Overprikkeling, kan gewenning helpen?

Dobby heeft op het moment 'zwemles' in de zin van, het water in en leren terug te komen. Desnoods hengel ik hem naar binnen. Nu merk ik dat hij als ik hem uit het water heb en we doorlopen, hij totaal over de rooie is. Weer op alle vogels reageren als vroeger, trekken, rukken - er is zogezegd geen land mee te bezeilen.

Normaal gesproken gaat het juist goed. Hij jaagt amper, op zijn meest jaagt hij op en remt af zodra de vogel de lucht in gaat. In plaats van zoals vroeger zelfs de vogel in de lucht nog achterna te gaan. Trekken doet Dobby amper nog, en rukken is een stuk verminderd, vooral omdat hij dus niet meer naar vogels omkijkt.

Maar na het zwemmen is het weer drama. Zou dit overprikkeling zijn? Dat zou kunnen, want het probleem was juist dat zodra hij los en te water is, ik hem totaal niet meer kan bereiken. Hij zwemt totdat hij kapót is en reageert op alles in het water.

Als het inderdaad overprikkeling is, geen wonder dat ik dan geen controle heb. En vooral: moet ik hem juist te water laten gaan zodat hij er aan went en niet meer overprikkelt raakt, of juist 'nooit' meer toestaan te water te gaan?

Toen Dobby hier net kwam was hij constant overprikkelt, ook bij gewone wandelingen. Na een aantal maanden was dat over, dus misschien is er wat te zeggen voor gewenning?

Gewenning kan alleen maar optreden als je zoveel mogelijk onder de overprikkelingsgrens blijft.

Dus als bv 5 minuten kan zonder overprikkeling dan start je daarmee en houd dit enige tijd vol.
Zo langzaam aan stapjes uitbouwen. Dit moet je een beetje op geleide van Dobby doen.

Op deze manier kun je gewenning laten optreden.

Ik ga dan maar proberen of 1 keer in het water, en meteen eruit geen overprikkeling geeft. Zo niet, dan heb ik een probleem.

Jip is momenteel door omstandigheden weer eens mega overprikkeld.

Ik ga nu eerst weer terug naar de basis, vaste routine, saaie basic rondjes etc en vandaaruit ga ik weer elementen toevoegen.
Ik denk dat het zeker wel mogelijk is met dobby. Steeds verder teruggaan naar het moment dat er zo min mogelijk overprikkeling is en vandaaruit elementen toevoegen op geleide van Dobby.
Langzaamaan dan breekt het lijntje niet.

Het rare is, ik kan dicht langs het water lopen en geen problemen. Zodra hij ín het water is, loopt zijn hoofd vol, zogezegd.

Misschien een domme gedachte hoor, maar waarom geef je hem uberhaupt weer zwemles? Hele volksstammen honden gaan nooit te water en zijn ontzettend gelukkig. Dus als het niet hoeft en het veroorzaakt alleen maar problemen zou ik hem zelf gewoon op het droge houden, dat is kennelijk geen enkel probleem.

Ik denk dat deze hond eerder gefrustreerd is, met gevolg dat ie overprikkeld wordt.

Als op het droge houden kon... als ik hem loslaat in het park gaat hij er echter gewoon vandoor, naar het water. Hij gaat dan zwemmen en komt er niet uit, ziet me niet eens staan. Vandaar nu aan de riem in het water. Eruit roepen, belonen, en op commando weer laten zwemmen.

Het is dus eigenlijk geen zwemles, maar komen-tijdens-het-zwemmen-les.

Het park is hier het enige losloop gebied in de wijde omgeving (ik heb geen auto), en hoewel we iedere avond in overtreding gaan op een veldje buiten het park... woon ik in het westen van het land, waar in ieder park of recreatiegebied wel water is.

Ik heb tussen mei en een week terug hem aan de lijn gehouden en langs sloten gelopen om te kijken of hij het te water gaan aan de riem zou vertonen, maar nee dus. Ik heb dus het plan "leren niet te gaan zwemmen" geprobeerd, maar dat ging dus niet - hij probeert niet te gaan zwemmen, niet aan een korte riem, niet aan een 8m lijn en niet aan een 20m lijn. Dan kun je bij dat gedrag ook niet afleiden en laten zien welk gedrag je wél wilt zien, iets wat bij het afleren van jagen op vogels uitstekend werkte.

Overigens komen hier in het park in de zomer algen voor waar Dobby écht ziek van word. Zelfs ik krijg er huiduitslag van als ik hem onder de douche zet en met mijn handen over zijn lijf ga bij het afspoelen. En hij heeft epilepsie, dat is niet zo handig bij het ongecontroleerd zwemmen. Er moet dus gewoon een oplossing voor komen, want anders kan hij alleen op ons illegale losloopveldje los.

