Update Nala

Ben bang van niet, bij klachten blijf je thuis , alleen, volgens de regels tot je getest bent...... wat sne is dit.

Werken beiden in onderwijs en zorg, dus krijgen beiden prio-test. Vanavond uitslag als het goed is. :) Hoesten is het enige wat niet hooikoorts-gerelateerd is. De rest is hooikoorts - tenminste, dat denken we uiteraard.

UPDATE

De GT is vanmorgen langs geweest. We hebben ontzettend fijn gepraat, ze is uiteindelijk 1,5 uur gebleven voor de intake. Het gaf echt een heel goed gevoel dat ze zo goed naar ons wilde luisteren. Ze stelde mooie vragen. Ze wilde zien hoe Nala reageert op een aantal dingen. En ze heeft goed beeld gekregen van Nala.

Positief: Nala doet het SUPER buiten, bevestigde ook de GT. Dus dat is echt heel erg fijn om te horen natuurlijk.

Aandachtspunten: Haar gevoeligheid mag een graadje lager, dit gaan we doen door vandaag al meteen de bench op een andere plek in huis te zetten, weg van het 'grote' raam. Verder mogen wij het ritme dat we telefonisch al doorkregen, aanhouden. Omdat ze echt ontzettend alert is, reageert ze continu en staat ze continu aan. De GT gaat ons hierbij helpen door te kijken hoe wij ervoor kunnen zorgen dat Nala ook 'uit' kan staan, dat wil zeggen: je mag alert zijn, maar op dat moment mag Nala ook gewoon lekker niks doen. Dus niet continu aan staan. Omdat haar prikkels ontzettend pieken en dalen, de hele tijd door, gaat ze in overleg met de hulphondentrainer kijken of er een homeopathisch middel ingezet kan worden om haar wat makkelijker te maken haar eigen rust te vinden.

In de auto gaat ze vanaf nu in de kofferbak, omdat ze ook in de auto continu aan staat. Ze blijft ronddartelen (wel veilig aangelijnd) en gaat niet liggen. In de kofferbak heeft ze enkel door haar achterruit de mogelijkheid naar buiten te kijken en door het voorruit uiteraard. De hoedenplank wordt uiteraard niet gebruikt, dus ze kan gewoon naar ons blijven kijken. Maar het is daar wat donkerder en dat zal bijdragen aan haar rust.

Het programma wordt verder nog opgesteld en zal ik waarschijnlijk vrijdag krijgen. Het voelt goed, het helpt heel erg dat ik me daardoor ook gesteund voel en we gaan ervoor!

Top update 

Fijn dat jullie een goed gevoel hebben bij de GT hebben en goede moed hebben om door te gaan ! 

Lieve allemaal,

Ik besef me dat ik inmiddels heel erg lang niet meer op HP ben geweest. Het is inmiddels december. Tijd voor een kleine, maar verdrietige update: Wij hebben besloten om Nala uit huis te laten plaatsen, omdat het voor mij niet meer gaat. Ik ben eraan onderdoor gegaan en ben gebroken. Het meest verschrikkelijke is eigenlijk ook dat het slechts op één punt mis is gegaan en dat maakt het ontzettend moeilijk. Nala haar blafgedrag in huis is intens gebleven, dit is niet veranderd. We hebben wel gemerkt in het afgelopen jaar dat dit waarschijnlijk lijkt voort te komen uit het idee dat ik doof ben en daarom extra beschermd moet worden. Naar mijn vriend toe of wanneer ze bij mijn schoonouders logeert, laat ze dat minder heftig zien dan wanneer ik erbij ben of vooral alleen ben.

We hebben inmiddels alle trucjes uit het doosje gehaald. Rest nog één ding wat ik nooit wil gebruiken: Een anti-blafband. Daar is de grens en daar zijn wij nu. We hebben GT in huis gehaald wat voor een groot deel gelukkig wel heeft geholpen, want het is wel gelukkig zo dat haar gedrag op een bepaalde manier wel anders is geworden. Maar waar het puntje bij paaltje komt, blijft het gedrag hangen in haar bescherm-wil. We hebben daarom ook altijd gezegd dat beschermen altijd mag, maar dat het voor mij ontzettend intens is en dat dit voor mij niet gezond meer is. Ik schrik inmiddels bij elke blaf en inmiddels is het ook zodanig heftig dat ik in elkaar duik. Het meest vervelende is ook dat anderen dit niet zien en daarom nog meer schrikken van ons besluit. Het probleem speelt zich buiten niet af, maar echt enkel in huis en vooral in ons eigen huis.

