Odin epilepsie - - na 1,5 jaar een aanval

Oh bah, wat een rotnieuws!

Om je een hart onder de riem te steken: de hond van mijn schoonouders heeft een tijdje epileptische aanvallen gehad en kreeg daar ook medicatie voor. Na enige tijd bleven aanvallen uit en toen mijn schoonmoeder besloot de medicijnen te minderen, kwamen er nog steeds geen nieuwe aanvallen. Die hond was een Berner Sennen van 6 jaar, ze hebben niets aan zijn eten of andere dingen veranderd. De beschrijving van de aanvallen klonk behoorlijk heftig. Maar tot zijn dood (7,5, ingeslapen vanwege een hernia en hij reageerde niet meer op medicatie) heeft hij geen aanvallen meer gehad. Ondanks aardige veranderingen want hij is nog verhuisd toen hij 7 was.

De toekomst staat dus nog niet vast!

Hier krijgen ze als kauw snack vooral gedroogde dingen. 

Voor langer kauw plezier krijgen ze  runder kophuid en runderoren met vleespit, en voor een klein snackje tussendoor krijgen ze runderlong/kippenpoten/konijnen oren met en zonder vacht/ pensstaafjes of iets in die trant. 

" Hier krijgen ze als kauw snack vooral gedroogde dingen. 
Voor langer kauw plezier krijgen ze  runder kophuid en runderoren met vleespit, en voor een klein snackje tussendoor krijgen ze runderlong/kippenpoten/konijnen oren met en zonder vacht/ pensstaafjes of iets in die trant.  "

Danielle, Kyra †, Kaylin en Djaira

Ja, die mag hij gewoon? Top, want die kreeg hij al. Ik was bang dat die gedroogde dingen ook te veel zout zouden hebben, niet dus.

Ik merk nu al een vergrote eetlust, dus dat belooft wat. Vandaar dat ik over die kauwdingen begon. 

Jeetje, ja dit is wel waar we nu op hopen hoor. Dat het aanslaat en hij zo aanvalsvrij mogelijk door het leven kan. 

Hoe is hij zelf na de aanvallen? Is hij er wel “relaxed” onder of wordt hij er angstig van? 

Echt rot dat dit op zo’n jonge leeftijd al moet gebeuren 

Kaylin krijgt dit soort dingen gewoon, het enigste wat ik haar niet geef is mensen eten, en dan vooral geen kaas en vleeswaren ( as gezien hier heelveel zout in zit ). 

Een restje groente krijgt ze soms wel, maar ik kook zonder zout mijn groente.

Die vergrote eetlust is heel herkenbaar, hoeft niet perse vande medicatie te komen, kan ook door de aanvallen komen. 

Als Kaylin een aanval heeft gehad gaat ze echt op zoek naar eten, en is dan ook in staat om de gekste dingen op te eten ( ze heeft een keer een zuurtjes blikje te pakken gehad, en dit helemaal plat gekauwd en er stukken van ingeslikt, dit werdt een spoed operatie op een woensdag avond na 22.00 ).

Ze probeert ook mijn keukenkastjes open te trekken, iets wat ze normaal nooit doet, en heeft gedaan, ook de spullen op het aanrecht waren niet veilig ( heb weleens een broodmes op haar kleed gevonden, dit was toen ze net epilepsie had, daarna ben ik wel voorzichtiger geworden, en liet ik niets meer op het aanrecht liggen ).

Na het euvel met het blikje heb ik mijn gang geheel leeg gehaald, op de wasmachine na, en gaat ze in de gang als ik weg moet, wil dat soort dingen niet nog eens meemaken.

Hoop dat bij Odin de medicatie snel aan slaat, en hij er niet al teveel bijwerkingen van krijgt, de bijwerkingen zijn bij Kaylin niet mis ( ze is vooral heel wankel, valt weleens om als ze schud, plast of poept ).

En dit is sinds ze phenoral erbij krijgt een stuk erger geworden, in het begin heeft ze zelfs bij haar beide achterpoten de nagels tot op het leven afgeschuurd, ze heeft aantal maanden met schoentjes gelopen buiten. 

" Kaylin krijgt dit soort dingen gewoon, het enigste wat ik haar niet geef is mensen eten, en dan vooral geen kaas en vleeswaren ( as gezien hier heelveel zout in zit ). 
 
