Wordt mijn hond nu echt oud?

Ik heb een Spaanse dame, middelgrote hond, dertien jaar oud. Ze is ook al bijna dertien jaar bij me. Ze heeft haar hele leven veel en graag gelopen. Ze heeft een bere-conditie. September vorig jaar (ze was toen nog 12) liep ze nog met gemak een wandeling van 2,5 uur, los door het bos. Dit deden we vrijwel dagelijks. Ongeveer twee jaar geleden zijn voor een  kreupelheid röntgen foto's gemaakt van haar beide voorpoten. De orthopeed constateerde "verrassend weinig artrose" voor haar leeftijd. De kreupelheid was een lichte peesontsteking en was na een paar weken over. Eind september ging het met mijn andere hond niet goed, waardoor we de hele winter alleen korte rondjes konden lopen. Mijn oudere dame vond dat wat weinig; ze werd een beetje baldadig en ging af en toe rondjes rennen. Ze had duidelijk energie over, en ik nam haar af en toe apart mee voor een langere wandeling. Vanaf maart dit jaar konden we de wandelduur van mijn andere hond weer opbouwen, maar ongeveer sindsdien loopt mijn oudere hond niet meer zo lekker. Ze lijkt met de voorhand wat "houterig" te lopen. Haar tempo is behoorlijk langzamer. Langere wandelingen zitten er nu niet meer in. Ze krijgt sinds ongeveer een jaar "preventief" een supplement met glucosamine en boswelia en nog wat ingrediënten. 

Nu vraag ik mij steeds af: is dit nu gewoon de leeftijd? Moet ik accepteren dat het nu een beetje op begint te raken? Of kan ik nog iets doen om haar weer wat comfortabeler te laten lopen? Heeft het meerwaarde om naar een dierenarts te gaan? Wat voor onderzoek zou dan zinvol kunnen zijn? 

Het is zo'n groot verschil, van in september nog 2,5 uur in normaal wandeltempo, naar nu een uurtje in heel langzaam tempo. 

Ja je hebt de conditie onderbroken, die heeft je hond nu niet meer, en misschien ook wat stijver geworden door de mindere beweging.

Al kan het ook snel minder gaan op die leeftijd, mijn vorige hond was binnen een jaar ook minder fit.

Overleg met je dierenarts, misschien een uitgebreid bloedonderzoek?

Daar heb ik ook aan gedacht, maar ik ben niet helemaal overtuigd dat het enkel dat is. Ze is destijds nog met me mee geweest als ik ergens heen moest, met de trein, en een eind lopen van en naar het station omdat daar geen bussen rijden. Ik vind het verschil daarvoor wel erg groot. Daarbij komt dat ze wel vaker zomer- gerelateerde klachten heeft, zoals niezen en jeuk, en onverklaarbare kapotte voetzooltjes. Dus zit het seizoen haar misschien in de weg? Ze heeft alleen al zo ontzettend veel onderzoeken daarvoor gehad (oa orthopeed en dermatoloog) en die hebben nooit een diagnose kunnen stellen. 

Je zou even een medische checkup kunnen doen en eventueel naar de dierfysio.

Bij die oudjes geldt vaak; zoveel mogelijk bezig blijven anders zijn de spieren zo weg en gaat alles piepen en kraken. Opbouwen van spieren duurt lang, afbraak gaat heel snel wanneer spieren niet gebruikt worden. 

Goede spieren ondersteunen zwakker wordende gewrichten. En als de spieren weg zijn.... 

Hier precies zo, miep is 9 jaar en 8 maand en hoort bij de grote rassen schofthoogte 59cm en 36,5 kilo, meneer deed het een jaar onwijs goed lekker gek doen lekker rennen, de warmte breekt aan en meneer denkt; als je gaat wandelen have fun:p.. ik heb ook allerlei onderzoeken laten doen, zoals net hooorde ik hem een keer hoesten nou ben gelijk alert.. ik denk echt dat het ook door het gekke weer komt ze moeten blijven schakelen, van 19 naar 32 en dan weer naar 22.. moet zeggen kan er zelf ook slecht tegen en miep ook vroeger nooit maar nu helaas wel.. :-(

Onze nieuwe hond van 1,3 jaar oud heeft overigens meer last van de hitte dan ons oudje had die we vorig jaar helaas hebben moeten gaan(11 beide redelijk grote rassen). Of misschien denkt ie gewoon: dikke vinger ik doe op mijn gemak.  Dat het meer een karakter ding is. 

