Leerschool voor allergenen detectie hond?

Ik kwam laatst op Social media een hond tegen welke in staat was om allergenen te detecteren in eten. Ontzettend knap en daar lijkt mij ook een intensief trainingsprogramma voor nodig. 

Nu hebben wij een 6 maanden oude Labrador en ik een ontzettend heftige pinda allergie. Ik heb de allergie al mijn hele leven, maar de laatste tijd komen de aanvallen frequenter en in ergere mate. De laatste keer zelfs met de ambulance mee geweest, omdat ik amper kon ademen. Restaurants geven vaak aan dat er niks in een product zit, maar kruisbesmetting kan altijd. Ik ga natuurlijk niet krampachtig leven, door helemaal niet meer buiten de deur te eten. Zelfs met fabrieksproducten kan het fout gaan.

Afijn, je raadt het al….de hond, welke allergenen kan detecteren, zou voor mij een hele uitkomst zijn. Hierdoor zou de kans op aanvallen verminderen en mijn vertrouwen in voedingsmiddelen teruggroeien. 

Dit betreft natuurlijk geen korte cursus om je hond dit te leren, maar een heel traject. Nu was ik gewoon nieuwsgierig of er leerscholen zijn waar ik dit samen met onze labrador kan leren (of haar dit wordt geleerd). Zelf vind ik er niet zoveel over, maar misschien hebben jullie hier ooit over gehoord of ervaring mee? 

Heb meegekregen dat honden geen allergenen kunnen detecteren , wel kunnen honden detecteren van bepaalde stoffen zoals explosieven of drugs….ik kan het mis hebben hoor.  

" Heb meegekregen dat honden geen allergenen kunnen detecteren , wel kunnen honden detecteren van bepaalde stoffen zoals explosieven of drugs….ik kan het mis hebben hoor.   "

Willemijn - baasje van Vika . Bams en Ogin ¥ .

Ik heb al wel filmpjes gezien van honden die dit dus wel kunnen zoals ts zegt. Die detecteert bijv of er in een bepaald iets pinda zit of niet. Op basis van een geur of iets zal dit zijn.  

Heb even het opgezocht…ik zie dat het inderdaad kan hoor.    Honden kunnen inderdaad allergenen detecteren, maar niet op de manier waarop mensen een allergietest doen. Honden worden soms getraind om specifieke stoffen, zoals voedselallergenen, te herkennen en te waarschuwen wanneer ze deze detecteren. Dit is vooral handig voor mensen met ernstige voedselallergieën.    

https://hondenschoolhattem.nl/detectie/.        Kijk hier eens naar…misschien heb je hier wat aan ? In jouw buurt ? 

Neem contact op met BultersMekke of Hulphond Nederland voor een oriënterend gesprek.

Laat je Labrador gezondheidstechnisch keuren (fokgeschiktheid, temperament).

Begin met algemene gehoorzaamheidstraining als basis voor latere specifieke training.

Overweeg een geurdetectiecursus bij een gecertificeerde hondenschool, als tussenstap.

Ik weet inderdaad van een aantal Amerikaanse assistentiehonden die dit kunnen. Daar worden dit soort honden echt opgeleid tot assistentiehond zodat ze hun baas hier overal mee kunnen helpen, in Nederland kennen we dat volgens mij niet, ik ken ook geen organisatie die het doet (rondvragen kan natuurlijk wel altijd, misschien zit ik fout). Met de kosten die bij de opleiding van een assistentiehond komen kijken, weet ik ook niet of je daar echt op zit te wachten. Gelukkig zijn veel restaurants in Nederland hondvriendelijk, dus daar valt vast wel omheen te werken. Maar het kan dus inderdaad zeker wel!

Ik denk dat dit bij elke hondenschool die detectie aanbiedt wel zou moeten kunnen. Veel hondenscholen laten je zelf kiezen voor een geur, vaak kaneel of kruidnagel of zo, maar als jij pinda’s wil, dan moet dat ook gewoon kunnen. Daar zou ik gewoon eens naar vragen.

