook wel medisch, maar ik geloof niet dat een hond die zo zenuwachtig is psychisch goed in zijn vel zit, en dat vind ik ook een goede reden. Het geluk en welzijn van de hond staat toch voorop?

Ieder baasje moet maar doen, wat hij of zij goedacht.
Wel zie ik bijna overal honden die gewoon te pas en te onpas gecastreerd worden, omdat veel
baasjes dit als redmiddel zien voor veel wangedrag, gedrag dat met correctie en training
over gaat.
Er zijn zelfs baasjes die hun hond laten castreren, omdat hij reu is.
Ik ben tegen castratie, of het zou uit medische noodzaak moeten zijn.
Een mening of standpunt ventileren, wil niet zeggen, dat er baasjes veroordeeld worden
of een stempel opgedrukt krijgen.

Zonnetje:

Veel problemen die jij nu op noemt zijn bij de TS toch helemaal niet van toepassing?

Hoe kom je er nu ineens bij dat er alles over één kam geschoren wordt?

Nee, klopt, het werd meer een algemene discussie over castreren in het algemeen. Vandaar..

@cia
ik ben het zeker met je eens dat een groot deel van het gedrag aan opvoeding ligt. Dit is onze tweede hond en hij is een stuk beter opgevoed dan de eerste. Cooper is een standaard type Border; luistert perfect, veel energie, houd van wandelen net als iedereen hier thuis. Door hem overal mee te nemen als pup zijnde en nu nog steeds vertoond hij nu ook geen vervelend gedrag. Behalve dat rijden dan. Maar dat laatste beetje gaat er langzaam maar zeker ook wel af. Nog even doorzetten en hij rijd denk ik niet meer. Gewoon een kwestie van trainen dus. Ik vind het tegen castreren ook een beetje extreem omdat er goede redenen zijn om je hond wel te castreren. Wij wachten er mee of doen het misschien helemaal niet, dat zien we dan wel, als het onderwerp weer naar boven komt. De DA vond dat we een goede keuze hadden gemaakt omdat het verder een super hond is. We moeten dat laatste beetje vervelend gedrag gewoon afleren.

Het gedrag kan ook erger worden trouwens, is onderzocht

en hoe weet je dan zeker dat het van het castreren is?
onderzoeken zijn vaak nogal vaag, omdat je niet weet hoe het was gegaan als je geen castratie had uitgevoerd, je hebt nu eenmaal geen dubbel.

je moet ook niet "zomaar' laten castreren, rijden vind ik trouwens ook niet direct een dringend probleem, maar wat voor mij geen probleem is en ik wel kan corrigeren, is het voor een ander wel.

wat ik in de loop van de tig-jaren heb gezien is dat menige reu een stuk prettiger in de omgang wordt na het castreren, baasjes ontspannen en honden weer makkelijker in grotere groepen mee lopen.

hoeft het niet, doe je het niet, heb je geen probleem met het feit dat je, zoals ik bij de 1e schnauzer continu een gevecht levert met de hond en ik dat persoonlijk spuug zat was, laat je hem niet castreren.

gorby moest om medische redenen, zeer dringend zelfs, aan hem hebben we totaan geen verschil gemerkt, hij kwijlde alleen wat minder en het medische debacle werd afgewend. hij is niet sloom, zijn vacht is uitstekend en volledig plukbaar, hij is niet angstig of juist agressief geworden en de dierenarts rijdt nog steeds in dezelfde auto

Fijn Marijn dat jullie er nu anders over denken en ik hoop dat je het laatste stukje trainbaar kunt maken.



Wat ik uit je eerste stukje opmaak Gorby2009 is dat de baasjes dit tussen de oren hebben. Eerst wordt er gespannen omgegaan met de hond en ja dan het mes erin en baasje is ontspannen want je hond is gecastreerd en zou van vele problemen af zijn. (Ik praat hier wel over een gezonde hond.) Doordat het baasje ontspannen is wordt de hond dit ook. In mijn ogen zit vaak het probleem daar voor, voor het castreren want hoe vaak wordt er al niet gedacht van te voren OHHH als hij maar niet dit of als hij maar niet dat.....

Ik vind dit wel nuttige info! Het is dan wel uit '88, maar de reuen zullen nu wel niet veel anders zijn dan toen

Onderzoekje gedrag gecastreerde reuen.
Auteur: R. Th. van de Stadt (uit "De Hondewereld" aug. 1988)
 
Onderstaand is een, niet wetenschappelijk, onderzoekje naar het verandert gedrag van gecastreerde reuen. In totaal hebben 31 eigenaren een vragenlijst ingevuld. Geen van deze eigenaren heeft spijt van de beslissing de reu te laten castreren. De leeftijd waarop de honden werden gecastreerd varieerde van 1 tot 13 jaar. De periode waarna effect van de castratie merkbaar was, varieerde van 1 tot 12 maanden met een gemiddelde van 5 maanden.