Een restje groente krijgt ze soms wel, maar ik kook zonder zout mijn groente.
 
Die vergrote eetlust is heel herkenbaar, hoeft niet perse vande medicatie te komen, kan ook door de aanvallen komen. 
 
Als Kaylin een aanval heeft gehad gaat ze echt op zoek naar eten, en is dan ook in staat om de gekste dingen op te eten ( ze heeft een keer een zuurtjes blikje te pakken gehad, en dit helemaal plat gekauwd en er stukken van ingeslikt, dit werdt een spoed operatie op een woensdag avond na 22.00 ).
Ze probeert ook mijn keukenkastjes open te trekken, iets wat ze normaal nooit doet, en heeft gedaan, ook de spullen op het aanrecht waren niet veilig ( heb weleens een broodmes op haar kleed gevonden, dit was toen ze net epilepsie had, daarna ben ik wel voorzichtiger geworden, en liet ik niets meer op het aanrecht liggen ).
Na het euvel met het blikje heb ik mijn gang geheel leeg gehaald, op de wasmachine na, en gaat ze in de gang als ik weg moet, wil dat soort dingen niet nog eens meemaken.
 
Hoop dat bij Odin de medicatie snel aan slaat, en hij er niet al teveel bijwerkingen van krijgt, de bijwerkingen zijn bij Kaylin niet mis ( ze is vooral heel wankel, valt weleens om als ze schud, plast of poept ).
En dit is sinds ze phenoral erbij krijgt een stuk erger geworden, in het begin heeft ze zelfs bij haar beide achterpoten de nagels tot op het leven afgeschuurd, ze heeft aantal maanden met schoentjes gelopen buiten.  "

Danielle, Kyra †, Kaylin en Djaira

Oh getsie, ja hij is hier ook meer op zoek ja. Wankel valt nu nog wat mee, soms een beetje. 

Ja de bijwerkingen, hij is momenteel vooral een beetje onrustig, terwijl hij van zichzelf een heel erg rustig hondje is. Ik was wel bekend met dat ze slaperig konden worden. Dus heb de DA assistent maar weer gebeld, ze ging overleggen of het normaal is. Bij Pexion kwam het schijnbaar vaker voor, maar van wat hij heeft wist ze het niet. 

Net 1 jaar...

Heel erg.

Was is er toch mis in hondenland.

Ik hoop dat jullie hem met medicatie goed krijgen en nog heel lang van hem kunnen genieten.

Veel moed en sterkte in ieder geval.

heftig zeg, goed dat jullie meteen gehandeld hebben en ook bij de juiste dierenarts kwamen die meteen aktie ondernam

wat ik al schreef, ga ook behalve naar een specialist naar een goede voedingsdeskundige, ik denk dat een optimaal dieet heel belangrijk is, altijd al maar zeker nu.

Nicole wat is dit toch een nare ontwikkeling,zo triest ook voor hond van 1 jaar,heel veel sterkte.

Hoe gaat het?

Vreselijk, zo jong nog, heel erg dit.

Wil jullie veel strekte wensen, hopelijk slaat de medicatie aan.

" Hoe gaat het? "

Kees

Tot nu geen aanvallen meer na de cluster en start medicatie. Hij wordt ook weer wat meer zichzelf. Met hem dus goed. 

Met mij eerlijk gezegd iets minder. Ik voel me een beetje emotioneel uitgeput. Ik ben zo bang voor wat er komen gaat... Mijn man is iets nuchterder, en heeft er allemaal meer vertrouwen in. 

Vanmorgen om half 6 zaten we allebei rechtop in bed toen we een geluidje beneden hoorden. Meneer stapte alleen maar even van de bank af... 

Ik weet precies wat je voelt, heb ik na 4 jaar ook nog steeds last van. 

Ik zit ook nog regelmatig rechtop in bed  's nachts. 

Wel fijn dat Odin weer een beetje zichzelf aan het worden is. 

Ja dat is heel herkenbaar. Leef bij de dag, het kan ook mee vallen.

Edit, sinds Paddy epilepsie heeft slaapt hij wel bij mij. Ik zou niet kunnen slapen als hij heel ver weg ligt.

Even weer een update en van mij af schrijven. (Hoe verander ik de titel?) 

Tot nu toe geen aanvallen sinds de cluster, maar voor mijn gevoel kan het weer elk moment mis gaan. Dat komt ook omdat de afgelopen twee weekenden in het teken stonden van aanvallen.

