1,5 jaar oude Dalmatiër bij mijn 7 jarige Spaanse dame??

Hoi allemaal,

Ik ben opgegroeid met een dalmatiër, mijn eerste woordje was de naam van de hond en ik heb er altijd al zelf één willen hebben. In 2002 hebben wij vanuit onze vakantie in Spanje een meer dood dan levend puppy meegenomen, inmiddels uitgegroeid tot een pracht van een hond waar we wekelijks mee gecomplimenteerd worden. Laatst zag ik oude kinderfoto's en betrapte mijzelf op de gedachte: "Mijn volgende hond wordt een dalmatiër" en dat vond ik zo erg, want ik hoop dat onze hond wel 20 wordt en nog lang niet dood gaat. Toen dacht ik: "Mmm, misschien gewoon een speelkameraadje erbij?" en alsof het lot met ons een spelletje speelt, kwam ik in contact met iemand die vanwege de schuldsanering afstand moet doen van haar 1,5 jaar oude dalmatiër. Nu de hamvraag: Doen of niet doen?
Onze hond is natuurlijk al 7 jaar alleen in huis en ze is erg gesteld op ons en erg gericht op mensen in het algemeen. Buiten speelt ze ook niet met andere honden, maar als ik in het bos een stukje oploop met iemand met meerdere honden vindt ze dat wel leuk, om mee te lopen.
Heeft er iemand ervaring met een hond op leeftijd en een tiener(hond) erbij?
Het schijnt een hele lieve sociale dalamtiër te zijn, ook lief voor kinderen, fijn want daar hebben we er ook één van.
Morgen ga ik even kijken, misschien dat ik dan meer weet, maar ik was benieuwd naar reacties van anderen. Ik hoor het graag. Groetjes, Isira

Ik weet niet hoor...
Het is natuurlijk goed dat mensen niet alleen pups kopen maar hoe zou deze dalmatiër op jou hond reageren.
kan je dan niet beter een pup kopen want die vrouw kan we zeggen van : hij is heel sociaal enz.
Maar als je hem dan gekocht hebt is het toch een hele andere hond ofzo.
En dan vraag je of die mensen hem terug willen en dan zeggen ze natuurlijk nee.
En een asiel is ook weer zielig

Als ik jou was zou ik met een pup beginnen. Want jij kan dan zijn gedrag( van de pup) een beedje ''bepalen''


Xxkirsten&Bambi

De vraag is: Wil je 2 honden of wil je gewoon een dalmatische hond....?

ja het enige wat ik kan zeggen,
volg je hart,
voelt het goed? of wil je dat het goed voelt?

Ik heb er sinds vandaag een amerikaanse bulldog dame bij, van 10!! jaar,

haar baasje is vorige week overleden, en ze was altijd samen met haar baas geweest, zonder andere honden, zonder de drukte,

Maar ik wist, dat het goed zou gaan met mijn 1 jaar oude berner sennen, en mijn 2,5 jaar oude kruising kooiker/jack

Het rare is, het gaat niet goed, maar fantastisch!

siala ( de am bull van 10 jaar ) leeft helemaal op, tis net een mega grootte pup!

ze was nooit met andere honden, best dominant buiten, de ene hond ging wel de andere niet,

Hier gaat het juist super goed!

Wat zegt je hart? en wil je er 2 kun je er voor 2 zorgen? zie je dat zitten, want het kost wel veel tijd, en veeeeel energie,

Het kan dat je ze appart moet gaan uitlaten, dat is dus 2x achter elkaar door wind en regen..

als je hart zegt, dit is de hond, ik voel het,
dan zou ik het gewoon aankijken, ga eens kijken bij de dalmaat,
spreek eens af met de honden,

Nogmaals, volg je gevoel, volg je hart, meestal zit die juist!

Heb er zelf geen ervaring mee maar ken zo wel een paar mensen die dat gedaan hebben. En het gaat prima.

Bedankt voor jullie reacties.
Ik heb er de hele nacht slecht van geslapen. Mijn kind ook, die heeft zelfs overgegeven, maar dat kwam vast ergens anders van. Heb in ieder geval voor vandaag de afspraak afgezegd, zo'n eind in de auto met een ziek kind, nee.
Ik weet het nog steeds niet, maar mijn hoofd heeft dus even verplicht rust. Weet gewoon niet of ik onze hond er een plezier mee doen. Ze geniet zo van onze aandacht, tis echt een mama's kindje, slaapt ook gewoon bij ons op bed (oh fout, dat vinden jullie misschien niet goed). Mmm. Ik hou jullie op de hoogte. Ga nu eerst even een kort loopje doen met een ziekig kind en één hond. Das al ingewikkeld genoeg vandaag.
Groetjes,
Isira

Ik vind het allemaal wel heel toevallig dat er net zo'n vraag komt op het moment dat jij aan dat ras denkt..!