Woensdag 1 december hebben wij de knoop doorgehakt. Vrijdag 3 december hebben wij al een potentieel huis gevonden waar een andere Japanse Spits woont en in de omgeving er ook nog drie zijn. Voor Nala is dit juist ontzettend goed, want we zien dat ze het meeste lol heeft met andere Japanse Spitsen dan met andere rassen die om haar heen kunnen dartelen. We hebben het potentiele baasje al gesproken en in alles geeft ons het vertrouwen dat Nala daar goed terecht zal komen. We mogen langskomen wanneer we willen, maar we weten ook dat Nala zal moeten wennen aan haar nieuwe baasje, dus het idee is om eens per jaar samen met de Japanse Spitsen uit die omgeving daar een hondenwandeling te maken, waarbij wij ons niet per direct op Nala hoeven te focussen en zij niet direct 1-op-1 met ons.

Sinds gisteren logeert Nala nu eerst bij mijn schoonouders, zodat ik vandaag en morgen niet alleen hoef te zijn met haar. We kwamen gisteravond thuis in een leeg huis, maar we voelen wel hoeveel verschil het uitmaakt. Het is misschien belachelijk en intens om te schrijven dat we de rust eigenlijk nu pas eindelijk weer voelen na een hevige zoektocht. Onbewust waren we elke dag in strijd, ik meer dan mijn partner. Het is heftig om te voelen hoeveel rust er over ons heen leek te komen. We zijn nog heel verdrietig, maar voelen ook elke dag meer dat dit een goed besluit lijkt te zijn. Ik voel de tranen weer over mijn wangen nu ik dit schrijf. Het is zo definitief, maar ze is er nog. In de buurt. Maar misschien komt ze niet meer thuis en vertrekt ze vanaf haar logeeradres naar haar nieuwe huis. Dit is ook totaal afhankelijk van wanneer Nala 'weg' mag na alle administratieve zaken.

Vandaag hoor ik ook meer van de hulphondenschool hoe het traject afgesloten moet worden en ik denk dat we vandaag ook kunnen bespreken wanneer Nala definitief uit huis geplaatst kan worden. Een verdrietige update dus, maar ik hoop dat jullie allemaal zien en voelen dat dit met verstand is gemaakt.

Je heb er goed over nagedacht en besloten om, Nala te herplaatsen, goed gekeken waar ze terecht zou komen, en fijn van de nieuwe baasjes dat ze er open voor staan dat ze jou over Nala berichten of het goed gaat, en met een wandeling mee gaan zodat je kan zien dat ze het goed heeft, voor jou een verdrietig afscheid...maar nu rust in huis voor je.    

Sofie je hebt hier goed over nagedacht en het is voor zowel jou als voor Nala niet goed als jij het niet trekt en ongelukkig bent. Wat een moeilijk besluit moet dit voor jou zijn geweest. Het klinkt wel alsof Nala een heel fijn plekje gaat hebben bij haar nieuwe huisje. Ik wens jullie veel sterkte met het afscheid, maar ben blij dat je straks weer rust in je hoofd hebt

Wat verdrietig maar jullie hebben er goed over nagedacht en als dit het beste is voor alle partijen? So be it.

Wat een verdrietig beticht. Ik heb me zo vaak afgevraagd hoe het met jullie ging.

Van harte hoop ik dat je t z t een hond vindt die je wel goed kan helpen. Heel veel sterkte nu in de komende tijd. 

Want ik weet dat afstand doen van een hond vreselijk is.

Lieve allemaal,

Bedankt voor jullie berichtjes. Deze doen me heel erg goed. De bedoeling is om nu ook te gaan kijken of we onder de huidige toestemming van de verzekeraar nog iets kunnen met een nieuwe hond zodat het programma wel voortgezet kan worden. Dat is nog even afwachten. Voor nu doet de rust ons heel erg goed en zaterdag zal Nala verhuizen naar haar nieuwe thuis.

Liefs, ook van Nala,

Sofie

Sterkte en heel veel succes. Heb wel eens gehoord dat de overgebleven trainingen mee gaan naar een andere hond......bij overlijden van de hond of ziekte van de hond,

Ik ben een tijdje stil geweest, nadat het besluit is genomen om niet verder te gaan met Nala. Inmiddels is er echt heel veel gebeurd. Door onder andere de hulphondenschool zijn we voor het blok gezet en uiteindelijk hebben mijn schoonouders aangegeven dat Nala net zo lang daar mocht blijven als nodig zou zijn. Na de kerstdagen hebben we Nala weer opgehaald om te kijken hoe het thuis weer zou gaan. Dit is erg goed gegaan, waardoor we besloten hebben om toch te kijken wat en hoe met Nala.

Nu zit ze weer even in een moeilijke fase, waardoor ze weer wat vervelender is (zoals in november uiteindelijk gebeurde). Alleen grijpen we nu sneller in en lijnen we haar sneller aan waardoor ze sneller tot rust komt. Hierdoor is er een wereld van verschil mogelijk qua inzet van Nala en qua inzet van mijn energie. Het wisselt nog heel erg en ik ben me hier goed van bewust waardoor ik ook tijdig kan aangeven wanneer ik denk dat het goed is om Nala aan te lijnen waardoor ze beperkt wordt in haar gedrag (qua blaffen bij het raam bijvoorbeeld, omdat ze nu bij de tafel blijft).