Waarom leer je hem niet apporteren en/of speuren? dan mag de hond ook dingen doen die hij leuk vind om te doen.

We spelen met de bal, maar echt apporteren, nee. Speuren doen we ook wel, ik verstop de bal wel eens. Maar zodra de riem los is, vergeet hij alles, ook de bal en/of het spelletje.

De foto die ik hier >>> heb is van toen ik hem een paar minuten los had in het park. Dit is de eerste keer dat ik de bal gegooid had. Hij kijkt al richting het water. De tweede keer dat ik de bal gooide, pakte hij de bal en rende met bal en al weg om te gaan zwemmen.

Ook dat gedrag vertoont hij niet aan de lijn (2m, 8m, 20m), dus daar kun je niets mee qua training.

Daarom wil ik eerst trainen op het op commando uit het water komen zodat hij niet 30 minuten in het water ligt zonder dat er contact mee te maken valt. Ook verstoppen werkt niet. Pas na 20 minuten gaat hij af en toe naar mij kijken. Dan kan ik me verstoppen en komt hij op een gegeven moment wel. Tenminste, dat is één keer gebeurd.

Ik hoop dat door de 3-weg van "nee, niet zwemmen", "ga maar zwemmen" en "kom er maar uit" (met vers vlees beloning) te oefenen, ik hem in ieder geval onder controle krijg. Misschien verhelpt dat nog niet het weglopen náár het water, maar áls hij dan nog naar het water gaat, kan ik hem er dan in ieder geval snel uit krijgen, in plaats van 30 minuten te staan duimendraaien. Heb ik hem onder controle bij het water, dan kan ik los gaan oefenen, en langzaam de afstand van het water vergroten. Hopelijk gaat dit dan het weglopen náár het water ondervangen.

Dit bovenstaande is een combinatie van tips die ik op het forum gekregen heb, en dan verder uitgewerkt om het weglopen naar het water later ook te oefenen.

Als ik je verhaal zo lees is water toch kennelijk wel erg obsessief voor Dobby. In dat geval zou je ook eens kunnen proberen een tijd het water te vermijden, zodat Dobby mogelijk wat loskomt uit z'n obsessie. Zou me niet verbazen als het deze obsessie is die hem zo overprikkelt.

Ik begrijp ook dat dit lastig is omdat Dobby niet meer los kan.
Misschien een lange lijn en dan andere spelletjes/speuren met hem gaan doen. Aandacht bij het water weg, dus daar ook niet in de buurt komen?

Als ik je verhaal zo lees is water toch kennelijk wel erg obsessief voor Dobby.

Als ik je verhaal zo lees is Dobby water toch wel een erge obsessie voor Dobby.

Dat loopt beter en duidelijker.

apporteren in het water? retrievers zin gek op water over het algemeen.

Ja, daar wil ik wel naartoe werken.

Ik heb net weer wat nieuws geleerd. Ik deed zijn tuigje om vóór het zwemmen en hij zat te trillen. Dat was écht niet van de kou, maar gewoon spanning. Spanning: we gaan zwemmen!!!!!

Metéén was hij weer 'onhoudbaar', totaal afgeleid, geen land mee te bezeilen. Ik heb het tuigje weer af gedaan en we kwamen een hondje tegen. Daarna was hij weer wat rustiger. Ik heb hem toen aan zijn halsband (dus geen tuigje aan) 1 keer het water in laten gaan, en hem er bijna meteen weer uit geroepen. Beloond met vers vlees. En weg van de sloot. Hij had even zijn dolle 5 minuten, en was nog een paar minuten onrustig.

Maar! Daarna was hij weer zijn oude zelf. Rustig.

@Petra: op zijn escapades eind mei en een paar weken terug na, heeft hij sinds ongeveer oktober vorig jaar niet of nauewelijks gezwommen.

Ik heb net weer wat nieuws geleerd. Ik deed zijn tuigje om vóór het zwemmen en hij zat te trillen. Dat was écht niet van de kou, maar gewoon spanning. Spanning: we gaan zwemmen!!!!!

Metéén was hij weer 'onhoudbaar', totaal afgeleid, geen land mee te bezeilen.

Dat vermoedde ik al. Ik blijf bij het advies om het water vor nu even te vermijden. De spanning is te hoog opgelopen, getuige de reactie van Dobby.

Dan kun je na een aantal weken mogelijk weer kleine stapjes richting water gaan maken. En dan denk ik echt klein, dus eerst richting water lopen en weer terug. Heel langzaam opbouwen. De stress moet nu eerst uit z'n lijf weer.

