Dierenarts voor de tuchtcommissie???

Hallo hondenliefhebbers,

Ik wil jullie om een gunst vragen. Mijn vriendin is afgelopen week haar hondje verloren door een verschrikkelijke gebeurtenis (waarschijnlijk fout door de dierenarts) en wij (haar vrienden) zijn allemaal ook verschrikkelijk emotioneel. Ik ben vooral benieuwd naar objectieve meningen die niet emotioneel geladen zijn en of het reëel is dat wij er aan zitten te denken om een klacht in te dienen bij het tuchtcollege voor dierenartsen.

Ik zal voor jullie een zo duidelijk mogelijk verhaallijn schetsen:

Zondagavond: hondje wilde in de trein springen en kwam tussen het perron en de trein terecht, kon zich nog net vasthouden en eigenaresse heeft haar hondje direct weer terug omhoog getrokken (aan de lijn, halsband). Op het eerste gezicht leek er niets aan de hand te zijn dus naar huis gegaan. Eenmaal thuis had ze haar hondje een bullenpees gegeven om 'van de schrik te bekomen'. Een half uur na het eten van de bullenpees leek de buik van haar hondje op te zwellen/ gevoelig te zijn. Hondje mee naar buiten genomen maar hoefde niet te poepen. Ze besloot om het aan te kijken.

Maandagochtend: Eigenaresse neemt haar hondje mee naar de dierenarts en vertelt de klachten. Vertelt ook de gebeurtenis van de val maar ook van de bullenpees. Dierenarts heeft wat gevoelt, voelde geen bijzondere dingen, gaf het hondje een pijnstilling injectie en stuurde ze naar huis.

Maandagavond: Hondje braakt alles uit en wil niet meer eten of drinken.

Dinsdagochtend: Weer naar de dierenarts en daar weer pijnstillingsinjectie gekregen en een injectie tegen misselijkheid en weer naar huis gestuurd.

Dinsdagavond: Hondje braakt zover mogelijk weer alles uit, terwijl er eigenlijk al niets in zat. Poept en plast ook niet.

Woensdagochtend: Terug naar de dierenarts en die zou wat verdere onderzoeken doen en het hondje aan het infuus leggen, eigenaresse naar huis gestuurd. In de middag belt de dierenarts op en geeft aan de hond geopereerd te hebben zonder enige vorm van overleg met de eigenaresse. Het verhaal was zo: Er was bloed afgenomen en 1 nier had een afwijkende waarde, niet extreem genoeg voor alarmbellen en op de röntgenfoto was er een obstructie te zien bij de darmen waardoor ze dachten aan gasvorming of de bullenpees. Hondje opengemaakt, niets merkwaardigs gevonden (wel vergroeiingen bij de blaas of maagwand, kunnen ze ook niet duidelijk over zijn) en ze hebben het hondje dus weer dichtgemaakt.

Woensdagavond: Hondje weer opgehaald om mee naar huis te gaan want ze hebben geen nachtopname daar.

Donderdagochtend: Hondje weer gebracht. Toen zag ik hem voor het eerst en ik schrok me dood. Er was niets meer van het hondje over, dood vogeltje en ademhaling was bizar. Hondje bij de dierenarts weer aan het infuus en arts die gister de operatie heeft uitgevoerd zal in de middag bellen.

Donderdagmiddag: Arts belt, legt het een en ander uit. Zegt geen oorzaak te kunnen vinden maar kan ook niet meer doen eigenlijk (dat is waar het op neerkwam) omdat hij niet meer apparatuur had om meer onderzoeken te doen, bijvoorbeeld een echo apparaat had hij niet. Het is wachten of hij opknapt van het infuus. Ik vroeg nog aan de dierenarts: hoe kan je het hondje behandelen als de oorzaak niet bekend is en toen kwam 'de aap uit de mouw'. De dierenarts gaf aan dat mevrouw maandag(!) had gezegd nu niet te kunnen betalen voor de kosten. De eigenaresse was zo emotioneel waardoor het er wat rot uit kwam. De dierenarts heeft niet doorgevraagd want de eigenaresse is verzekerd maar kon op dit moment de rekeningen niet voorschieten(zij was ook niet op de hoogte dat het vanaf 500 euro direct wordt gedeclareerd met de verzekering). Eigenaresse kwam daar ook al een aantal jaren dus de dierenarts had moeten weten dat zij verzekerd was.

