Hoever kan ik nog gaan!? Agressieve hond

wat is eerlijk naar de hond toe....

wat als je hem toch niet de juiste begeleiding die hij nodig had gegeven hebt...

wat als iemand anders dat wel kan?

Ik zeg niet dat het zo is hoor, ik ken je niet en de hond ook niet, ik twijfel ook niet aan je inzet en dat je het beste voor de hond wil.

Maar een jonge blijkbaar gezonde hond opgeven vind ik persoonlijk nu een veel te snel genomen beslissing. Ik zou in elk geval eerst een gt laten komen en tot die tijd uiteraard de muilkorf gebruiken of hem in elk geval apart van de kinderen houden.

Ik heb een hersenscan laten maken foto, 's zijn er genomen en een bloedonderzoek is gedaan. Ze hebben op het oog gekeken hoe hij beweegt van een ruime afstand dat dan weer wel maar er lijkt medisch niets mis te zijn met de hond! De fokker reageerd niet. Van vaderskant waren het geen moeilijke honden.

Gebrek aan leiding kan het zijn en teveel druk kan het ook zijn. Maar heb van alles geprobeerd. Alles in rust met grenzen. 'strengere' grenzen. Hij pikt het gewoon niet. Het maakt hem niet kalmer, soms een kleine vooruitgang maar des te harder komt hij terug. Herplaatsen bij de fokker kan dus niet. Naar een asiel doe ik niet en herplaatsen is een groot risico aangezien hij ontzettend agressief is tegen onbekende mensen. Hij heeft zich ook nooit geïnteresseerd in andere mensen. Nooit besnuffeld of Elf naartoe gegaan. Een snoepje nam hij aan en trok daarna gelijk Ijn lip op toen was die dus rond de 7 maanden.

Nogmaals de muilkorf vind ik erg sneu maar een andere optie die het veilig houd heb ik niet.

" wat is eerlijk naar de hond toe....
 
wat als je hem toch niet de juiste begeleiding die hij nodig had gegeven hebt...
 
wat als iemand anders dat wel kan?
 
Ik zeg niet dat het zo is hoor, ik ken je niet en de hond ook niet, ik twijfel ook niet aan je inzet en dat je het beste voor de hond wil.
 
Maar een jonge blijkbaar gezonde hond opgeven vind ik persoonlijk nu een veel te snel genomen beslissing. Ik zou in elk geval eerst een gt laten komen en tot die tijd uiteraard de muilkorf gebruiken of hem in elk geval apart van de kinderen houden.
 
 
 
  "

Dobry

 Een gt heeft Pat al gehad....en een boerboel zijn bewakings honden, eerlijk gezegd geen huishonden, ja ik ken er een die wel ontzettend lief is, maar met dit ras gaat het meer fout dan goed.....het is geen optie om deze hond in het gezin te houden, gemuilkorfd voor eigen veiligheid...dat kan niet.

Helaas voor mij een redelijk bekend verhaal. 

Wij hadden een aantal jaar geleden een rottweiler x bordeauxdog.

Beide ouders getest en enorm lieve honden! Pups opgegroeid in een gezin met kleine kinderen etc.

Hondje kwam bij ons met 8 weken, 2 weken later aan cursus begonnen. Goed gesocialiseerd etc etc. 

Met onze kids (destijds 3 & 4 jaar) ging het de eerste tijd, op het puppy bijten na, prima! 

Tot de hond een maand of 5 werd, toen begonnen de problemen. Grommen bij de bak, oké totale rust wanneer hij ging eten. 

Later ook bij botjes, oke lekker in de bench knagen..

Later ook wanneer iemand iets deed wat hij niet vond kunnen, langs lopen bijv.

Het meeste uitval gedrag was naar mijn jongste zoontje. We begonnen te beseffen dat we met deze hond van inmiddels bijna 60 kilo een serieus probleem hadden! 

Gt ingeschakeld, adviezen gekregen. Allemaal prima, maar het werkte niet.

Op een gegeven moment lag de hond bijna altijd in de gang of in de bench wanneer de jongste beneden was.

Ik had inmiddels ook intensief contact met de fokker. Hij was de enige uit het nest met dit gedrag.

