Met wantrouwende hond naar DA..tips?

Jess heeft haar inenting nodig.. De laatste hebben ze haar in het asiel gegeven voordat ik haar kwam ophalen en sindsdien is ze gezond en happy en zijn we (even afkloppen) niet bij een DA geweest. Om haar mee over de grens te mogen nemen moet ik het wel laten doen,ook al ben ik er eigenlijk op tegen.. Zoals geschreven..ze vertrouwd alleen ons.. Heb de DA al een waarschuwing gegeven waar hij erg kalm op reageerde.. d(^_^)b Er zijn hier op het forum zeker wel mensen met honden die hetzelfde probleem hebben!nog tips suggesties ideeën of advies? Ik hoor het graag! Alvast bedankt ik en Jess :-D

Onze hond heeft er geen problemen mee..

maar wat je eventueel zou kunnen voorstellen is om haar buiten te laten enten? Als ze buiten meer op haar gemak is dan binnen ;)

Jara heeft het ook..
Al moet ik zeggen dat het bij de DA veel minder is

Wij hadden het gezegd bij binnekomst, Jara was toen wel nog jong.
Ten eerste blijf zelf rustig en doe alsof het de normaalste zaak van de wereld is, ga desnoods eerst een stuk wandelen en dan naar de DA, niet zelf gaan stressen want dat merkt ze natuurlijk.
De DA ging bij ons met ons staan praten en keek haar niet aan en ondertussen ging ze haar hand laten hangen met koekjes zodat ze kon snuffelen en toen ging ze haar koekjes geven.
Voor de rest ben je er zelf de hele tijd bij en ik ga altijd dicht bij haar kop staan en haar gewoon aaien fluisteren, bij het in de bek kijken help ik als ik zie dat ze het niet vertrouwd, zelfde als oren en ogen.

Ik weet van Jara dat als ik er bij ben en praat met de "vreemde" het meestal beter gaat omdat ze mij vertrouwd en ik haar zeg dat het goed is..

Hoop dat je er wat aan hebt!

Mijn hond is een ramp bij de dierenarts. Hij plast altijd alles en iedereen onder en stelt zich onwijs aan. Hij is nog geen jaar en heeft al veel nare ervaringen bij de dierenarts (waar de dierenarts trouwens niks aan kon doen). Zodra we de behandelkamer in gaan begint hij al te trillen op zijn beentjes.

Jij zegt dat de hond jou vertrouwt, blijf bij hem. Je moet de angst niet aanmoedigen door te aaien/troosten. Wat ik altijd doe, is mijn hand op zijn schouder leggen, gewoon stil leggen, dan kan hij voelen dat ik rustig ben.

Als hij voor alleen een enting gaat, vraag ik altijd of de DA van te voren een beloning kan geven i.p.v. achteraf, dat hij binnenkomt geeft de da een snoepje en een aaitje. Dan beginnen we met de minst enge dingen, gewoon algemene controle, dan hartje luisteren en dan pas enting. Zorg dat je zelf heel rustig blijft, dus niet ooch me arme dropje en hij is al zo bang en probeer zelf ook niet gespannen te raken. Daarnaast probeer ik het wel altijd rustig uit te leggen aan de hond, De dokter gaat je een prikje geven, dat doet geen pijn, en dan mag je mee op vakantie.

Mijn dierenarts is ook heel rustig met de hond, heb ook wel een dierenarts gehad die mijn dieren meteen in de houdgreep legde dat is natuurlijk minder.

Veel hangt af van jou maar ook van de dierenartsen.

Heel juist wat Floor zegt, erst iets prettig, een aai en/of een snoepje.

Spijtig moet ik er weer op terug komen, hier heb ik nog niet één tegen gekomen die vriendelijk is !!!

