Helaas toch nog overleden. Infectie tot op het bot; Waarom zijn reguliere da's zo fout gevoelig?

Roosje; ik heb getracht te bedenken wat het zou kunnen zijn en ik kom bij een discospondylitis uit.

(zeker nu ik las dat er al een tumor is verwijderd en hij al gevoelig was aan zijn staart)

 

Het komt voor na een infectie, en geeft uitval doordat de tussenwervelschijf scheurt en de vloeistof in het ruggenmerg terechtkomt. Indien het om een micro-organisme gaat, dan is slechts in 75% van de gevallen dat ook in het bloed te zien. RX geeft het beste beeld.

 

Ik vind het ontzettend erg voor je ouders. Zo'n hondenliefhebbers.

 

veel sterkte

 

 

 

Ik had ook al op je pb gereageerd
Er zijn de avond van de eerste verschijnselen foto's gemaakt. Ik weet niet precies waar ze naar gekeken hebben, maar is zo'n breuk gemakkelijk over het hoofd te zien?
Binnen 12 uur na de eerste verschijnselen is hij ingeslapen, past dit ook in het plaatje?
Zou zo'n eventuele breuk te herstellen zijn geweest?

 

Als de organen uit vallen, dan zouden de orgaan waarden in het bloed verkeerd moeten zijn en die waren goed. Volgens mij (weet het niet zeker) maakte de pijnstilling het bloed ook dunner.

Maar "goed".. Het zal altijd gissen blijven. Het enigste wat we zeker weten is dat het erg oneerlijk is :( Hij verdiende zo veel meer..

Die waardes in het bloed kun je niet direct meten.

Als er sprake is van een embolie of en i.d. dan kun je dat zeker niet direct in het bloed aantonen.

Zoiets wordt pas zichtbaar bij een autopsie.

Maar waarom zou je dat nog willen......het is voorbij, hij heeft het niet gered, het arme dier. Helaas kun je er niets meer aan veranderen.

Treurig genoeg.

 

Dat is idd ook zo.

Autopsie is niet gedaan en gaan we ook niet doen. Hij is direct na het inslapen begraven en we gunnen hem zijn rust. Eigenlijk kon mijn pa hem niet begraven door problemen met zijn pols, maar blijkbaar moest hij dit echt zelf doen.. De laatste eer aan zijn trouwe vriend..
Mijn ma heeft toen direct een kaarsje gebrand, wat wij die avond bij thuis komst en gister avond weer deden.

Gister avond was het ook Sint Maarten. Kinderen gaan dan met lampionnetjes (lichtjes) langs de deuren voor snoep. Ik dacht nog bij mezelf "moet je kijken hoeveel lichtjes je krijgt, beste jongen".

 Mooi gezegd hoor, Roosje .

Ik heb dagelijks gevolgd en ik vind het zo erg voor jullie...

 

Héél veel sterkte in deze moeilijke tijd.  Neem een periode van rust, maar laat deze tegenslag jullie er niet van weerhouden ooit terug te genieten van het gezelschap van een huisdier.  Ze hebben zoveel liefde te geven...

Bedankt allemaal.

 

Tot nu toe wil mijn pa echt geen huisdier meer. De tijd zal ons laten zien of dat zo blijft.

Ik wou ok geen hondje meer over 5maand myn lieve queenie moetenlaten inslapen wegens hartfalen ze was 12j maar doordat ik haar zo miste heeft myn man gezegd we gaan een ander nemen ook mensen die op forum zitten denken dat het soms beter is nu heb ik een pup en het is beter er is weer beweging in huis ik mis nog steeds myn lieve queenie en dat zal zo blyven toch kan ik terug een hondje verzorgen sterkte nog verder ik weet hoe het voelt 

 Er is maar één ding erger dan zo'n lieverd verliezen dat is zo'n lieverd nooit in je leven te hebben gehad, vind ik persoonlijk. Maar die conclusie kun je vaak ook pas trekken als je verdriet al wat gezakt is en je nog met plezier terug kunt kijken op mooie herinneringen aan zo'n hond. Dan pas kun je vaak beginnen aan een andere hond.