Uiteindelijk op een dag, mijn vriend ging werken. Hond lag in de woonkamer, mijn jongste zoontje staat op (maakte geen contact met de hond, keek hem niet aan niks!), hond vliegt op met bloed doorlopen ogen en wil hem echt pakken! 

Ik was net op tijd, heb hem gegrepen en in de gang kunnen krijgen. 

Inmiddels was de hond ruim anderhalf. 

Fokker gebeld en hem dezelfde dag mogen brengen, ik was nog niet thuis en ze belde dat hij daar hun jongste zoontje had gebeten! 

Hij heeft hiervoor zelf 2 deuren opengemaakt! 

Uiteraard waren we in de tussentijd al een aantal keren naar de da geweest. Niks aan de hand, een gezonde hond! Ook scan laten maken, niks op te zien! 

De volgende dag naar de fokker gereden, en een van de moeilijkste beslissingen van mijn leven genomen. 

Na zijn dood nogmaals een scan laten maken, wat bleek? Een tumor! Ergens gaf dat toch rust, hij kon er echt niks aan doen! 

Nu ik het schrijf voel ik weer de letterlijke onmacht van toen! Want ondanks alles, man wat was het MIJN hond! 

Maar het risico werd simpelweg te groot, we hebben er dik een jaar alles aan gedaan en het is niet gelukt. Achteraf niet gek, maar dat wisten we toen niet..

Ik denk dat ook jij je beslissing al gemaakt hebt, het alleen nog niet hardop durft en kan zeggen.

Ik voel echt wat je door maakt, heel veel sterkte! Nogmaals een scan laten maken, eventueel bij een andere dierenarts is natuurlijk ook nog een optie.

Volg je gevoel.. 

Vandaar dat ik zo op zoek ben naar antwoorden. Een antwoord wat ik niet direct heb omdat het indd een gezonde jonge hond is! Het doet vreselijk pijn eraan te denken maar ik moet er wel over nadenken. Voor onszelf en zeker ook voor hem. Er zijn meerdere therapeuten geweest. Zij die toegeven dat hij voor hun teveel risico is. Zij die zeggen inslapen en zij die zeggen misschien werkt dit en misschien werkt dat. Ik ben alleen bang omdat het al zolang aanslepen dat het hen meer kwaad doet dan goed. Ik geef hem de kansen omdat ik hoop dat er een oplossing komt al dan niet bij mij. Sta voor alles open maar het word bijna onhoudbaar.. 

Ik denk dat als andere nestgenoten dit gedrag ook vertonen, er een grote kans is dat het niet (alleen) aan de baas ligt. Of het is een heel pittig nest, of er is iets mis mee.

Tenzij de hond terug kan naar de fokker, zou ik ook tot inslapen over gaan. Zelfs naar de fokker vind ik eigenlijk geen ideale oplossing.

Zodra mijn hond buiten kinderen ziet spelen of hoord staat hij direct op scherp! Ik heb hem goed vast maar het is niet fijn wandelen. Naar mijn kinderen tot nu toe geen ongewenst gedrag maar ze zijn ook nog klein. 3 en 4 jaar. Ze weten dat ze de honden mer rust morten laten maar ben als de dood dat ze mij een keer willen 'helpen' als hij zich tegen mij keert. Muilkorf blijft om en hij kan niet naar de woonkamer. Inderdaad alles verstevigd en zelfs de klink eraf gehaald dat hij die deur niet kan openmaken.. Ik ben er al heel lang mee bezig en ga zeker niet over een nacht ijs. Maar hij word hoer niet beter van en ik raak uitgeput. Is er iemand die mij kan laten zien wat ik moet doen en dan het dan weer leefbaar word. Dan zal ik me energie tot uit me tenen halen, voor hem die kans te geven. Maar ik moet realistisch blijven. Ik lees hier waar ik dus bang voor ben.

Ik denk dat je eerste werk op dit moment is: je kinderen beschermen.

Welke toekomst heeft dit? Zowel voor de hond als voor de kinderen geen leven.

Na wat ik lees is alles al geprobeerd. 