Dat is veel waard hoor als je een d a hebt die dieren begrijpt 

okay,bedankt iedereen voor alle reacties!
Eventueel naar buiten gaan is een goed idee..
Ik zal eens kijken hoe zeer ze gespannen is in de wachtkamer..
Aan snoepjes had ik al gedacht en een kilo extra in huis gehaald!
Eerst de algemene controle en dan pas het spuitje is ook een superidee!Gaan we zeker doen!

nog een vraagje..
Zitten er bij jullie ook bijters bij?
Ik kan me voorstellen dat Jess 'angsthapt'…
Kan ik dit goed voorkomen door haar nek/hoofd te fixeren of zouden jullie meteen een muilkorf aanraden?(iets wat ze niet kent en wat ik
haar natuurlijk liever niet wil aandoen!)

@Noélla
Ik heb van deze dierenarts gehoord via de buren..
Hij zit al 25 jaar in het vak en zij zijn er zeer tevreden mee..
Hun hond is ook niet een van de makkkelijkste bij de DA schijnbaar..
so fingers crossed

Ik heb allerdings ook het idee dat bij veel Dierenarsten een gebrek aan
kennis van handeling aanwezig is..hopelijk heeft deze het na al die jaren wél onder de knie gekregen!

ja Lola zou bijten, ze schiet in de stress als de dierenarts te dichtbij komt.

Wel hadden we eerst een andere dierenarts die woonde om de hoek, dus ging ik af en toe voorbij, en naar binnen om haar te laten wennen. Deze dierenarts kende ze, we kwamen haar ook weleens prive tegen en maakte een praatje. Als ze dan onderzocht moest worden bond de da wel haar bekkie dicht met een rolletje verband. Dat ging eigenlijk altijd goed. Toen overleed deze dierenarts en moesten we een andere uitzoeken die helaas anderhalf uur lopen ver woont (Lola is panisch in de auto dus dat doen we liever niet, ook al omdat ze er echt niet in wil).

Wij doen haar wel een muilkorf om nu, maar nog steeds kan de da niet dichtbij haar komen. Toen ze geopereerd moest worden heb ik haar zelf de verdovingsprik moeten geven.

Bij Jess zou ik het denk ik zonder muilkorf proberen, misschien kan je ook iets heel lekkers meenemen? De eerste keer dat ik bij de dierenarts was met Lola had ik een zak garnaaltjes meegenomen om haar af te leiden en dat lukte toen ook heel goed. Wel hadden we afgesproken dat ze op de grond mocht blijven staan en niet op de behandeltafel.

Als het goed is, gaat een DA hier heel rustig mee om. Gewoon heen gaan, steun je hond als ze het spannend vind en laat het gebeuren.  Je kan de DA niet vermijden, stel dat je er met spoed heen moet. Als je DA niet te ver is, kan je er gewoon een paar keer heen gaan, in de wachtkamer wachten, en weer weggaan. Ik neem mijn hond altijd mee als ik er voor de katten heen moet of iets halen. Ze vind het even goed niet leuk, maar zo ziet ze toch dat er niet altijd iets engs gebeurd.

Als je denkt dat ze een knauw kan geven, vraag je of ze een snoetje om krijgt, maar zeker gewoon gaan en je moet zelf vooral wel proberen te laten zien dat het goed is. 

http://hondentraining-adviescentrum.nl/troost-jij-je-angstige-hond/

Troosten mag! 

Ik denk ook wel dat het heel erg aan de dierenarts in kwestie ligt. De eerste keer dat ik met poes Puk kwam kwamen we bij mevrouw I. Die was bang voor Puk, durfde haar niet uit het mandje te halen.

Ben later nog eens bij haar geweest (toen ik haar zag lopen realiseerde ik me dat ik dus NIET bij haar had moeten gaan). Volgens mij scheet ze al de spreekwoordelijke 7 kleuren toen Puk op haar lijstje stond 

Misschien kun je vooraf even lekker met Jess gaan lopen, zodat ze een beetje moe is. Lekker snoepje mee en haar desnoods tegen ja aan laten staan.

