Rouw en verhuizen tips?

Hallo iedereen,

op 4 augustus is mijn moeder overleden en dit heeft een heleboel dingen in werking gezet.

Een daarvan is dat ik moet verhuizen.
En mijn kleine Kaily gaat natuurlijk mee.

Nu gedraagt zij zich sinds het overlijden van mijn moeder heel raar, ik neem aan dat dit de rouw is, en dat ik wat anders met de regels om gegaan ben.
Dus ik ga er van uit dat dit overgaat.

maar nu moet ik dus binnenkort verhuizen.

Heeft iemand nog handige tips om mijn hond hier in te begeleiden?

groetjes

De hond zal zeker rouwen.Betrek kaily er zoveel mogeijk mee.Zeker in deze periode.Sterkte.

Hoi Gerdine,

Jouw hondje doet niet raar. Zij mist jou en voelt je goed aan. Jij hebt het druk, jouw leven ligt overhoop, jouw tijdsindeling met en voor haar is veranderd.

Ze mist je en voelt je verdriet. Straks als alles weer in rustiger vaarwater is en het met jou beter gaat, gaat het vast weer goed!

Klinkt gek, maar bedank je hondje, knuffel haar als je dat nodig hebt. Meer kun je niet doen.

Sterkte!

Bedankt voor de reacties,

En met raar, bedoel ik gewoon anders dan normaal. Ze doet dingen die ze nooit gedaan heeft, zoals zomaar de straat oversteken op verschillende plekken. Ze loopt altijd los(nu niet meer natuurlijk)

En eigenlijk is er nog niet heel veel veranderd, behalve dat ik nu alleen woon, en niet meer met me moeder.

nu was het wel even een hectische tijd, en straks met de verhuizing word het weer hectisch maar echt iets veranderd is er niet..

maar goed, ik heb de regels ook wat laten verslappen natuurlijk, en als ik dit weer opgepikt heb dan zal het met het niet luisteren wel beter gaan.

hebben jullie nog tips over de verhuizing?

groetjes

Wat bedoel je met 'tips verhuizing'?

Hoe je je hond daarin begeleiden moet? Jeetje, lastig.

Ikzelf ben meerdere keren verhuisd. In de drukke in- en uitpak periode heb ik mijn hondjes bij mijn ouders ondergebracht. Daarna een paar dagen vrij genomen om saampjes te acclimatiseren.

Het huis en de omgeving is nieuw, maar ik neem aan dat je inboedel nauwelijks zal wijzigen. Ze zal zich snel op haar plekje voelen.

Succes!

Hoi Gerdine,
Eerst en vooral veel sterkte met het verlies van je moeder.
Is je hondje al eens mee geweest naar je nieuwe woning? Eens de nieuwe geuren opsnuiven, andere omgeving. Als ze regelmatig meegaat, zal ze zich daar ook meer op haar gemak voelen, denk ik.

En zoals Corrie zegt, zou ik haar er zoveel mogelijk mee in betrekken. Ze pikt ongetwijfeld jouw emoties op en voelt dat de dingen niet gaan zoals altijd. Ik ben er ook zeker van dat ze jouw moeder ook mist. Plots is er een huisgenootje minder, misschien begrijpt ze het allemaal niet zo goed.

En veel knuffels en zoveel mogelijk zekerheid proberen bieden. Misschien ook een bepaalde structuur inbouwen zodat ze een houvast heeft?

Groetjes,
Adinda

Hey,

Nou ik heb nog geen huis, dus ik ben ook nog niet begonnen met inpakken, maar daar gaan we volgende week aan beginnen.

Het verhuizen zelf kan dus nog wel even duren, maar niet langer dan 4 maanden.
Maar ik zal haar mee nemen naar het nieuwe huis als we hem hebben. Kan ze inderdaad even wennen.

En ja in de hectiek van het werkelijke verhuizen zal ik haar overdag even bij de oppas brengen zodat ze niet in de weg loopt.

