Waarom heb jij gekozen voor het ras dat je nu hebt?

hier geen rassen, beide honden zijn op mijn pad gekomen. 

van bobbie weet ik dat er shih-tzu in zit, het is een zogenaamde boomer. nu ken ik vrij weinig leuke boomers. de meeste die ik ken zijn niet opgevoed, bijten, keffen, en zijn vreselijk verwend. ik weet dat dit compleet aan een baas ligt maar goed , ik heb me schuldig gemaakt aan het vooroordeel. ik riep altijd het hardste dat er zo'n hondje never nooit niet in kwam. een paar maanden geleden kreeg mijn beste vriendin waar ik voor werk een telefoontje met de vraag of zij iemand wist voor een hondje die met spoed een ander baasje nodig had. ze keek mij aan en vroeg of ik er een hond bij wou hebben. niet wetende wat, hoe hij eruit zag en wat zijn karakter was. maar goed ik erin gedoken, ik zou zijn 4e baasje zijn. vond het sneu, dus zonder te overleggen met mijn vriend het hondje laten komen. vanaf minuut 1 was ik verkocht aan de enthausiasteling die rond mijn benen aan het springen was er zit zo';n leuk karaktertje in! speels, ondeugend en echt een kroelkont. bobbie heeft wel een paar probleempjes, zo heeft hij verlatingsangst. maar daar gaan we binnenkort met een gedragsdeskundige mee aan de gang. dus ook dat komt goed.

van lucky heb ik echt geen enkel idee wat erin zit. is ook op ons pad gekomen via dezelfde vriendin. hij komt uit turkije, was met 4 maanden bij ons. hem hebben we genomen omdat niemand hem wou hebben, hij zou namelijk blind zijn. achteraf gezien toen hij in nederland aankwam bleek dat niet zo te zijn. alleen maar gunstig natuurlijk. 

maar mocht ik ooit een rashond nemen (wat me onwaarschijnlijk lijkt aangezien ik val voor de sukkelaartjes uit asiels etc.)
zou het 1. een chinese naakthond zijn. ben er nu 1 van zeer dichtbij aan het meemaken en ik vind ze fantastisch. zo'n heerlijk karakter, zelfverzekerd, sociaal naar mens en dier, eigenwijs, klein clowntje, onwijs slim en lekker speels! echt een heerlijk ras! ondanks dat er veel mensen ze lelijk vinden, vind ik ze bloedmooi en heel erg knap!

op 2. zou staan een duitse dog. ik ben ermee opgegroeid en het zijn heerlijke honden om om je heen te hebben. echte clowns en weten je altijd wel te verassen met rare streken en fratsen. lekker alles op zn achtendertigste en komt het vandaag niet komt het morgen wel mentaliteit. hetgeen wat me bij dit ras tegenhoud is de leeftijd:(

Onze labrador(overleden) was echt een pracht beest. Ik heb er een twee jaar over gedaan voor ik hem had. Lezen, alles uitzoeken. Ze hebben een prachtig karakter en een mooi uiterlijk. Nooit zou ik kiezen voor een kleine hond. Toen overleed mijn schoonmoeder en kwam haar maltezer bij ons terecht.  Op dit moment hebben  we geen honden meer, maar onze keuze gaat toch naar een kleiner ras. Ik heb echt het gemak ervan in gezien. Makkelijker mee te nemen, gemakkelijker op te tillen of te helpen als hij ziek is. Zo mag je misschien niet denken, maar ook financieel bij ziekte. Onze labrador had cushing en kreeg de zwaarste medicatie voor een hond van 42 kilo was dat al gauw 170€ per maand, buiten dat ik de deur van de dierenarts plat liep. Een hondje dat iets minder beweging nodig heeft, weinig of niet verhaart en redelijk goed opvoedbaar is. Mijn voorkeur gaat eerst uit naar de Havanezer qua formaat en karakter en omdat ze eerder zeldzaam zijn denk ik ook nog gezonder. Vind ik echt een vereiste maar ik denk ook dat je een zekere dosis geluk nodig hebt.
Lhasa apso vind ik zooooo schoon maar dan kies ik liever voor de volgzaamheid van de havanezer.

Ik ben specifiek op zoek gegaan naar een ras dat bij Ginny paste. Ik wilde graag honden die elkaar verstonden en als het ware van hetzelfde 'kaliber' waren. Geschikt voor lange wandelingen en sport, het liefst iets terughoudend naar vreemden, rustig in huis mits ze natuurlijk voldoende beweging krijgen... bij de witjes was het raak! Ook de border en de aus heb ik overwogen, maar ik miste de 'klik' die ik met de witjes (en ook de fokker!) wel direct had.

