Irritatie frustratie hond herkenbaar? UPDATE

Ik ben ontzettend blij met mijn hond en erg blij waar ik nu sta.

Maar soms is het zwaar en heb je een moment dat je het zelf even niet meer ziet zitten..

Ik heb dan wel eens een moment dat ik verkeerd reageer op mijn hond, bv stemverheffing. Erna voel ik me dan zo ontzettend schuldig maar soms weet ik het gewoon even niet meer. Zeker als je dan zelf niet goed in je vel zit/moe bent..

Herkenbaar voor mensen?

Wat me vandaag bv opviel. Ik was met de hond bij mijn ouders die ook een hond hebben. Na lang trainen en heel veel spannende momenten gaat dit eigenlijk goed. Nu heeft hij momenten dat hij te wild met haar wilt spelen, maar ook momenten dat er weinig aan de hand is en hij opeens gromt en een poot op haar legt. Iemand enig idee hoe dit kan? Altijd moeilijk, je weet niet wat hij gaat doen dus je kunt ook op het verkeerde moment ingrijpen terwijl hij bv alleen even snuffelt aan haar.

Toen we daar aankwamen eerst even gespeeld (hun hebben een tuin, ik zelf niet) vervolgens gelegen en beiden honden een stuk gedroogd rundvlees gekregen. Toen hij eenmaal wakker was aan een stuk spelen, ook uitdagen (met blaf erbij). Als mijn vader opstond blaffen. Hij heeft ziozo meer moeite met mannen, maar mijn vader kent hij wel. Wat doen jullie hiermee? Aan de ene kant vind hij de situatie spannend vooral als iemand opstaat. Bleef erna spelen.. is dit wel normaal? Volgend gedragsdeskundige is hij zijn puppytijd in aan het halen, de wereld aan het verkennen, en komen nu pas de prikkels binnen (onderdrukte hij in het begin). Vervolgens wandeling gemaakt waar hij lekker los heeft gelopen.

Hij wandelt voldoende, iedere dag kong, iets voor te knagen, geregeld een spoor wat ik huis ingooi met brokjes,

Thuis weer spelen. Even samen met hem gespeeld vervolgens gezegd nu is klaar. Gaat dan door en bijt ook in mij (spelend althans maar toch) hem speeltje gegeven waar hij zelf in kon bijten. Zat naast me maar bleef toch speels in mij bijten. Aantal keer gezegd "nee foei" Bleef bezig, waarop ik mijn geduld verloor en met een stemverheffing riep en nu is het afgelopen. Toen stopte hij ook, maar begon tegen mijn arm aan te rijden (Niet weten wat ik van hem verwacht/reactie op stemverheffing?) Een gewone foei helpt bij hem niet. Stemverheffing gebruik ik zo min mogelijk, maar is echt op momenten dat ik mijn geduld verlies en daar baal ik dan weer ontzettend van.

Hoe reageren jullie op blaffen? Hij blaft redelijk veel. Als mensen bij mij op bezoek komen/Als wij ergens op bezoek gaan/Auto in en uit. Ik vraag de mensen te gaan zitten (staan is bedreigend) hem niet aan te kijken en te negeren. Zodra hij stopt met blaffen hem wat lekkers te geven positief gedrag te belonen. Vaker komt het dan voor dat hij nog een aantal keer blaft als mensen bv opstaan/rondlopen (niet weten wat er gebeuren gaat?)

Als hij binnen blaft naar geluiden buiten kan ik hem geruststellen.

Als we gaan wandelen blaft/piept hij uit enthousiasme/stress. (Volgens gedragsdeskundige enthousiasme)

Buiten blaft hij vooral dingen weg auto's/honden/mensen. Dit train ik door aandacht op mij te vestigen belonen/omdraaien/meer afstand nemen.  

Frustrerende is ook nog dat hij dit bv bij mijn ouders niet doet. Volgens gedragsdeskundige voelt hij zich daar niet veilig genoeg bij, en laat hij nu pas alle prikkels toe waar hij dus op reageert. Voel je jezelf toch wel af en toe falen dat als hij merkt dat hun de riem hebben het stopt...