Hij is erg moe. Hij slaapt veel en diep. Tegelijkertijd moet hij constant bij mij in de buurt zijn. Ik moet echt even op de bank gaan zitten zodat hij weer even kan slapen. Wij zijn beide thuis vanwege corona, maar zodra ik even boodschappen ga doen staat hij weer te piepen bij de deur. En dan is mijn man nog thuis. Net een kleine puppy. Ik heb met de gedragsdeskundige (hebben we veel leuk contact mee, omdat hij ook een GZ heeft) gepraat, conclusie: Laat hem maar even. Hij heeft mij nodig.

Hij loopt als een oude opa, is erg stijf in de morgen. Rustig wandelen in de morgen lijkt het iets te verbeteren. Plassen op drie poten is een uitdaging voor hem. Hij durft ook niet zo goed, dus hij plast nu in 2 of 3 keer uit. Het 'sloffen' lijkt wel elke dag iets erger te worden, ik houd zijn poten in de gaten zodat hij deze niet kapot loopt.

En verder probeer ik zelf vast te houden aan de hoop dat het beter wordt. Dat we hem (zo goed als) aanvalsvrij kunnen krijgen. Want heel eerlijk, het breekt mij momenteel aardig op. De onzekerheid, angst, vermoeidheid... Het wachten ook, tot zijn medicijnen volledig werken, wachten op een nieuwe aanval...

Ik moet er ook nog mee leren omgaan, dat heeft tijd nodig denk ik. Hij is mijn harige kind. 

Zo'n aanval is vaak alsof je een marathon hebt gelopen alleen dan zonder fysieke voorbereiding en training. Hij zal wel overal spierpijn hebben nu. Dat is wat je wel zult zien aan hem. Hopelijk blijven de aanvallen weg voor een lange tijd dan zal hij over tijd wel weer herstellen lijkt me.

De titel kan je veranderen als je in het topic helemaal naar onderen scrold, daar staan paar opties, waaronder als 1 van de laatste opties hernoemen ( daar kan je de titel mee aanpassen ) 

Het sloffen is iets wat helaas door de medicatie kan komen, dit kan minder worden, maar gaat vaak niet helemaal over ( heeft Kaylin ook last van ).

De onzekerheid/angst/ vermoeidheid is heel herkenbaar, hoop dat het snel minder wordt, helemaal weg zal dit waarschijnlijk niet gaan. 

Ik heb er na 4 jaar ook nog steeds last van, zeker nu Kaylin weer sneller aanvallen heeft, na 6,5 maand aanval vrij te zijn geweest.

Bij Kaylin zat er de laatste keren 3 weken en 2 dagen tussen, vandaag zitten we op 2 weken dus wordt het weer spannend. 

Ja en nee. Je hebt gelijk hoor. Maar dit zijn ook (bekende) bijwerkingen van de medicatie. 

En @Danielle: Ja, hij zal een zorgenkindje blijven, maar dat vind ik niet erg. Maar als ik maar een goed leven voor hem kan realiseren. En die interval is inderdaad zo vervelend. We zitten nu op 6 dagen. De laatste interval (zonder medicatie) was 8 dagen. Ik snap dus inderdaad heel goed die spanning. 

Update:

Het gaat goed hier. Tot nu toe geen aanvallen meer. Hij is nu officieel 2 weken aanvalvrij. De bijwerkingen zijn al veel minder geworden. Hij is minder stijf in de morgen en sloft al wat minder. Al kwijlt hij wel meer, dus dat gaan we morgen navragen bij de DA. Evenals het gebruik van Mariadistel ter bescherming van de lever. 

Morgen gaan we bloedprikken om de hoeveelheid Phenoral in zijn bloed te bepalen. Ik hoop dat we goed zitten. :) 

Uitslag is al binnen.

De phenoral zit op 93,1 umol/l. Omgerekend is dat 21,6 mg/l.

Een mooie dosering dus. Het is niet super hoog, de DA gaf ook aan dat er eventueel ruimte is om te verhogen. Maar de Kaliumbromide kunnen we nu nog niet prikken, plus tot nu toe geen aanvallen meer. Dus we wachten nog maar eventjes af. 

Voor kaliumbromide is het inderdaad nog te vroeg, dat heeft echt even nodig voor dat daar een spiegel van opgebouwd is.