Je kan evt nog een second opinion laten doen door een andere da , maar als de scan al niets zij nu ..... 

Moeilijk hoor maar je gezin gaat wel voor naar mijn mening 

 Ik had exact hetzelfde, geen dag was meer ontspannen.. Sterker nog geen uur.

Ook ik was intens moe, op van alles! En ja, ik had ook alle mogelijke handvatten aangepakt! 

Maar die bewuste dag was voor mij de druppel. Ik stelde mijn kinderen bloot aan een serieus gevaarlijke hond.. Ook zij wisten, hoe jong ze waren dat ze de hond ten alle tijden met rust moesten laten en deden dit ook.

Ik heb nog nooit zoveel gehuild in mijn leven als dat jaar.. Dan leek het weer een dagje rustig en kreeg ik weer hoop. Tot het volg moment kwam. 

Tot ik me dus die dag besefte wat ik deed. Dat deed en doet nog steeds zeer (inmiddels is het 4 jaar geleden dat wij hem hebben laten inslapen), maar het gaf ook rust gek genoeg.

Het constant alert zijn was voorbij, ik kon weer naar de wc zonder de hond in een andere ruimte te doen.

Maar wat heeft deze hond mij veel geleerd, heel veel! En ben ik blij dat hij (al was het veel te kort) in mijn leven is geweest.. 

Mijn kinderen hebben er geen last van, die gaan en staan waar ze willen en hoeven gelukkig niet bij die kant te zijn waar de hond zit. Ze weten wel dat er wat speelt vanwege dat ik veel aan het bellen ben voor informatie. Mijn kinderen en andere hond zijn veilig! Hij heeft ze korf om dus ben ik ook veilig. Maar hij zit er maar mee en zijn wereldje word steeds kleiner. Ik wil zo graag maar krijg steeds minder hoop. Nogmaals ik wil ook het beste voor mijn hond en misschien is dat dan wel de rust.. Donderdag komt er weer iemand thuis en tot die tijd probeer ik voor alle partijen er het beste van te maken.. 

Pff dit klinkt echt niet goed. Ik heb de hond niet gezien maar dat heeft niemand hier. Maar zoals je je verhaal neerschrijft lijken er geen grote (rare) dingen te zijn fout gegaan tijdens de opvoeding. Dit gedrag voor een jonge hond, ongezien het ras vind ik echt uitzonderlijk. 

Bij een jonge hond hoort (zelfs bij een angsthaas/meer gereserveerd type) de wil om te ontdekken en proberen flink aanwezig te zijn op zo'n jonge leeftijd. Daar hoort ook het benaderbaar zijn bij. Op zo'n jonge leeftijd al niet te benaderen voor vreemden.. vind ik niet normaal. 

Weet je, soms worden er (is bij mensen ook zo) gewoon individuen geboren die niet helemaal 100% zijn in de bovenkamer. Helaas zijn niet alle defecten te zien aan iemand of aan een hond aan de buitenkant.  

Ik denk dat je goed moet nadenken wat je gaat doen. Ben eerlijk naar de hond maar realiseer je vooral wat voor potentie deze hond heeft, in de zin van... stel je eens dat hij zijn muilkorf niet om had gehad. Zoals je het schrijft lijkt de hond compleet onberekenbaar. Daar moet je iets mee doen want dat kan echt gevaarlijk zijn. 

 ik snap dat het voor jou nu het punt gekomen is dat het zo ongeveer onhoudbaar is vooral omdat je kinderen hebt en die in geen geval een risico mogen lopen.

Je hebt dus nog wel contact met de fokker? En de nestgenootjes? Hoe was de moederhond?

Is contact opnemen met de rasvereniging misschien een idee?

Pfoee wat een rot situatie zeg!

Welke gedragstherapeuten heb je mee gewerkt?  Er zijn best veel gedragstherapeuten welke zich gedragstherapeut noemen maar waarmee je niks opschiet. Of waardoor het gedrag zelfs alleen maar erger wordt.  