Het kan zeker, uiteraard, waarom niet. Ik denk ook, een detectie cursus, die zijn er , zoek een goede die op nivo les geeft, dus niet een cursusje bij een kynologenvereniging.

Assistentie honden in nederland worden hier niet voor detectie gebruikt volgens mij, tenminste niet bij particulieren. Je kan vragen bij een vereniging die speurhonden opleidt? Douane maakt van dergelijke honden gebruik.... het principe qua aanleren is hetzelfde. Of je nu leert detecteren naar drugs of pinda,s. Zoek eventueel een privé leraar. 

.

Ik heb inderdaad ook gezien dat een Amerikaanse een hond heeft die getrained is om gluten te detecteren, de dame heeft Coeliakie. Hond kan dat inderdaad detecteren, heeft ook verschillende test-filmpjes op de instagram staan. Ook bij kruisbesmetting kan de hond dat detecteren, reuze goed. Echter onderstaand heeft ook de keerzijde en deze dame gebruikt haar gluten-detectie hond niet meer. 

Dit kon ik vinden via internet (Reddit pagina) 

Ik ben een hondengedragsdeskundige en -trainer die zeven jaar geleden een puppy kreeg om te trainen voor glutendetectie en voor licht mobiliteitswerk (ik heb glutenataxie).

Passieve detectiemethoden zijn berucht onbetrouwbaar voor vrijwel alle honden, behalve die vossenhybride honden die ervoor zijn gefokt. Dus ik koos ervoor om mijn hond te trainen via actieve luchtgeurmethoden zoals bom- en drugsdetectie. Ik trainde met drugsdetectieteams (ik woon gelukkig in een stad waar ze CBP-honden trainen) en met competitieve Nosework-hondensportlessen. Ik ontwikkelde ook een aantal trainingsbenaderingen op eigen houtje.

Ik liep tegen een aantal problemen aan:

1. De grootste hindernis bij de training was het ontwikkelen van een methode die zowel "duidelijke" als "gluten gedetecteerde" signalen van mijn hond zou omvatten die echt duidelijk zouden zijn en die beide door de hond onder een restauranttafel konden worden uitgevoerd. De meeste klassieke geurdetectietrainingmethoden omvatten dat de hond de geurbron alleen in gevallen van positieve detectie grijpt of met zijn poot aanraakt. Niet cool als je te maken hebt met een bord eten in het openbaar.

2. Mijn hond leek niet te generaliseren tussen tarwegluten, gerst en rogge. Dus de hele methode moest meerdere keren worden getraind.

3. Training vereiste dat ik gluten in mijn huis had en het op mijn borden deed tijdens trainingsscenario's. Ik was voorzichtig om niet ziek te worden, maar het hanteren ervan maakte me huiverig, wat de training waarschijnlijk beïnvloedde.

4. Welwillende vrienden zouden voortdurend de glutendetectietraining van mijn hond verpesten voordat deze solide was. Ze imiteerden wat ik met hem deed, maar accepteerden slechte signalen of geworpen reacties. Dit verlengde de trainingsperiode aanzienlijk en betekende dat ik vrienden moest waarschuwen om niet te proberen detectie met mijn hond te doen.

5. De hond die voortdurend in de buurt van geurbronnen was (gluten is overal) maar niet werd beloond, betekende dat ik altijd vocht tegen gedragsuitdovingseffecten. Ik had veel, veel meer moeite om de glutendetectietraining van mijn hond bij te houden en te versterken in vergelijking met andere geuren die de hond zelden tegenkomt. (Dit effect wordt ook opgemerkt bij pinda-detectiehonden na verloop van tijd. Te vaak in de buurt van de geurbron breekt de training af.)

6. Kon natuurlijk niet alleen voor geurdetectie trainen. Mijn hond moest ook in alle facetten van werkend servicehondengedrag worden getraind. En het is niet klaar na een paar maanden tot training. Het betekende voortdurende onderhoud op openbare toegang, inclusief bijzonder moeilijke dingen zoals reizen per vliegtuig en het negeren van mensen/honden/afleidingen tijdens de dienst.