Donderdagavond: hondje weer opgehaald. Zij zijn van mening dat de hond thuis het beste aansterkt. Ik was het daar niet mee eens maar goed, wie ben ik?

Donderdagnacht: De situatie van het hondje verslechterde dus naar de spoedkliniek in Dordrecht gegaan. Het hondje werd daar opgenomen en overleed binnen een uur aan een hartstilstand. Er was ook een katheter ingebracht en daar kwam zwarte urine uit.

Er is een autopsie gedaan en het voorlopige (dus niet volledige) verslag kwam vandaag bij de eigenaresse en wat blijkt; ze hebben een perforatie gevonden in de luchtpijp dat zeer waarschijnlijk is gekomen door de bullenpees. Dus er zat vanaf zondagavond al een gat in de luchtpijp. De dierenarts heeft dit niet onderzocht en heeft het hondje ook nog eens aan de andere kant (bij de buik) opengemaakt om te kijken of het daar het probleem zat). De spoedkliniek in Dordrecht durft geen uitspraken te doen dat als het gat in de luchtpijp die maandag al was geconstateerd of zij het hondje hadden kunnen redden maar ze is het er zeker wel mee eens dat de dierenarts meer onderzoek had kunnen doen van begin af aan al. Dan had het hondje sowieso al niet zo lang hoeven te lijden.

Ik begrijp dat we allemaal moeten wachten op het volledige autopsierapport voor er uitspraken gedaan kunnen worden maar ik ben op het moment ook een emotioneel wrak. Mijn vriendin is sowieso nergens toe in staat nu maar als jullie het verhaal zo lezen; hebben wij dan een gegronde reden om, zodra het volledige rapport er is, een klacht in te dienen bij de tuchtcommissie?

Wat zouden jullie doen als het je eigen hond was geweest?

Ik had me woensdag niet naar huis laten sturen. Verder onderzoek, waar dachten ze aan, wat wilde ze laten onderzoeken?

Is er iets met de afwijkende nierwaarde gedaan?

Had me laten doorsturen naar Utrecht of een andere kliniek.

Ik denk dat je niets kan bij de tuchtcommissie. Je kan niets bewijzen.

De da heeft zo lijkt zijn best gedaan.

Buik opengemaakt nav de buikfoto, vermoedde obductie.

Heeft de da naar de longen geluisterd?

Dan hadden ze een afwijkende ademhaling kunnen horen. Is niet te zeggen of dat gat er zondagavond al zat.

De hond had overgegeven op dinsdag, met een gat in de luchtpijp, kans dat er braaksel in de longen was gekomen.

Hoezo door een gat in de luchtpijp oud bloed plassen? Dat komt bij de nieren vandaan. Afwijkende nierwaardes. Hoe lang had ze niet geplast, gepoept? Wist de da dat ze niet plaste/poepte?

Ben benieuwd wat er met het autoptie uitkomt. 

Ik vind het heel verdrietig voor jullie, veel sterkte!

Ook ik had het zeker hoge op gezocht en was naar Utrecht gegaan.
Daar de dierenarts de middelen niet had om verder onderzoek te doen, wat wel nodig was.
Ik denk dat er twee dingen zich afgespeeld hebben én de nieren én de luchtpijp perforatie.
En dat het daarom fout gegaan is.
Ik weet niet of jullie dierenarts iets te verwijten valt, misschien dat hij jullie niet heeft door verwezen?
Maar als dat nodig is doe ik dat in overleg met mijn dierenarts.

Ik wens jullie en met name jullie vriendin veel sterkte met het verlies van haar hond!



Groetjes Didy

Ik denk ook niet dat de da iets te verwijten valt,hij heeft zich blijven focussen op de buik.

Heb het meegemaakt met een gerenomeerd da dat hij op het verkeerde been werd gezet. Heb land en stad bewogen tot ik met mijn hond naar gent kon en een echo gaf duidelijkheid maar dat is ook niet altijd het geval.

Het zijn een hele hoop onvoorziene omstandigheden maar ook da's gissen soms wel eens.

De mopshond van mijn zoon heeft ook het leven gelaten op de operatietafel,de da vermoedde ook obstructie maar dat was het ook niet.

Ik zie nog de verslagenheid van de 2 da's met tranen in hun ogen,ze hadden zo enorm hun best gedaan maar helaas.

Zulke dingen gebeuren,het is enorm triest ,heel veel sterkte met het verlies

Wat ik wel raar vind, is dat de dierenarts het hondje de eerste keer geopereerd heeft, zonder de eigenaar in te lichten.

