welk ras is het aanhankelijkst?

" Ik weet uit ervaring en van wat ik van andere baasjes hoor dan Weimaraners hééél aanhankelijk zijn! Perdie is bv. ook aanhankelijk want ze ligt wel graag tussen ons in de zetel maar Orga kan echt komen knuffelen. Dan hangt hij op ons en slaapt terwijl of legt zelfs zijn poot op onze schouders. En tijdens dutjes slaapt hij naast me en neemt hij me echt vast dan legt hij zijn poten om me heen en zo kan hij uren slapen! Of hij komt op schoot liggen op zijn rug zodat hij als een (reuze)baby in onze armen ligt <3 Hij is echt de meest aanhankelijke en knuffelige hond ooit en blijkbaar is dat een kenmerk van het ras
 
Dit is zijn babyslaap-positie   "

Yasmine, Perdie & Orga

 ja weimaraners zijn echt prachtig. heb er alleen nooit wat voor gevoeld. 

maar ik merk dat als ik een hond leuk vind, het een jachthond is haha

 hou liever van een wat groter formaatje. rond je knie denk ik.

tja. wat ik fijn vind ik dat honden gewoon sociaal zijn naar mensen. dat is het belangrijkst. ik heb ervaring met jagers, maar vind dat niet altijd even leuk. en tegenover honden, maakt mij niks uit, als ik maar wel relaxed kan wandelen, zonder dat de hond hangend aan de lijn op elke hond reageert om aan te vallen. wil wel gaan fietsen ofzo, samen iets doen. 

en vacht is het liefst wat langer haar. gewoon zoals een drentse patrijs of langer. 

Misschien moet je er eens ééntje in het echt ontmoeten? Ik merk vooral dat ze buiten heel erg bezig zijn met vanalles en nog wat en dan komen ze heel anders over dan wanneer je ze thuis ziet. Dan is het een heel andere hond :)

"  
Misschien moet je er eens ééntje in het echt ontmoeten? Ik merk vooral dat ze buiten heel erg bezig zijn met vanalles en nog wat en dan komen ze heel anders over dan wanneer je ze thuis ziet. Dan is het een heel andere hond "

Yasmine, Perdie & Orga

 haha heb ik! 2 zelfs.

1 was niet zo vriendelijk. die woonde 2 huizen verderop, nu is hij overleden. nu heeft die man een bracco italiano, ook echt een heeeeeel lief beest. op slag verliefd geworden. maar die man moest met zn weimaraner telkens omlopen.

een ander kwam veel naar me toe... maar die rook mijn snoepjes waarmee ik olly trainde wahah

Aah ja Orga is ook niet zo lief aan de lijn, los geen probleem. En ruiken kunnen ze hééél goed! :) Veel succes nog met je zoektocht ;)

Ik denk dat het niet ras afhankelijk maar hond afhankelijk is. Goldens staan bekend als knuffelkonten, maar ik heb er hier 1 die tegen je aan liggen pas sinds ze 1,5 is waardeert. ;) Het moet dan ook echt vanuit haar zelf komen en stel je er vooral niet teveel bij voor. Met geluk krijg ik een staart of kop op schoot. Op bed komt ze nog wel eens op mijn voeten liggen. Overigens doet ze dit allemaal alléén bij mij, niet bij iemand anders. Als pup lag ze ook liever in haar bench te slapen als op schoot. Iets wat absoluut not done is voor Evy is likken, behalve als het handen zijn. Daar heb ik dan weer niet zoveel bezwaar tegen. ;)

Ik zit hier ook met twee heel aanhankelijke "schoothondjes" (althans, dat denken ze ). Het hangt echt af van het karakter van je hond denk ik. Maar zoals iemand eerder zei, er zijn wel bepaalde rassen die meer 'baasgericht' zijn dan anderen.

Ik heb ook iets met jachthonden, vind ze zo mooi en hun karakter past ook bij me! 

