welke hond? lang verhaal

Oké, even lang verhaal. Ik ben al een tijd op zoek naar ‘welke hond’ en kom er niet uit. Ik wil graag een hond voor mezelf maar vooral voor zoon. Hij heeft ASS, is intelligent, 22jaar, woont wellicht nog verschillende jaren bij mij, heeft ernstige depressie gehad (die jaren heeft aangesleept omwille van niet aanvaarden vd diagnose) maar heeft er nu vrede mee. Hij leeft bijzonder geïsoleerd, heeft al jaren geen enkele vriendschap, kan slecht tegen drukte en geluid, slaapt ook heel slecht. Omwille van zijn gezondheid, gaat hij 3 keer per dag wandelen, verder loopt hij regelmatig.

Ik vind het zo sneu dat hij in deze ‘topjaren’ zo alleen is (en wellicht wordt dit zijn levensverhaal). Het is daarom dat ik denk/hoop dat een hond een goed maatje voor hem zou kunnen zijn: iemand waar hij een band mee kan opbouwen en connectie voelt. Ik heb al verschillende rassen bekeken maar telkens is er ‘iets’ waar ik weer aan twijfel; vooral veel/hard blaffende honden kan hij absoluut niet tegen. Hij heeft schrik van loslopende honden (omwille van een gebeurtenis als kleuter maar ik denk met een pup dat dat wel in orde komt). Mijn moeder heeft al jaren honden, daar heeft hij geen schrik van.

In plaats van dat ik met mijn lijst langskom, wil ik eens horen welke hond jullie zouden aanraden. Ik wil zeker naar de hondenschool (al zitten de meeste met een aanmeldingsstop).

Ik heb een alleenstaande woning met tuin rondom die wel grenst aan een drukke weg die zichtbaar is (randstedelijke buurt). Hier zijn heel wat velden in de buurt en losloopterreinen waar ik heen kan. Zoon is veel thuis (student maar gaat niet naar de les), ik werk deels thuis en deels op werk.

Is je zoon het hier ook mee eens?  Wat gebeurd er als je zoon alsnog geen band krijgt met de hond? Draag jij die zorg dan zelf of mag de hond dan verder verhuizen? 

Houdt er maar wel rekening mee dat elke hond eens blaft op straat of als de deurbel gaat. Spitzen en collies zou ik zelf dan wel vermijden, die zijn van nature wel wat meer blafgraag dan andere soorten. 

Verder vind ik het te moeilijk om een ras aan te wijzen op basis van dit verhaal. Als gewoon een “maatje” voor je zoon zijn wel meer dan 100en rassen geschikt natuurlijk, elke hond kan een leuk maatje zijn. Wat zie je zelf graag in een hond? Welke eigenschappen? 

Een van nature rustige hond dus, die niet veel blaft.

Als je voor een grote hond wilt gaan komt de bouvier bij mij op. 

De retrievers of doodles zouden bij mij afvallen vanwegen hun hyper gedrag. Veel terriër idem. 

Zelf hier ook ass. Ik zocht mijn hondje uit op niet te groot, rustig in huis en geen blaffer maar nog wel een beetje pit. Ik kwam toen uit bij de kleine gezelschapshond. Daarna op zoek naar een niet te platte snuit zodat er geen problemen zouden komen met ademhaling ed.  Mijn hond is een, lhasa apso. Kan uren lopen. Meldt mij wanneer ik over mijn grenzen ga en voor paniek aanvallen en is een fijn kameraadje. Toen ze twee jaar was, het kon nog net,  is ze opgeleid tot mijn geaccrideerde hulphondje en dat doet ze perfect. 

Voelt je zoon zelf ook deze behoefte? Om tijdens zijn dagelijkse wandelingen aandacht te hebben voor de hond en diens behoeften, en zich daar ook op af te stemmen? 

Misschien kan hij eerst al eens proberen om met de honden van je moeder te wandelen, en zo vanuit de praktijk te ervaren of dit hem oprecht goed doet,  of net meer stress bezorgt. 

Dan kan je van daaruit verder kijken....

Je zoon heeft schrik van loslopende honden en veel/hard blaffende honden.

Houd wel in je achterhoofd dat als jou zoon met jullie hond zou gaan wandelen, dat de kans heel groot is dat hij loslopende en veel/hard blaffende honden tegen gaat komen die naar alle waarschijnlijkheid niet luisteren naar hun baas en dat jou zoon er dan mee opgescheept zit voor misschien een paar minuten.

Gaat jou zoon dit aan kunnen?