Volgens mij moet een dierenarts hier wel altijd toestemming voor vragen.

Verder weet ik het ook niet precies, of hem iets te verwijten valt.

Maar het is wel verschrikkelijk voor je vriendin, zo je hondje te verliezen.

Veel sterkte!

 Zeker geweten een da licht je altijd in,je moet toestemming geven.

Als eerste heel veel sterkte voor deze mensen. Heel erg om je hond te moeten verliezen.

Even een stukje uit je tekst:

De dierenarts gaf aan dat mevrouw maandag(!) had gezegd nu niet te kunnen betalen voor de kosten. De eigenaresse was zo emotioneel waardoor het er wat rot uit kwam. De dierenarts heeft niet doorgevraagd want de eigenaresse is verzekerd maar kon op dit moment de rekeningen niet voorschieten(zij was ook niet op de hoogte dat het vanaf 500 euro direct wordt gedeclareerd met de verzekering). Eigenaresse kwam daar ook al een aantal jaren dus de dierenarts had moeten weten dat zij verzekerd was.

De dierenarts weet niet wie er verzekerd is maar had het wel kunnen zien in de gegevens van de hond.
Vandaar dat hij de operatie toch heeft uitgevoerd? Ik weet het ook niet natuurlijk maar als hij het niet wist dan vind ik het juist netjes dat hij toch is gaan opereren.
Veel dierenartsen doen dat niet.
Maar ik vind wel dat de eigenaar echt wel geïnformeerd had moeten worden voor de operatie.

Als de dierenarts meteen had geweten dat er wel geld betaald zou worden voor de handelingen had hij misschien gelijk röntgenfoto's gemaakt en was hij er ook gelijk achter gekomen wat er daadwerkelijk aan de hand was.
Nu heeft hij de eigenaar willen sparen voor grote uitgaven en daar valt ook wel weer wat van te zeggen.

Al met al een hele rot situatie.
Ik denk dat de fout aan beide kanten even groot is en dat er niks meer aan gedaan kan worden.
Ik ieder geval heeft de hond er niks meer aan.

Ten eerste: veel sterkte met het verlies van het hondje. Daar ben je inderdaad kapot van. En zeker als het op zo'n manier gebeurt natuurlijk.

Ten tweede:

Dierenartsen zijn ook maar mensen en kunnen ook fouten maken. Mij lijkt het alsof deze DA zich gewoon gefixeerd heeft op de buik, vanwege het niet poepen, de opgezette buik, het overgeven...

Of je wat kan doen bij de tuchtcommissie? Daar heb ik geen ervaring mee, geen idee of dit iets oplevert.

Denk je niet dat het verlies van het hondje verwerken al genoeg energie vraagt? Kost het geld om iemand voor die tuchtcommissie te dagen? Zijn dierenartsen dan niet verzekerd voor eventuele fouten? Mensendokters zijn dat wel, dus denk dierenartsen ook misschien?

En uiteindelijk krijg je het hondje er niet mee terug. Dus misschien is het beter om het te laten rusten en in alle sereniteit het overlijden van het hondje proberen te verwerken?

Wat de gebeurtenissen betreft: ik zou niet afgewacht hebben en na de eerste dag al naar een andere kliniek gegaan zijn. Ik weet dat dit niet zo'n evidente keuze is en op het moment van de ellende wil je wel eens 'vergeten' hieraan te denken natuurlijk. Je vertrouwt natuurlijk je eigen DA het meest...

Hiermee bedoel ik zeker niet dat je vriendin zelf in de fout is gegaan hè! Begrijp dit niet verkeerd.

Mijn hond heeft Leishmania en mijn DA kende daar weinig van, dus ben ik meteen op zoek gegaan naar een andere DA die er wel verstand van heeft. Nu ga ik weer naar mijn eigen DA, die steeds overlegt met de specialist ter zake.

Ik hoop dat jullie vrede kunnen vinden met de DA, die zich waarschijnlijk ook niet goed voelt bij het verlies van het hondje. Er bestaan geen dierenartsen die niet met dieren inzitten, denk ik. Ik ken er in elk geval geen. Kan je misschien niet even een gesprek met hem/haar hebben?

Nogmaals veel sterkte met het verwerken ...

Ten eerste heel veel sterkte voor je vriendin, wat een verschrikkelijke situatie..