Zelf heb ik een angstige uitvallende hond en daarmee ben ik ook bij verschillende gedragstherapeuten geweest en echt daar zit zoveel verschillen tussen wij hebben er ook een getroffen waarbij het gedrag even beter werd maar dit was van zeer korte duur en daarna is het juist erger geworden. Wij hebben wel een herplaatser en dat vind ik sowieso al anders dan wanneer je de hond van jongs af aan hebt. Ook is de hond niet agressief naar bekende, integendeel. Niet vergelijkbaar dus. Maar misschien kun je wel overwegen om nog een laatste keer echt een goede gedragstherapeut te laten komen en als er dan geen verbetering in komt dat je hem dan laat inslapen. Ik vind het trouwens goed van je dat je hem niet naar het asiel wilt brengen! Zat mensen hadden hem allang naar het asiel gebracht maar als ze de rest van der leven daar in een hok zitten kunnen ze naar mijn mening beter dood zijn.  

Hoeveel beweging krijgt de hond momenteel? Misschien krijgt de hond nu ook te weinig beweging door de omstandigheden waardoor het ongewenste gedrag erger wordt. 

dat vind ik ook, zonde om nu te kiezen voor het onherroepelijke,

Ik herinner me nog goed een forumlid dat hun jonge boerboel liet inslapen omdat hij naar hun kind gromde. Dat kind een jongen niet m eer zo heel jong, kwam in een badmantel met een kap de kamer in en de hond gromde naar het kind. En korte tijd later las je dat de hond ingeslapen was. Even geruststellen en de hond bij je roepen had beter geweest.

Maar er zijn dus zoals ik al aangaf alternatieven om het vertrouwen weer van je hond te winnen. Niets spectaculairs, maar wel effectief.

Ik raad je aan om contact op te nemen met Yvette van veldhuizen. Zij heeft een ruime ervaring met de problematiek die jij aangeeft. Zie www.alerthondentraining.nl

 Zo te lezen, heeft hij succes met doen wat hij wilt. Hij zet agressie in en dat werkt.

Hij zal het gedrag herhalen en steeds vaker inzetten.

Het zou idd kunnen, dat doordat hij zo onzeker was als pup,  je wellicht hem te veel zelf liet bepalen.

Zo leerde hij eigenlijk niet echt zijn grenzen, een nee te accepteren.

Wie weet is hij opzoek naar een grens.

Grenzen stellen, duidelijk en concequent zijn, zodat hij weet, wat wel en niet de bedoeling is. 

Maar met zo een grote en sterke hond, lijkt me dat heel erg moeilijk.

Zeker omdat hij al heel veel succes heeft behaalt met zijn gedrag.

Iemand met heel veel ervaring met het ras en misschien een roedel, waar hij zich wel moet aanpassen.

Wel de kans, dat hij dat niet accepteerd, met alle gevolgen van dien.

Pfff zo'n jonge hond die het klaar gekregen heeft dat zijn eigen eigenaar zelf schrik van hem heeft. Dag in dag uit een muilband om moet dit vanwege de veiligheid voor de eigenaar en andere gezinsleden en daarbij nog in een aparte kamer wordt opgesloten . Zelfs om te eten en te drinken gaat zijn muilband niet eens af . Dat is toch geen leven voor de hond!

Laat je hond eens grondig onderzoeken in een universitair dierenkliniek! Er is medisch iets grondig mis waardoor hij dit ongehoord gedrag bij vertoond. Prima hij is al eens goed nagekeken door een dierenarts. Maar in hoeverre is deze dierenarts zijn kennis? In een universitaire dierenkliniek zijn meerdere artsen aanwezig die elkaar om raad kunnen vragen indien er een dierenarts iets niet weet.

Heb ook eens een hond gehad die vanuit het niets een gedragsverandering kreeg ook zij werd agressief naar mij toe wat ook uitte in aanvallen en bijten naar mij toe. Het advies van mijn dierenarts was toen om haar te laten inslapen wat ik niet wilde daar zij nog jong was. Heb toen een afspraak gemaakt bij de universitaire dierenkliniek in Merelbeke waar Anouska werd onderzocht door Prof. Dr. Luc Van Ham. p heet eerste zicht was er ook niets mis met haar waarna zij er dan werd gehospitaliseerd om verdere diepgaandere onderzoeken te doen. Enkele dagen later werd ik door hun gecontacteerd dat zij via een contrast RMI en de hersenscintigrafie een tumor hadden gevonden ter hoogte van de lobus parietabis. Deze tumor was te groot om met medicijnen te worden behandeld waardoor in haar toen heb laten opereren waarna zij dan nog 14 dagen in de dierenkliniek is verbleven. Heb daarna nog 7 jaar van Anouska mogen genieten zoals van een normale hond.