Hij gaat nu een aantal keer per dag zelf wandelen en wandelt hij zonder hond, dan zal hij niet snel een loslopende hond tegen het lijf lopen want hij is nu niet interessant. Mét hond gaat hij dat wel zijn.

Misschien is zoeken naar een menselijk wandel of misschien fiets maatje vrouw/man, leeftijdsgenoot of ouder persoon een idee?

Daar hoeft niet perse een vriendschappelijke band uit te komen, maar het kan hem misschien wel helpen om uit zijn isolement te komen. Die kan zich beschikbaar stellen voor misschien 1 wandeling in de 1, 2, 3 of 4 weken.

Misschien is dit iets veiliger dan je zoon elke dag op pad laten gaan met een hond en dat hij regelmatig voor moeilijke situaties komt te staan die hij niet aan kan of niet weet hoe hij reageren/handelen moet?

Er zitten wat vragen tussen waar ik wellicht eens over na moet denken. Ik wil ook zelf een hond dus verhuizen zou de hond niet moeten, ik wil er ook hondenschool mee doen (of eventueel zoon?). Hij zal inderdaad misschien andere honden aantrekken... moet ik in overweging nemen. Hij heeft geen schrik van hard blaffende honden maar hij heeft een heel gevoelig gehoor waardoor het blaffen erg fel binnenkomt. 

Ik heb vanalle rassen op mijn lijst: instinctief wilde ik altijd een beagle maar die valt af omwille van veel geblaf. Ik had nog basenji (want die blafffen niet veel maar zijn blijkbaar erg moeilijk van karakter). Verder: kooikerhondje, Welsh springer spaniël of Bretoense spaniël, heidelwachtel, Oostenrijkse pinsher en labrador. Mijn moeder had vroeger 3 golden's en die waren geen van allen hyper. Maar die hebben dan wel weer te lang haar, vandaar eventueel labrador.  En ze heeft ook windehonden gehad (uit Spanje). Hele lieve dieren maar hun fysiek spreekt mij echt niet aan. 

Ik wil zelf graag een middelgrote hond (zoon is boven 1.90m dus ik zie hem echt niet met een gezelschapshond en dat spreekt mij ook niet aan), liever korthaar, geen veel gekwijl, geen teveel geblaf, best rustig karakter.  

Dat menselijk maatje heeft hij al jaren naar gezocht maar helaas, hij vindt geen match -zelfs niet in een levendige studentenstad. Vandaar dat ik graag zou hebben dat hij connectie kan maken met een hond die hem hopelijk ook aanvoelt. 

Ach wat sneu voor je zoon, kan me voorstellen dat een hondenvriendje wel iets kan betekenen!

is het een idee om een paar dagen de hond van je moeder in huis te nemen om te kijken hoe dit gaat?

Naah hoeft de rest niet eens te lezen.

Misschien gewoon eens met zoon lief naar een losloopgebied, bos of park. Gezien hij die toenadering niet zoekt? Moet jij dat doen en dan zien of hij een band heeft met honden. Mijn hond mag ie bv aaien en bewonderen en zo zijn er nog wel meer die dat toestaan. Sommige mensen willen dat niet en loop je gewoon door naar de volgende

Kan ook gewoon op een bankje gaan zitten, honden weten echt wel wat goed volk is of niet en komen vanzelf naar je toe. Tis afhankelijk of je zoon het wel of niet leuk vind en hoe hij reageerd.

Mischien een hond die al wat ouder is?

Ik zou deze vraag stellen aan bultersmekke  want die kunnen je vast heel goed verder helpen. 

Heel veel succes. 

Zelfde, ga je langzamer maar hetzelfde als pupper trainer. Ze moeten weer even dat vertrouwen herpakken, je beschermd ze en met wat ouder is? Ga je iets langzamer.

Beste Ciska,

Bedankt voor het delen van je verhaal. Ik denk dat het allerbelangrijkste is dat, als jullie voor een hond gaan, het een hond is die jullie allebei heel erg leuk vinden. Voor je zoon zou het immers fijn zijn om een nauwe band met een hond te hebben en voor jou is het ook belangrijk, aangezien je waarschijnlijk een heel groot deel van de zorg op je schouders krijgt.

Ik sluit me aan bij meerdere opmerkingen die hier boven zijn gemaakt. Een oudere hond lijkt me verstandiger om meerdere redenen: een pup kost heel erg veel energie (onderschat dat niet). Bij een oudere hond is het meer 'what you see is what you get'.