Dit weekend gaat ze toevallig weer een lang weekend logeren, omdat wij familieweekend hebben en het voor haar erg druk is om dan mee te gaan nu ze nog soms erg vervelend kan lopen doen. We zijn uiteindelijk dus erg blij dat zij er nog is, ook al twijfel ik soms nog heel erg wat een verstandige zet is. Uiteindelijk willen we haar (Nala dus) bij ons houden als dat lukt dus daar gaat onze inzet nu ook in zitten. Het wisselt dus nog wel heel erg waardoor ik soms nog heel erg twijfel, maar ze doet het gelukkig ook ontzettend goed. Ze loopt (grotendeels) netjes mee, ze is een snelle leerling waardoor bv. trucjes aanleren binnen no-time is gepiept in de meeste gevallen. Sommige vindt ze wat lastiger, maar dat is ook omdat het trucje lastiger is aan te leren in mijn eentje (omdat ze bijvoorbeeld iets moet doen bij mij).

Dit is dus weer een hele omwenteling, echt weer heel wat anders dan we hadden gedacht dat er ging gebeuren in december. Raar, maar waar. En we zijn erg blij dat Nala juist er nog is, omdat we wel bewust voor haar hebben gekozen natuurlijk.

Sofie, ik,heb zoveel aan je gedacht, wilde mailen, heb het niet gedaan, maar wat een goed bericht. Je zal zien, Nala,is nog zo jong, dat ze hier nu doorheen komt, wat fijn dat je handvatten hebt gekregen om haar uit haar gedrag te kunnen halen.loopt het hulphondenproject nog door?  Je zei voor het blok gezet, dat klinkt niet fijn.

Uiteindelijk is Nala dus maar een paar weken bij je schoonouders geweest. 

Hond aanlijnen in huis, beperken, ik heb dat het eerste jaar met Diki vaak gedaan. En ja het helpt en nee, het is niet zielig.

Wat lief, Ientje. Je mag altijd een berichtje sturen! Het hulphondenproject is tijdelijk on hold gezet maar is begin februari weer opgestart! Schoonouders hebben ook aangeboden Nala vaak bij zich te laten logeren in de moeilijke weken, dus dat is ook erg fijn. Tot nu toe hebben we daar nog geen gebruik van gemaakt, maar toevallig dit weekend dus wel. We brengen haar vanavond daarheen en halen haar maandagavond weer op! Nala was vanmorgen meteen best druk aan het blaffen, wat ze normaal pas in de loop van de ochtend doet. Dus had haar inderdaad lekker meteen aangelijnd, waardoor ze niet meer bij het raam kan. Nu even los, maar ze ligt nog steeds op dezelfde plek. Ze beseft zich ook heel goed dat zodra ze aangelijnd is, dat ze eigenlijk iets heeft gedaan wat niet nodig is. We straffen haar ook niet, maar leggen gewoon uit 'dat ze even te druk is en dat ze mag rusten' en dat we haar daarom aanlijnen. Ze loopt er ook niet voor weg, dus dat is ook erg fijn. Volgens mij vindt ze het ook wel prettig om aangelijnd te worden, heb ik het idee, zodat ze weet dat ze niets hoeft op dat moment.

Hier was voor diki, lIjn er aan,,plof en slapen. Ik deed dat het eerste jaar vooral als ze heel druk werd, niet tot rust kon komen terwijl ik wist dat ze doodmoe moest zijn, die lijn is zo een mooie begrenzer.,het heeft hier wel drie riemen gekost, want dan lag ze lekker rustig, te knabbelen op de riem, was de riem door, dan pakte ze het volgende stukje riem, ze beet dus niet om weer los te komen, want ze bleef gewoon liggen, ik merkte het als ik naar buiten wilde gaan of haar los wilde maken, had ik een stuk riem in mijn hand en een rustig slapend hondje naast div.. Stukjes lijn. Gelukkig heeft ze het niet opgegeten. Later gaf ik haar een kluif, fileprobleem opgelost.

Ik gebruikte de lijn ook voor mijn eerste spets. Panisch was hij voor onweer en vuurwerk, dan deed ik de lijn er aan en nam hem naast me, de angst was niet weg, maar de hond was mentaal weer bereikbaar. De riem was voor hem veiligheid.

Goh dat is een verassing. Wat fijn dat je toch voor Nala blijft gaan, zal heus wel lukken uiteindelijk en ondanks dat het vervelend is? Heeft het ook wel een beetje zijn charme zo een eigenwijsje

Oh wat een fijn bericht! En wat super dat je schoonouders zo mee helpen! Heel veel suc6 verder!

Haha, ja dat zeker! Ze mag ook gerust eigenwijs zijn. Ben ik ook. Heel erg.