Bedankt voor de tips

heel veel sterkte met alles

Gerdine, allereerst wil ik je even heel veel liefs en sterkte wensen. Het verliezen van je moeder is een van de heftigste dingen die je als mens mee zal gaan maken. Ik wens je dan ook alle kracht!

Je hond zal zeker voelen wat er aan de hand is, en als het baasje zich anders gedraagt of gestrest is, zal dit zeker ook effect hebben op de hond. Ik denk dat je hond nu veel behoefte heeft aan structuur en rust. Deze regelmaat maakt dingen voorspelbaar en dus ook veiliger en vertrouwder.
Als je zelf emotioneel bent, kun je ook anders reageren als normaal. Dit is eventjes wennen voor je hond, maar dat komt allemaal wel goed..

Een hele dikke knuffel van ons tweetjes!

Bedankt voor de reacties!

Ik zal zeker weer voor orde en structuur zorgen, ik moet nu ook gaan werken, het liefste fulltime.
Dus dat zal ook wel een flinke verandering zijn, aangezien ik nu thuis werk.

maar goed, dat zal allemaal goed komen.

Groetjes!

ook een hond heeft verdriet dus extra aandacht
kan geen kwaad
laat voelen hoe veel je van haar houd
mijn noedel was in februarie overleden en 12 juli musha hij kon niet zonder zijn grote broer vriend denken wij nu

Allereerst mijn oprechte en innige deelneming
met het verlies van je moeder.
Heel veel sterkte in deze droevige periode.
Wat erg dat je je moeder verloren bent en nu ook
nog moet verhuizen.
Het enige dat ik je kan melden, is dat je het
normale ritme van de dag, zo vlug mogelijk moet
proberen op te pakken.
Zoek steun bij je hondje, dat heb je nu heel hard nodig.
Het leven van jezelf ligt nu overhoop, maar ook het leven van je hondje.
Laat het verdriet toe in je leven.
Ik leef en voel met je mee.
Ik zelf heb ook pas mijn moeder verloren.
En mijn Luca.
Ik weet hoe het voelt, ik weet ook hoe moeilijk het
is het leven weer op te pakken, te meer omdat je
ook nog moet verhuizen en alle beslommeringen die
nu nog gaan komen het niet gemakkelijker maken.
Het enige dat ik je kan wensen, is heel heel veel
sterkte.
Ik hoop dat je gauw in je nieuwe huis bent samen
met je maatje.
Dat je dit vreselijke verdriet kunt verwerken.
Ik kan niet anders melden, dan dat ik enorm met
je meeleef.
Zoek maar steun bij je maatje.
Dat heb je nodig en hij ook.
Knuffel hem maar, echt dat helpt.
En hij vindt dat ook fijn, aandacht van het vrouwtje.
Samen zullen jullie dit redden.
Een mens kan meer aan, dan je denkt.
Ik zal een kaarsje voor je branden en voor je kanjer.
En ik brand een kaarsje voor je moeder.
Heel veel sterkte.

Ik zit ook tegen een toekomstige verhuizing aan te hikken, en ik ga zodra ik de sleutel heb van het nieuwe huis een "hondenpakket" samenstellen.

Kleed/ ligplek meteen installeren in het nieuwe huis, bak met water en voerbak. En wat speeltjes meenemen. Ook ga ik Dobby dan ook al daar een beetje eten geven. Eerst dus even twee huizen, en dan over. En voor mij belangrijk: Dobby moet heel erg aan nieuwe omgevingen wennen, dus ook alvast uitlaten in de nieuwe omgeving voor we er wonen. Hopelijk door even op twee benen te lopen kan ik een voorsprong nemen op het wennen.

Het zal zowieso wel stressvol worden, maar Dobby hangt erg aan mij. Ik denk dat hij het makkelijker zal vinden bij mij te zijn, dan dat ik hem in het oude huis achterlaat en van de ene op de andere dag ineens overplant.

Aangezien Kaily dus ook niet lekker in der vel zit zou ik het zo aanpakken, om de stress minimaal te houden. Jij bent haar stabiele factor nu, denk ik.

