geen band met pup ?

 Ik hoop dat je er iets mee kunt. Tja waarom komt zo'n schat je leven binnen wandelen...:-)

Ik herken het wel. Na het overlijden van mijn meisje dacht ik dat ik nooit weer een hond zou nemen, geen enkele hond zou in mijn ogen zo speciaal zijn als haar.. bij mij heeft het ook lang geduurd voordat ik weer een hond nam. Toen Lizzy hier in huis kwam voelde ik me zo schuldig tegenover Bren... Ze kon in mijn ogen weinig goeds doen en ik had twee weken buikpijn er van, ik ergerde me echt overal aan.. hele tijd happen, achterna lopen... kreeg er een beklemmend gevoel van. Ik had totaal geen band met haar. Op een gegeven moment is opeens de knop om gegaan en ben ik haar gaan accepteren, zij had er niet voor gekozen om bij ons te zijn. Ze is hier nu ongeveer drie maanden en ik merk dat het nu begint te groeien, ik zou haar echt niet meer kunnen missen! Ik denk dat die band alleen nog maar sterker gaat worden, al zal het nooit zo speciaal worden als met m'n vorige hond.. zij was/is m'n alles,  ik mis haar nog steeds elke dag. Denk inderdaad dat de band moet groeien, hoe meer je samen hebt meegemaakt hoe hechter je word.

'k Heb je even snel een pb gestuurd...

Super knappe foto met tekst, Sandra.

En zo waar! Mijn meisje(s) zijn daar een getuigenis van.

Sorry was ff off topic, maar was gewoon knap.

 Dank je wel, maar hoe bedoel je dat jouw meisjes daar een getuigenis van zijn? Misschien helpt jouw ervaring.....Jaimie 

Toen ik enige tijd het huis uit was overleed de hond waarmee ik van mijn 12e jaar ben opgegroeid en hij die mij uitzocht. even erna kregen mn ouders een pup nooit een echte band mee gehad. Hoe erg ook in mijn ogen was het  de indringer zij verging de andere hond. Heeft er natuurlijk ook mee te maken dat ik haar niet heb zien opgroeien. mn oma die dan ook nog vergelijkingen maakte over wat bij de nieuwe pup allemaal positiever was. wat ik dus ook deed was vergelijken. ik denk dat het bij jou ook tijd nodig heeft om het verdriet om luna  te verwerken en een plekje te geven. als ik het zie lees heb je wel al een band en zal dit ook nog verder groeien. is vooral de tijd die het nodig heeft.

Hein: gelezen en je hebt antwoord.

Baasje van Bren† R.I.P & LIZZY :
Ik had penny vlak voor dat ik Luna noest laten gaan.
Luna was fantastisch voor penny.
Een echte moeder was ze zó ontzettend lief.

Ik had zowel bij Luna als bij hus bij het ophalen metéén een klik.
Dit miste ik bij penny.
Misschien toch omdat ik in het begin idd afstand heb genomen omdat ik wist dat ze weer weg zou gaan.
Ookal besloten we haar toch te houden.

Ik heb via pb al iets duidelijk gemaakt wat dat betreft, Sandra 'k Vond het moeilijk dit via het forum te doen, vond het nogal persoonlijk.

Het is nu aan Jaimie om zichzelf de kans te geven wat van nature komt, de kans te geven.

Maar ik heb er een goed oog op.

 Dan had je je ook helemaal anders ingesteld als bij Luna en Hus.....Om Penny weer los te kunnen laten wilde je je niet aan haar binden om jezelf te beschermen....wat jouw gevoel natuurlijk versterkt omdat je luna verloren hebt....

Misschien heb je nog tijd nodig om het verlies van Luna te verwerken om je weer open te kunnen verbinden met Penny...Die jou zo nu en dan even flink opvrolijkt zoals ik lees.

Penny zal nooit Luna haar plek innemen, maar bij jouw haar eigen plekje krijgen, en dat heeft tijd nodig....En omdat je e.a. hebt meegemaakt misschien iets meer tijd... 

 O super fijn dit te lezen!

Ik begrijp je gevoel.. Toen wij Macy net hadden heb ik een hele tijd gedacht van.. Tja, ze is er wel, en ik laat haar uit en alles.. maar er is gewoon (nog) niets tussen ons.. En af en toe verloor ik de hoop echt...

Nu, Macy is nu 8,5 maand en al bijna 7 maanden bij ons en ik merk dat onze band hechter wordt. Ze komt steeds vaker bij me en we zijn graag bij elkaar.  eerst had ik dat ook niet en had Macy nog niet echt een baasje en was er geen hechte band.. Nu trekt ze meer naar mij toe en groeit onze band. Ik ben van plan binnenkort een gehoorzaamheids/puppy cursus te gaan doen, niet alleen voor de gehoorzaamheid maar ook voor onze band! 

Ik denk dat het wel goed gaat komen met jou en Penny. Na 2 maanden kan er bij niemand nog een hele hechte band zijn.. Dat heeft tijd nodig.