Kun je niet eens kijken hoe het gaat als de hond een paar dagen bij jullie in huis komt? In een week kun je veel zien, toch? Hoe oud is je kind?

Natuurlijk is het rot als het niet gaat en het beestje moet daarna weer verhuizen, maar er moet ergens begonnen worden, toch?

Eerst maar eens kind beter laten worden, denk ik.

Ik zou er denk ik wel een beetje voor gaan...

Ons zoontje is bijna 3. Volgens de mevrouw van de dalmatiër is hij heel erg lief voor kinderen. Zij heeft zelf een dochter van 6, maar ook al kleinkinderen van 1 en die vindt ie allemaal even fantastisch en hij is er heel voorzichtig mee.
Mijn hart zegt best: Laat maar komen. Mijn hart wil wel 10 honden, dat is het punt niet.
Maar praktisch? Twee van die grote dieren in je huiskamer? En net ben ik met kind en hond gaan wandelen en gelijk even langs twee winkels. Ik neem onze hond altijd overal mee naar binnen, geen punt, ze is heel lief, maar hoe doe je dat met twee honden? De praktische problemen beginnen zich in mijn hoofd op te stapelen...

Isarah als je het zelf niet ziet zitten dan moet je het niet doen, ik weet niet hoe het bij jullie in de omgeving er aan toe gaat, ben je alleenstaand? etc.

Ik woon samen met mijn vader, de 1 doet de boodsschappen ander wacht met de 3 doggies voor de deur, of ze gaan alle 3 mee naar binnen ( hangt van de winkel af )

ja het is een invasie, zéker als je ook nog zo'n jong kindje hebt,

Als je het ergens toch niet ziet zitten zou ik het niet doen, gewoon weg omdat je je dan gaat irriteren en op den duur ga je je overal aan irriteren!

Ik ben getrouwd. Mijn man vindt eigenlijk alles goed, dus daar heb ik niet zo veel aan . Hij laat wel voordat we gaan slapen onze hond uit en 's ochtends op de dagen dat ik werk omdat hij later begint. Voor de rest is de hond een beetje mijn kindje. Ik heb twee kindjes, een hondenkind en een mensenkind haha.

Joh, die praktische problemen lossen zichzelf wel op. Dan laat je de honden toch thuis? Of je neemt er 1 mee?
Ik zou zeggen: laat de honden eens kennis maken op neutraal gebied. Kijken of het klikt... Als het klikt, dan eens thuis. In het begin wat aftasten, apart eten geven, soms apart uitlaten... En zo'n beestje moet natuurlijk ook wennen aan een nieuw thuis... Als het een probleemhond is, zou ik er niet snel voor kiezen, maar als de hond zich gauw kan aanpassen en een lieve hond is, why not?

Zou je het niet een weekje kunnen proberen? Zo kun je zien of het klikt..

Ik ga in ieder geval morgen kijken.....
En even naar buiten met alle twee.
Ben benieuwd, kijken wat mijn gevoel zegt.
Spannend.

BEN benieuwd of het klikt... vind dalmatiers ook mooie besten en wil er graag ook een maar gelukig hebben wij sita nu en die is net begonnen met puberen dus nee wacht maar voor mij...

log in dan kun je nog meer te weten komen

ben heel benieuwd naar wat je morgen gaat doen... waarneer mag de dalmatier mee... hoe heet ie..