Shiva, hij zit echt niet de hele dag opgesloten hoor.. Begrijp zelf ook wel dat het dan een tikkende tijdbom word. Jammer dat je zo veroordelend reageerd. Als jij een alternatief hebt voor de muilkorf hoor ik het graag! Ik ben ook niet bang voor mijn hond maar weet dat als hij de kans krijgt, er niet veel van me over blijft. Dan is er zeker nog maar 1 uitweg.

Ik heb van alles geprobeerd en ben waarschijnlijk te zacht voor hem geweest. Dat hij mij niet vertrouwd denk ik ook niet. Ik heb hem grenzen gegeven maar ik had weinig regels. Ik heb hem geen onrecht aangedaan en hij is ook niet bang voor mij. Hij is al zo sinds hele jonge leeftijd. En hoe gek het misschien ook klinkt, het is er ingeslopen lijkt het wel. Hij is bij een goede kliniek onderzocht en ik denk ook niet dat het iets medisch is. Het is namelijk niet zo dat hij ineens veranderde, het zat er al in en is tot uiting gekomen bij te weinig leiding.

Ik vind het ook erg sneu voor hem! Ik zit er de hele dag mee in mijn maag en raak op doordat het me emotioneel uitput. Ik wil hem echt kansen geven maar mijn eerste prioriteit is dat het veilig blijft. Ja dan maar een korf om.

Ik ben niet bang dat hij een keer bijt, maar heb gezien dat hij niet stopt en daar vrees ik wel voor! Ik kan niks tegen hem beginnen..het is niet dat ik een paar tandjes in me arm zal hebben, hij is ontzettend sterk, ook in zijn kaken. Als hij dan ook nog eens niet stopt maar door wilt gaan dan is dit gewoon levensbedreigend. 

Toen hij me aanviel met korf om deed ik niks. Ik hield hem van me af en hij bleef komen.. 

Bedankt voor alle adviezen, het motiveerd me om toch door te gaan met het zoeken naar een oplossing. Ik geef hem niet zomaar op!

http://www.immermoed.com/services-view/de-boerboel-in-nederlan/

Ik ben net aan het zoeken op dit onderwerp en kom direct al interessante links tegen. Ik weet niet veel van dit ras maar wellicht is het verstandig ook expertise in te roepen bij mensen gespecialiseerd in dit ras? En niet bij algemene hondentrainers. 

Misschien heb ik het ergens gemist Pat,

maar van wat soort fokker komt je hond?

Die kennissen van mij hadden hun Boerboel uit de broodfok.:

SenF: Hoe vermoeiend is het om zo met honden om te gaan. En dan nog als eigenaar de rest van de hond zijn leven, op je hoede moeten zijn dat het gedrag niet terug komt. Neen dankjewel, dat soort opvoeden mag je hebben van mij; een hond in huis halen moet fijn zijn, geen uitputtingsslag, oorlog of constante bedreiging voor de, volgens jouw theorie, "roedelleider".

" Dit klinkt heel raar maar dit zijn potentieel de meest fantastische honden. Maar scherp lijntje duidelijk. Ik heb dit ook met mn Bulldogs gehad, ook scherp lijntje. Die nu dan alleen niet bij maar vloog de rest van het gezin wel aan.  
 
