Je hond is overleden en dan?

 O, dat is echt jammer!

Je hebt ook gewoon pech gehad met die veearts hoor. Het zal er wel eentje geweest zijn die vooral koeien, varkens en zo deed bij boeren. Die staan er toch anders in dan een veearts die ook veel paarden en pony's doet bijvoorbeeld. Ik had tenminste een heel begripvolle veearts in die tijd.

Mijn eerste hond is bij de DA ingeslapen. Ze was erg dement en het was voor beide partijen geen doen meer. Ik heb de DA gebeld en een afspraak gemaakt voor enkele dagen later. 'S avonds heb ik haar lekker verwend met bier, gehaktballen ,gekookte kip en nog veel meer.  De volgende dag moesten we om 15.00 bij de DA zijn. Heerlijk vrolijk was ze(nog van het bier denk ik), geen idee wat er gebeuren ging. Vroeg een mevrouw nog, die er ook zat om een (gevonden)konijntje in te laten slapen hoe oud ze was. Op mijn antwoord 14,5 kreeg ik de reactie dat ze nog wel veel ouder zou worden zo jong en vrolijk als ze leek. Op dat moment had ik het ff niet meer natuurlijk en heeft vriend in tranen uit staan leggen dat dit haar laatste paar minuten waren en waarom. Mevrouw ook in tranen, en vervolgens zat de halve wachtkamer te janken. Het inslapen ging heel vlot, de eerste spuit was al voldoende om haar hart vrijwel te laten stoppen, de tweede spuit zat er nog niet een volledig in toen ik al tegen de DA vertelde dat haar hart gestopt was. Ik heb nog een tijdje bij haar gezeten, en toen we weg gingen begon haar staart te kwispelen, heel bijzonder maar stuipen kan nu eenmaal. Ik vond het wel mooi dat het haar staart was. Ik heb haar achter gelaten en ze is met nog 4 andere dieren gecremeerd en door het crematorium uitgestrooid per boot.

Maylo(mijn tweede hond) heb ik ook bij de DA in laten slapen, eigenlijk ging ik er heen in de hoop dat er nog iets gedaan kon worden maar na goed overleg besloten geen tijd meer te rekken en zo heeft de DA al jankend hem een spuit gegeven. Maylo lag in mijn armen en was eigenlijk op dat moment al niet meer bewust van wat er allemaal gebeurde en ook bij hem was het heel snel gebeurd. Bij hem had ik er meer moeite mee en zo heb ik denk ik nog wel een uur met hem op de grond gelegen bij de DA. Hem heb ik ook achter gelaten maar individueel laten cremeren. Daarna is hij weer bij de DA bezorgd waar ik hem heb opgehaald. Zijn as zat in een blik, en heb een klein beetje in een asbuisje dat aan zijn fotolijst zit gedaan. Overigens zag ik er erg tegen op om zijn asblik open te maken, bang voor wat ik aan zou treffen. Toen ik het blik open deed heb ik me zo ongeveer bezeken van het lachen. Bovenop lagen wat schroeven(van zijn TPLO operatie) en dat vond ik er zo bizar uit zien. Precies een jaar na het inslapen heb ik de rest van zijn as uitgestrooid.

De volgende keren zou ik het weer net zo doen als bij Maylo. Tenzij ze om wat voor reden dan ook thuis sterven dan zou ik ze zelf naar het crematorium brengen, maar de rest is dan weer het zelfde als Maylo.

 Ja, dat zou zeker kunnen. Ik geloof wel dat niet elke veearts zo is, al is mijn enige andere ervaring met een veearts ook niet zo positief (en die bleek dan later ook nog samen te werken met broodfokkers).

Ik vond deze trouwens wel gewoon goed qua handelingen tov ons hondje. Dat klinkt wat vreemd, maar het inslapen verliep wel gewoon "vlot". Daar kan ik niets op aanmerken. Het was (gelukkig) alleen de omgang naar ons toe die wat minder was, maar ik was aan de andere kant ook wel weer dankbaar dat hij kon langskomen, terwijl geen enkele andere dierenarts kon/wilde. 

Ik heb in mijn leven helaas al vaak afscheid van mn dieren moeten nemen, ik denk zo onderhand wel een dozijn, alle dieren zijn altijd van pup tot overlijden bij me geweest.

Een enkele keer is een hond thuis overleden die heb ik vrijwel allemaal zelfs ergens een plekje gegeven in de tuin. Als een hond bij de dierenarts in was geslapen liet ik het cremeren meestal aan hen over.

Nu heb ik gister weer afscheid moeten nemen van een gabbertje en heb dit keer gekozen voor een dierenbegraafplaats omdat ik op dit moment simpelweg niet over een tuin beschik. Ik kan me geen leven zonder honden voorstellen maar op het moment dat ze hun oogjes sluiten voel en zie ik dat het mijn dieren niet meer zijn...