Je moet nu echt zelf gaan ondervinden of zwemmen nog een haalbare kaart is of niet.

Mischien helpt het om op termijn eerst eens langs de waterkant met positief spel aan de slag te gaan. Iets wat niets met water te maken heeft maar wel in het zicht van water. Ik denk dat hier geen pasklaar antwoord op is. Het is een zoeken naar evenwicht.

Misschien kun je dobby ondertussen leren niet zonder commando te water te gaan, dan heb je al een streepje voor.

We lopen normaal gesproken gewoon langs de waterkant en dan reageert hij er totaal niet op. Zodra hij het idee heeft dat hij mag gaan zwemmen, dan gaat hij zitten stressen. Bijvoorbeeld vandaag: een heel stuk langs de sloot, en geen probleem. Gewoon een normale hond die bezig is met grasjes en struikjes, plassen en snuffelen. Ik doe zijn tuigje om en hij gaat zitten trillen.

Enig idee hoe ik zou kunnen leren niet zonder commando te water te gaan? Daar was ik naar mijn mening namelijk mee bezig: "ga maar zwemmen" vs "nee, niet zwemmen".

Ik zou altijd zijn tuigje om kunnen doen zo dat hij het niet associeert met "bijna zwemmen!!!!!!!!!!" of hem voortaan aan de halsband laten zwemmen. Nou ja, zwemmen... water in, water uit zoals vandaag. Meer zit er voorlopig niet in, denk ik. Hij kwam wel redelijk vlot uit het water toen ik het vroeg, dus hij was nog wel bereikbaar vandaag.

Het is heel jammer dat er hier nergens water is met een schuin aflopende grond. Het is óf in het water óf op het droge. Meer opties hebben we niet. Anders had ik nog met mijn kaplaarzen steeds ietsje verder kunnen gaan (en had apporteren ook makkelijker aan te leren geweest, zonder extreem verlies aan apportjes!).

Lange lijn, aan de waterkant en dan oefenen met bij jou komen ipv naar het water.

Het water is bijzonder aantrekkelijk voor hem en de kans dat hij dit zal kiezen is groot. Geef hem en alternatief keuze die aantrekkelijker is.
Ga op zoek naar wat dit kan zijn. Een brokje is niet voldoende schat ik in gezien zijn obsessie.

Je kunt hem gek maken op jouw speeltje (Ilja heeft daar een mooi schema van) en dit zo fascinerend maken dat hij uit nieuwgsierigheid en de kracht van het speciale voor jou gaat kiezen.
Geen eten geven en z'n maaltje mee naar de waterkant, een biefstuk. Probeer iets te verzinnen wat een sterkere prikkel is of kan worden dan het water.
Kruip in het hoofd van Dobby.

Dat is het hem juist, aan de lijn reageert hij niet op het water. Hij kan er gewoon langslopen zonder er naar om te kijken. Dat heb ik van mei tot 1-2 weken terug geprobeerd. In die periode heeft hij 2 keer op het water gereageerd aan de lijn. Ik heb toen ook een berichtje geplaatst hoe iets te trainen als een hond het betreffende (niet gewenste) gedrag niet vertoond. Zonder gedrag kun je het niet ombuigen.

Zoals net:

Ik loop op het paadje langs de sloot. Dobby loopt aan de andere kant van het paadje in het gras. Snuffelen, plassen tegen struikje, een boom inspecteren. We lopen verder langs het water. Ik doe het tuigje om: spanning.

Tussen mei en 2 weken terug heb ik regelmatig zowat ín de sloot gelopen. 1 meter er naast. Geen reactie op het water. Tot ik hem los laat, dan springt hij er acuut in (en is hij onbereikbaar dus).

Mmmmm Dobby is wel een uitdaging

Ik denk nog even door. Hoop dat er nog anderen kunnen meedenken, want ik kan me niet voorstellen dat ik samen met H&D de enige ben die dit interssant vind om met je mee te kijken.

Tja, hij is best raar zo.

Daarom passen we zo goed bij elkaar.

haha, ik heb ook zo'n rare in huis en weet als geen ander hoeveel creativiteit er nog in die hoge hoed zit als het er op aan komt. En soms is het fijn als mensen met je meedenken. Dus ik grabbel nog even door in de hoge hoed die hier staat

Op een rijtje.

-Dobby is geobsedeerd door water
-Dobby heeft niet geleerd om uitsluitend op commando het water in te gaan
-je heb geprobeert bovenstaande er in te trainen aan de lijn, maar op dat moment bestaat de prikkel niet
-Als dobby in het water is vergeet hij de wereld om hem heen en is er niet meer uit te krijgen
-je bent begonnen met Dobby aan de lijn te laten zwemmen zodat je hem binne kan halen
-Dobby raakt hier dermate overprikkeld van dat hij overprikkeld gedrag laat zien.