15 reuen werden gecastreerd wegens agressie in het algemeen of speciaal tegen reuen. In 14 gevallen verdween de agressie na castratie! (Het 15e geval betrof een echte probleemhond.)
15 reuen werden gecastreerd wegens teveel belangstelling voor teven en/of oversekst gedrag. In 14 gevallen verdween dit gedrag na castratie! (Het 15e geval betrof een oudere, voor de dek ingezette, fokreu.) 4 reuen werden om veterinaire redenen gecastreerd; 1 verstopte urineleider, 2 prostaatklachten en 1 voortdurend voorhuidontsteking. Alleen de 1e verbeterde niet na castratie, de andere 3 wel.

Verandering van vacht en/of huid werd 4 keer bemerkt; vollere vacht, meer geïrriteerde huid (Chow-Chow), droge huid (PoedelxBouvier) en jeuk op de huid (Fox Terrier). Alle genoemde honden zijn echter ook rassen die een buitengewone vachtverzorging verlangen.
Dikker worden werd 11 keer bemerkt en 20 kandidaten vonden dat hun hond niet dikker werd. Acht eigenaren gaven toe de hond te veel eten te geven en de hoeveelheid voedsel en beweging niet op elkaar af te stemmen.

Aantrekkelijker voor andere reuen omdat ze de gecastreerde reu voor een teef aanzien werd slechts 1 keer bevestigend beantwoord.

De meeste eigenaren constateerden na castratie geen negatieve veranderingen bij hun hond.

Citaten van eigenaren:
meer tot zichzelf gekomen
aanhankelijker en goedaardig
liever en rustiger
accepteert meer
eet eindelijk zijn bak leeg (meerdere keren genoemd)
heeft eindelijk zin en tijd om te spelen (meerdere keren genoemd)
andere reuen zijn niet meer agressief naar mijn reu
luistert beter, loopt niet meer weg
rustiger in huis (meerdere keren genoemd)
sloopt niks meer in huis
bijzonder aan te bevelen aan een ieder met een 'moeilijke reu'
 
Als u castratie al langer overweegt maar het besluit niet durfde te nemen, dan zal dit onderzoekje wellicht een beetje steun kunnen geven. Castratie heeft geen nadelig effect mits de hond normaal wordt gevoed en behandeld. De meeste reuen blijven na castratie gewoon hun poot optillen bij het plassen al plassen zij uiteindelijk wel minder vaak.
Bedenk dat castratie in de meeste gevallen beter is voor de hond en voor uw eigen gemoedsrust dan dat hij voorgoed aan de riem moet of gemuilkorfd moet worden. Of, erger nog, moet eindigen in het asiel want daarvoor is uw hond beslist niet op deze wereld gezet.

Opmerking Greet:
De afgelopen jaren komt het steeds vaker voor dat instructeurs en gedragsspecialisten het heil van een castratie niet inzien. Men adviseert eerst 'chemische castratie' en wanneer de hond daar niet gedragsverbeterend op reageert, gaat de uiteindelijke castratie niet door. Persoonlijk vind ik dat erg jammer omdat een chemische castratie niet te vergelijken is met een echte castratie. Daarnaast wordt een chemische castratie mijns inziens niet lang genoeg doorgevoerd. Na de echte castratie duurt het ongeveer 6 maanden bij een jonge hond en zeker 12 maanden bij een oudere hond eer de positieve gedragsveranderingen merkbaar zijn. Wij hebben zelf veel ervaring met gecastreerde reuen en kunnen beamen dat de veranderingen voor 98 % positief zijn.

Castratie en sterilisatie bij de teef heeft soms een omgekeerde werking. Zij kunnen na sterilisatie nukkiger en feller worden.

Het grappige is dat ik in dit onderzoek vooral één ding opmerk: Castreer uw hond voor zijn én uw gemak! Er zijn genoeg tegenhangers van castratie, niet voor niets natuurlijk

Daar gaat het niet om,zoals je kan lezen, staat er bij Als u castratie al langer overweegt maar het besluit niet durfde te nemen, dan zal dit onderzoekje wellicht een beetje steun kunnen geven.

Door dit onderzoek, is het wel duidelijk, dat castratie in de meeste gevallen wel helpt.
Het gaat helemaal niet om voor castratie te zijn. Mensen die op zoek gaan naar info, over castratie, zoals ik ook gedaan heb, lopen al met het idee van castratie in het hoofd.
Dan wil je resultaten zien, en die krijg je in dit onderzoekje.