De waarde van de phenoral is mooi, bij Kaylin was die ook zo iets 2 weken geleden. 

Bij haar wordt de spiegel van de kaliumbromide wel bepaald, helaas heb ik na 2 weken daar de uitslag nog niet van.

Welke dosering medicatie krijgt Odin. 

" Voor kaliumbromide is het inderdaad nog te vroeg, dat heeft echt even nodig voor dat daar een spiegel van opgebouwd is.
 
De waarde van de phenoral is mooi, bij Kaylin was die ook zo iets 2 weken geleden. 
Bij haar wordt de spiegel van de kaliumbromide wel bepaald, helaas heb ik na 2 weken daar de uitslag nog niet van.
 
Welke dosering medicatie krijgt Odin.  "

Danielle, Kyra †, Kaylin en Djaira

Die is hoog hoor, maar Odin is dan ook 46 kilo. 

Hij krijgt in totaal 200 mg Phenoral (2x100 mg) en 1000 mg kaliumbromide.

Op hoeveel zit Kaylin? 

Kaylin krijgt 2 keer 75 mg phenoral en 1 keer 675 mg kaliumbromide, en daarnaast nog 3 maal daags 250 mg levetiracetam. 

Kaylin woog 2 weken geleden 20,5 kilo in Utrecht.

Ik vindt de dosering voor Odin dus nog wel meevallen, hij weegt het dubbele van Kaylin 

We zijn ondertussen 8 welen verder sinds de start van de medicatie en 8 weken aanvalvrij. Erg positief! We merkten wel afgelopen week dat hij weer, zoals wij het noemen, ticks kreeg. Staart najagen en 'luchtlikken'. Deze ticks hadden we ook 7 weken niet meer gezien. Voor zijn aanvallen deed hij veel 'luchtlikken' maar konden we het niet echt ergens aan koppelen. Sinds zijn epilepsie, en ook het feit dat deze ticks verdwenen na de start van de medicatie, is het vermoeden dat het samenhangt met epilepsie.

We hebben, in overleg met de DA, besloten om de Pheno te verhogen van 200 mg per dag, naar 225 mg per dag. Over 4 weken moesten we toch Kbr prikken, dus dan kunnen we ook de Pheno weer meenemen.

Ik ben benieuwd of de ticks weer verdwijnen. Ik hoop het wel. Dan weten we voor 90% zeker dat het samenhangt en kunnen we aanvallen misschien wel zien aankomen. 

Nicole heb je topic gezien...hoop dat de aanvallen wegblijven, heb je andere topic gezien en daar ook bericht...je blijft alert en je wil ook dat je hond een plezierig bestaan heeft, groot gelijk, maar wees voorzichtig, ga een keer per dag of om de andere dag lekker met anderen honden om, kijk of dat kan en de andere dagen wat rustiger aan doen zodat er niet te veel prikkels zijn voor je Odin.....en de rest snuffelronders aan de lijn....hoop dat de medicatie er voor zorgt dat Odin aanval vrij blijft... en je doet het goed hoor.

Fijn dat Odin nog steeds aanval vrij is, die ticks die jij omschrijft, kunnen bij epilepsie horen, zijn zoveel verschillende soorten epilepsie.

Kaylin heeft dit soort dingen nooit gehad, maar in de Facebook groep epilepsie bij honden lees ik dit vaker, en dit wordt gezien als kleine aanvallen bij een bepaald soort epilepsie. 

Wat heb ik lang uitgekeken naar deze dag.... En wat moest ik zoeken naar dit topic, alleen maar goed nieuws dus.

Odin is vandaag precies 1 jaar aanvalsvrij! 

Precies 1 jaar geleden is Odin in een cluster terecht gekomen en zijn we met piepende banden naar de dierenarts gereden en met de medicatie begonnen. Sinds deze dag heeft Odin geen complete aanvallen meer gehad. Ticks zijn ook zo goed als verdwenen. 

Volgende maand ga ik weer eens zijn bloed laten prikken om te kijken wat de waardes zijn in zijn bloed en dan kijken we weer verder. Hij heeft nauwelijks meer bijwerkingen, hij staat alleen wat instabiel als hij zijn poot optilt en verder is er niets meer te merken aan hem.

Wat fijn zeg! Hou t maar bij een jaarlijkse update dan. 

Check je de nier en leverfuctie ook jaarlijks?

Gefeliciteerd!!