Laatste tips?

Lieve leden, 

Allereerst wil ik zeggen dat ik dit met pijn in mijn hart schrijf maar wij weten echt niet meer wat doen. 

6 jaar geleden heb ik een hondje aangekocht die in nood was. Hij was 10 weken oud en werd mishandeld in dat gezin. Met veel liefde en goede moed heb ik hem 'groot' gebracht. 

Hij was altijd een hond met weinig vertrouwen in anderen. Naar de mensen die hij kent en vertrouwd is hij lief en rustig. 

In 2019 ben ik zwanger geworden en is hij helemaal veranderd. Hij gromde naar mij en haalde uit maar beet nooit door. Ik heb hem steeds betrokken. Aan me laten snuffelen, samen wandelen, spelen, kindermeubels tijdig opzetten,... Daarnaast beet hij zichzelf in zijn poten en likte zijn poten open. Hiervoor zijn we naar de dierenarts geweest en zij heeft kalmeringsmedicatie gegeven. Dit had effect.

Toen mijn dochter in maart geboren werd, was zijn gedrag hetzelfde. We zijn hem blijven betrekken, gaven 1 op 1 momenten en gingen voldoende wandelen. Hij bleef stabiel. 

Tot mijn dochter begon te kruipen... Hij leeft in continue stress en is (denk ik) jaloers. Het bijten in zijn poten en grommen naar mij is gebleven. Nu gaat hij, als ze kruipt, overgeven van de stress. Als we haar voor een dutje in bed leggen gaat hij in huis plassen. Hij blaft continu. Hij slaapt enkel als zij slaapt. 

Wij voelen ons heel slecht in deze situatie. Wij zien ook geen uitweg meer. We zijn al naar de dierenarts geweest, we hebben al sessies met een hondentherapeut gehad maar niets heeft effect. 

We hebben in onze omgeving al bekeken of er geen betere thuis is voor hem. Jammer genoeg is er niemand die voldoende tijd heeft én een hondje met bagage wil. 

Het doet pijn. Veel pijn maar wij zien geen uitweg meer en overwegen om hem in te doen slapen. Een hond hoort niet constant in stress te leven. 

Hebben jullie nog een laatste tips om te proberen? Wij willen echt alleen het beste voor onze hond. 

Groetjes.

Waarom breng je de hond niet naar het asiel, dan? Hij ervaart heel veel stress bij jullie thuis, maar dat wil niet zeggen dat het in een andere omgeving wel goed kan gaan en het een heel andere hond kan worden als hij de mogelijkheid krijgt om dat stressniveau te doen dalen. 

Dus ik zou het zeker met een asiel of herplaatsingsorganisatie bespreken en hen specifiek laten uitkijken naar een rustige leefomgeving.

Vervelend hoor, hij voelt zich helemaal niet fijn thuis. Heb je al eens online een oproep geplaatst om een huisje te vinden? Een gezonde hond inslapen lijkt me geen goede weg, en ik vraag me af of een dierenarts dat überhaupt zou doen.

" Waarom breng je de hond niet naar het asiel, dan? Hij ervaart heel veel stress bij jullie thuis, maar dat wil niet zeggen dat het in een andere omgeving wel goed kan gaan en het een heel andere hond kan worden als hij de mogelijkheid krijgt om dat stressniveau te doen dalen. 
Dus ik zou het zeker met een asiel of herplaatsingsorganisatie bespreken en hen specifiek laten uitkijken naar een rustige leefomgeving. "

Alaska's Finest!

Ook deze piste hebben we al bekeken. We hebben al contact gehad met het dierenasiel. Zij zien het niet zitten om hem op te nemen. Hij wordt helemaal wild als hij bij nieuwe mensen is. Zij nemen geen honden aan waar er een (grote) kans is op agressie.. 

Het is zeer vervelend. Wij willen echt alleen maar het beste voor hem. Ook een online oproep heb ik geplaatst maar hier kreeg ik vooral reactie van gezinnen met jonge kinderen. Ik wil het niet op mijn geweten hebben dat hij een kind bijt.. Onze dierenarts is erg betrokken bij onze situatie en ziet ook hoe hij achteruit is gegaan. Zij heeft ook al veel meegedacht maar we geraken er niet uit. Om deze reden zou zij het inslapen doen als aller laatste middel.. 

Inslapen is een no go in deze situatie in mijn ogen. Dierenartsen doen dit ook niet zomaar om dit soort redenen. Er zijn heus mensen die hem een goede thuis kunnen bieden, alleen heb je die nog niet gevonden. Dat er geen enkel asiel is die zo'n hond wil opnemen, is ook niet waar. Vanuit de dierenbescherming werken gedragstherapeuten met asielhonden met probleemgedrag tot ze klaar zijn om in een nieuw gezin opgenomen te worden. 

