Dierenarts slaat hond (niet heel hard) met vuist; meedenkers gevraagd 
Beste allemaal,
Ik wil graag even iets kwijt, omdat er zich een situatie voor heeft gedaan die me blijft puzzelen. Mijn hond is een enthousiaste reu van 14 maanden, midden in de pubertijd. Het is een supergevoelig en soms best onzeker hondje, en heeft veel baat bij rust. Zeker bij de dierenarts (waar hij laatst veel is geweest) wordt hij heel druk en springerig, door spanning. Op de behandeltafel bij de DA vandaag ook weer, was hij niet rustig te krijgen, bleef opspringen tegen de DA. Ik heb geprobeerd zijn lijfje te begrenzen, en heb hem streng toegesproken rustig te blijven zitten, maar (ergens wel logisch) werkte dat niet, omdat hij in spanning was. Toen hij voor de zoveelste keer tegen de DA op wilde springen, gaf de DA hem een slag in het gezicht met de vuist. Niet enorm hard, maar wel dusdanig dat hij er enorm van onder de indruk was. En dus wel rustig werd. Waarop de dierenarts zei: hij is enorm aan het puberen en hij heeft grenzen nodig; dat werkt. Nu spelen er meerdere dingen door mijn hoofd.
A: Ik schrok van/was ontdaan door de vuistslag naar mijn hond toe. Ik ben zelf absoluut niet van fysiek straffen en zal dat nooit doen. Ik kan dat ook niet goed aanzien; doet me pijn. Hoewel mijn hond natuurlijk/blijkbaar wel een grens overging bij de DA. De dierenarts zei erna wel 2 of 3 keer sorry tegen me.
B: Ik vraag me af hoe snel/makkelijk deze DA dit bij andere honden doet. Ja, mijn hond toonde heel druk/overprikkeld/angstig gedrag (en in mijn optiek had dit gedrag niks met pubergedrag te maken, zoals de DA het wel betitelde), maar het lijkt mij toch dat een DA dan juist methodieken/vaardigheden in huis moet hebben om de hond, zonder fysieke pijn in te zetten, gerust te stellen.
C. Door de opmerkingen over grenzen stellen heb ik het gevoel gekregen (ook door meerdere/andere opmerkingen eerder) dat ik geen goed baasje ben voor mijn hond. Hoewel ik heel erg overtuigd ben van mijn positieve manier van opvoeden, kunnen zulke opmerkingen me onzeker maken.
D. Herkennen jullie dit van jullie puberhonden? Ik merk dat ik het mezelf kwalijk neem dat ik bij de DA mijn hond zelf niet gekalmeerd krijg....
Hoe denken jullie over dit verhaal? Heeft iemand dit ook wel eens meegemaakt?
Heel erg dankjewel alvast voor jullie reacties! Die gaan me vast helpen dit verhaal een plekje te geven.
Die meneer had van mij een klacht aan zijn broek gekregen en ik ging meteen naar een andere DA. Dat heeft hij gewoon niet te doen.
grt Manja
"Een plekje geven?" Dat vind ik zo'n rare uitdrukking.
Ik zou zeggen, zoek een snel andere dierenarts, die wel geduld heeft met opgewonden honden.
In mijn geval, Pepijn is altijd onherkenbaar opgewonden bij de dierenarts en daar komt spontaan een assistente bij om hem zonodig in bedwang te houden. Ik kan me niet voorstellen dat daar klappen bij zouden vallen, ik denk dat ik dan gelijk de dierenarts zou slaan!
Ik ben bang dat ik de beste man een vuistslag terug had gegeven. Is hij nou helemaal bedonderd zeg!
Ik had mijn hond onmiddelijk van die tafel gehaald en was weggelopen.
Daarna een klacht indienen bij de instantie die dierenartsen controleert.
Neem jezelf niks kwalijk. De dierenarts is een spannende plek voor menig hond en ookal heb jij moeite je hond rustig te houden fysiek geweld is ALTIJD uit den boze!
Wow, wat is dat voor een dierenarts? Ik had mijn hond gepakt, was direct weg gelopen en had nog even duidelijk gezegd dat dat nog een staartje zou krijgen, dat is toch niet normaal zeg!