Over de DA;
Ik vind het zeker niet kunnen dat hij in het hondje is gaan snijden zonder eerst de eigenaar in te lichten. Hij dacht dan geen geld voor de rontgen, maar een nutteloze operatie kan er wel vanaf?

Over je vriendin;
Persoonlijk had ik nooit zo lang aangemodderd met een doodzieke hond en allang naar een andere kliniek gegaan.

Tsja, ik denk als ze echt wil, ze hier wel een zaak van kan maken. Zeker over het zonder toestemming opereren. Maar haar hondje krijgt ze er niet mee terug...

mag ik vragen welke dierenarts dat was, ik woon in papendrecht.

Tja heel sneu allemaal, maar de dierenarts krijgt hooguit een 'dat was niet zo netjes' en komt er gewoon mee weg, als jij hier ook nog naam en toenaam gaat geven heb je nog de kans dat je een aanklacht krijgt wegens smaad en laster. De dierenarts heeft in zijn/haar ogen gedaan wat hij/ze kon doen en meer kunnen ze niet. Achteraf is altijd makkelijk zeggen had ik toch maar dit gedaan.

Ik weet dat dit heel frustrerend is, ik loop al 2,2 jaar te klooien met normale artsen en alleen maar kosten en nog geen pijn vrij, en de eene beunhaas naar de ander mag ik bezoeken en heel eerlijk ik geloof geen eene ruk meer van wat ze zeggen en beweren, ik wil alleen horen, we hebben het vern**kt mevrouw Fay en dit is waar u mee moet leren leven. Dan zijn we klaar, dan hoef ik niet meer voor iedereen te gaan staan in mijn ondergoed en kunnen we de handel afsluiten want ik raak alleen maar gestressed en ontzettend kwaad over het ziekenhuis en ik bereik er behalve een veel te hoge bloeddruk en bloedneuzen van de stress niets mee.

Op het moment dat de dierenarts NIET handelt omdat hij ziet dat de eigenaar geen geld heeft, kun je hem voor de tuchtrechter slepen. 

Een dierenarts moet een ziek dier namelijk altijd helpen (is het niet behandelen, is het wel inslapen). 

Als hij daarom geen foto's of echo's heeft gemaakt of heeft laten maken, heeft ze een sterke zaak. 

Ikzelf was allang naar een spoedkliniek gegaan als ik mijn beestje steeds maar weer zag aftakelen. 

 Je hebt er geen bewijs van opereren zonder toestemming.

Je hebt geen bewijs van wanneer het gat in de luchtpijp is ontstaan.

De da heeft nav de rontchen foto de buik geopereerd, dacht aan obductie. Dat is een logische handeling.

Ook gezien niet poepen en plassen.

Je hebt echt geen zaak voor de tuchtcommissie

Aller eerst is het zo: dat recht hebben wat anders is dan recht krijgen..

Verder denk ik dat een rechtzaak bij de tuchtcommissie geen goed idee is, je blijft er dan mee bezig en hebt geen tijd en mogelijkheid om te rouwen om de hond.

Wat ik wel raar vind is dat (als het juiste verhaal van de val verteld is***) de dierenarts de hond niet heeft doorgestuurd, om beter te laten onderzoeken wat er inwendig aan de hand is geweest. Nicole schrijft immers de dierenarts heeft geen echo apparaat. En ik denk dat er best wel schade was gezien de hoogtes van de perrons...

Maar ja aan de halsband omhoog trekken doet ook geen goed, maar dat had de dierenarts natuurlijk ook kunnen bedenken...

Nooit leuk om op deze manier je hond te verliezen, maar ik zo het houden op een ongelukkige samenloop van dingen, daarmee doel ik dan op de nieren. Daar klopte ook iets niet.

*** heeft je vriendin in haar paniek wel goed aangegeven wat er precies is voorgevallen, de hoogte, het hijsen aan de riem of ging het alleen over het geld??

Moeilijk....

Door de beklemming op het perron, lag daar de fixatie en niet op de bullenpees. (een ongeluk bovenop een ongeluk)

Het is menselijk om met die feiten 'beklemming' aan de slag te gaan en als da daaraan te werken. dat was probleem nr 1 (zogezegd)

Dat het uiteindelijk de bullenpees was die de fatale afloop veroorzaakte.....

In bloedonderzoeken kun je veel zien, maar niet alles.

Soms weet je zoveel en zit je er bovenop, maar zie je net niet wat er wel aan de hand is.....