Mellow vindt het eigenlijk vooral spannend, zodra de pot met snoepjes wordt gepakt hersteld ze zich wonderbaarlijk snel 

Puk was een ander verhaal... Die had een aantekening in haar dossier: NIET BIJ MANNELIJKE ARTS! 

Bij vrouwen ging het íets beter, maar ook dat ging niet zomaar zonder slag of stoot.

Tot ik een keer bij Deborah kwam, zó ontspannen als ze omging met Puk, geen onzekerheid, geen getrut (wat een van de inmiddels vertrokken artsen wel had), ze was gewoon heel lief voor Puk.

Pukje was elke keer weer relaxter, tot Deborah zelfs gewoon haar pootje kon scheren én bloed kon afnemen, zonder ook maar 1 woeste blaas van Pukje.

" okay,bedankt iedereen voor alle reacties!
Eventueel naar buiten gaan is een goed idee..
Ik zal eens kijken hoe zeer ze gespannen is in de wachtkamer..
Aan snoepjes had ik al gedacht en een kilo extra in huis gehaald!
Eerst de algemene controle en dan pas het spuitje is ook een superidee!Gaan we zeker doen!

nog een vraagje..
Zitten er bij jullie ook bijters bij?
Ik kan me voorstellen dat Jess 'angsthapt'…
Kan ik dit goed voorkomen door haar nek/hoofd te fixeren of zouden jullie meteen een muilkorf aanraden?(iets wat ze niet kent en wat ik
haar natuurlijk liever niet wil aandoen!)

@Noélla
Ik heb van deze dierenarts gehoord via de buren..
Hij zit al 25 jaar in het vak en zij zijn er zeer tevreden mee..
Hun hond is ook niet een van de makkkelijkste bij de DA schijnbaar..
so fingers crossed

Ik heb allerdings ook het idee dat bij veel Dierenarsten een gebrek aan
kennis van handeling aanwezig is..hopelijk heeft deze het na al die jaren wél onder de knie gekregen! "

Jess & mo

Jij hebt geluk met je d a hoor 

Ik kom bvb binnen in haar kabinet, ze doet de deur achter ons dicht en begeeft zich naar de tafel. Ondertussen vraagt ze waarvoor je komt maar schenkt niet eens aandacht aan de hond nog aan mij!! De tafel wordt afgekuist terwijl we er zijn. Op zichzelf nike erg maar juist om een beeld te geven hoe het gaat he.

Dan blijft ze post-fix staan achter de tafel en als we nog aan het vertellen zijn klopt ze al met haar hand op de tafel om te zeggen:" allee zet deze hond op tafel en stop met jou gepraat!!"

Eens op tafel, gaan aai, niks!! Begint met een onderzoek naar het hart, oren ogen enz ...hart ja oke maar ik klaag niet over oren en ogen, ik klaag over jeuk bvb he.

Geeft ze een spuit met cortisone, ik weet niet eens wat er in zit, moet het vragen maar het is al te laat, de spuit zit al in zijn vel!

zie je ze luisteren niet, doen de standaard medicatie en proberen je op te solferen met een goede brok! R C of Hills !

Een paar pillen mee en als het niet over gaat  terug komen!!! Waarom???? om nog meer cortisone???

Nou ff voor jou  hihi

ik zou niet muilkorven hoor, dit is zo eng he en jouw d a weet van aanpakken 

De reactie van de DA is wat mij betreft al wel wat geruststellend; kalm, niet onder de indruk. Dat scheelt al een hele hoop!

Ik krijg vaak de indruk dat het toch ook de DA zelf is die een heleboel invloed heeft op hoe de hond reageert. Wij hebben een DA gehad die met koekjes liep te zwaaien, hoog stemmetje opzette, etc. Nou, dan moet je Taika hebben: die flipt totaal van enthousiasme en zat dus ook bijna bij die DA in haar nek. Kon er geen land meer mee bezeilen, hehe (en ik dacht maar: ach ja, eigen schuld, want ik had haar gewaarschuwd van tevoren ). 