Zeker op het punt van blaffen, krijg je waarschijnlijk bij een volwassen individu een beter een beeld hoe vocaal hij/zij is. Een ras zegt niet altijd evenveel. Hier een Groenendaeler en het ras staat bekend best vocaal te zijn, maar dat is de mijne absoluut niet. De keren dat hij tijdens een wandeling heeft geblaft kan ik letterlijk op 1 hand tellen.

Op cursus/hondensport/hobby kan je ook met een oudere hond gaan. Dat hoeft niet alleen met een puppy.

Je noemt een aantal rassen. Een beagle ken ik persoonlijk als een ras waar je moeilijk contact mee kunt maken. Die leven meer in hun eigen (snuffel)wereldje. Het lijkt me best moeilijk om daar een hechte band mee te krijgen. Om die reden zou ik een beagle afraden.

Een springer is een hond met BAKKEN energie. Dat zou ik ook absoluut afraden.

Daarnaast weet ik niet in wat voor omgeving jullie wonen. Ik woon in een een omgeving met zeg maar een zeer hoge hondendichtheid en mensendichtheid. Ik ben nog nooit niemand tegengekomen tijdens een wandeling.

Zijn er rustige wandelingen die je zoon zou kunnen maken? Ik neem aan dat hij daar behoefte aan zou hebben.

Ik zei laatst nog op het forum, dat als je een hond hebt, je automatisch ook al die andere mensen en andere honden op straat er gratis bij krijgt. Als dat afschrikt, want het is wel de realiteit, is het misschien een optie om een kat te overwegen.

Ik ken verschillende mensen met hulphonden, 3 ervan zijn flatcoat retreivers. Dat vind ik erg leuke honden en zeker niet blafferig.

Je zou eens advies kunnen vragen bij Stichting Hulphond Nederland en jullie situatie en wensen uitleggen. Zij kunnen zeker aangeven welke rassen geschikt kunnen zijn. maar binnen een ras kan er nog best verschil in zitten of de hond wel of niet geschikt is.

Bij de hulphonden worden ook wel eens honden in de laatste fase van de opleiding afgekeurd, bijvoorbeeld omdat ze iets te snel afgeleid zijn om een goede hulphond voor een zwaar beperkt persoon te zijn. Zo'n hond kan misschien prima geschikt zijn als maatje voor je zoon en lieve huishond voor jou.

Een Kooikerhondje is zeer baasgericht en wordt zeker een maatje voor je zoon als er een klik is. Maar de meeste Kooikers zijn niet dol op onbekende honden en mensen. Dat is wel iets om rekening mee te houden, zeker als je in een drukke buurt woont en vaak mensen en honden tegenkomt. Het kan voor onverwachte en soms onaangename situaties zorgen.

Erg bedankt voor alle feedback, ik ga het laten bezinken. Ik heb nog niet nagedacht over een oudere hond (welke leeftijd is dat dan?). De buurt is echt wel rustig qua rondwandelende mensen en we zouden niet veel mensen tegenkomen. Ik ga ook eens een paar rassen opzoeken die  vermeld worden. Thuis komt nooit volk op bezoek dus dat is geen probleem. Ik zou wel met de hond naar mijn moeder willen (die ondertussen een kruising heeft van 3 jaar), zij woont maar beetje verderop. 

Aan de flatcoated retriever moest ik ook gelijk denken, zijn echte knuffelaars, en ik vindt ze niet overdreven druk.

Heb er zelf 1 gehad, en mijn ouders hebben u hun 3de flatcoated retriever. 

Het enigste nadeel is dat er veel kanker voorkomt bij de flatcoated retrievers. 

Sorry, ik bedoelde een volwassen leeftijd, dus vanaf een jaar of 3. Over het algemeen worden kleinere honden iets eerder volwassen dan grotere honden.

Een flatcoated retriever is zeker een leuke hond. Wel langharig. Edit: en zoals Danielle & Anna Niem zeggen, niet het risico op kanker/andere ziektes vergeten in te calculeren bij het uitkiezen van een ras.

Wil even toevoegen als je voor een oudere hond gaat dan eentje via de rasvereniging of een fokker van het gekozen ras. Wij hebben namelijk een volwassen hond geadopteerd, kruising mops en vermoedelijk andere helft staffie. Die is behoorlijk veranderd in gedrag bij ons ten goede maar ook sommige dingen waar je van denkt als autist... hou ff je waffel nu

Hij is nu dat hij zekerder is geworden behoorlijk vocaal in piepen als hij vind dat het al etenstijd is. Zeg maar gerust tot het dramatische aan toe. Is ook een plakkerd van hier tot tokio geworden, ligt altijd op je benen, kop in je nek of poot op je schoot of in je zij. Bij een herplaatser van een stichting of asiel, is het totale verassing wat je krijgt als zoeen hond zich zelf zelfverzekerder gaat voelen.