Bedankt voor het lezen van deze ontzettende lap tekst. Soms is het gewoon frustrerend allemaal, ben ik wel goed genoeg bezig? Stop ik genoeg energie erin? Zie ik de juiste signalen? Reactie van de omgeving.. mensen die bij mij op bezoek komen die bang zijn voor zijn geblaf. Het constant alert moeten zijn..

Hoe gaan jullie ermee om als jullie ergens op bezoek zijn? Hond blijft bezig aandacht vragen met spelen. Deze situatie ook met momenten thuis. Gebruik van een bench of ruimte waar hij alleen kan zijn is nog te angstig voor hem en wordt hij juist bang/vertoond stress. Hij kent tot nu toe commando's zit, kom hier, wacht. Aanstaande maandag begint hij aan gehoorzaamheidscursus

Frustratie is herkenbaar hoor, en een keer verkeerd reageren ook. Gelukkkig zijn honden vergevinsgezind . Het beste is jezelf ook positief op te voeden, dus niet in foutjes (?)  te blijven hangen maar voor de dingen die goed zijn jezelf een schouderklopje geven.

Het eerste verhaal wat je beschrijft klinkt heel erg als overprikkeling. Te veel op 1 dag. Ik weet niet hoe lang je bij je ouders was, maar vergeet niet dat ook honden moe en daardoor prikkelbaar kunnen worden. Als ik een (halve) dag bij soms wat mijn drukke familie ben, ben  ik eenmaal thuis niet te genieten en doodop. En ik heb een leuke familie, prima mensen en ik ken ze goed, maar toch.....

Voor een jonge hond die nog moeilijk indrukken kan verwerken, kan het gewoon snel teveel zijn. Ik zou de bezoekjes kort houden, en eenmaal thuis verplichte rust. Gebruik je een bench?

ook bij bezoek zou dat handig kunnen zijn.

en kop op meid, houd jezelf voor ogen dat je ook met kleine stapjes heel ver kunt komen!

Bench gaat niet zodra hij t gevoel krijgt opgesloten te zitten wordt hij panisch

2 uurtjes. Alleen merk ik ook dat hij dit ook gewoon laat zien als ik thuis ben in de avond lijkt wel of er een of andere knop omgaat dan

Ik denk dat er maar weinig baasjes te vinden zijn die niet tenminste 1x hun geduld zijn verloren en wat jammer hebben gereageerd. Natuurlijk is het niet wenselijk, maar wij zijn ook maar mensen en kunnen net als andere dieren eens een snauw geven als we het helemaal hebben gehad. Voel jezelf dus alsjeblieft niet al te schuldig! 

Verder klinken bepaalde dingen (zoals het tegen je arm oprijden) voor mij ook echt als overprikkeling. Als hij niet in een bench wil, probeer hem dan weg te leggen op zijn plaats met iets te kluiven. Wat hier ook wel helpt is om de hond even aan te lijnen en zelf rustig te gaan zitten. De ruimte wat hij dan tot zijn beschikking heeft wordt beperkt tot een straal rondom jou, en vaak gaan ze dan binnen een paar minuten wel liggen - er is immers niet veel anders te doen. 

En vergeet niet om te ademen  sommige honden zijn een uitdaging, maar het klinkt alsof jullie wel degelijk de goede kant op gaan met zijn tweeën! 

Dankjewel voor jullie reacties :) en tips. Ik heb maandag cursus (zelfde gedragsdeskundige) en ga hier ook eens overleggen. Als hij binnen aan een riem zit of buiten bv aan een pin is hij erg angstig (gevoel niet weg te kunnen vluchten, altijd alert moeten zijn vroeger) dus ik weet niet of ik hier het tegenovergestelde mee bereik. Het is een beetje een lastig verhaal aan de ene kant overprikkelend aan de andere kant komt hij bijna dagelijks bij mijn ouders, samen midweekje weggeweest, soms lijkt het ook alsof hij los aan t komen is en zich juist veilig voelt. Toen hij zich nog niet veilig voelde bleef hij letterlijk bij mij benen niet spelen. Nu gaat hi ook meer op onderzoek uit en loopt ook met mijn moeder mee bv. Moeilijk verhaal waar ik zelf ook mijn vinger niet zo goed kan opleggen het 1 spreekt het ander weer tegen

Je bent ook maar gewoon mens. Gevoelens die jij beschrijft heeft iedereen. Toen we Puk in het begin hadden heb ik hem zo vaak achter het behang willen plakken. Nu hij 2,5 jaar is vind ik hem perfect.