De DA die we nu hebben doet ook grootvee, en die benadering is dus meteen ook héél anders. Zij is niet onder de indruk van de grootte van Taika bijvoorbeeld, en pakt haar gewoon vast zoals je ook bij een schaap of koe zou doen (hihi), en dat is preciés wat Taika nodig heeft. Niks geen koekjes, liefdoenerij, maar gewoon hup we gaan dit doen en dan is het klaar. Taika reageert dan ook echt zo anders; niks superenthousiast of hyper gedrag, maar ze zit dan gewoon heel rustig, laat alles toe en kijkt lekker om d'r heen.

Je hebt de DA in ieder geval al gewaarschuwd, die speelt hier waarschijnlijk dan op in wanneer jullie er zijn en bekijkt of een eventuele muilkorf oid nodig is. Een vaccinatie voelen ze trouwens nauwelijks iets van, ik denk dat je daar echt geen last mee gaat krijgen. Zelf ook vertrouwen hebben dat het wel goed zal gaan en rustig zijn trouwens; merkt je hond ook 

Het is jammer dat je er niet wat eerder aan bent gaan werken. Ik ga er vanuit dat je nu al snel een afspraak hebt staan? Het is namelijk beter om je hond eerst te laten wennen aan de DA. Dus gewoon een aantal keer naar binnen te stappen. Wat lekkers binnen, even door de wachtkamer lopen. .misschien even op de weegschaal.. en dan weer weg.

Bij onze praktijk is het eind van de middag altijd rustig en er komen wel meer hondjes even binnen om te wennen. Vaak is er ook wel een spreekkamer vrij zodat de honden even kunnen wennen aan de tafel.. even wat lekkers op de tafel en dan weer eraf.

Op woensdag is onze afspraak die bij nader inzien buiten gaat gebeuren ik wilde iedereen nog bedanken voor de goede ideeën!

@ Judith..

Jess is een zwaar mishandelde hond van bijna 6.
We hebben er KEIHARD aan gewerkt om haar nu in haar leventje
zover te krijgen als ze nu is..Ze kende niets was voor alles bang en is nu zover dat ze haar leventje kan genieten bij ons zonder angst.

Dat jij nu al je mening klaar hebt zonder ook maar enige achtergrond informatie wat zegt dat over jouw??

Fijne dag nog iedereen!

Ik denk dat je me helemaal verkeerd begrijpt. Misschien ligt dit erg gevoelig waardoor je al heel snel bedreigd voelt? Ik zeg alleen maar dat het juist bij dit soort honden heel belangrijk is om het rustig aan te pakken. Dat het dus beter voor je hond zou zijn als je eeerst een paar keer bij de dierenarts langs zou gaan, zonder dat er echt iets hoeft te gebeuren.

Jammer dat je het zo persoonlijk opvat en het dan ook zo persoonlijk naar mij terugkaatst.

Dat was zeker niet de bedoelingn en komt bij mij heel naar over.

Ik zie het ook niet als aanval van Judith, we proberen elkaar hier gewoon te helpen.

Ik zei ook al gewoon een paar keer erheen gaan, in de wachtkamer zitten, voetjes geven en weer weggaan. Als je er gelijk heengaat voor een prik, is het eerste bezoek gelijk niet zo leuk. Hoewel sommigen honden helemaal niets er van hebben als ze een prik krijgen. 

Ik twijfel of ik het buiten zou doen. Honden associeren een gebeurtenis met een plaats, (en geur) ik heb toch liever dat de de behandel kamer als minder prettig ervaren dat ergens buiten. Wie weet ruikt het buiten naar bvb crocussen, dat je hond die geur met iets negatiefs koppelt. 

