Reis met ons mee naar de poolgebieden: Laatste update p.3

Wat fijn dat jullie dit toch steeds weer kunnen doen.

Geniet ervan.

Echt weer mooi dit.

Deel II: Mooi, mooier, mooist... Lapland!

Als we half mei de noordpoolcirkel oversteken, is het prachtig lenteweer. De kraanvogels zoeken hun broedgebieden en de roodkeelduikers zingen hun melancholische lied.

De Sami zien de duikers als de boodschappers tussen deze wereld en Sajvva, de dodenwereld, die diep onder de meren ligt.

Regelmatig spotten we elanden, sneeuwhazen en rendieren. Eerste prioriteit is dan de dolle malamutes in bedwang houden, dus het lukt maar zelden om ook nog een foto te nemen. Maar soms heb ik toch geluk. 

In de gebieden rond Kvikkjokk en de berg Akka is het heerlijk wildkamperen, zowel met campertruckje als met de tent.

We struinen rond, verkennen en genieten van die zalige weidsheid die zo kenmerkend is voor de poolgebieden.

En ja, tussendoor moet er ook al es gewassen worden... 

Wat is het hier toch rustig en stil. Terwijl de zon de ene kant van de hemel in vlammende kleuren zet, komt aan de andere kant heel sereen en bescheiden een volle maan op. Een mooie blik in beide richtingen vanuit de tent. 

De meisjes hebben lol. En er valt hier altijd wat te beleven of te scoren: van een lekkere afgescheurde elandpoot tot een hoop drek om in te rollen en te wroeten. Jiepie!

En er zijn ongetwijfeld lelijker plekjes op deze aardbol om ‘s ochtends je koffietje te drinken...

Dan leiden de honden ons een waarzinnig landschap binnen.

Het weidse panorama laat zich helaas niet in één beeld vastleggen.

Het is een buitenaards wonderlijke wereld, en we durven stellen dat dit één van de mooiste plekjes in Europa moet zijn.

Hier heerst stilte, alleen doorbroken door het kraken van het ijs en de roep van een vogel (en het hijgen van twee honden ).

Een steenarend die over de bevroren rivier zweeft.

Het wordt nu nooit meer donker, er bestaat geen nacht meer, alleen maar dag. Het avondlicht gaat over in ochtendgloren en zo rijgen de dagen zich eindeloos aan elkaar.

En zo gaan we steeds noordelijker, en bereiken we de toendra's op 70°N. Maar dat is voor een volgend verslagje... 

Tot dan!

Wat ongelooflijk prachtig 

Prachtige foto's! 

Als jullie wer hier zijn word je gek van de drukte en het volle in ons land.

Prachtig weer.

Wauw...…. 

Machtig!!!

Wauw!

Wat geweldig en de gelukkigste honden op aarde

wat een prachtige foto's

Wauw, schitterende foto's en prachtige verhalen. Ik kijk erg uit naar het volgende verslag. 

Sprakeloos, wat móói is het daar!

Wow .... Sprakeloos .... Vooral foto van bakkie pakken op de ochtend .... Mega 

Allemachtig wat prachtig.

Kunnen jullie en de honden wel slapen als het altijd licht blijft of slapen jullie dan minder?

gewoon geen woorden voor hoe mooi het is daar,

prachtige foto's en verhalen,

ook ik kijk uit naar het vervolg

Een woord...twee , geweldig en prachtig.... een genot om naar je fotoos te kijken.

Heb je nog koffie?

Breng graag een pakje naar daar?

Prachtige foto's en omgeving.

Geniet ervan en wij dromen mee

Wauwie, prachtig hier kan ik alleen maar dromen 

Sprakeloos, echt wat is het daar mooi.

Je zou daar toch gewoon lekker blijven met de meisjes.

Genieten, ook hier hoor vanachter de PC, hoe mooi zal het dan wel niet in het echt zijn???

Prachtig is het daar en wat een heerlijk leven hebben de honden.