De laatste dagen is het gewoon enorm warm geweest en benauwd. Misschien speelt zoiets ook nog mee voor jouw hond. Dat het een opsomming van allerlei ongemakken is.

Maar het is niet zo dat ze niets gedaan heeft? Ze loopt overal los, en in de tijd dat mijn reu aangelijnd vier of vijf keer per dag 20 minuten mocht lopen, liep zij vijf keer per dag om ons heen te rennen. Daarbij: ze is nog altijd gespierder dan de meeste volwassen honden. Nee, ik denk niet dat dat het (alleen )is. 

Zij is alleen altijd wat moeilijk in te schatten. Als ze doelgericht loopt, naar een bestemming die ze graag wil, dan loopt ze totaal anders, dan als we een andere route lopen dan zij in haar hoofd heeft. Ik laat haar (onder andere) daarom heel vaak kiezen waar we heen gaan. Maar de laatste tijd hielp dat ook niet meer zo. 

Ik heb vannacht liggen nadenken. Ik zag haar gisteren aan haar beentjes en voetzooltjes likken. Dat is vaak wel een duidelijk signaal. Ik heb daarom  besloten haar eerst eens op pijnstilling te zetten om te kijken of dat verschil maakt. En zowaar liep ze vanochtend weer een stuk vlotter voor me uit. Ze heeft dus ergens last van. En ik denk wel dat een oudere hond dat misschien wat minder makkelijk opvangt, dat wel. Over drie weken gaat ze naar een orthomanueel dierenarts. Die afspraak stond al, want dan gaat mijn andere hond daar ook op controle. Ik ben heel benieuwd. 

Ja gek genoeg kan ze erg slecht tegen warmte. Alleen speelt dit nu al iets langer. Maar de warmte helpt zeker niet. 

Ouderdom komt met ongemak, met kwaaltjes, pijn, onrust of onzekerheid. Dat is logisch, lichaam en geest blijven niet eeuwig jong. Er is altijd een zeker verlies.

Een bezoek aan de dierenarts vind ik zeker een meerwaarde. Om in te schatten of de hond ergens ongemak ervaart, of er sprake is van krachtverlies, stramheid,... Ook hart en longen en de buik kan beluisterd en gevoeld worden, het zicht en gehoor kan getest worden, kortom: een dierenarts kan zeker inschatten of de hond ergens last van heeft, wat ervoor zorgt dat ie zich anders gaat gedragen. 

Wens jullie nog een mooie, innige tijd toe! 

Bedankt. Ik hou jullie op de hoogte. 

Update:

Vandaag ben ik met mijn beide honden naar de orthomanueel dierenarts geweest. Mijn reu is hier al twee keer eerder behandeld

(zie:

https://www.hondenpage.com/hondenforum/233430/wat-heeft-mijn-hond?-.php)

Hij kwam nu voor controle. De dierenarts vond hem erg stabiel. Hij had nog wat last van zijn onderrug, en dit heeft ze behandeld. Maar over het geheel was ze erg tevreden. Hij hoeft geen vervolg afspraak voorlopig. 

Mijn teefje kwam voor het eerst hier. Zij is in tegenstelling tot mijn reu altijd erg voorzichtig met zichzelf, en ook erg pijngevoelig. De dierenarts constateerde dat ze toch wel behoorlijk rugpijn had, ze had een knie blessure en haar bekken stond scheef. Mijn meisje houdt sowieso al totaal niet van gedoe aan haar lijf, dus de behandeling was erg zwaar en pijnlijk voor haar. Oh wat vind ik dat moeilijk om mijn kleine hartje zo te zien. Je moet haar heel goed vasthouden want ze is bere sterk als ze aan die rot behandeling probeert te ontsnappen. 

Het goede nieuws is dat de dierenarts vaststelde dat ze in prima lichamelijke conditie is, en ze verwacht dat ze nu erg zal opknappen en weer prima op tempo mee kan lopen. Het herstel betreft: een week rondjes van 20 minuten aangelijnd, daarna opbouwen en over vier weken terug komen. 

Ik ben heel benieuwd. Aandoenlijk vond ik dat mijn hond de dierenarts, ondanks die pijn, heel aardig vond. Een heleboel koekjes hielpen daar goed bij :-)