Hoi Gerdine,

Allereerst gecondoleerd met het verlies van je moeder.
Kaily zal ook wel merken dat er iets veranderd is. Ze voelt je verdriet en zal daardoor rustig zijn en andere dingen doen. Geef haar lekker de aandacht, knuffel d'r een keer. Zal jezelf ook goed doen!
Over het verhuizen, ik ben toevallig 6 weken terug verhuisd. Ik ben langzaamaan aan het inpakken gegaan, mijn hondje gewoon erbij laten rondlopen en snuffelen, ze merkt wel dat er iets gaande is, maar verder deed ze niet anders dan normaal. Op de dag van verhuizing heb ik haar bij mijn schoonmoeder laten zitten en 's avonds gewoon mee in het nieuwe huis. Van te voren was ze er ook al regelmatig geweest, beetje rondsnuffelen enzo. Nu voor de eerste keer echt. Op het begin snapte ze er weinig van. De 1e nacht heeft ze flink gejoekerd, de nacht erna ook nog. (ze slaapt in de bench) Maar binnen 4 dagen sliep ze snachts lekker door en was ze weer d'r eigen. Het is even wennen, sommige honden raken er gestresst van, maar laat de hond merken dat het gewoon normaal is, dan went ze ook het snelste.
Succes en veel sterkte in deze moeilijke tijd!

Groetjes

gecondoleerd met het verlies van je moeder!

wat ik gedaan heb met onze verhuis, is vanaf dag 1 onze hond al mee genomen naar het nieuwe huis we zijn een week bezig geweest met het huis voor we erin trokken, en namen hem elke dag mee.
Dat heeft denk ik erg geholpen want merk helemaal niks anders aan hem sinds de verhuis.

Ik ben de afgelopen jaren meermaals verhuist, en dit is eigenlijk altijd goed gegaan.
Zodra ik de sleutel had nam ik Stef mee, liet hem het hele huis door lopen en snuffelen.
Ook tussendoor nam ik hem soms even mee zodat de plek al wat bekender zou zijn voor hem.
Op de dag van verhuizing liet ik hem in een ruimte in het oude huis waar het rustig was
(*1x heb ik hem wel een dag ondergebracht bij anderen, maar ik had het idee dat dit juist niet prettig voor hem was. Normaal is hij altijd bij mij en opeens ergens anders te zijn zonder mij is natuurlijk niet fijn. Zeker niet als je daarna ook nog eens naar een nieuwe plek toe gaat wat al genoeg verandering is)
en zodra ik richting het nieuwe huis ging nam ik Stef mee.
Ook nu weer liet ik hem zijn gang gaan.
Geen dwang om hem te krijgen in bepaalde ruimtes; ik liet hem zelf het nieuwe huis ontdekken.
Als hij zijn verkennings ronde had gedaan lag zijn kleed al klaar met daarop een lekkere kluif.
In het nieuwe huis zo snel mogelijk het vertrouwde ritme oppakken.
Honden zijn wat dat betreft wel makkelijke dieren; ze hechten meer waarde aan de aanwezigheid van hun baasje dan aan een vertrouwde omgeving.
Dus zolang jij hetzelfde baasje blijft, komt het vast en zeker allemaal goed met de verhuizing.

Hallo iedereen!

Bedankt voor alle adviezen en lieve woordjes.

Ik probeer de dagelijkse structuur weer op te bouwen en dit gaat aardig.

Gister is er weer roet in het eten gegooit, mijn oudste kat is aangereden. dus weer stress en een halve dag niet thuis.

Wonder boven wonder heeft dit 19 jaar oude poesje het zonder botbreuken of inwendige schade overleefd.
Het enige wat ze heeft is een flinke hersenschudding en een trauma.

Maar moet haar goed in de gate houden en daardoor zijn er weer dingen veranderd.

Maar goed, ik zal proberen verder zo normaal mogelijk te doen en ik zal kaily zeker mee nemen naar het nieuwe huis zodra ik die heb.

groetjes en bedankt!