Ben benieuwd hoe het over een paar weken gaat, als je al een tijdje met de cursus bezig bent. Ik hoop dat je bij een goede school terecht bent gekomen waar ze ook gericht kunnen werken aan de problemen de je beschreef.

Hoe lang heb je je hond al en hoe oud is hij, wat is zijn achtergrond?

Misschien is hij nog niet zo ver dat hij situaties als bezoek of bepaalde wandelingen of andere situaties aankan?


In elk geval voel je niet schuldig, zo te lezen heeft je hond het supergoed getroffen met jou en ben je ook heel goed bezig.

Ik zou zelf het bijten/happen opvatten als dat er teveel gedaan is en hij nodig aan zijn (evt verplichte) rust toe is.

Waarom blaft hij? Bij mijn hond hielp het altijd als ik zei, goedzo goed gehoord, dus even aandacht geven om gerust te stellen en de hond te belonen zodat hij stopt met blaffen.
Blaffen uit opwinding dan zou ik hem niet met die situatie confronteren of uit die situatie halen en hem kalmeren het is blijkbaar teveel voor hem.

" Hoe lang heb je je hond al en hoe oud is hij, wat is zijn achtergrond?

Misschien is hij nog niet zo ver dat hij situaties als bezoek of bepaalde wandelingen of andere situaties aankan?


In elk geval voel je niet schuldig, zo te lezen heeft je hond het supergoed getroffen met jou en ben je ook heel goed bezig.

Ik zou zelf het bijten/happen opvatten als dat er teveel gedaan is en hij nodig aan zijn (evt verplichte) rust toe is.

Waarom blaft hij? Bij mijn hond hielp het altijd als ik zei, goedzo goed gehoord, dus even aandacht geven om gerust te stellen en de hond te belonen zodat hij stopt met blaffen.
Blaffen uit opwinding dan zou ik hem niet met die situatie confronteren of uit die situatie halen en hem kalmeren het is blijkbaar teveel voor hem. "

Dobry

 Hij is net 1 geweest. Ik heb hem nu 3 maanden vanuit dieren zonder dak. Vermoedelijk sprake van mishandeling zeer angstig toen ik hem haalde kon ik letterlijk niets (niet aaien optillen riem aan wandelen contact maken). Het bijten wat hij doet is om te spelen (vergelijk het met het bijten wat een pup doet hij is die tijd nu in aan het halen) dit doet hij namelijk altijd tijdens spelen ook als hij bv net wakker is. Hij blaft omdat hij op dat moment even niet weet wat er gebeuren gaat. Waarom staat hij op?wat verwacht hij van mij? Ik probeer hem dan gerust te stellen dat werkt ook na eventjes. Dat drukke gedra vertoond hij hier ook na de avondwandeling zonder dat ik op bezoek ben geweest. Is wel weer de ene boor de ander keer. Konden ze maar prat af en toe haha. Bedankt voor je reactie!

Blaffen uit opwinding doet hij ook als we gaan wandelen. Auto in/uit als we ergens naar toe gaan of als we weer vanuit daar weg gaan. Hoe haal ik hem dan uit die situatie...? Is ook enthousiasme dan

Lastig is het als hij geen goede basis had.