Je hebt woensdag de afspraak, het zou mooi zijn als je er nog een of twee keer voor de prik kan binnenlopen.

succes en ben wel benieuwd hoe het ging. 

Spannend zeg, afspraak bij de dierenarts als je weet dat je hond angstig is. De tip van buiten vind ik een hele goede. Als ze daar meer op haar gemak is dan kan ze al wat wennen aan de arts en is het voor de volgende keer misschien minder eng.

Hoe ver wonen jullie van de da af? Ik snap Judith haar punt wel, maar ik snap ook heel goed dat je bij een herplaatser zoveel prioriteiten hebt dat je keuzes moet maken. Wellicht hebben jullie ooit de kans om even naar binnen te lopen en wat koekjes te geven voor een positieve ervaring.

Onze DA fluistert altijd op een rustige toon tegen de dieren. Op die manier voorkom je het enthousiasme en creëer je rust. Hij let goed op de signalen van de honden. Evy is bijvoorbeeld een hond die niet geaaid wil worden (alleen ter goedkeuring/bevestiging van mij). Wel krijgt ze voor en na de controle een koekje. Als je weet dat je hond kieskeurig is dan is het handig om zelf iets mee te nemen waar hij helemaal idolaat van is. Hoe lekkerder de beloning, hoe positiever de ervaring over het algemeen. :)

Heel veel succes woensdag en hopelijk verloopt alles goed! Laat je nog even weten hoe en wat als je bent geweest?

Voor reizen naar het buitenland is alleen een rabiesenting nodig. Daarvoor dient de hond op het moment van enten gechipd te zijn. Het enten is oha niet vervelend,mhet chippen varieert van geen reactie tot gillen (mijn eigen hond). Mocht ze dus nog gechipd moeten worden dan kan je overleggen met je dierenarts of je voor je consult alprazolam kan geven om de angst wat te dempen. 

En ik denk dat het voor angstige honden belangrijk is om dierenartsbezoek te trainen. Want als je er met een spoedgeval terecht moet is er soms geen tijd om het allemaal rustig en voorzichtig te doen. 

Jip is ook een hond met verleden en aangezien bekend is dat mannen een groter probleem zijn dan vrouwen ga ik alleen naar een mannelijke dierenarts als er geen alternatief is. In principe gaan we steeds naar dezelfde *onze favo* en we hebben samen kunnen constateren dat Jip aanzienlijke sprongen heeft gemaakt.

Een lijstje naar aanleiding van mijn eigen ervaringen;

-Ban al je eigen spanningen en wantrouwen uit. Weet het...kan lastig zijn, maar wel van groot belang.

-Zorg dat je precies op tijd bent en niet in de wachtruimte hoeft te wachten waardoor spanning onnodig bij jou...en dus je dier...kan oplopen en eventuele onrust in de wachtruimte vermijd.

Vraag aan de balie of de afspraken op tijd lopen op dat moment en meld dat je buiten een rondje loopt.

-Vertel je hond vooraf (liefst in je gedachten in beeldplaatjes wat er gaat gebeuren...speel die diaserie af in je hoofd terwijl je rustig, maar daadkrachtig vertelt wat er staat gebeuren en dat het *oké is* en geen discussie over mogelijk, straal die daadkracht ook uit

-Neem ook in de behandelkamer de regie, jij kent je hond, je hond vertrouwt op jou, dus jij bepaald na overleg met DA hoe te gaan doen. Heb je een dierenarts die daar niet voor open staat kies dan volgende keer een andere. Vertel voor elke handeling opnieuw *rustig (kan zelfs fluisterend), maar duidelijk* wat er gaat gebeuren en laat haar in jouw nabijheid (met steun) kijken naar de voorbereidende handelingen van de dierenarts en voorwerpen die de dierenarts gaat gebruiken. Laten ruiken en onderzoeken van die voorwerpen kan ook goed werken. Je betrekt je hond erbij i.p.v. dat het hem/haar allemaal alleen maar overkomt. Het kan zijn dat je haar hierbij steunend vast moet houden omdat ze anders de neiging kan hebben tot vluchten. Voorkom dat en help haar.