Ik ga hier iets zeggen wat niet mag maar ik hoop dat ze het laten staan omdat de enige andere optie nogal definitief is. Stop met die gedragstherapeuten die maken dit nog duizend keer erger. De enige die hier misschien nog een verschil in kunnen maken zijn de mensen van de roedelmethode, ik zal zo een website

plaatsen

 
Maar ontmoet hem op zn level. Blijkbaar voelt hij dat hij dit allemaal kan doen en er zijn nou eenmaal honden die het dan gaan uitvoeren. Elke keer een stap verder tot je beland waar jij nu bent. Hou die korf om en pak hem terug. De volgende keer dat ie op je af springt grijp zn halsband en trap zn poten onder hem vandaan. Hou m dan maar gewoon op de grond tot ie in de gaten heeft dat hij niet wint. Dat moet je instelling gaan worden, hij is maar een hond. Tuurlijk betekenen ze voor ons heel veel maar hij heeft zich maar te schikken aan een andere positie. Het is ook niet zielig, hij vind jou ook niet zielig dat ie je eigenlijk gewoon dood zal bijten. 
 
Dit is de reden waarom ze zo vaak zeggen dat die molossers niet voor elke baas zijn. Er zijn er zoveel die dit flikken. Hier lopen ze ook en je ziet gelijk het verschil. Een ouder vrouwtje met twee stuks die zo relaxed zijn en eentje die met zn twee bazen aan hem hangt en je echt moet vrezen dat zn ketting het houdt. Allemaal felle honden maar het duo heeft een baas, de eenling is de baas. En huidige hondenscholen zijn allemaal gebaseerd op vriendschap maar daarmee ga je het niet redden. Hij heeft een baas nodig. 
 
Geef m niet zomaar op. Als je hem hebt waar je wil heb je waarschijnlijk een fantastisch dier. Maar je moet het respect gaan verdienen.  "

S&F.

Ben het met je eens, tenminste, met het meeste. 

Zou nooit deze hond tegen de grond werken, die strijd ga je verliezen!!

De Roedelmethode, helemaal niets mis mee. Juist deze honden komen er zo goed uit.

En waarom denkt iedereen toch dat daar geweld gebruikt wordt!

Dat komt ervan als men rassen koopt die vaak problemen geven. Het kan nooit groot genoeg zijn . Ik word misschien grof. Wat willen jullie bewijzen met zulk een soort honden.Dat jullie ze niet aan kunnen.
In dit geval, laten inslapen.

"De Boerboel is en blijft in de eerste plaats een echte waakhond met een zeer sterk territoriaal instinct. De Boerboel heeft dus echt een erf nodig die hij kan en mag bewaken. Een Boerboel  op een flat, appartement of een woning met kleine tuin is ook verre van ideaal te noemen en veroorzaakt dan ook vaak problemen die uiteindelijk ten koste van de hond zullen gaan.   Ook de wandeling  door bijvoorbeeld het stadspark is voor de Boerboel een bron van prikkels welke tot problemen zou kunnen leiden Nee een Boerboel is en blijft een hond die het liefst op zijn erf is en kan waken. De Boerboel is dan in het verleden  nooit gefokt op schoonheid maar puur op functionaliteit. Want alleen hierop werden de honden door de Zuid Afrikaanse boeren geselecteerd. Een Boerboel kon nog zo mooi zijn, een onbetrouwbare, agressieve of laffe Boerboel werd direct door de Afrikaanse boer naar de eeuwige jachtvelden geholpen"

Rare reactie. Er zijn genoeg mensen met Boerboels waar er niets aan de hand is, zijn wereldhonden, willen die ook allemaal iets bewijzen? Wil jij ook wat bewijzen met je pluishond? 

Je schildert TS nu onterecht af als iemand die een hond wil puur om zijn grootte of imago, terwijl TS juist overkomt als iemand die zich in wil zetten voor haar hond.

Kheb niet alle reacties gelezen, vlug even doorgelezen..