De dierenarts is voor vrijwel alle dieren spannend, dat heeft niks met puberen te maken, een dierenarts hoort daar mee om te kunnen gaan ZONDER fysiek geweld.
Neee...doe even normaal. Is dit serieus?
Ik zou er zo'n werk van maken je wilt niet weten. Dat kan ECHT niet.
Die dierenarts was niet zonder blauwe ogen weg gekomen ben ik bang.
Dit is overigens geen aanval op jou, want ik snap dat je overdonderd was.
Maar alsjeblieft zoek direct een andere dierenarts.
En laat hun ook zeker weten waarom je daar nooit meer over de drempel stapt.
Helaas zijn er veel dierenartsen die absoluut geen verstand hebben van gedrag (de meeste in mijn omgeving in elk geval), dus dat "advies" van hem gewoon ene oor in andere oor uit.
En er zijn echt dierenartsen te vinden die zonder fysiek geweld/onderdrukking ook hun werk kunnen doen.
Wat een naar verhaal zeg!
Ik vrees dat dit in België was?
Beste poppins, ga in hemelsnaam niet twijfelen aan jezelf!
Deze arts is zéér fout bezig geweest en zou inderdaad een officiële waarschuwing van de beroepsvereniging moeten krijgen.
Dien dus een klacht in......
En nooit, nooit zou ik meer mijn hond ' toevertrouwen' aan een da die met fysiek geweld werkt bij onwillige of angstige honden.
Je hebt gewoon een puberhond die , logisch, niks moet hebben van gedoe aan zn lijf.
En aanvoelt dat deze man verkeerde energie uitstraalt.
Dus die was over zn theewater en de da heeft het allemaal veel erger gemaakt.
Hij had er een assistent bij moeten halen zodat jullie samen je hond goed en rustig konden vasthouden zodat onderzoek mogelijk was.
Altijd, maar dan ook altijd rustig blijven.
En deze da overschreed op grove wijze de grenzen. Grensoverschrijdend gedrag is dan ook in dit geval een understatement.
Aanklacht indienen!
Die man had van mij zo,n pak slaag gekregen,zo erg dat hij nooit meer zijn handen kan gebruiken,die had ik verrot geslagen.nooit meer heen gaan en een klacht indienen!!!!!!!!!!
Je mag zeker grenzen stellen aan gedrag, en ook corrigeren. Maar een mep met een vuist, door een dierenarts, die zien me daar nooit meer terug. Overigens hebben dierenartsen niet echt training in opvoeding van dieren, da's een hele andere tak van sport.
Je laat een ander toch ook niet jouw kinderen slaan?
Met honden precies zo, ik zou een andere dierenarts zoeken.. wat een gek.
Je moet bij een puber wel streng kunnen zijn ja, maar niet slaan.
Wat erg voor jou, snap dat je onder de indruk was en niet wist wat je moest doen, dierenarts mag onder geen enkele voorwaarder een hond slaan en zeker niet met gebalde vuist....het is gebeurd, zoek een andere dierenarts, ga daar eerst met je hond alleen even wegen, meer niet, bespreek zonder hond dit voorval met de nieuwe dierenarts...dat je dat nimmer meer wil meemaken, bijt ook maar eens van je af, niemand tolereerd dit.
Zo hé zie het al voor me zeg, dat iemand mijn Sadi een slag zou geven, ik zou helemaal uit me dak gaan daar.
Enige tip die ik kan geven is vlug een andere da gaan zoeken.
Die had mij daar alvast nooit meer terug gezien.
Met honden precies zo, ik zou een andere dierenarts zoeken.. wat een gek.
Je moet bij een puber wel streng kunnen zijn ja, maar niet slaan. "
Waarom in hemelsnaam die vergelijking nu weer met een kind???
Dat is echt een verschil hoor hond en kind.
Dat is echt een verschil hoor hond en kind. "
Dat is jouw mening, dan hoef je niet gelijk over mijn opmerking te vallen.
Ik had het over het slaan. Op dat gebied vind ik het toch wel hetzelfde.
Ik had het over het slaan. Op dat gebied vind ik het toch wel hetzelfde. "
Ja ik val er wel over.
Een hond is geen kind
Die vergelijking gaat gewoon niet op.