Daardoor is Noa (Engelse cocker) er ook bijgekomen, de perfecte combinatie van knuffelen en actief zijn. Binnen is ze zo rustig en ligt ze graag op schoot, buiten is ze een energiebommetje (niet overdreven). Ik vind het gewoon de perfecte hond met de nodige koppigheid maar aanhankelijk zijn ze zeker! 

ik ben het met Sanne eens, en denk dat het gewoon hond afhankelijk is....

mijn honden zijn ontzettende knuffelkonten en erg aanhankelijk,

de honden van mijn vriend ook....

Finn is heel aanhankelijk.

Hij zit het liefst op je of naast je en weegt gelukkig maar 50!! kilo.

Ik heb wel het idee dat reuen over het algemeen meer knuffelkonten zijn dan teven.

Mijn schoonouders hebben een Drentse Patrijs. Voor deze hond hadden ze ook een Drentse Patrijs. Dus inmiddels al 2 van dit ras ervaren en wat zijn de fantastisch. Alletwee binnen echte knuffels. Gaan helemaal tegen je aanhangen. Buiten zijn ze erg zelfstandig.

Mijn zus heeft een vuilnisbakkie. Dat is ook echt een knuffel. Maar net iets te erg. Hij heeft verlatingsangst, dus regelen ze opvang op de dagen dat ze beide werken. Maar zelfs als iemand op hem past, zit hij de hele dag bij de deur te wachten op zijn echte baasjes.

Onze dwergpoedel is ook heel erg aanhankelijk. Ze vindt het heerlijk om te kroelen.

Rhowdy is de grootste knuffelkont die ik ken.  

Poedels schijnen ook aan de baas te plakken. 

Ik ben het met Sanne eens dat het hondgebonden is en niet rasgebonden. Je kan al zien bij de fokker of de pup wel/niet aanhankelijk is. Een goede fokker kan jou dat vertellen.

Ik heb hier mechelse herders en de een is super aanhankelijk terwijl de ander weer onafhankelijk is. De een is een schoothond en de ander wil alleen langs je liggen terwijl de ander net iets meer ruimte voor zichzelf wil. Dus nee naar rasgebonden eigenschappen wat betreft aanhankelijkheid  zal ik dan niet naar kijken maar wel naar het ras die je het liefste wil en dan de pups waar je naar gaat kijken goed observeren en je laten informeren door de fokker.

Max was als pup best wel afstandelijk qua knuffelen.
Wou nooit op de bank, nooit op schoot, aaien vond hij ook nog niet eens het leukste....

Maar sinds zijn 9de maand is hij ineens omgeslagen.

Wou heel graag op de bank, tegen je aan liggen, knuffelen, aaien... Alles wat met lichamelijk contact te maken had vond hij leuk :) En dat is er eigenlijk nooit meer uit gegaan :)

Maar, wat Sanne zegt. Het ligt aan de hond. En ik weet niet of je het er zelf naar kunt maken of dat de hond gewoon zo is... Max was nooit een knuffelkont. Ook niet bij de fokker. En nu? Nu is hij de grootste knuffelkont die ik ken.

Van de drie hier is Pepsi degene die me oceral volgt. Zelfs als ik naar de wc ga, zit meneer bij de deur ;) (Maltezer x bichon) 

bij een staffy of een pitje heb je een soort van gegarandeerde knuffelkont, bijna een vast gegeven en niet van "even afwachten"
maar, de een in mindere mate dan de andere...

maar onvoorstelbare knuffelkonten, gevoelig voor de mensen en sfeer in huis, stapel op jong grut (kids)

bij veel honden misschien hond afhankelijk, en per geval opzich bekeken...
bij staffies en pitties, gewoon een ras dingetje, zo zijn ze, en horen ze

Helemaal mee eens!