Maar zou hij ook agressief zijn als hij een rustig thuis had? Misschien is hij op een andere plek wel een heel andere hond. Had je duidelijk in de oproep beschreven wat zijn gedrag is en wat voor plek je zoekt? Dus concreet aangegeven dat hij alleen geplaatst wordt in een rustig huishouden zonder kinderen? 

Wat voor ras is het?

Waarop baseren zij zich? Welke agressie?

Ik zou rondbellen naar andere asielen, het lijkt me sterk dat deze hond overal geweigerd wordt omdat ie bol staat van de stress in zijn huidige situatie... 

Wow niet inslapen hoor! Herplaats sites zoeken op Facebook en gek dat het dierenasiel hem niet wil opnemen. Hier is ook een gedeelte voor herplaatsers, misschien kun je de mods vragen, staat momenteel niets op. Valt me wel wat dingen op. Hij heeft agressie naar jou, geeft over als ze gaat kruipen, plast als ze in bed gelegd wordt (denk een andere ruimte?) en hij slaapt enkel als zij slaapt. Dat klinkt meer als over bescherming/verlatingsangst naar je dochter toe in mijn leek oren. Alleen het blaffen kan ik niet plaatsen. Zo klinkt het iig zoals je het opschrijft.

Er zijn zeker asiels die honden opnemen als het thuis niet meer gaat, bel rond....en plaats de hond in een asiel, een hond van zes jaar in laten slapen omdat tie bij jou te veel stres heeft, kan die in het asiel tot rust komen en wachten wie weet op een ander baasje..

Wat een nare situatie.

Ik ben wel benieuwd in welke situaties de hond naar jou gromt en wat voor tips je van die therapeut kreeg. 

Maar in elk geval is inslapen geen optie in mijn ogen.

Er zitten vaak honden in asiels die ergens vandaan komen waar ze veel stress hadden en daar zelfs agressief waren. Een goed asiel laat de hond eerst tot rust komen, en zoekt geschikte mensen waar de hond weer leert vertrouwn te krijgen.

Moeilijk, Ik heb helaas van dichtbij meegemaakt hoe iemand wegens angst agressie en het bijna doden van haar andere hond haar hond wilde herplaatsen maar niemand het aan durfden. Ook asiels in Nederland en gedeelte van België benaderd, speciale opvangcentra voor onherplaatsbare honden alles geprobeerd een jaar lang. 

overal werd de hond geweigerd of ze wilde er niet aan beginnen, of ze namen alleen honden die moeite met mensen hadden maar wel in een groep konden, of ze zaten vol. Ondertussen had de hond weer kans gehad om haar muilkorf af te krijgen (klein huis en ze kon ze niet scheiden) en een van de andere honden vreselijk toegetakeld voor de 3e keer toen, iedere keer was het een andere hond. Nog steeds niemand die deze hond wilde.

Zowel asiels als dierenartsen begonnen over inslapen.

Er was een opvang die wilde haar opvangen tot er een nieuw baasje was gevonden maar dat koste 30,- per dag en dan kwam er nog voer bij voor eigen kosten.Ik heb de hond toen overgenomen en gelukkig kunnen herplaatsen via marktplaats bij mensen die altijd herders gehad en een maatje zochten en tevens afgelegen woonde met grote tuin van een aantal hectare zodat ze niet op straat zou komen en dan misschien een hond kon doden. Maar pff wat was dat moeilijk. 

Het is dus niet onmogelijk om een passend huis te vinden maar wel een lange weg en heel moeilijk. Je moet echt heel veel geluk hebben.

En met een kind erbij weet ik niet of ik zn hond in huis zou willen. 

En hoe erg zijn die angsten, is het eerlijk om de hond hiermee te laten lopen/leven? of is het puur dat het tussen jou en de hond niet klikt en kan hij ergens anders wel goed functioneren zonder stress? Dus met andere worden, is er iets mis in zn kop of door iets wat hij heeft meegemaakt wat nog te trainen is?

Ik denk dat alleen een hele goede gedragstherapeut dat kan vertellen 

Wat voor hondje is het?

Ik heb zo'n herplaatsen, trouwens. Net als jouw hondje extreme angstagressie. Dit soort hondjes worden vaak helemaal verkeerd begrepen. Best zielig, want onder de juiste omstandigheden kunnen ze helemaal opbloeien.

We hebben er ééntje. Alle problemen die werden genoemd heeft hij niet en alle pluspunten? Daar zijn kleine probleempjes. Daarom is het belangrijk goed opschrijven en eerlijk te zijn om het juiste gezin/persoon te vinden. Er is altijd wel iemand die denkt ik/wij kunnen dit aan.