Altijd een naar gezicht, leeg omhulsel zonder karakter, wil het eigenlijk liefst zo kort mogelijk zien, de herinnering is voor mij het belangrijkst. Ik handel het daarom altijd het liefst dezelfde dag nog af... Meestal in een vlaag van verdriet maar dan is het wel klaar.

Dat was met de eerste paar honden trouwens wel anders geweest, die kon ik maar moeilijk loslaten maar er om treuren en er naar kijken maakte het voor mij persoonlijk erger... Ik heb gemerkt dat het verdriet en het gemis wel blijft maar er toch wel gelijk iets van een last van mn schouders glijd als ik gelijk maar even doorpak maar dat is natuurlijk voor iedereen anders...

Ik ben gister naar Dierenbegraafplaats Dalfsen gereden. Wel eerst even gebelt, half uurtje later kon ik terecht. Als je ooit een waardig plekje voor je huisdier zoekt in Overijssel is dit een aanrader!!! Lieve mensen, netjes en waardig en diverse mogelijkeden... Voor mij na de gebeurtenis gister de perfecte manier om af te sluiten en een plekje te zoeken voor het gemis dat ik ervaar.

Helaas als het zo ver was dan lieten wij de laatste jaren de dieren arts thuis komen.

Qua kosten scheelt dit echt niet veel(!!)

Maar naar ons idee veel fijner-rustiger voor de hond.

ook voor de mensen er om heen rustiger om persoonlijk lang of korter afscheid te nemen.

Persoonlijk vinden wij het erg belangrijk dat onze andere dieren er bij zijn en evt afscheid kunnen nemen.

Hebben zelf een keer gehad dat wij bij onze hond zaten op de grond samen met de dieren arts.

Toen kroop de andere hond tussen ons in en ging tegen onze andere hond aan liggen voordat deze een spuitje kreeg!

Een heel mooi en echt bijzonder moment ondanks het hele erge verdriet!!!!

Wel vaker zoiets mee gemaakt!

Ook 1 van onze oude honden werd in 1 x verlamd helaas niets meer aan te doen.

We hebben haar op een matras in de kamer gelegd.

Geen van de drie andere grote honden week van haar zijde en wij natuurlijk ook niet!!

Nadat ze een spuitje had gehad liepen de honden meteen weg.

de keren dat wij het hebben moeten laten doen helaas(!!) is elke keer anders geweest.

Sommige dieren hebben wel langer de tijd nodig.

1x hebben wij de hond met de dieren ambulance op laten halen thuis.

In ons geval was het een hele nare ervaring.(hoeft natuurlijk niet/uitzondering..)

In ons geval ging het nogal ruw voor ons idee hoe ze onze hond op de brancard deden.

ook het insnoeren, alles!!

Soms hoef je niet alles te zien...

Sinds die tijd brengen wij onze honden zelf weg.

daar worden ze nog opgebaard.

1e keer zeiden wij dat hoeft echt niet.

Er werd gezegd dat is echt wel mooi en gratis.(gratis ging het ons niet om)

maar men deed het toch en zag er mooi en verzorgt uit.

Wij laten onze honden(of poezen) nooit achter bij de dieren arts.

Ik vind dat persoonlijk erg naar.

En laten onze grote honden altijd alleen cremeren en halen deze later op.

Dat zijn altijd zulke moeilijke tijden je hond of kat in laten slapen.

leef altijd ook erg mee op dit forum als iemand dit overkomt!!

triest!!

mijn lieve beardi is maandag op 6 jarige leeftijd  plots overleden . de dierenkliniek zegt longworm. heeft iemand daar ervaring mee? lotte

Hartworm ken ik wel maar longworm? Nog nooit van gehoord zelfs...  Heb het even zitten googlen. 

Wat erg een hond op die leeftijd verliezen. Als ze oud en "versleten" zijn heb ik er persoonlijk minder moeite mee. Dan weet je dat ze een lang en mooi leven hebben gehad. 6 jaar is nog jong zeg en dan door zo'n smerige parasiet... Jeetje... sterkte! 

dank u

ja de longworm word overgebracht door slakken en het slijmspoor van slakken en uitwerpselen van ik dacht vossen.. Komt in Nederland gewoon voor.

https://dierenziekenhuizen.nl/honden/infecties-bij-honden/longworm-bij-de-hond/

Ja ik las het al. Hier zaten echt heel veel slakken in de tuin, blegh je moet er toch niet aan denken....

Wat een nachtmerrie...

Misschien kan je daar een eigen topic voor openen? Voor dat soort vragen is dit topic niet bedoeld. 