Meestal gaat het wel prima een oudere hond met een jongeren hond.
Als jouw hond geen oog heeft voor andere honden kan het goed gaan.. maar het kan ook mislopen.
Het enige wat je kunt doen is ze met elkaar kennis laten maken.. Laat ze eerst buiten kennis maken, Gaat dat goed ga je met ze naar binnen.. Laat hem desnoods eerst een nachtje slapen voor je je besluit maakt.
Let er goed op of het egt klikt tussen de honden.. Wand al zou je de dalmatier weer weg moeten doen zou dat natuurlijk verschikkelijk zijn voor de hond.
Voor hem is het natuurlijk ook niet niks, weg van zijn vettrouwde stekkie, een ander baasje en een andere honden vriend.
Ik zou dr goed over nadenken.. En vooral op het belang van de honden overgaan. Dat is het belangerijkste.

groetjes

Ik heb het gedaan.
Een herplaatser van 7mnd bij mij dame van bijna 8.
Wel wist ik zeker dat ik een tweede hond wilde en wist ik ook dat Kelly, mijn dame, geen hondehond maar een mensenhond is, dus voor haar hoefde ik het niet te doen. Ik heb dus een egoistische keuze gemaakt.
Dat heeft in het begin dan ook best spanningen en aanpasssingsproblemen gegeven. En Kelly heeft toch haar plekje moeten leren delen. Dat is niet makkelijk geweest voor haar.
Uitgangspunt is dat jij het zelf echt wil.
Dan is het ook nog belangrijk dat de honden elkaar in ieder geval tolereren (ze hoeven niet direct beste maatjes te zijn).
En als zoals je zegt de praktische problemen zich opstapelen zou ik nog even jezelf de tijd geven om een 100% yes te voelen.
Praktische problemen kunnen zich oplossen, maar kunnen ook verder opstapelen en dan wordt lust een last. Daar is niemand bij gebaat lijkt me.
Goed idee om eerst eens rustig te gaan kijken en voelen hoe het voelt.
Veel succes met het maken van een keuze

Maar zoiets zie je toch niet gelijk? Dat heeft toch tijd nodig? We hebben sinds december ook een poes en die wilde ze eerst opeten, maar nu liggen we met z'n allen op één bed. Maar dat heeft wel een aantal weken geduurd.
Ze houdt buiten niet zo van honden, grote honden vindt ze vaak een beetje eng en bij kleine honden doet ze zelf heel kattig en gemeen en wil ze wel eens uithalen. Als ik een poos met iemand oploop in het bos, dan vindt ze dat soms wel leuk en interessant. En moet ik bij die mensen naar binnen gaan, bedoelen jullie dat? Dan zijn we toch op het terrein van die hond? Is dat de bedoeling?
De dalmatiër schijnt wel sociaal te zijn, ze hebben ook nog een pup van een half jaar (die moet ook weg, heeft al een nieuw huis, maar woont daar nog wel, heel treurig voor die mensen).

Maar zoiets zie je toch niet gelijk? Dat heeft toch tijd nodig? We hebben sinds december ook een poes en die wilde ze eerst opeten, maar nu liggen we met z'n allen op één bed. Maar dat heeft wel een aantal weken geduurd.
Ze houdt buiten niet zo van honden, grote honden vindt ze vaak een beetje eng en bij kleine honden doet ze zelf heel kattig en gemeen en wil ze wel eens uithalen. Als ik een poos met iemand oploop in het bos, dan vindt ze dat soms wel leuk en interessant. En moet ik bij die mensen naar binnen gaan, bedoelen jullie dat? Dan zijn we toch op het terrein van die hond? Is dat de bedoeling?
De dalmatiër schijnt wel sociaal te zijn, ze hebben ook nog een pup van een half jaar (die moet ook weg, heeft al een nieuw huis, maar woont daar nog wel, heel treurig voor die mensen).

Mmm, weet niet waarom dat er nu twee keer staat....

Mijn reactie was in ieder geval naar Denise.
Die van Petra had ik nog niet gelezen.

@Petra: Hoe is het NU met Kelly? Is ze nog net zo blij als voor de intruder? Of minder of meer?

Sorry dat ik jullie nou alweer lastig val, maar ik weet nog steeds niet of het straks verstandig is om met onze hond bij die andere hond naar binnen te gaan. Mijn gevoel zegt van niet, territorium-issues enzo, wat denken jullie?

rustig kennis laten maken buiten, als het heel goed gaat, kun je mee naar binnen gaan, als het dus NIET goedgaat zou ik ook NIET naar binnengaan

Idd niet naar binnen, maar op neutraal gebied.

Hoe is het gegaan vandaag?