Ongelooflijk mooi.... 

Waar Zweden ophoudt te bestaan, rijden we Finland binnen en waar Finland stopt, rest er alleen nog de noordelijke kap van Noorwegen. We zitten op 70° Noord. Dit is het land van toendra en fjell. En in de zomermaanden het eeuwige licht. Geen spectaculaire kleuren meer aan de hemel om middernacht, het is nu altijd dag.

Loesje, idd geeft dit wel es slaapproblemen. De nachten in ons campertje vallen mee, omdat we de ramen nog enigzins kunnen verduisteren. Maar in de tent is het moeilijker om een slaapritme te vinden, als de zon ‘s nachts recht in je gezicht schijnt en de vogeltjes vrolijk fluiten. 

De kaart toont een uitgestrekte ruitvormige ‘leegte’ tussen Alta en Karasjok. Duizenden vierkante kilometers zonder dorpen of wegen. Geen paden, geen mensen. Dit is voor ons het ultieme crosscountry-land!

stormwolken boven de berg Vuorje

Op de toendra is het dikke pak sneeuw volop aan het smelten, de rivieren staan hoog.

Daar waar je in de zomer blootvoets kan doorwaden en in de winter makkelijk het ijs kan oversteken, is de rivier nu veranderd is één kolkende massa water waar we niet zo gauw over geraken.

Op zulke momenten leggen we met plezier ons vertrouwen in de honden. Als zij niet over een sneeuwbrug willen lopen, weten we dat het voor ons ook niet veilig is. Ze trekken dan instinctief stroomopwaarts, in de hoop daar een oversteek te vinden.

Het lijkt makkelijk wandelen, zo’n uitgestrekte toendra, maar niets is minder waar. Het ziet eruit als één zacht mostapijt. Sommige stroken zijn dat ook, maar ze worden afgewisseld met zompige moerassen waar je voeten diep in wegzakken, rotsige richels en velden van natte sneeuwprut en knoestige wilgen- en berkenstruikjes.

Die kruipstruiken zijn een pest. Hun grillige takken haken in je broek en trekken je veters los. Ze kletsen tegen je benen, steken, prikken, grijpen en graaien. Het is een heel karwei doorheen zo’n struikenveld te komen en op het eind van de dag kleuren je benen bont en blauw.

Voor de honden zijn die dwergstruiken nog lastiger dan voor ons, zij moeten er hun hele lijf doorheen manoevreren.

Maar er zijn ook de sneeuwvelden! Aaaah, wat houden ze daar van!

Terwijl wij staan te jammeren om onze gekraakte knieën en ons uitgeputte lijf, hebben de meisjes dolle pret.

Hoe bedoel je, er hangt iets niet goed? 

En zo trekken wij verder. In die weidse wereld waar we zo van houden. Elke dag zien rendieren. Regelmatig ook elanden, vossen en sneeuwhazen die nu hun witte pels aan 't ruilen zijn voor een bruine zomerpels. En één keertje een wolf. Ik zag hem in de verte van ons wegrennen, een helling op. Daar bleef hij staan, keek nog es om en hupte dan de heuvelkam over, uit ons zicht. Aah, hoe wonderlijk zijn zulke momenten! Alsof de tijd even stilstaat, en de wereld stopt met draaien...

@ Brigitte: Koffie hebben we nog, maar een warm bad is welkom, hahaha, dus dat mag je brengen! 

Wat prachtig!

Pffff ... Echt geen woorden wat een machtig mooi iets doen jullie toch altijd .... Super 

Wauw echt geweldig zeg.. Prachtig daar en wat een mooi avontuur! Zou willen dat ik dat zou durven 

Wauw prachtig weer, hier kan Ik alleen maar van dromen 

Ongelooflijk mooi!  Ik ben jaloers 

Een droomlandschap...een droomreis!

Fantastisch!!

Prachtig. Behalve die vervelende struikjes dan.