Ik heb enkele vragen;

Wie is de fokker? ( het kan genetisch bepaald zijn) neem contact op met de fokker. Hij heeft ervaring met het ras. Een correcte fokker zal je helpen. En agressie is uit den boze om mee te fokken. Een Boerboel is een hond met een handleiding maar dit gedrag is inderdaad niet normaal. Herplaatsen ? Dan schuif je je probleem eigenlijk gewoon door.. neem eens contact op met een goede therapeut en wees eerlijk over wat je al gedaan hebt enzo

www.toscanzahoeve.be

www.moniquebladder.nl

Ik heb hier ook helaas  ervaring mee. Ik had een Franse bull, die deed nooit wat tot hij ongeveer 1.5 jaar was. Toen beet hij een kind in haar arm, hard. Net niet bloeden maar helemaal blauw. Ik heb een gt laten komen toen en die gooide het op dat ik ook niet duidelijk was. Tips gekregen en opgevolgd.  Hielp niet. Hij beet mij niet, maar kon zomaar mensen bijten , bekenden ook van hem, hij liep naar ze toe, vroeg aandacht en van t ene op t andere moment draaide hij om en beet. Paar weken later zwol zn kop op en bleek hij een enorme speekselklier tumor te hebben. Dat veroorzaakte pijn en dat schoot er als t ware in elke keer en dan haalde hij dus uit. Heb hem laten opereren maar het happen bleef. Ook mede mijn schuld. Ik bleef ergens diep van binnen bang dat hij zou bijten, dat merkte hij en dan deed hij het. Ik kreeg toen kinderen en dat ging in t begin goed, tot hij een keer naar mij  zoontje hapte. Dood eng. Hij leefde toen ook veel apart van ons en ik vond het vreselijk, maar ik durfde het gewoon niet aan met de kinderen. Hij mocht alleen binnen als ze sliepen of in de box lagen. Toen hij 6 was werd er weer een tumor geconstateerd. Andere speekselklier. Kon het nog laten opereren maar zonder de twee grootste speekselklieren was het wel vervelend voor hem, hij had aan de eerder geopereerde wang al een mini fistel waardoor hij altijd lekte uit die kant, nu de andere kant.. heb toen, ook mede door mijn angst en omdat ik het vreselijk vond hem steeds in de keuken te doen, laten inslapen. De dierenarts adviseerde dit mij ook,  ook omdat de kans aanwezig was dat er tzt weer een tumor kon komen. Ook had hij spondylose, het was mijn zorgenkindje.  Ik denk nog veel aan hem, mijn lieverd, maar dit was het beste voor beide. Hij had niet oud geworden en herplaatsen was geen optie met de vele mankementen ( hij had ook een gedeeltelijk kunstknietje al, vanwege tweemaal gescheurde kruisbanden ) , allergie, cherry eye, het happen, de tumor, ga zo maar door. Ik wens je sterkte met wat je ook beslist! Hieronder zie je ons, de dag voor hij insliep. Onder zn kin zie je een zak vocht hangen en een litteken van een poging om het vocht wat telkens kwam, te laten weg drainen. Helaas groeide het telkens dicht. 

Edit: ik kreeg pas kids toen hij een jaar of 5 was, hij heeft geen jaren in de keuken gewoond . 

Kimberley, wat een triest verhaal!!

" Kimberley, wat een triest verhaal!! "

Diesel

 Ja het was echt een rottijd 

Het eeuwige Mantra, "er zijn genoeg mensen waar niets aan de hand is", en "ik ken bla enz"

Bij alle bijt incidenten komen dezelfde rassen en onverantwoordde eigenaars terug.

Verontwaardigd zijn omdat mijn zijn egen fout niet wil toegeven hoort bij een puber thuis.

Gelukkig hoef ik niets te bewijzen.

Ik sta op het punt om de deur uit te gaan, zal later reageren op de vragen.

JM, heel jammer dat je zo reageerd! Als het mij ging om de grootte had ik wel een groter ras uitgekozen. Daarbij zelfde honden en zelfde onverantwoorde eigenaren. Je roept wat! Als ik onverantwoord was geweest had ik hem geen muilkorf omgedaan en rekening gehouden met andere mensen en dieren. Dan had ik hem wel gelijk de spuit gegeven..

Ik heb altijd grote honden gehad, dit spreekt mij gewoon meer aan.

Je hebt zelf een chow chow, ook niet het makkelijkste ras. Niet veroordelen! Daar plaats ik het topic niet voor. Ik vraag om advies.. Voor mijn hond. Waarom ben ik onverantwoord? Ik geef zelf mijn fouten toe, dus waar is dit stukje op gebaseerd? Heb je het zelf ergens moeilijk mee? Sterkte!