Ik dacht er eerst ook vaak over na, en zat er ook mee.. Maar op een gegeven moment ben ik daarmee gestopt en ben ik gewoon gaan genieten en lekker samen dingen gaan doen. 

Die band komt er echt wel, dat duurt alleen even. 

Zo te lezen doe je er al genoeg aan en geniet je van Penny, het komt écht goed! 

Heeft Penny toevallig meer een band met Hus als met jou?

Penny komt wel gewoon maar me toe.
Vraagt ook gewoon aamdacht.
Het ligt ook niet aan penny hoor.
Ik denk idd dat ik een verkeerde instellingen had.

Ze is trouwens 6 maanden want ze is van 13-04-14

in het begin heb je wat problemen gehad, echt genieten kon je niet, nu is Penny wat ouder en gaat een weg op waarvan je zelf zegt, ik ben trots op dr.

trots op een hond is al een band die je hebt met een hond, een hond waar je geen band mee hebt , laat je dan ook je trots onverschillig, dat is niet zo bij je.

wacht maar af, als penny wat ouder is en je Penny kan lezen en schrijven, wat houdt een band bij een hond in ?

trots zijn op je hond, de hond samen met jou vormt een team, je gaat naar de beagle club, samen wat doen met Penny, de band is wat stroef in de beginne geweest, niets forceren, heus die komt er echt wel.

iedere hond is anders, met iedere hond zal je toch een andere hechtingsband hebben, met de een wat meer dan met de ander, je hebt meerderen honden, Penny zit in een roedeltje, wanneer Penny alleen met je zou zijn doe je alles samen, nu met de andere twee erbij.

geduld, de band komt echt, je bent al trots op dr.

Bedankt Willemijn
Ik heb trouwens alleen penny en hus.
Luna is er al een tijdke niet meer.

Ik herken het ook hoor Jaimie.

Toen ik mijn 1e schnauzer als pup kreeg (en hij was zo gewenst) dacht ik na een paar maanden "wat moet ik met dat ding", ik kon met geen mogelijkheid voor hem voelen wat ik al voelde voor de hond die er al was.

Maar hoe verandert is dat toch, je moet dat tijd geven

De ene hond stapt 'bam" zo je hart in, de andere hond heeft wat meer tijd nodig.

En dan ook nog: ze zijn allemaal verschillend, en ik merk dat ik met elke hond die tot nu toe in mijn leven was een heel verschillende band heb gehad, het verdriet was bij het afscheid niet minder hoor, achteraf weet je dan dus ook : het was anders maar even mooi en goed.

Vergeef het je zelf een poosje, leef met haar, streef niet naar een band, maar laat maar groeien, dan zal je op een dag ontdekken dat er iets heel moois is ontstaan.

En trouwens, de band tussen Penny en Hus die komt er ook hoor. Bij mijn bengels duurde het ook even.

ik heb ook 2 maanden met lisa 'opgescheept' gezeten. de eerste hond die was wat ik wilde, niet een die op mn pad kwam maar doelgericht naar een husky teef gezocht en gevonden maar ook zij had niks met mij.
maar we gingen de 3e maand in en er ontdooide iets bij ons allebei. nee ik zal nooit krijgen wat ik met maxje, mijn eerste hondje waar ik zoveel heb meegemaakt worden, tegen hem kan geen hond meer op.

en max en lisa lijken ook geen band te hebben maar wanneer 1 van de 2 niet mee wilt wandelen is de hond die wel mee gaat niet vooruit te branden en eenmaal thuis word ik totaal vergeten maar des te blijer zijn ze om elkaar te zien

Als ik je verhaal zo lees is het helemaal niet zo gek dat je nog niet zo'n band met haar hebt. Ze zou immers eigenlijk weer weg gaan en dan houd je onbewust toch een bepaald afstand denk ik. Ook is het volgens mij best een zware tijd geweest de afgelopen tijd met het verlies van Luna en de stress met je kitten die misschien weg genomen werd en er was geloof ik nog wat anders met de buurvrouw. Kortom wat ik eigenlijk wil zeggen volgens mij heb je in een emotionele rollercoaster gezeten en dan is een band opbouwen niet zo makkelijk. Ik denk dat het tijd nodig heeft, natuurlijk is geen enkele band tussen baas en hond hetzelfde maar blijf lekker met haar bezig dan komt het vanzelf

Moet zeggen dat ik het wel deels herken, wij hebben onze vorige husky herplaatst omdat ik daar na 2 jaar nog geen band mee had en het eigenlijk alleen maar slechter ging dan beter. Ik mis hem nog steeds maar het is beter dat ie nu ergens anders woont. Ik hoop voor jou dat het niet zover komt en dat je over een tijdje een goeie band met penny hebt .