-Laat een DA niet zomaar overal aan de hond zitten zonder aankondiging. Mijn dierenarts heeft van me overgenomen om alles wat ze gaat doen eerst te introduceren (voorwerp) en te vertellen wat ze gaat doen en terwijl zij vertelt fluister ik de herhaling en betast ik het betreffende lichaamsdeel waar DA aan gaat zitten. Zij kon gelukkig over een scepsis heenstappen dat de hond het toch niet verstaat. Het gaat mij om de rust, duidelijke regie en het vertrouwen wat je daarmee overbrengt op de hond.

-Merk je dat de spanning even te veel oploopt en de hond te onrustig wordt, neem dan een korte time out om te herstellen en haar tot kalmte te brengen. Rustig, maar wel daadkrachtig pak je de draad weer op. Jij hebt de regie en het is ook belangrijk dat je hond dit in alles voelt/weet. Als jij regie en vertrouwen hebt in datgene wat gebeurt zal dat acceptatie brengen in de hond. Zij hoeft de DA niet te vertrouwen en zij hoeft de behandelingen niet te vertrouwen...als ze jou maar kan vertrouwen. En ze kan je vertrouwen als jij weet wat er gaat gebeuren en hierin de regie neemt en dit ook vertelt.

Jip zal niet stressvrij vrijwillig vreemde mensen in zijn zone kunnen hanteren en daarom neem ik hem bij aanvang op de arm (in zijn geval mogelijk) en spreek hem monotoon kalmerend toe *het is oké*, of ik laat hem op de behandeltafel staan waarbij ik hem in mijn armen tegen me aan laat leunen. (ik heb hem ook geleerd 'even wachten nog....', zo weet hij dat het eindig is. Dat herhaal ik zolang als nodig) Wellicht werkt het bij jou hond beter op de grond, overleg dat dan met de DA of dit mogelijk is.

Een vaste dierenarts die mee wil gaan in jouw regie is goud waard. Wij zien beiden in elk geval de enorme progressie en hebben beiden staan glimlachen toen Jip na vele bezoekjes na de behandeling zelf onderzoekend door de ruimte liep en zelfs een koekje wilde aannemen en opeten i.p.v. vluchten.

Om vertrouwd te raken met kliniek, het daar heen gaan en zijn, heb ik leren gewennen door er vaak even heen te lopen. Op de weegschaal, ik dag zeggen tegen assistente, koekje erin en weer naar huis.

Van een dierenarts kun je, vind ik, niet verwachten dat je iedere dag even mag langskomen in de behandelkamer om vertrouwensrelatie op te bouwen. Ook is er in een behandelcontact, mijn ervaring, geen tijd om rustig vertrouwen op te bouwen met een mens-angstige hond (die honden hebben meer tijd nodig dan een standaard consult toelaat). Het lijkt me ook niet noodzakelijk.

Moet ik naar een andere arts, of bv mannelijke, is mijn regie exact als boven. Dat is wat Jip kent en vertrouwt en wat ik altijd bij me heb, ogeacht wie er voor ons staat. De angst voor nabijheid van een nieuwe 'engerd' is groter dan bij de DA die hij inmiddels kent, maar mijn regie is hetzelfde en daarmee ook zijn vertrouwen in mij dat het moet gebeuren en dat ik het oké vind.

Succes en ik hoop dat het allemaal 100% meevalt.

@petra: stel dat je met spoed naar de dierenarts moet en het is al bekend dat het vervelend/pijnlijk gaat worden. Ga je dan naar je eigen dierenarts of liever bij iemand waar hij toch al bang voor is? 

Die ervaring heb ik helaas ook al moeten meemaken en juist deze keren zijn heel leerzaam geweest.