Heel veel sterkte 

Ik weet dat het jouw topic is en je misschien een ander antwoord op je beginvraag in gedachte had maar het antwoord kan natuurlijk ook zijn: sommige mensen zoeken dan eerst anderen op die hetzelfde meegemaakt hebben. Om ervaringen mee te delen...

Persoonlijk vind ik dat het perfect hier past. 

Dit is geen antwoord maar een heel eigen vraag die weinig met het topic te maken heeft. Het is een medische vraag, geen vraag of ervaring  met begraven of cremeren ed. Eigen topic openen dus.

Persoonlijk zie ik het niet zo zwart/wit en ik denk ook niet dat dat kan bij zoiets emotioneels als afscheid van je hond nemen. Het ding is wel dat de meeste hier nu momenteel niet in de situatie zitten, maar Ingrid wel. Je kunt duizenden antwoorden bedenken maar dit  (wat zij schrijft) is in veel gevallen wat er in de praktijk gebeurd. Ik ben zelf ook op HP terecht gekomen, juist door de longkanker van mijn vorige hond. Die vragen horen er juist gewoon bij.. misschien iets om evengoed stil bij te staan? Voor het geval jouw hond niet doodgaat aan ouderdom, maar door medische oorzaak mogelijk met slopende lijdensweg, verre van ideaal dus?

Jij hebt nu de "luxe" (mag ik hopen toch) om nu al na te denken over de dood van je hond en hoe je dat wil gaan aanpakken. Maar dan ga je er vanuit dat je lang van te voren weet dat je hond gaat sterven, dat je veel kunt regelen of bedenken. En dat de situatie dan geleidelijk aan slechter wordt zodat je precies kunt timen wanneer het moment daar is. Soms is het moment gewoon opeens daar, een uur in de toekomst. Ik heb het zelf ook zo meegemaakt bij de vorige hond. Het feit dat ze gestorven zijn is in het begin nog heel onecht. Je hebt je hond zien sterven met je eigen ogen maar het feit dat ze nooit meer terugkeren, dringt dan pas veel later door.  In het begin is het dan altijd "had ik maar...", "wist ik maar..."... en zoveel vragen waar je een antwoord op wil. Jij doelt dus alleen op het lichaam, crematie, begrafenis, donatie aan de medische wetenschap? Zoveel opties zijn er eigenlijk niet. Thuis laten inslapen of bij de dierenarts. Ik kan je zeggen ik wilde thuis, maar de medische toestand van mijn hond liet dat niet toe, dus daar gaan je "plannen". Hondenbelasting is maar X per kwartaal of jaar. Dus dat is niet eens zinvol of nodig om dat per direct op te zeggen...dat komt later wel. Vragen, rouwen, verdriet komen eerst. 

Liz doe toch niet altijd zo lomp.

Ingrid haar hond is ineens overleden,jij hebt geen idee dus hoe dat is.

Je vraag was hoe je,jezelf voorbereid als je hond zonder da dood gaat thuis,wat dan?

Liz daar kan je,jezelf niet op voorbereiden ,als je ,je hond dood aantreft of laat inslapen dan zakt de grond onder je voeten vandaan.

Je wereld stort in en je bent kapot van verdriet en je doet op dat moment wat het beste voelt en vervolgens kruip je in je bed ,trekt een deken over je hoofd en wilt er niet meer uitkomen en je denkt dit trek ik niet,je jankt tot je geen tranen meer hebt.

Sta daar nu eens bij stil als een verdrietig iemand hier komt met een vraag,empathie Liz. 

" Liz doe toch niet altijd zo lomp.
Ingrid haar hond is ineens overleden,jij hebt geen idee dus hoe dat is."

Monique

Nee, nog nooit een hond verloren. Wel paarden en.mijn man. Telt dat niet omdat zij geen honden waren?

Kom op zeg. Ik open een topic met een doel en wil dat graag zo houden voor mensen als ik die wel vooruit denken. Voor inmemoriam zijn andere topics en voor medische vragen is een hele hoek.

Misschien moet je zelf even nadenken voor je tekeer gaat over niet weten wat het is.

Het gaat om empathie Liz .

Och wat naar zeg, heel veel sterkte.

Als je rechts bovenaan op het loepje klikt kun je longworm intikken, dan komen er wel wat topics die daar over gaan.

Heb je het zelf geprobeerd Kees? ik krijg namelijk niks, als ik op zo.n topic druk krijg ik niks, kan aan mij liggen?

Niet aan jou denk ik, aan je apparaat misschien. Ik heb t eerst even geprobeerd inderdaad. T bovenste topic is deze.

https://www.hondenpage.com/hondenforum/183984/longworm.php

Nu werkt hij wel, maar sorrie Liz dit is wel erg off topic..