Maar op het moment dat je dus dit soort resultaten ziet en helemaal niets negatiefs leest (dat kan ik namelijk niet echt uit dit onderzoek halen) dan hak je zo de knoop door.

Ik spreek uit ervaring. Ik werd helemaal gek van Flex rond de periode van 1 jaar. Liep met het idee van castratie in mijn hoofd en ging er ook meer over op zoeken. Enkel en alleen maar positieve dingen hoorde en las ik over castratie.

Uiteidelijk heb ik toch besloten dit niet te doen en te wachten en eindeloos trainen. Achteraf ben ik hier zo blij om geweest en was ik ook eigenlijk kwaad op de mensen die altijd maar klakkeloos castreren en dat aanraden. Als ik mijn hond namelijk had laten castreren op dat moment ben ik er bijna 100% zeker van dat ik nu niet de hond had gehad die ik nu heb. En dat zou eeuwig zonde zijn..

wat een onzin, zo werkt het natuurlijk niet, want je weet van te voren totaal het effect niet en ook niet wanneer, mijn schnauzerreu zat 4 jaar later nog vast op een teef, het worden geen andere honden, het hele overdrevene, scherpe, totaal hormonaal ingegeven gedrag, dat vlakt wat af.

Vang je dat goed op als baas...... kan je op den duur de hond veel vrijheid teruggeven en zo weer veel plezier in bv uitlaten krijgen.

Hoeveel heel moeilijke reuen heb jij gehad Cia?
van harde grote onverzettelijke rassen?

heeft niks met zijn of mijn "gemak" te maken, heb ik ook ooit beweerd, maar dat is veels te kort door de bocht, komt nog bij: een paard castreer je (normaal, want een gemiddelde ruiter kan niets met een hengst, en vele hengsten kun je niet in een gewone stal houden) een kater castreer je (anders sproeit hij en/of gaat tie veel vechten en wordt het een agressief dier) maar owee toch als je na goed overwegen je reu laat castreren......... tis toch echt een doodzonde.

en nee...... nooit castreren "omdat het een reu is", waarom zou je, ik heb ook ongecastreerd gehad, maar er zijn genoeg redenen, na goed overwegen, om het wel te doen, daar wordt de hond echt niet minder van, en vaak zelfs juist meer naar mijn ervaring.

Hoeveel heel moeilijke reuen heb jij gehad Cia?
van harde grote onverzettelijke rassen?

Waarom vraag je dit? Waarom zou ik een reu nemen die hard en groot en onverzettelijk zijn. Allereerst ga ik hier al totaal niet voor.

Jammer dat je hier mee komt want dit vind ik erg kort door de bocht.

Dit heeft bij mij wel een deel van men keuze bepaald..
Mijn hond is sterk, en als hij iets wou, dan probeerde hij daar ook voor te gaan, niks geen snoepje, oowh sta je stil dan ga ik tog even kijken..
absoluut niet de hond die ik ken, nu mijn reu gecastreerd is, heeft hij veel meer vrijheid, kan weer spelen met andere honden, i.p.v het ene ding in zen hoofd.
Hij is een veel vrolijker
Dit gaat wel over mijn reu, waarmee ik al ruim 3 jaar aan het tobbe was, wel of niet castreren.

Ja, dat kan, dat is jouw ervaring, mijn ervaring is heel anders. Wij hadden absoluut niet het idee, om een reu te nemen, en vervolgens te laten castreren. Maar aangezien hij een ernstige voorhuidontsteking had, hebben wij na lang beraad, en heel veel inlezen, besloten hem te castreren.
Toen maakte hij zo'n positieve gedragsverandering door, wat wij helemaal niet verwacht hadden, omdat wij dachten, mede door mensen op fora zoals deze,dat zijn gedrag voortkwam uit de puberteit was, maar schijnbaar waren het vooral de hormonen, die hem parten speelden.
De hond zelf is veel relaxter geworden, en dat is voor ons prettiger.
Door onze ervaring nu, zullen wij voortaan minder negatief tegen castratie aankijken.
Ik zal niemand aanraden, om direct te castreren, maar ik zal zeker mijn verhaal vertellen.

mijn man en ik waren van thuis uit ongecastreerde reuen gewend, dus waren wij bij voorbaat, tegen castreren.
Nu zie ik ook de andere kant, een gecastreerde reu, en in ons geval, is dat positief geweest.
Wij kijken er nu anders tegen aan, en waar we het voorheen, zonde en zielig voor de hond vonden, zijn we nu van mening veranderd. Voor sommige honden is castratie geen verkeerde keuze!