Hoi,

Heel drama, superver rijden, kind in de auto overgegeven op de terugweg, koorts gekregen, ziek. Maar goed, de hond: Binnen was het een schatje, hij luisterde ook echt heel goed. Maar buiten: een ongeleid projectiel..... Heeft nooit geleerd aan de riem te lopen dus trekt alle kanten op, als je hem los laat, stuift hij de straat over. Heel enthousiast. Met veel geduld kan je hem alles prima leren, denk ik, maar of ik daar de aangewezen persoon voor ben..... Onze hond was niet erg onder de indruk, heeft een paar keer gegromd toen hij te dichtbij kwam. Denk dat ik haar er echt geen plezier mee doe. Op de terugweg was ze braaf, gedurende dat hele kotsincident en dan denk ik 2....
Met een driejarig kind wandelen met een hond die normaal loopt en één die je de hele straat over sleurt...
Dus mijn gevoel zegt eigenlijk niet doen. Maar ik ben een weegschaal, dus twijfel altijd erg veel.
Plus kreeg net een hele dramamail van die vrouw of ik alsjeblieft haar hond wilde redden, want het was niet alleen de schuldhulpverlening, ze moest waarschijnlijk ook vluchten voor haar criminele ex-man.... T was een beetje een zielige vrouw, ik snap eigenlijk niet hoe die hond binnen zo braaf was, want hij mag veel te weinig naar buiten, toen wij kwamen om 13.30 uur was hij nog helemaal niet buiten geweest, alleen in de tuin, een minituintje van een mini-huurwoning in een niet al te beste buurt. Zucht steun, dat is gewoon emotionele chantage, ik ben er toch niet om haar problemen op te lossen?

Nee, je moet zeker niet voor sociale hulp gaan spelen. Maar wat de hond betreft begrijp ik wel dat die dol enthouiast is als die eindelijk eens buiten mag. Hoe zou je zelf zijn als je 1 keer per week of zo even je huis mag verlaten? Als het een lieve hond is die gemakkelijk leert valt dat wel op te lossen denk ik. Als de hond zijn dagelijkse wandelingen krijgt zal die volgens mij wel vanzelf rustiger worden.
Je moet die vrouw of je andere hond er geen plezier mee doen. Alleen jezelf. Als je het niet ziet als een uitdaging maar als een last zou ik het niet doen.
Als je het zelf erg zou vinden dat die hond naar het asiel moet kan je misschien wel even als pleeggezin fungeren en zelf een leuk baasje zoeken.

Herplaatsers moet je sowieso veel apart uitlaten he. Daar omet je veel individuele aandacht aan besteden om ze te heropvoeden/hersocialiseren en/of een band mee op te bouwen. Dus op zich zou je deze hond wel kunnen nemen, maar dan moet je individueel gaan trainen met hem. Ik neem aan dat hij het best kan afleren om te trekken.
Als je gevoel niet goed is, dan zou ik de hond niet nemen, hoe zielig het ook is voor de vrouw. De hond gaat dan naar het asiel als er niemand anders komt.

Had vanochtend een mailtje gestuurd dat we het niet doen. Ik denk werkelijk niet dat we onze eigen hond er een plezier mee doen, absoluut niet en hoe graag ik ook de hele (dieren)wereld wil redden, dit is nu niet aan mij. Had een heel aardige mail gestuurd, met digitale foto's, die had ze niet, kon ze gebruiken bij een advertentie en aangeboden anders de advertentie voor haar te plaatsen of contact op te nemen met het DIN-fonds, maar nu totaal geen reactie meer. Daarvoor wel drie, vier per dag...
Ik vind het sneu voor de hond, ik hoop echt dat hij goed terecht komt.

Ik heb je topic gevolgd en denk dat je een goede beslissing genomen hebt!

Die mevrouw zal best zielig zijn, maar dat ze om half twee smiddags haar hond nog niet uitgelaten heeft en hem ook niets geleerd heeft vind ik daarom geen excuus.

Het is sneu voor de hond ja, maar niet jij bent daarvoor verantwoordelijk, en de hond zal zeker wel een goed plekje ergens krijgen, hij is nog jong en lief, dat zal best goedkomen met hem.

Isira je hebt goed gehandeld hoor, je hebt helemaal gelijk, het is emotionele chantage, en als het niet gaat dan gaat het niet, het is niet jou probleem!!

ga je er ook niet schuldig over zitten voelen, je hebt goed gereageerd, bent eerlijk geweest, en dat is het belangrijkste! je eigen gezin gaat voor!

Knap van je hoor. Misschien wat dit niet het hondje dat binnen jouw gezin past. Knap dat je handelt naar geweten en niet naar wat je hart zegt. Wie weet wat er nu weer op je pad komt.. waar een deur sluit, gaat er een raampje open!