Zelfde plek lopen, saai?

Ik bedoel de opwinding van op verkenning uitgaan, het joepie, iets nieuws ontdekken, niet in de betekenis van stressvol.

 

Bekend terrein, is minder opwindend, dat wil niet zeggen dat dat niet genieten zou kunnen betekenen.

 

Het is ook denk ik per hond afhankelijk.

Jullie zijn erg avontuurlijk, dan snap ik dat het zelfde terrein, minder uitdagend is.

 

Ik zelf hou ook van afwisseling, voor Luca maakt het niet uit.

Met de Corona, vanuit huis, veel het zelfde gebied en ze gaat altijd even blij op pad. Los of aan de lijn, maakt haar ook niet uit.

 

Ik heb ook een ander type hond, samen klimmen en klauteren, kikkers zoeken, dat kan ik het zelfde gebied.
wij zijn ook veel minder avontuurlijk, wat ik bij jou ras vind passen en je zelf natuurlijk

 

 

Duidelijk!

 

Maakt het veel uit waar je loopt?

Ja, het zal erg verschillen per individu en per ras.

De corona-lockdown was voor ons een ramp, omdat we er niet met de auto op uit mochten. Steeds in eigen omgeving wandelen zorgde voor 2 zeer ongelukkige en chagrijnige honden. Saaiheid maakt hen opstandig, kwaad en verdrietig. Weinig ontdekkingsmogelijkheden krijgen geeft hen stress en ze voelen zich dan tekort gedaan.

Het zit erin gebakken, die zwerflust.  

Bij ons wel en het liefst ook los (gelukkig kan hij dat bijna overal wel).

 

Veel afwisseling, nieuwe dingen ontdekken, prikkels opdoen is erg belangrijk voor Aedon. Daar haalt hij mentale voldoening uit.

 

Nu is het bijvoorbeeld best warm en hij heeft last van artrose. Veel zwemmen is dan een fijne manier van fysiek uitdagen, maar dat betekend dat we heel veel op 1 plek komen en er meer aandacht in andere manieren van mentale uitdaging moet worden gestoken.

 

Het liefst gaan we meerdere keren per week naar nieuwe gebieden/ gebied en waar we niet zo veel komen.

 

Zelmo vindt alles best.. hij verveelt zich nooit. 

Conclusie denk ik: honden zijn net mensen, de één is avontuurlijk en onderzoekt  graag  nieuwe gebieden, de ander houd van vastigheid en de laatste is er een mix ervan.

Ik ben kwa reizen een huismuis, wandel veel en graag, hou van nieuwe gebieden te ontdekken, maar wordt ook blij van het zelfde rondje.

Luca is blij als ze bij ons is.

 

Dat lijkt me een goede conclusie.

Sinds ik honden heb, heb ik een aantal nieuwe wandelgebieden in mijn buurt ontdekt. Ik weet nog goed die keer dat ik voor het eerst met beide honden, Kimmi was er toen ook nog, naar een mooi duingebied ging, prachtig wandelen en wat deden die twee? Allebei als eendjes achter me aan lopen. Pas de tweede keer in dat gebied werden ze wat vrijer en gingen ze meer op ontdekking uit.

Nu met de Corona ga ik wat vaker in een prachtig duinreservaat wandelen. Het gebied rond de ingangen ken ik wel goed, maar daar is het ook het drukst. Dus ga ik dan met de fiets wat verder het gebied in om daar ergens een wandelpad te pakken. Heerlijk rustig en relaxed lopen. Volgende dag pakte ik weer een heel ander stuk. Enfin, ongeveer een week later had ik de fiets weer bij het eerste pad geparkeerd. We liepen rustig het pad af, toen Bobby opeens perse een zijweg in wilde. Ik wist overigens al lang al niet meer hoe ik de eerste keer gelopen was, maar goed, als Bobby zo graag die kant op wilde, prima. Pas een heel stuk dat zijpad in herkende ik de opeens een uitkijkpunt. Jawel, precies de route die we de eerste keer, een week eerder, gelopen hadden. Tot zover Bobby’s lust voor avontuur.

Wel knap overigens. Ik wist helemaal niet meer welk pad ik een week daarvoor genomen had, maar Bobby wist nog precies de weg, terwijl we daar maar een keer eerder geweest waren.

Wat super gaaf!

Ik laat mijn hond wel eens de route bepalen, en hij loopt letterlijk zijn neus achterna. Helemaal prima natuurlijk. Wel opvallend altijd dat het dan een 'saaie' wandeling door de wijk wordt. Terwijl we aan de rand van een groot natuurpark wonen met water, bos, en alles wat leuk is voor hem. We kunnen vanuit ons huis alle kanten op en overal is natuur, we kunnen dus heel vaak nieuwe routes ontdekken. Sommige momenten neem ik hem mee naar een nieuwe plek, en dat vindt hij dan toch ook altijd wel weer erg leuk en interessant.

 

Ik vind het zelf ook leuk om te variëren. Steeds maar dezelfde route wordt voor mij ook saai, en dat vind ik toch weer jammer. Door verschillende routes te wandelen, blijven de wandelingen voor ons beiden leuk en zijn we makkelijk een uur weg. 

Ikzelf vind het fijn om iedere dag een andere route te nemen..... en de hond gaat mee. Waar ik woon komen we zelden iemand tegen...grote weilanden met schapen paarden en boerderijen langs de polders.....ik hoef nergens op te letten, en als er water is is Ogin tevreden....