Wandelen is natuurlijk ook spannend, ik zou proberen de wandelingen eerst nog in alle rust te houden, lekker laten snuffelen, als hij eenmaal ergens de weg kent hem ook eens zelf laten kiezen waar hij heen wil. Ik zou dan alles (of alles wat mogelijk is) uit de weg gaan wat voor opwinding zorgt, dus echt rust gaan inbouwen in de hond zelf. Zorgen voor successen dus zodat hij wat ontspannender en zelfverzekerder de deur uitgaat. Ook altijd pas de deur uitlopen als de hond rustig is en niet meer blaft.
Als je op een druk stukje weg loopt zou ik hem goed naast houden en niet voor je laten lopen. In de natuur kan hij dan een lange lijn krijgen en rustig snuffelen.soms onderweg een klein spelletje doen is ook leuk en goed voor een succes

 Dankjewel. School waar ik heen ga werkt alleen maar met gedragadeskundge. Is ook de gedragsdeskundige die hier os geweest. Vanuit daar is ook gekeken in welk groepje hij eventueel zou passen. Hun zijn gespecialiseerd in honden met gedragsprobleme

Angst is veel vaker het gevolg van een gebrekkige socialisatie dan mishandeling. Ik denk dat het boekje fired up, frantic and freaked out een goed boekje is om te lezen. 

En probeer inplaats van iets te verbieden te bedenken wat je wil dat hij wel doet en ga dat trainen. En ipv nee, foei sta je op en draai je je rug toe oid. 

Verder denk ik dat je relax on a mat kan trainen, daarmee leer je je hond om rustig op zijn bedje te liggen als tijdverdrijf. Weet alleen niet zo goed of dat met het boekje combineert. 

Dankjewel ia dat relax on the mat ook ergens in het nl te vinden? Klopt belangrijkste fase is hij niet gesocialiseerd maar als ik bv zie hoe hij op een man reageert die bv vuilniszak weggooit (slaan beweging) en dit bij een vrouw niet doet minder blaft zou ik er niet raar van opkijken.

Nee, sorry. Das dan een nadeeltje van zelf goed engels lezen. 

Ik heb het door google laten vertalen, maar dan kom ik er niet door. Teveel kromme zinnen en rare vertalingen. 

Verschil tussen reactie op man of vrouw kan nog steeds helemaal door socialisatie verklaard worden. 

Is trouwens niet minder sneu dan fysiek mishandeld zijn. 

Wat een super dag gehad, ik ben zo blij dat ik dat toch echt even delen moet .

Vanmiddag gaan wandelen. Kwamen Mechelse herder tegen waar we paar keer mee gelopen hebben. Laatste keer alweer lang geleden. Ik laat hem los lopen en loop er rustig op af. Hij blaft wel, maar valt NIET uit. Echt super, normaal viel hij er naar uit en ging er happend op af. Je zag goed dat het blaffen wat hij doet puur angst is. Toen de herder stapje voort zetten en even grens aangaf van nu is het genoeg maakte hij piepgeluid en kwam hij snel mijn bescherming opzoeken. Erna zelfs nog heel even gespeeld op zijn initatief. Uitdagen hard rennen en zich verstoppen. Toen de andere hond spelend grommen vond hij dit akelig.

Vanavond met tante en 2 honden gaan wandelen. En hij heeft letterlijk alleen maar gespeeld gerend en uitgedaagd. Zo mooi en leuk om te zien, dit was de eerste keer dat hij ECHT speelde. Hij heeft wel kleine momentjes gehad, maar dan was of de andere hond te druk/akelig of hij te wild. Hij bleef maar rennen, kont naar achter, oor trekken, over elkaar heen springen. Zo mooi om te zien. Hij vind het ook echt leuker om met andere honden te wandelen, ook al is het soms nog akelig. Hij lag zelfs in het gras neus aan neus, als hij lag normaal en andere hond fixeerde was het meteen uitvallen. Ook als andere hond blafte/gromde kon hij dit niet plaatsen en viel dan uit (angst). Dit gebeurde allemaal, en hij reageerde alleen maar met spelen. Normaal als we liepen was het goed, zodra we op bankje gingen zitten viel hij uit als hond te dicht bij kwam. Nu heerlijk kunnen zitten en hun maar ravotten in het gras.

Klinkt misschien overtrokken, maar dit is zo'n grote stap voor hem. Echt spelen zonder bang te zijn voor een grommetje/blafje of wat dan ook. Een heerlijk waardevol moment