Verantwoord vermeerderen?

Klopt precies. En daarom heeft een bepaalde populariteit van een ras zo zijn voor- en nadelen. Leonbergers zijn over het algemeen enorme joekels waar niet iedereen op zit te wachten, maakt dat er minder fokkers zijn van het ras omdat het aantal pupkopers ook minder is. Voor bro0dfokkers dus niet/minder interessant omdat je er waarschijnlijk niet vanaf komt. 

Daarbij zijn er ook bepaalde rassen die super populair zijn doordat er bijvoorbeeld een film over is gemaakt. Toen de 101 dalmatiërs uitkwam, wilde iedereen ineens een dalmatiër terwijl dat juist een hond is die niet voor iedereen is weggelegd. Goldens hebben over het algemeen zo’n lief en aandoenlijk koppie dat ze in super veel films en reclames gebruikt worden. In zulke films worden de Goldens ook helemaal geïdealiseerd terwijl het super energieke en soms pittige jachthonden zijn, zeker de eerste jaren. 

Mijn volgende hond wordt waarschijnlijk een wolfshond, ook niet zomaar een huishond. Vandaar dat ik voor zo’n type hond waarschijnlijk langer op een wachtlijst sta. Voordeel is wel dat ik op tijd begin met deze zoektocht en als ik eenmaal weer klaar ben voor een pup, is de wachttijd voorbij. Een wachtlijst is inderdaad vervelend als je op dit moment al klaar bent voor een pup en dan nog te horen krijgt dat je moet wachten. 

Dit is omdat die kleintjes sneller geadopteerd worden. Mensen denken dat die makkelijker zijn in de omgang. Maar die hondjes gaan vervolgens geregeld van baasje naar baasje. Mensen verkijken zich snel op een kleintje, zeker wanneer deze een rugzakje heeft. Lekker makkelijk uit ‘t asiel halen. Totdat ie blijkt te happen naar de kinderen, te blaffen als ‘ie alleen is, elke dag min. 3x uitgelaten moet worden etc etc. Dan mag ‘ie weer naar z’n volgende huisje. De buren van kennissen op de camping willen ‘m wel want die zoeken een klein hondje... enz enz. 

Grote honden blijven langer in ‘t asiel zitten omdat mensen huiveriger zijn voor een groot formaat met rugzak. De aanschaf daarvan wordt meestal wel iets beter over nagedacht. En die worden niet snel via via herplaatst maar gaan terug naar het asiel als het niet gaat.

" Dit is omdat die kleintjes sneller geadopteerd worden. Mensen denken dat die makkelijker zijn in de omgang. Maar die hondjes gaan vervolgens geregeld van baasje naar baasje. Mensen verkijken zich snel op een kleintje, zeker wanneer deze een rugzakje heeft. Lekker makkelijk uit ‘t asiel halen. Totdat ie blijkt te happen naar de kinderen, te blaffen als ‘ie alleen is, elke dag min. 3x uitgelaten moet worden etc etc. Dan mag ‘ie weer naar z’n volgende huisje. De buren van kennissen op de camping willen ‘m wel want die zoeken een klein hondje... enz enz. Grote honden blijven langer in ‘t asiel zitten omdat mensen huiveriger zijn voor een groot formaat met rugzak. De aanschaf daarvan wordt meestal wel iets beter over nagedacht. En die worden niet snel via via herplaatst maar gaan terug naar het asiel als het niet gaat. "

Hilde & Twinko

Ja daar heb je een goed punt.

Ik vind dit ook zo onnodig. Je mag wel met iets meer respect reageren.

En ik ben dus ook zo'n heilig boontje. Ik heb 2 jaar op Lucie gewacht omdat dat nu eenmaal de huidige wachttijd van de Smous is. Ik heb me op de wachtlijst laten zetten toen ik nog lang geen pup wilde, en toen ik eenmaal aan de beurt was paste t precies.

Dit is natuurlijk onzin.  Vermeerderen = zorgen voor een toename. Elke fokker is een vermeerderaar, elke fokker zorgt immers voor een toename aan honden (nest pups = meer honden). Het is duidelijk dat er voor velen een negatieve lading aan het woord hangt, maar dat verandert de betekenis ervan niet. 