Ik kan je wel begrijpen hoor.
Toen wij Layla net hadden, had ik ook zoiets.
Ze was heel anders dan ons was voorgesteld, ook het feit dat ze niet zindelijk was werd irritant na een tijdje.

We vergeleken haar met Nabu, die natuurlijk niks had meegemaakt en een heel open en vrolijk hondje was. Zij daarentegen was gesloten en angstig...
Maar naarmate wij haar meer gingen zien als onze hond en de irritatie van de onzindelijkheid weg was... Het klikte 
Ze is nu vooral mijn moeder haar hondje, maar ook ik heb er een band mee en kan zo ontzettend genieten van haar.
De manier waarop ze opgebloeid is maakt me blij en trots.

Ik denk dat je nog wat zit met je gevoelens voor Luna. Door te vergelijken kan je haar natuurlijk niet als volledig gelijk ervaren.
Ik denk ook dat het wel zal komen, die band. Het duurt soms even hé...

Wie is Nix? Ik las daarnet ook iets over een kitten. Blijkbaar heb ik een topic van Jaimie gemist.

Of bedoelde je Luna?

Ik bedoelde in dit geval Luna maar met het 'Nyx' verhaal in mijn achterhoofd had ik per ongeluk het verkeerde geschreven 
Heb het nu net juist gezet 

Jamie in ieder geval heeft Penny bij jullie een gouden mandje gekregen. Ik weet niet meer het precieze verhaal maar het was niet fijn waar ze vandaan kwam toch? Dat de band wat minder is, ze heeft het in ieder geval niet slecht bij jullie!

Misschien heeft het er inderdaad ook een beetje mee te maken dat jullie eerst van plan waren haar weer te herplaatsen dat je onbewust wat afstandelijker hebt gedaan naar Penny toe? Het verlies van Luna zal ook wel ergens mee spelen...?

Je ziet wel de positieve dingen in en onderneemt genoeg met haar. Dat vind ik echt goed van je!

Misschien moet je gewoon nog even je draai vinden? Hoe is je vriend met Penny?

Ik wil toch wel even gezegd hebben dat het me opvalt hoe anders er hier gereageerd wordt op het niet echt hebben van een band met je hond als dat er gereageerd werd in het topic over bobby... Totaal tegenovergesteld.... Maar goed dat is niet meer aan de orde

Viel mij ook al op inderdaad!

Nou ik begrijp ook wat je bedoelt en zou niet weten waarom je dat als gast moet neerzetten.

Ik heb met Bobby mijn spanjaardje ook niet dezelfde band als die ik met Bailey heb. Met Bailey is het een soort telepatisch. Ik hou zo veel van dat kleine mormel dat heb ik met geen van mijn dieren. Bobby is ook een schat van een hond maar gewoon anders. Hij is daarbij ook zo bang en afstandelijk geweest dat het heel moeilijk is een sterke band op te bouwen. het zal gewoon waarschijnlijk nooit een dikke knuffel worden!

Tot het noodlot toe sloeg en Bange bobby zich uit zijn tuigje wurmde en los liep naast een drukke 70 kilometer weg. Godzijdank heb ik hem te pakken weten te krijgen en town besefte ik me ook wel even heel goed dat ik echt helemaal gèk was geworden als er wel iets ergs was gebeurt. Het drong even goed door zegmaar. 

Ik ben dolblij met hem en de stappen die hij maakt en hoe hij langzaamaan happy word met zijn leventje hier, dat is mijn band met hem. Ik vind het geweldig om naar de toekomst te kijken en hem een heerlijk leven te geven. Dat die band anders is als die met Bailey, wie echt in mijn nek kruipt om teknuffelen maakt niks uit. Ze zijn beide op hun eigen manier mijn scheetjes.

Ik denk dat er best veel mensen zijn die in het begin wat moeite hebben met het opbouwen van een band. Ergens moet zo'n hondje eerst 'eigen' worden voordat je er van gaat houden. Ik denk dat dit sneller gebeurt wanneer de nieuwe hond ook de enige hond is, omdat je dan alle aandacht en tijd continue aan dat nieuwe beessie geeft. Heb je echter al een hond waar je gek op bent, dan heb je volgens mij veel eerder het gevoel dat je minder van je nieuwe hondje houd dan de andere, en dat er dus iets mist. Ik heb dat met Winter in ieder geval wel zo ervaren. Inmiddels kan ik eerlijk zeggen dat er niets miste, maar gewoon nog aan het groeien was. Nog steeds heb ik een heel andere band met Ginny dan met Winter - als ik het zou vertalen naar de band tussen mensen, zou Ginny mijn beste vriendin zijn en Winter een kind waar ik voor moet zorgen maar geen echte gesprekken mee kan voeren - maar dat geeft ook niet. Ik heb ze allebei graag om mij heen, en onderneem veel verschillende dingen met ze. Dat houd het ook wel heel erg leuk! 

Voel je niet te schuldig, zo te horen is alles nog aan het groeien. Er staat geen vaste tijd voor het opbouwen van een band