Eerlijk gezegd; in deze situatie weet ik het niet. Een hond waarvan ze iets in de buik vermoeden door een beklemming, kan ook ademhalingsklachten geven. Misschien is dat gat in de luchtpijp hierdoor gemist.

Ik zou ook aan necrose ed gedacht hebben maar de hond sowieso niet zo snel mee terug hebben gegeven. (maar ik ben geen da)

Ook moet je goed weten waarvan die donkere urine kwam. Was dat van de darmen of van de perforatie van de luchtpijp?

Hoedanook een zeer beladen situatie.

In tijden van verdriet wil je graag een zondebok hebben, dat zou het draaglijker kunnen maken (denk je) maar dat doet het niet. Mocht je gaan voor genoegdoening, dan gaat dat geld en energie kosten en uiteindelijk heb je de hond er niet mee terug.

De da zal er ook van aangedaan zijn en zal niet aan geld gedacht hebben, aangezien hij voor een spoedoperatie is gegaan. (denk dat je het verzekeringspad en financiële mag skippen) 

Stuur 'Wendy' eens een pb privé. zij is erg onderlegd in deze zaken. (medisch gebied)

 Wendy

Wens jou en je vriendin veel sterkte.

Haai allemaal,

Heel erg bedankt voor al jullie reacties en medeleven.

Ik zal proberen antwoorden te geven op alle vragen die gesteld zijn;

- Er zijn wel degelijk bewijzen dat het gat er heeft gezeten sinds zondagavond want dat staat in het sectierapport omdat dezelfde klachten er ook zijn sinds zondagavond. De combinatie van de patiëntenkaart en het sectierapport bewijst dat het gat er zat sinds zondagavond.

- Of er naar de longen is geluisterd weet ik nu niet, dat is een goede. Ik zie mijn vriendin morgen weer en dan ga ik even in de patiëntenkaart kijken of dat daar ergens staan. Hier kom ik nog op terug.

-Het bloed in de urine is nu natuurlijk nog een raadsel, de volledige autopsie zou dit moeten verklaren.

-De dierenarts was op de hoogte dat hij niet poepte en plaste vanaf dinsdag.

- De dierenarts heeft het overigens pas sinds donderdagavond (toen ze haar hondje weer kwam halen) over Dordrecht gehad, dat hij anders eventueel vrijdag heen zou kunnen.

- Toen de dierenarts woensdag het hondje had geopereerd, was hij blijkbaar nog niet op de hoogte dat ze verzekerd was. Dit hoorde hij pas donderdag, wat ik overigens ook merkwaardig vind want mijn vriendin kwam daar al 8 jaar met haar hond dus dat zou dan toch allang in de computer moeten staan. Ze heeft zo vaak betaald en gevraagd voor de rekening voor haar verzekering.

- We hebben de röntgenfoto laten zien aan andere dierenartsen en die zagen geen duidelijke obductie om de hond met spoed te opereren dus dit vinden wij ook al vreemd. Deze dierenartsen zouden eerst verder onderzoeken voordat ze hem open zouden maken.

- De dierenarts is gevestigd in Den Haag. Meer zeg ik maar niet voordat ik word aangeklaagd.

- Er is dus geen echo gemaakt omdat hij dit apparaat niet heeft. Hij had een kringcollega gebeld maar die wilde niet helpen omdat hij genoeg openstaande rekeningen heeft staan van andere klanten. Dat was voor mij reden genoeg om te kijken of ze naar mijn dierenarts kon maar toen heeft haar eigen dierenarts haar weer overtuigd om te blijven.

- Hoezo hebben wij geen bewijs dat er geen toestemming is gevraagd aan de eigenaresse voor de operatie? Hij heeft dan toch ook bewijs dat hij het wel heeft gedaan?

- Nogmaals; in de sectie staat duidelijk dat het gat door de bullenpees komt en er sinds zondagavond zit omdat de bijbehorende klachten er zijn sinds zondag dus dat is dan toch bewijs genoeg of zie ik dat verkeerd?

- Mijn vriendin heeft wel goed aangegeven wat er precies is gebeurd, dat heb ik gelezen in de patiëntenkaart.