Dan ga ik naar de eerst beschikbare arts en neem 'mijn regie' onder de arm mee. Zoals ik boven al schreef is dat iets wat ik altijd bij me heb en waar ik ook het vertrouwen uit kan geven. Ongeacht hoe eng de DA ook is of hoe pijnlijk, eng of vervelend de behandeling ook is. Het enige wat in zo'n situatie het meest lastig is, is je eigen spanning en wantrouwen onder controle krijgen.

overigens is onze orthopeed een mannenlijk arts, dus tja...weinig keus he Wel een enorme lieverd die zijn uiterste best gedaan heeft Jip z'n hart te stelen...wat tot veel verdriet niet mocht lukken. ...wat moet dat moet en dat gaat het best met mijn regie in overleg met arts. En er zijn ook artsen die ik vermijd

Ik denk overigens wel dat het verschilt dat zowel de TS als ik ervaring hebben met een hond met mens-wantrouwen. Dat is toch anders dan mens-sociale hond met DA angst. Dat laatste lijkt me namelijk makkelijker om de hond zelf op te trainen. Algemene wantrouwen jegens de mens is nog wel een uitdaging erbij.

Een goede da zoeken, vraag dit ook aan andere bazen die met hetzelfde probleem kampen... Wifi is niet echt bang van de da, maar vindt het absoluut niet leuk. Ik ga dusaltijdop afspraak,nooit tijdens de spreekuren. Het er twee, een reguliere, een alternatieve. Ze zitten echt niet bij de deur, maar ze zijn dit rit waard. De laatste keer heebt de da voor hij aan het consult begon 5 minuten bij wifi op de grond gezeten. Laat de sthetoscoop eerst besnuffelen ect... Hij is top met dieren. Had zijn handen na eenvorige operatie ontsmet en ging ze eerst nog eens wassen, want wifi wou geen knuffel met zijn stinkhanden. Tja... Dat is een da die aan zijn dieren denkt. Voor hij aan het onderzoek begon was wifi echt op haar gemak.

" okay,bedankt iedereen voor alle reacties!
Eventueel naar buiten gaan is een goed idee..
Ik zal eens kijken hoe zeer ze gespannen is in de wachtkamer..
Aan snoepjes had ik al gedacht en een kilo extra in huis gehaald!
Eerst de algemene controle en dan pas het spuitje is ook een superidee!Gaan we zeker doen!

nog een vraagje..
Zitten er bij jullie ook bijters bij?
Ik kan me voorstellen dat Jess 'angsthapt'…
Kan ik dit goed voorkomen door haar nek/hoofd te fixeren of zouden jullie meteen een muilkorf aanraden?(iets wat ze niet kent en wat ik
haar natuurlijk liever niet wil aandoen!)

@Noélla
Ik heb van deze dierenarts gehoord via de buren..
Hij zit al 25 jaar in het vak en zij zijn er zeer tevreden mee..
Hun hond is ook niet een van de makkkelijkste bij de DA schijnbaar..
so fingers crossed

Ik heb allerdings ook het idee dat bij veel Dierenarsten een gebrek aan
kennis van handeling aanwezig is..hopelijk heeft deze het na al die jaren wél onder de knie gekregen! "

Jess & mo

Ik zou indien mogelijk buiten de praktijk wachten dan heb je die spanning al niet of in mindere mate. Dat doen wij zelf ook altijd met de heren, die vinden het niet eng maar zijn soms een beetje erg enthousiast ivm. de andere honden. Wij parkeren, ik loop naar binnen om me te melden en ga weer terug of blijf binnen en haal mijn heren op als we ad beurt zijn.

Wat betreft de controle vóór het spuitje......dat hoort zo. Laat nooit niks inenten als de hond niet eerst nagekeken is! 