Goed gezegd ik kon ook niet meer toen maar heb ingezien dat je nog een ander gelukkig kan maken 

Ja, is nu nog veel te vroeg, te vers.

Inderdaad, pas als je mooie en leuke herinneringen overheersen ben je er weer een beetje.

Tot die tijd heel veel sterkte allemaal

Ja veel sterkte aan allen we weten hoe het voelt 

 

Heel veel sterkte met dit grote verlies !!

Bedankt allemaal.

 

Het "probleem" is dat mijn ouders altijd lijken te vallen voor zieke honden (terwijl ze dit dus niet willen). Van de 6 honden, zijn 3 honden 12+ jaar geworden. De andere 3 honden zijn 5 jaar en jonger geworden.

De 12+ honden waren herplaatsers, 2 kruisingen en 1 Bouvier. 2 hiervan zijn voor mijn ouders nog redelijk recent overleden en hebben ze ongeveer 6 jaar gehad.

 

Door hun laatste bouvier had hij weer hoop dat de volgende bouvier ook 10+ jaar oud zou worden en daarom ging hij voor deze jonge Bouvier, juist om nog lang te kunnen genieten. Maar dat heeft helaas ook niet lang mogen duren en deze hond is ook niet oud geworden.

Nu vind mijn pa zich te oud om weer met een zieke hond "opgescheept" te zitten, maar ja.. dat zegt hij alle keren ;) Vandaar dat ik zeg dat we het gaan zien. Ik begrijp het als hij geen hond meer wil, maar ik begrijp het ook als hij wel weer een hond wil. En zodra hij echt te oud wordt voor een hond en hij heeft een hond, is daar altijd wel een oplossing voor te bedenken

 

Daarbij kan ik het ziekte proces van hun laatste hond wel als traumatisch omschrijven. Hun hond heeft het weken lang uit gepiept als ze zijn staart moesten behandelen. De eerste behandeling heb ik met hun samen gedaan. Ik heb heel wat leed gezien, maar dit was niet te omschrijven.. Het ging ook bij mij door merg en been.. Het was ook niet voor niets dat mijn pa aan het begin al aan de da vroeg of dit uitzichtloos lijden was, want dan hadden ze hem direct ingeslapen. Dat is natuurlijk niet wat je wilt, maar deze lijdensweg gun je niemand, zeker niet je trouwe vriend die je juist een top leven wilt geven..

Wat een afschuwelijk verhaal!

Heel veel sterkte voor je ouders en natuurlijk ook voor jou!

Veel sterkte Roosje, 

Het leek allemaal wel 'goed' af te lopen, en dan zoiets verschrikkelijks..

Wat hebben je ouders een pech gehad met honden zeg.

Roosje, geef je ouders de tijd, ze zullen het wel zien.

Deze periode is ook heel zwaar geweest; een aangedane staart is voor een dier met een staart.....zeer pijnlijk. (denk maar aan hoe je je voelt als je nog maar op je staartbeentje valt...)

Is echt akelig geweest, kan het me levendig indenken.

 

En te oud....wat is te oud.

 

Nu even rust. Ze hebben zo hun best gedaan, dat heeft tijd nodig om te laten bezinken.

 

maar ergens.....zeg nooit nooit!

Met hun keuze om wel of geen huisdieren te nemen, bemoei ik me niet hoor. Dat is iets dat ze helemaal zelf moeten beslissen

Het is idd een zeer heftige periode geweest.

 Tja... Hoe komen ze op je pad hè ?  Zware tijden voor je ouders... Maar voor de "zieke" honden was het misschien de juiste plek... Waar waren ze anders terecht gekomen ?

 

't Is maar iets wat bij me opkwam tijdens het lezen... Misschien komt er nog eens eentje op hun pad, misschien niet. In het eerste geval hoop ik voor hen dat ze ees lang mogen genieten zonder zorgen.  In het tweede, ... Ze hebben voor heel wat honden veel betekend.

 

Ja, wie weet..

Heel veel sterkte