Begrijpelijk, maar laten we wel eerlijk wezen: de situaties waarbij de aanschaf van een hond op korte termijn essentieel is voor de mentale gezondheid, dat zijn echte uitzonderingsgevallen. Het gros van de mensen die ASAP een pup wil, heeft gewoon geen zin om te wachten en doet de aanschaf vanuit een impuls. Vooral in deze tijden. Het 2-jaar-verhaal is weer een uiterste de andere kant op. Als je heel specifieke eisen hebt voor een bepaalde bloedlijn, een bepaalde combinatie, een bepaalde fokker (e.d.) dan is het logisch dat daar een lange wachttijd bijzit. Iemand die een brede range heeft aan geschikte rassen en gewoon een verantwoord gefokt pupje wil, zonder poespas, die kan er een stuk eerder bijzijn. Bij verantwoorde fokkers. Met stamboom en geteste ouders. Zonder astronomische prijzen, soms zelfs zonder wachtlijsten. Het kan echt, daar hoeven we niet opeens massaal ‘boomers’ voor te fokken. 

Tsja dan moet ik je toch weerspreken.

Vermeerderen is wat men ook met de meeste koeien doet, en schapen en varkens. Omdat velen graag lammetjes en kalfjes en biggetjes willen eten en melk willen.

Vermeerderen is ook het zonder enig voorbehoud of gezondheids onderzoek laten paren van honden: ook van verschillende rassen; omdat men puppies wil verkopen.

Dat is iets heel anders dan verantwoord fokken.

Het gaat om de uitleg van beide betekenissen; niet of het puur taalkundig hetzelfde zou zijn.

Verantwoord fokken is vermeerderen. Onverantwoord fokken is vermeerderen. Als ik nu een baby baar is dat ook vermeerderen. Het is niets anders dan zorgen voor een toename. Daar valt weinig in tegen te spreken. 

Je maakt er een semantische kwestie van. Zo heeft ts het niet bedoeld denk ik toch.

Klopt, het levende bewijs hiervan heb ik nu naast me zitten. 

Ik belde de fokker en een week later kon ik Twinko ophalen.

Oké, het was geluk hebben, en van tevoren heeft de keuze voor een bepaald ras de nodige tijd in beslag genomen, een aantal fokkers gemaild... maar de aanschaf zelf ging wonderbaarlijk snel.

En vorig jaar een vriendin van mij die een nieuwe hond zocht. Werklijn labrador. Meerdere fokkers bezocht. Via via wat tips gekregen. Twee maanden later was er een plekje beschikbaar bij een aankomend nest.

Maar zoals aangegeven moet je er wel eventjes wat voorwerk voor doen. Het is niet in je winkelmandje stoppen en afrekenen. Je moet je verdiepen in een ras. Op gesprek bij een fokker. En vaak is een fokker zelf ook kritisch aan wie ze een pup meegeven. En daar zit de gemiddelde broodfok-pup-koper niet op te wachten. Die willen geen lastige vragen. Die willen gewoon nu een pup.

Mijn mening: Het probleem is niet de verminderde beschikbaarheid van boomers, maar de grote vraag naar kleine pluizige hondjes en de onverschilligheid van mensen of deze verantwoord gefokt zijn of niet. 

Als mensen net zoveel vooronderzoek zouden doen naar een pup als dat ze doen bij de aanschaf van een nieuwe auto dan zou dit probleem al een stuk minder zijn. 

Hier is in ieder geval één van de moeders van de vele lieve, pluizige, schattige hondjes waar zoveel vraag naar is.

Ze is niet meer in staat om nog meer nestjes te krijgen en heeft het geluk het er nog levend af te brengen.

Al is het de vraag in hoeverre ze hier nog van kan genieten.

En ik begrijp  natuurlijk best dat er ook huiselijk gefokte boomers zijn, gewoon leuke pretnestjes waar het teefje  1 of 2 x een nestje heeft en verder een gelukkig leventje heeft bij een paar lieve mensen.

Maar de vele marktplaats boomers die je ter plekke kan kopen, zijn helaas meestal niet van de leuke pretnestjes.

Daarom meldde ik een paar keer in dit topic, zorg dat je een boomer koopt die hoogstens 3 weken oud is, zodat je het nestje een paar weken lang kan bezoeken en kan zien hoe het er aan toe gaat.

En dat je dus zeker weet dat je echt met een nestje bij lieve mensen thuis te maken hebt! 

Ook al zijn er bij de boomers dan geen testen gedaan en gaat het om een leuke pluizige pup, het blijft belangrijk dat je voorkomt dat je een pup koopt van een uitgebuit teefje. 

En ik denk dat dit al een goed begin zou zijn van verantwoord vermeerderden, ook omdat je dan de echte impulsaankopen vermindert.