Wat betreft het bijten, dat is hier nog nooit gebeurd maar een vd DA's waar we komen vraagt de eerste keer uit voorzorg om de hond met beide handen aan beide zijden vd halsband vast te nemen en zo zijn hoofd stabiel te houden. Die van mij vinden het best en raken daar ook niet gespannen van, bij een muilkorf zouden ze dat zeker weten wel zijn. 

Mocht het niet mogelijk zijn voor de DA om het buiten te doen kun je op altijd vragen of de hond op de vloer mag blijven staan en niet op de behandeltafel hoeft. Hier doen mijn beide DA's dat 9 vd 10 keer zo zonder dat ik er ooit om gevraagd heb.

Succes!

En dan na al deze tips en ervaringen: dan nog kan het iedere keer anders zijn.

De eerste keer liep Dobby kwispelend naar binnen, alles prima en goed. De tweede keer had hij een splinter in zijn voetje en schreeuwde hij letterlijk alles bij elkaar en gromde. Toen kreeg hij een snuitje. De derde, 4e en 5e keer gingen weer prima. De laatste keer was toen hij een wond had en geopereerd moest worden. De dierenarts lichtte zijn huid op en keek zo naar binnen, maar Dobby gaf gewoon twee voorpoten (doet hij altijd) en ging rechtop zitten. Dierenarts blij, licht viel gelijk hartstikke goed.

Het kan zo wisselen.

bedankt voor het meedenken iedereen!

Het zal echt wel goedkomen woensdag met ons allemaal
Ik trek haar er gewoon doorheen!

Jess heeft bij haar laatste bezoeken bij een dierenarts die man schijnbaar goed te pakken gehad en van derde hoorde ik dat hij
dit Jess niet in dank heeft afgenomen en haar snel snel heeft 'afgehandeld'.

Dit is voor mijn tijd in het dierenasiel gebeurd waar ze 'alweer' een trauma aan over gehouden heeft…

Doordat Jess zoveel problemen met alles had heb ik inderdaad prioriteiten moeten stellen en haar eerst eens aan de wereld moeten laten wennen in die ze nu leeft..De DA kwam daarbij niet op de eerste plaats..
Ook wonen wij in de bergen ver weg van de DA..dus is het wat moeilijker 'zomaar' even langs te gaan...
Natuurlijk heeft Judith gelijk en was een DA training geweldig geweest..Maar Jess flipt al als ze uit de auto moet op onbekend terrein met mensen en auto's en fietsers en en en…

Dit word m'n 1e bezoek met haar bij een nieuwe DA en het gaat gewoon lukken maar ik ben alsnog blij met alle tips en ideeën die jullie me gegeven hebben!

Ik zal laten weten hoe het gegaan is en of de DA het overleefd heeft

Een muilkorf kan je thuis trainen. Muzzle training 

Mijn hond, hapt naar klusjes mannen thuis, ik doe haar een muilkorf om en ze vond dit totaal geen probleem. Heb het thuis in alle rust een keer omgedaan.

ik zit te denken, ken je een thundershirt? Dit is een strakke trui, die je bij een angstige hond omdoet. Eigenlijk voor vuurwerk, maar het werkt goed bij alle angsten. Het idee is, dat er  door iets straks ze zich rustiger voelen. 

http://www.medpets.nl/thundershirt/

Mijn hond was erg onzeker tot angstig Tegen over vreemde, (na een hele nare ervaring met een klusjesman!) heb haar clomicalm gegeven, samen met trainingen. Mijn trainer van de hondenschool is ook GT.

Clomicalm remt de angst en samen met training, kan het je hond misschien wel helpen. Ik had het gevoel dat ik iets extra's nodig had om door deze periode te komen. Nu ben ik aan het afbouwen en het gaat echt veel beter.

misschien met je DA overleggen, is via DA verkrijgbaar.

soms heb je net iets extra's nodig om zo er door heen te komen

Wie weet!

Met een thundershirt is het lastig een hond onderzoeken.