Een hond is geen kind
Die vergelijking gaat gewoon niet op.
"
Nee dat vind jij, ik vind dat niet.
Ga geen discussie beginnen, lijkt me nergens voor nodig.
Een hond is geen kind
Die vergelijking gaat gewoon niet op.
"
Ze zijn beide afhankelijk van hun verzorger. In die zin is er wel een overeenkomst.
Ga geen discussie beginnen, lijkt me nergens voor nodig. "
Was ook niet van plan erop door te gaan.
Hierin zullen we toch van mening blijven verschillen 
Mijn kippen zijn ook afhankelijk van hun verzorger 
Ja klopt. En als jouw da ze ongevraagd een vleugel uit trekt ga je ook uit je dak toch?
Uiteraard maar er is wel degelijk verschil tussen een dier en een kind.
En waar stopt de vergelijking dan?
Maar ga er verder niet over in discussie net als bij Brenda en de anonieme plusserT zullen we de meningen verschillend blijven. 
Kom op jaimie.....
Die vergelijking gaat wél op.
Een arts is een hulpverlener en mag dus( staat ook in zijn / haar eed) nooit en te nimmer geweld gebruiken tegen zijn patiënt.
Dat geldt voor álle artsen, dus zeker ook voor dierenartsen.
Bovendien zijn kinderen én dieren afhankelijk van hun verzorger omdat ze zelf niet goed aan kunnen geven wat ze wel of niet kunnen of willen of voelen.
Dus de vergelijking gaat wel degelijk op,
Een da die slaat? Met een vuist nog wel? Gaat over alle grenzen heen.
En waar stopt de vergelijking dan?
Maar ga er verder niet over in discussie net als bij Brenda en de anonieme plusserT zullen we de meningen verschillend blijven. "
Het gaat om de overeenkomst. De verzorgers van kinderen/dieren hebben de plicht voor ze op te komen omdat ze dat zelf niet kunnen.
Terug naar ts. Toch ook veel sterkte, het lijkt me vreselijk als zoiets je overkomt.
Lavina 
3 doggies
Ga ik even advocaat van de duivel spelen..
Al moet ik allereerst wel even kwijt dat ik het er absoluut niet mee eens ben dat hij je hond een vuistslag op zijn kop gaf!!
Kan ik wel begrijpen dat hij iets doet. De dierenarts vond blijkbaar niet dat wat jij deed hielp. Ik heb geeen idee wat het voor ras je hebt maar als het een flinke labrador, mastiff of ander groot ras is. Kan ij begrijpen dat constant gespring tegen de DA aan gewoon niet fijn is.
Vind ik ook niet fijn, ook niet in het bos. Maakt me ook niet uit og het een grote of kleine hond is. 1 a 2 x van een puber ala. Maar dan heb ik ook graag dat debaas iets aan ht gedrag doet..
Lijkt ne dat je het zelf ook niet fijn vind constant besprongen te worden.
Verder positief opvoeden 
MAAAR bij positief opvoeden komen nog altijd wel gewoon grenzen kijken.
Het is wel jou taak die aan te geven en eevoor te zorgen dat hij daar niet overheen gaat.
Dit kan ook gewoon positief!
Gewoon consequent zijn.
Maar ieder dier heeft grenzen en sturing nodig.
Zeker bij een DA waar spanning is.
Vraag aan je hond wat je wel wilt zien en beloon dat gedrag. Rusten kalmte denk ik dan..
Er staat zelf dat het niet heel hard is.
Een dierenarts heeft ook geen tijd om iedere hond, kat, ... Eens te gaan opvoeden. Mijn jongste vindt behandelingen bij de dierenarts echt niet leuk. Al van pup is die altijd geassocieerd met pijn bij hen. Dus ja, als ik daar ben en ze moet iets ondergaan, dan ben ik voor het doorpakken en doen. Geen gesus en getrut.
Als ik help bij de dierenarts om een paard te verdoven, doen wij ook door hoor. Dan is het niet de moment om daar even te gaan tutten.
Als het op die moment helpt, dan heb ik er niets op tegen. Soms is eens bij de schouders nemen en door een 'schudden' een efficiënte manier om door te dringen.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?