Verder was er vanuit meerdere de vraag of dit het wel waard is om de klachtenprocedure in te gaan en dit heb ik, met meerdere vriendinnen, met haar besproken of dit wel een goed idee maar dit zit zo in haar systeem. Ik heb het vermoeden dat zij het anders nooit een plekje kan gaan geven. Ze wil dit doen voor haar hondje. (wellicht heeft het te maken met schuldgevoel omdat zij echt wel beseft dat zij zelf het ook anders aan had moeten pakken en meer door had moeten pakken, maar daar heeft zij niets aan om dit continu te moeten horen, ze voelt zich als schuldig genoeg denk ik)

Ik begrijp het enerzijds wel want dat er fouten zijn gemaakt, dat is zeker. Dit heeft de spoedkliniek in Dordrecht ook beaamd. Anderzijds ben ik het zeker met jullie eens dat dit allemaal meer energie van haar zal vergen maar als dit haar beslissing is, zal ik haar hierbij steunen.

Nogmaals bedankt voor jullie medeleven en het meedenken, dit waardeer ik zeer.

Dan heb je idd bewijs dat de da fouten heeft gemaakt.

Het gat in de keel niet ontdekt.

Opereren, terwijl er geen obductie is te zien.

Het lastige is, dat overleg om te opereren vaak mondeling gaat. Als de da zegt dit wel overlegt heeft en zij beweerd van niet. Zo bedoel ik dat je geen bewijs hebt, staat niet op schrift.

Wat heeft hij verder met de afwijkende bloedwarde gedaan?

Ze plaste oud bloed, zal ergens een bloeding hebben gezeten. Misschien door de val een beschadigde nier?

Hij heeft jullie ook niet tijdig doorverwezen.

Afwachten op het sectie rapport.

Mijn vader was overleden in het ziekenhuis, waren ook ernstige fouten gemaakt. Mijn opa wilde naar de tuchtrechter. 

Mijn moeder niet, we krijgen hem daar niet mee terug. 

Artsen of ziekenhuis krijgt hooguit een waarschuwing, als je het al kan bewijzen en dat is het dan.

Het is een keus die je maakt. Je moet wel een heel goed bewijs hebben, het is niet makkelijk een fout te bewijzen.

Wat ze ook besluit, veel succes!

En nogmaals veel sterkte, zo verdrietig.

Even een tussenopmerking : het woord obductie wordt hier verkeerd gebruikt :

    De da heeft nav de rontgen foto de buik geopereerd, dacht aan obductie."

  'die zagen geen duidelijke obductie'

  'Opereren, terwijl er geen obductie is te zien.'

Heel veel sterkte verder

Waarschijnlijk schrijf fout en word er steeds het woord "obductie" gebruikt i.p.v. "obstructie"

Ik vind het maar een ingewikkeld verhaal.

Ik denk dat de dierenarts op verschillende momenten beter had moeten communiceren. Dat gedoe over de verzekering, als hij daar vragen over had had hij dat toch kunnen vragen?

Toestemming vragen voor de operatie lijkt me ook wel belangrijk. Uit het verhaal kan ik niet opmaken of de arts het na het zien van de rontgenfoto het een spoedeisende operatie vond.

Op het moment dat de dierenarts zelf niets meer kon doen had hij kunnen adviseren dat een andere kliniek wellicht wel meer zou kunnen doen. Dit lijkt me heel simpel, hij heeft de middelen die hij tot zijn beschikking had gebruikt en dit was niet voldoende om de oorzaak te vinden. Die middelen had hij op woensdag al uitgeput, dus op dat moment had hij de eigenaresse kunnen doorsturen.

Veel sterkte aan de eigenaresse van het hondje!

" Waarschijnlijk schrijf fout en word er steeds het woord "obductie" gebruikt i.p.v. "obstructie" "

Xtine

 Ik heb een lees en schrijf probleem. Goed dat je er op wijst!

Heej,

Weer bedankt voor de reacties allemaal.

-Wij denken dus ook dat we er een zaak van maken. De dierenarts moet in ieder geval weten dat hij het niet serieus genoeg heeft genomen.

-Er is niets gedaan met de afwijkende bloedwaardes. Waar dus de zwarte urine, het oude bloed vandaan komt, zullen we moeten wachten op het volledige verslag van de sectie.

-Dank je wel voor Jantien voor de uitleg. Ik had het aan het begin over een obstructie maar iedereen had het daarna over een obductie dus ik dacht dat ik het verkeerd had begrepen van de dierenarts maar dat was niet het geval.

Dank je wel weer allemaal. Wij zullen nu geduldig moeten wachten op het verslag en dan zal ik uiteraard nog weer terug komen in dit topic!