Met dit rijtje in m'n achterhoofd ga ik even met je mee denken.

Precies, maar ik laat hem dus ook zwemmen om hem het hier komen van uit het water aan te leren. En het te water gaan commando. En daar bij aansluitend het verboden te water gaan commando, al gaat dat nu niet zo best omdat hij dan overprikkeld is.

Het lijkt me vanwege de manier waarom je nu met Dobby aan de lijn bent gaan leren zwemmen dat de spanning alleen maar meer is toegenomen.
Behalve de spanning rondom het water is er ook nog de trainingspanning bijgekomen. Deze factor zou ik nu sowieso wegnemen.

Dobby is gek op water en verliest alle oog voor de dingen om hem heen zeg je, maar is dat ook echt zo?
Toch zou ik daar nu gebruik van gaan maken.

Dobby gewoon lekker los in het water, waarbij jij op het moment dat je het idee heeft dat Dobby geen aandacht meer voor je heeft 1x roept en vervolgens wegloopt en je verstopt. Het schrikeffect als hij ontdekt dat jij ervandoor bent kan de sleutel worden in de training.
Duurt het de eerste keer 20 minuten voordat hij in paniek schiet en je gaat zoeken, so be it.
Ga tussendoor niet terug naar de waterkant en roep ook niet, die ene keer roepen was genoeg.
Laat hem maar even de paniek voelen van jou kwijt zijn, dit gaat hem vast en zeker alerter maken.
Als hij in de paniek uiteindelijk jou gevonden heeft beloon je hem met iets uitzonderlijks.
Als je dit stug volhoudt ga je zeker een situatie creëren waarin Dobby steeds beter op jou gaat letten.
Verstop je niet iedere keer op dezelfde plek, want dan verdwijnt de prikkel weer.
Als deze techniek aanslaat zou ik vervolgens ook zeker met Dobby, los van de lijn, gaan oefenen dat hij alleen op commando te water mag gaan.

Groetjes

@Wilma
Ik zou het ook zo doen zoals Petra schrijft. Ik vraag me namelijk ook echt af of hij echt niet meer op let of dat jij te veel op je hond let.

Als je dit in eerste instantie volhoudt zorg je er voor dat hij beter op jou gaat letten. Daarna kun je dingen onder commando zetten. Maar als eerste moet hij leren dat jij niet meer op hem let, maar hij op jou.

Ik heb een Golden die precies het zelfde doet. Ik loop gewoon door en uiteindelijk komt hij vanzelf weer naar me toe. Als ik blijf staan komt hij het water niet uit. Het is ook iets wat bij veel goldens voorkomt. Je kunt dan met een biefstuk langs de kant staan, maar de beloning van het zwemmen(zwemmen om het zwemmen) is vele malen groter.

Ik ga met Petra en Bassie mee :j

Ollie heeft dit ook, zo z'n momenten dat ie lekker in het meest ranzige water van de omgeving gaat staan spetteren (niet eens zwemmen, tis echt spetteren wat ie dan doet) en dan kan ik roepen wat ik wil, hij komt NIET. Ik ben laatst dus ook gewoon weggelopen. Heb 1 keer geroepen en toen er geen reactie kwam ben ik gewoon weggelopen en heb mezelf ergens achter verstopt. Duurde echt een minuut of 10 voor ie doorhad dat ik er niet meer was, maar toen kwam ie wel :P En dit hou ik zo vol :P van de week liepen we buiten, Ollie was los, hij sjeesde naar het water, ik heb 'm teruggeroepen vóór ie in het water stond, en hij kwám gewoon. En toen ie later wél mocht zwemmen, bleef ie aan de waterkant staan kijken van 'joh, mag ik wel?' dus hij begint er van te leren :P

Ik heb trouwens ook wel eens te horen gekregen dat ik teveel op m'n hond let ipv andersom, ook met ringtraining bijvoorbeeld. Wat ie dan doet is echt hangen in de lijn, trekken naar de andere honden.. Kreeg van m'n trainster ook de tip dat ik gewoon regelmatig spontaan moest omdraaien, zodat Ollie meer op MIJ zou gaan letten ipv ik op Ollie, en ik moet zeggen, het gaat steeds beter

Denk dus ook dat dat voor jullie de beste manier is om te werk te gaan, gewoon weglopen, en idd, al duurt het lang, so be it.

Ohja, en succes wilde ik nog zeggen