7. Een hulphond hebben is moeilijk, vooral als je handicap onzichtbaar is. Ik werd vaak geconfronteerd met het hebben van mijn hond bij me in het openbaar, en alle reisplannen moesten rekening houden met het kunnen meenemen van de hond. Mijn hond werd zelfs een keer aangevallen door een andere hond op de luchthaven in een hulphondvest. Uitgaan betekent ook verantwoordelijk zijn voor de hond. Je moet ervoor zorgen dat de hond zich gedraagt en de training volgt, maar ook dingen zoals plaspauzes en rustpauzes voor de hond moeten in de plannen worden verwerkt. Het is een extra bron van stress wanneer reizen al stressvol is.

Vanwege al deze problemen heb ik, toen ik een Nima-detector kreeg, de glutendetectietraining van mijn hond opgegeven. Mijn hond wordt nog steeds teruggeroepen voor mobiliteit in die zeldzame weken dat ik met ataxie te maken heb. Maar ik neem hem niet mee op de meeste reizen en gebruik hem niet meer om me te vertellen of ik het eten in een restaurant kan eten. Het was goed om hem te hebben toen dat mijn beste optie was, maar de chemische detector is oneindig handiger.

Tl;dr Ik heb een glutendetectiehond getraind, maar eerlijk gezegd is een Nima goedkoper, betrouwbaarder, minder tijdinvestering, minder sociaal ongemakkelijk en gemakkelijker te vervoeren.

Wat ik eruit haal is dat het dus wel ontzettend moeilijk is om een hond op allergenen detecteren te trainen en dat je je daar dus ook niet blind op moet staren. Nu lijkt me pinda sporen anders te ruiken zijn voor een hond dan gluten, omdat gluten echt in heel veel producten zit (zelf waar je het niet in verwacht) en dit lijkt me niet echt een specifieke geur heeft. 

In midden Nederland ken ik een goede detectie opleiding, alleen een wachtlijst van hier tot Tokio voor je aan de beurt bent. Maar als je wilt kan ik je pb,en

Het lijkt me best wel lastig, zeker in de omgeving van een restaurant. Een praktisch probleem: Stel bijvoorbeeld dat de mevrouw/meneer van het tafeltje naast je pindasaus heeft besteld? Een overkill aan pinda's, zeg maar. Is de detectiehond dan nog in staat om geen deeltjes pinda op jouw bord te signaleren? 

Bedankt voor alle reacties! 
Ik zat zelf ook al te denken aan opleidingen van drugshonden, die ook naar een bepaalde geur opzoek zijn. 

Ik woon zelf tegen de Belgische grens aan, dus ik ga even rondkijken of hier goede opties zijn! 

Het hele idee hierachter heb ik inderdaad gezien via Amerikaanse Social media. Wat (hier nog) niet is, kan nog komen! 

Ja dat dus....en uit dat stuk begreep dus ook dat de hond uiteindelijk niet meer goed niet-gluten producten kon detecteren daardoor. Daarom die Nima-detector, maar wat ik van mijn zus begreep (die heeft twee dochters met coeliakie), zijn die detectors peperduur en worden die hier niet vergoed. Net zo goed dat hier glutenvrije producten niet vergoed worden....zo jammer...terwijl coeliakie een auto-immuunziekte is. 

Er is dus een lijst met diëten, die belastingaftrekbaar zijn, op het moment je ze volgens artsenvoorschrift volgt (https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/prive/relatie_familie_en_gezondheid/gezondheid/aftrek_zorgkosten/overzicht_zorgkosten/dieetkosten/).

Mocht je dieetvoorschrift ertussen staan, dan kan je de kosten daar alsnog van terugkrijgen (mits gediagnosticeerd door een arts natuurlijk). Ik heb hiernaast ook een melk allergie, dus maak hiervan gebruik. 

Dat lijkt me erg bijzonder om de hond dit te kunnen leren en ook om hem dat te mogen leren!

Ik weet er helaas verder niks vanaf, dus met mijn post ben je verder niks geholpen, maar ben natuurlijk wel heel nieuwsgierig hoe dit gaat verlopen en of het je lukt om die opleiding samen met je hond te kunnen doen en af te kunnen ronden.