Ik denk dat je er beter aan doet om met je zoon te kijken in hoevere welke rassen hij leuk vind. Retriever is een stokkie appoteerder (vandaar retriever en rasgroep 8) Dat vinden ze meestal machtig autisten. Maar zoeen hond moet  dat wel van de basis (bij de fokker) al meegekregen hebben en verder moeten jullie er zelf ook veel aan doen anders krijg zoeen ding van "Doet ie anders nooit?!"

Nu dat ik je antwoorden lees, komt die hond er en adviseer ik je eens te gaan inlezen https://www.houdenvanhonden.nl/ Bekijk de verschillende rasgroepen en een goed startpunt om te zien wat jullie allebei zien zitten. Kijk met je zoon eens op youtube https://www.youtube.com/@crufts/videos Dat zijn verschillende categorien aan hondensporten en schoonheid wedstrijden en wat mogelijk is. Vergeet ook zeker niet gewoon een druk bezocht honden loswandelgebied op te zoeken https://www.doggydating.com/losloopgebieden gewoon lekker gaan zitten en zien wat jullie allebei leuk vinden, altijd genoeg paadjes als je zoon het te druk gaat vinden om even de rust op te zoeken. Lees wat boeken over het opvoeden van een pup want ook die dingen gelden voor een geadopteerde oudere hond. Oudere honden komen vaak al met een deukje, want een hond houd helemaal niet van verandering van huis, tenzij een gedegen fokker de hond niet kwijt kon of dat ze die teruggenomen hebben ( die honden vind je wederom bij de rasvereniging/vriendenclub, eerste link)

Goed.... heel lang verhaal maar lees je iig goed in. Beagels is een fantastisch ras, erg vocaal, zelfstandig en een beste snuiverd, super eigenwijs en daar moet je van houden. Weinig tot geen vachtverzorging behalve af toe in bad en de oortjes, die moet je schoonmaken. Dat gezegd? Is dat ook iets waar je naar moet kijken wat je wilt in verzorging aan vachten.

Zelf een autist neeffie, die was dol op ons vorige hond, volle mops en dat kwam omdat hij is opgegroeid met hem als pup.  Denk als we een herder hadden gehad het hetzelfde was geweest. Zo ook twee neeffies die gillend bang waren van honden en daarnu geen enkele last meer van hebben omdat ze ermee zijn opgegroeid.

Das echt onzin, meeste honden, groot of klein worden pas rustiger op een jaartje of 8. 3 jaar is niets, zijn ze nog vollop aan overdags Voldoende beweging, snuffelen, kauwen en spel? Heb je binnen no time een rustige harry/henriette op de bank thuis. Ze slapen het gross van de dag mits er voldoende stimulatie is voor ze.

Ik heb het niet over rustiger, ik heb het over volwassen worden.

https://hondenbescherming.nl/info-advies/levensfasen-van-de-hond/

Citaat: "Na de puberteit wordt de hond volwassen. Het verschilt per hond wanneer deze emotioneel en lichamelijk volwassen is. Kleine honden zijn vaak wat eerder volwassen dan grotere."

Vanaf een jaar of 8 ga je al richting senior. Wederom maakt het formaat van de hond uit.

Wederom een citaat: "Honden worden gemiddeld tien à elf jaar oud. Grote honden worden doorgaans minder oud dan kleine honden. Reuzenrassen zoals Duitse Doggen worden vaak niet ouder dan zeven jaar terwijl Dwergpinschers wel vijftien jaar of ouder kunnen worden."

Het verschil zal grotendeels te maken hebben met hoe mensen honden hebben gefokt: met nadruk op het uiterlijk en niet met nadruk op het gezond oud kunnen worden.

Een flatcoated retriever zou ik alleen nemen als je er in principe okay mee bent om de hond op 7- of 8-jarige leeftijd te moeten afgeven aan kanker. Het gebeurt helaas veel te vaak en ik heb niet bepaald de indruk dat fokkers prioriteit aan het probleem geven. Ik vind het eigenlijk vrij onethisch want het is ook vaak een vervelende manier van sterven.

Topicstarter, ik krijg niet helder wat je zoon zelf nu eigenlijk van het plan vindt. Ik lees alleen dat hij honden eng vind en niet goed tegen het geblaf kan, en dat jij degene zou zijn die ermee op cursus zou gaan. Ik zou als eerst gaan polsen bij je zoon wat hij er nu zelf van denkt.