  Ik denk dat je aanhankelijk en angst voor verlaten nu door elkaar haalt ;)

Aanhankelijk is niet per definitie zo dat een hond niet zonder je kan, maar als je er bent, hij graag bij je en/of op schoot ligt.

helemaal eens met Lianne, ik wilde net zoiets zeggen...

al herken ik het stiekem ook een beetje, lootje kan ook panieken als ik of vrouwtje buiten even een andere kant op gaat bv..
maar verlatingsangst heeft ze dan weer niet..

Ik ga geen discussie starten maar ik vind dat aanhankelijk zijn en verlatingsangst naast elkaar liggen met een dunne lijn er tussen, je hebt extreem aanhankelijk en dan op het randje met lichte verlatingsangst.

Een hond die zo aanhankelijk is dat hij niks meer zonder jou durft, heeft een probleem door zijn aanhankelijkheid, dat hij niks meer zonder jou durft ondernemen. 

"   Ik denk dat je aanhankelijk en angst voor verlaten nu door elkaar haalt
 
Aanhankelijk is niet per definitie zo dat een hond niet zonder je kan, maar als je er bent, hij graag bij je en/of op schoot ligt.
  "

Lianne en Mara

 Eens!  Aanhankelijk zijn heeft niets te maken met verlatings angst. Mijn maltezer is heel aanhankelijk, maar knuffelt net zo graag met mij als met de buurvrouw.. Een hond die heel dicht bij je blijft en in paniek raakt als je weg gaat, die is  niet (alleen) aanhankelijk en daar zou je mee moeten gaan trainen.

 Maar als je het omdraait: een totaal niet aanhankelijke hond kan ook verlatingsangst hebben, puur door het bang zijn, onzeker zijn e.d.

Dus hoeft een hond die heel erg aanhankelijk is ook niet per definitie een verlatingsangst te hebben toch ;) 

Ik ken veel honden die extreem aanhankelijk zijn zonder verlatingsangst.

Het houd zeker verband met elkaar in bepaalde gevallen, maar is dus zeker niet altijd zo

Het hangt echt van de hond af, maar Groenendaelers staan er om bekend, onze eerste barree, die werd gek als je hem niet aanraakte, en Cayenne heeft dat ook wel, zit je ergens, kop op schoot, loop je of doe je iets neus onder je hand duwen, ga je op de grond zitten plof op schoot, s avonds een standaard plekje daar staat ze op me te wachten, ik ga daar zitten zij ploft op schoot en gaat slapen, tot ik haar wakker maak en bedtijd zeg, zij haar mand in na een flinke knuffel beurt, endan ik naar bed. S ochtends kom ik weer beneden en dan is het zo van omg de baas is er, ik weet niet hoe gek en idioot blij ik moet doen om maar aandacht te krijgen,
Zo lief, maar let op dit verschilt per hond, een van haar broertjes heeft het niet, de rest wel

Bij mij zijn alle reutjes die ik ken veel meer een knuffelkont dan de teven. Zie ik heel goed bij de meiden thuis (duitse herder en teckel) en de man (maltezer). Al heeft Mandy wel graag een knuffel en dan heb je een 40tal kilos op je schoot ;)

 mijn hond is echt heel aanhankelijk, maar heeft helemaal geen verlatingsangst. Ik vind deze twee dingen zeker niet perse naast elkaar staan...

 Het hoeft voor mij ook niet zo erg te zijn inderdaad, want het weggaan moet wel eens. Als je hond in paniek raakt, dan is dat gewoon niet fijn meer

maar als ik `s avonds op de bank lig, vind ik het wel prettig als een hond lekker een dutje doet tegen je aan zegmaar

Is denk ik per hond wisselend..
Diesel onze hond is super aanhankelijk, denkt dat.ze een kleine schoothondje is met haar 45 kilo..( kruising Newfoundlander -Bordeauxdog) nu ik in ffebruari mijn knie heb gebroken en aan de bank gekluisterd ben..ligt ze graag naast mij liefst op mij op de bank..