Ik lees dus graag mee en ik hoop voor je dat dit idee lukt.

Succes.

Mijn beide nichtjes zijn gediagnosticeerd door een arts natuurlijk :) maar volgens mij ligt dat toch ook aan je inkomen? Als je hierop aanspraak op wilt maken? Mijn zus zei zoiets laatst. 

Ze zijn lid van de verenging en zijn nu aan het strijden dat in ieder geval mensen met coeliakie een standaard ondanks inkomsten een vergoeding gaan krijgen zoals in andere landen. 

" Mijn beide nichtjes zijn gediagnosticeerd door een arts natuurlijk maar volgens mij ligt dat toch ook aan je inkomen? Als je hierop aanspraak op wilt maken? Mijn zus zei zoiets laatst. 
 
Ze zijn lid van de verenging en zijn nu aan het strijden dat in ieder geval mensen met coeliakie een standaard ondanks inkomsten een vergoeding gaan krijgen zoals in andere landen.  "

Maylo, Fudge en Ziko † en baasje Laura

In het geval van je nichtjes kan het natuurlijk niet anders dan dat ze gediagnosticeerd zijn ;) 

Toen ik student was had ik er inderdaad recht op, en daarbij in mijn eerste werkjaar ook. Ben inderdaad bang dat dat nu niet meer het geval gaat zijn, het is geheel afhankelijk van je inkomen (net zoals het krijgen van bv een zorgtoeslag). 

Goed initiatief dat ze daarvoor strijden! Ik ben benieuwd hoe dat gaat uitpakken, in duim mee! 

.

Ik heb nu een zogenaamd speurhondcentrum aangeschreven, met mijn vraag en of zij hiervoor trainingen kunnen aanbieden. Ze houden zich voornamelijk bezig met detectie naar specifieke geurbronnen, bijvoorbeeld van verdovende middelen of ander gewenste geuren.

Onze 6 maanden oude labrador teef (werklijn) heeft haar puppycursus en basiscursus reeds afgerond. De basis is er en ze is erg werkwillig om nieuwe dingen te leren. Ze snuffelt en ontdekt graag, en ze vindt apporteren ontzettend leuk. We willen haar ook gewoon veel variatie aanbieden, want je merkt dat ze anders stierlijk vervelend wordt. Aangezien ze ook niet alles mag ,omdat ze nog een jonge hond is, willen we haar ook meer neuswerk introduceren als uitdagend werk. 

Mocht ze het onverhoopt toch niks vinden, dan gaan we natuurlijk ook niet verder ;) 

Even een foto ter beeldvorming, van onze lieverd! 

Geen ervaring mee....

Elke hond voldoet zolang je maar zorgt dat zijn of haar behoefte is voldaan. Ga maar eens googlen/lezen/oderzoeken hoeveel sense receptors" dieren hebben en dan in het specifiek hond. Maarja makkelijk keuze is spitsen, rasgroep 5. Wel een hele hoop werk om dat op te voeden, ze slaan ook graag alarm op de verkeerde momenten

" In het geval van je nichtjes kan het natuurlijk niet anders dan dat ze gediagnosticeerd zijn  
Toen ik student was had ik er inderdaad recht op, en daarbij in mijn eerste werkjaar ook. Ben inderdaad bang dat dat nu niet meer het geval gaat zijn, het is geheel afhankelijk van je inkomen (net zoals het krijgen van bv een zorgtoeslag). 
Goed initiatief dat ze daarvoor strijden! Ik ben benieuwd hoe dat gaat uitpakken, in duim mee!  "

Moonlight_Maan

Ja alleen mijn zus, mijn moeder en ik hebben (nog) niet de onderzoeken gehad. Omdat ze vermoedde dat het vanuit onze kant komt en specifiek mijn moeder. Wij kunnen dragers van het gen zijn maar hoeven dan per se niet lijders te zijn. 

Ja het is jammer dat bijv. voor rokers wel een vergoeding is om 'af te kicken'. Maar voor mensen met deze auto-immuunziekte er géén vergoeding is. Ook die sensor wordt niet vergoed.