Als ik toch rassen zou moeten aanraden dan zou ik denken aan een poedel, labrador, of misschien een windhond.

Precies CatnDog een senior doet veel ouwe wijfen en mannen dutjes (powernappen noemen we dat voor ons) 

(Niet voor de topic starter en off topic...... Formaat maakt echt niet uit hoor, de geschatte leeftijd wel maar hoop toch echt dat de meeste +14 in goede verzorging, sommige worden wel 16 en in echte hondenjaren. Techniek aan gezondheidszorg is ook veel verder.)

Maar daar ging dit topic niet over, topic gaat over iemand die graag een hond wil met een autistische zoon die soms teveel info aan wereld binnen krijgt en een "error" heeft dan. Ik zou in dat geval dus eerder gaan kijken naar hoeveel kan ik er insteken zodat hij ook een goede ervaring gaat krijgen.

Labrador is een retriever, de jongste van de rasgroep Poedel ook en een windhond is iets heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeul anders lol

Pups zijn druk en kunnen flink bijten. Wel speels, maar de tandjes zijn vlijmscherp.

Mijn golden is anders behoorlijk hyper. En de labradors die ik ken (dat zijn er heel veel) zijn nog een stuk hyper-der en lomper. Hebben ook veel beweging nodig.

Beagle? 

He, veel goede info. Ik moet over zaken nadenken. Mijn plan is natuurlijk niet ineens opdraven met een hond maar een aantal rassen voorstellen die dan in het gezin worden besproken (heb nog een dochter). Ik dacht toch wel aan een pup omdat je dan 'samen groot' wordt, dat lijkt mij belangrijk om die band te kunnen bouwen. Een volwassene hond is al gevormd. Maar ik zie wel dat oudere of volwassen hond voordelen kan hebben. Het is een hele andere gedachte. Ik heb overigens geen haast en informeer mij altijd erg goed. Ik ben ook van plan om te gaan kijken bij scholen zodat ik de honden in actie kan zien. Maar het bijft dus nog wel moeilijk :-). 

Ik denk dat je dat heel persoonlijk moet bekijken en zeker niet algemeen.

Als je hier langer op hondenpage actief bent, dan zie je heel vaak topics terugkomen waar mensen zich compleet hebben verkeken op een pup. Hoeveel onverwachte stress dit meebrengt. Meestal zijn dit mensen die het erg goed willen doen, de lat voor zichzelf hoog leggen, zich goed hebben voorbereid en dan plots vaststellen dat ze onder hoogspanning staan en compleet op hun tandvlees zitten. Omdat ze zelf stressgevoelig en sensitief voor stemmingen. zijn. En daar botsen ze bij een puppy dan tegenaan, omdat een pup opvoeden best wat soepelheid vereist, een go-with-the-flow, een groot aanpassings- en relativeringsvermogen.

Dus gezien de problematiek van ASS, denk ik dat je dat zeker heel goed moet bekijken.

Het voordeel van een volwassen hond is dat je kan uitkijken puur op karakter. Een hond die mentaal zelfzeker en standvastig is (en dus zelf stressbestendig en niet snel uit z'n lood te slaan) en tegelijk op emotioneel vlak ontvankelijk en genereus (connectie maken met zijn mensen). 

Bij een pup is het een beetje een verhaal van: zelf het goede voorbeeld geven zodat een pup zich spiegelt aan zijn mensen. Hoe meer spanning en onzekerheid en onrust zijn gezinsleden ervaren, hoe drukker, baldadiger of meer gespannen de pup kan worden. Het vergt veel tijd, geduld, vriendelijkheid en standvastigheid om die diepe band met een pup op te bouwen en hem te laten uitgroeien in een zelfzekere, kalme persoonlijkheid. 

Dus dat is iets wat je met je gezinsleden best goed bespreekt. Hoe beter de mens zichzelf kent, hoe beter hij weet wat er bij hem zal passen. 

Ja de rustige retriever van pakweg 20 jaar terug is er praktisch  niet meer, helaas veel vraag naar geweest en dus .........vul maar in

Klopt helemaal maar aan alle benodigde dingen sta je er wel alleen voor. Zo kun je zoon of dochter de uitlaat rondjes laten doen en zijn ze binnen 3m terug Het is wel overwogen beslissing en zeker in een familie dynamiek. Kinderen die opgroeien met een pup, zullen daar een band meekrijgen en samen stout zijn ook. Aan verzorging sta je er echt alleen voor.

Maar nogmaals lees je in en dat samen met je kinderen.