Filmpje pagina 2; Helaas slecht nieuws deze keer voor Dixie.......

Ja dat kan ik me voorstellen. Vertrouw maar op je da en op je eigen gevoel. Je weet echt wel wanneer t tijd is. En in shock raken is denk ik vooral voor jullie heel naar, voor de hond minder. Nogmaals heeeel veel sterkte de komende tijd. Geniet nog van elkaar zo lang t kan.

Wat moeilijk om een beslissing te maken.Ik hoop dat je nog een tijdje van haar kan genieten.Je kunt haar nu nog alle liefde van de wereld geven.Sterkte.

Heel moeilijk,kon je maar de gedachten van Dixie lezen,ik kan alleen maar zeggen geniet van elkaar ik wens jullie veel sterkte .

 Ja voor zeker een achtbaan van emoties. Heel erg veel sterkte en probeer er nog even van te genieten samen. Extra te verwennen.

Heel veel sterkte ,als je deze moeilijke beslissing moet gaan nemen ,
maar probeer nu nog een beetje te genieten van elkaar!

Heel moeilijk dit. Wetende dat het zo dichtbij is, maar treuren mag nog niet en afscheid nemen voelt dan toch raar op zo'n moment. Heb het nu ook hoor, Blackie heeft tepelkliertumoren, da's zeggen dat het een kwestie van paar maanden tot een jaar is maar ze doet het momenteel nog perfect. Het is nu dus gewoon een kwestie van genieten van elkaar, maar afscheid nemen is nog niet aan de orde.

Dus ik raad je hetzelfde aan, geniet nog van elkaar en probeer niet elke dag te denken dat je meisje ziek is en dat ze er misschien volgende maand niet meer is. Gewoon genieten, haar verwennen en gun jezelf wel eens een momentje van verdriet maar zorg ervoor dat je haar laatste momenten niet gevuld hebt met verdriet. Want ze voelen het toch zo goed aan allemaal. 

Sterkte alvast, ik hoop dat jullie nog lang van elkaar mogen genieten! Sterk blijven lieve Dixie!

Fijn dat er eindelijk een beetje een doorbraak is gekomen in wat je zal gaan beslissen. Net als moeten kiezen tussen 2 'kwaden', en het 'beste' tussen die 2 is er uit gekomen...

Nu krijg je nog tijd om alles te doen, waarvan je later misschien spijt had gehad, indien het niet meer mogelijk had geweest.

Probeer samen maar even wat rust te vinden, nog te genieten. Ik wens je enorm veel kracht in alles wat je doet, de komende tijd.

@Silvia, voor jou en Blackie ook enorm veel goede kracht toegewenst.

Dank je Hein! 

Het blijft heftig weten dat je dier iets mankeert zeker als het de tijd dat je samen kunt zijn verkort. Dat blijft gewoon heel moeilijk en de issue wanneer is het genoeg gaat spelen. 

Greetje; fijn dat de da zo'n duidelijke uitleg heeft gegeven.

Zo heb je toch een beetje houvast....al blijft het enorm zwaar eens het moment daar is....

Goed dat je de dierenarts nog gesproken hebt. Het lijkt me inderdaad dat je als de tijd er eenmaal is, je het zult weten wanneer het genoeg is.

Duidelijk van de specialist. Ze heeft laten zien dat ze heel sterk is een een vechter. 

Geniet van haar en leef in het nu. 

Nogmaals heel veel sterkte.

Het lijkt me zo ontzettend moeilijk voor je.

Ik hoop dat het antwoord van de da je wat rust heeft gegeven en dat je de dingen kunt doen die nodig zijn.

Maar het dilemma blijft en dat maakt de situatie er niet gemakkelijker op.

Ik leef met je mee.

Hierbij twee filmpjes van Dixie van afgelopen vrijdagavond:

Hahaha..., voor als nog zie ik een hele blije taart met een prachtig oud koppie wat het nog prima naar haar zin heeft 

Zolang ze nog zo kan genieten, zou ik lekker mee genieten en aankijken hoe de dag van morgen is.., maar zoals ze hier kwam aanhuppelen is toch nog prachtig om te zien 

De DA is eerlijk geweest en daar zou ik op vertrouwen.., meer kan je niet, behalve de tijd koesteren die jullie nog samen gegeven is.

Ja, snap je hoe moeilijk het is om nu al afscheid te nemen ondanks haar slechte diagnose. Ze doet het nog zo goed. We bekijken het nu inderdaad per dag. 

Absoluut.., jullie hebben helemaal gelijk hoor.

Zolang de dame nog zo vrolijk kan genieten van haar wandeling., al is dat 1 keer per dag, dan denk ik dat je gewoon moet vertrouwen op jullie eigen gevoel en het advies van de DA.

Blijft altijd moeilijk die keus te maken, heb ook zoiets gehad met me vorige hand, kreeg het advies in te laten slapen heb dat niet gedaan heb extra goed gelet op hem en tijdens een loopje zakte hij in elkaar mij aankijkend en overleed

heb nooit spijt gehad van deze beslissing we zijn nog een tijdje bij elkaar geweest

ik wist wel net als jij dat die geen pijn had!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

sterkte leef mee met je weet uit eigen ervaring hoe moeilijk het is

ik heb hetzelfde meegemaakt , kan je alleen mijn raad geven, laat haar leven totdat je ziet dat ze niet meer eet of drinkt, je kan nog maanden van haar genieten, ik heb nog een jaar genoten van mijn allerliefste hond

Ik hoop het Jill maar ik ga daar niet vanuit. De dierearts gaf al aan dat het zeker geen maanden meer gaat duren. We houden het maar even dag voor dag.

Wel fijn dat je nog zo lang hebt kunnen genieten van je hond.

goh op die filmpjes straalt ze helemaal niet uit dat ze zo ziek is

Ik heb het ook net meegemaakt, en pas op waar honden "doorheen" kunnen lopen.

Onze dierenarts legde het uit dat de hond zich enorm kan opladen voor de dingen die hij leuk vindt, maar de tijd er tussen soms wel degelijk lijdt cq kan lijden en afzien.

Het is aan de baas te bepalen of het 1 het ander überhaupt waard is.

Wat een belangrijke graadmeter is, is de eetlust, bij onze hond was die aan het haperen en werd steeds minder, een zeer duidelijk teken dat hij zich niet goed voelde.

Gorby heeft zaterdag 27 september nog heerlijk gespeeld met zijn beste hondenvriend op het recreatie terrein, en toch was hij ernstig ziek, zondag bleek hij zware blaasontsteking te hebben en was zijn 2e nier aan het falen (de 1e was weggenomen ivm een grote tumor).

Maar dat zijn dus honden, ze pakken hun moment.

30 september bleek het overal te zitten en hebben we niet meer gewacht tot hij niet meer mee wilde, of dat hij misschien spontaan dood zou neervallen (excuus voor het taal gebruik) maar hem in alle rust, dicht bij ons met heel veel liefde laten gaan, hij was nog steeds hond, trots en zelfstandig, maar dat laatste deel lijden hebben wij hem willen besparen.

Dus pas goed op haar, ze zal het je op een zeker moment zeggen, sta daar open voor.

De holistisch da zei tegen mij (en dat heb ik strak voor ogen gehouden) "het doet er niet toe of de laatste dag van Gorby morgen is, volgende week, of over een maand, het gaat erom of die laatste dag nog de moeite waard was"

Gorby was terminaal, dat was hij zo gauw we wisten welke kwaadaardigheid hij helaas met zich mee moest dragen, dan is het de taak van de baas samen met de hond het juiste moment te vinden.

Heel veel sterkte want het breekt je hart.