Wat een leuke verhalen allemaal
Ik ben opgegroeid met labrabradors dus toen ik mijn eerste eigen hond ging kopen was de keuze makkelijk
Maar toen we er een tweede hond bij wilden nemen wist ik wel dat ik geen labrador meer wilde omdat ik zo'n enorm sterke band had met Balou dat ik bij voorbaat al wist dat ik zou gaan vergelijken en dat zou de "nieuwkomer" nooit gaan winnen.
 
Bij toeval kwam ik op de site van Shiloh Shepherd terecht, waar ik echt nog nooit van had gehoord maar na de beschrijving te hebben gelezen was mijn interesse gelijk gewekt. Ik heb contact opgenomen met de fokker en snel daarna zijn we met een groepswandeling meegegaan. En vanaf de eerste aanblik was ik verkocht.
Een herder is echt heel iets anders dan een labrador (moest ik wel aan wennen) maar ik vind het allebei echt geweldige rassen. En ik heb met Raksha nu net zo'n sterke band als ik met Balou had.

Heel veel succes en plezier met je zoektocht.
En ik zou gewoon lekker een keer meegaan met een groepswandeling van een aantal rassen. Dan zie je een hoop honden tegelijk en dat krijg je, volgens mij, ook een goed beeld van het ras.

Ben altijd al een liefhebber geweest van herders
Alleen waren we met onze vorige hond op zoek naar een herder of rotweiler
Maar we kwamen thuis met een labrador
Vreselijke lieve hond is 15 jaar geworden 2 jaar geleden in moeten laten slapen
maar nu alsnog voor een herder gegaan dus het werd Diesel
Hij is een kruising van een duitse en mechelse herder
Waakzaam en toch lief
meteen vanaf het begin op cursus gegaan alleen bij de eerste hondenschool konden ze niet omgaan met grotere honden, dus na ruim een half jaar overgestapt en dit bevalt wel goed
wilde een herder om ook actief bezig mee te zijn  en ook op hondensport te gaan

Haha nou dat was eigenlijk een soort samenloop van omstandigheden. Ik wilde eigenlijk geen hond meer na hoe mijn vorige honden overleden waren. Toen leefde mijn Noorse Boskat nog en ik vond het wel prima.

Maar goed ik was niet alleen dus ja... Er kon dan wel een hond komen maaarrr... En eisen lijst haha. De AB is dus puur en alleen op karakter naar boven komen rollen. Logisch ook, eerlijk gezegd vind ik de meeste niet zo knap 5 jaar geleden zag je ze ook veel minder dan nu. Rad net opgeheven etc. Ik kon er maar eentje en dat was echt een schatje.

Nou goed toen kwam Flex en de rest is geschiedenis. Ik ga niet zeggen dat ik nooit meer een ander ras zal nemen want het moet wel fysiek haalbaar zijn. Maar oh oh, verliefd zal ik altijd blijven

Lastig... Ik kreeg als 10 jarige kleine homo een hondenboek van mijn moeder en zag een hond met lang haar op pagina 1! Tja, ik kwam net uit de Barbie fase met mijn zusjes dus na jaren haren borstelen, vlechten etc. leek die hond mij wel wat. Dat heb ik altijd in mijn hoofd gehouden. Ik schrok van de daadwerkelijke grootte toen ik ze voor het eerst op een show zag. Voor de rest heb ik mij volledig aan de honden aangepast

Hier ook geen specifieke keuze... Familie had altijd al border collies, onze hond lag niet lekker in de roedel meer, was eigenlijk echt een mensenhond en minder boerderijwerkhond, en had de sterkste band met mijn man. Dus is ze bij ons komen wonen toen wij een huis met tuin kregen. 

Ik wilde haar eigenlijk eerst niet per se. Ik vond haar geen enorm leuke hond in haar vorige huis; claimerig naar mensen toe, een enorme intrigant bij andere honden, heel fel en dat bláffen... Pffff. Maar als enige hond, hier bij ons in huis, is ze eigenlijk ideaal. Zó lief, braaf, grappig, ze doet het zo goed nu ze van die constante stressfactor af is die andere honden voor haar blijken te zijn. We kunnen haar overal mee naartoe nemen. En ik win steeds meer haar vertrouwen, en zij steeds meer mijn hart  kan best dat onze band nooit zo goed wordt als die van mijn man met haar. Maar ze is echt een onderdeel van ons gezinnetje nu en ik geniet er zo van om haar rond te zien stuiteren in een bos of lekker tegen me aan te liggen op de bank. En een makkelijkere hond kun je niet vinden.

Ik heb altijd al van de duitse herder gehouden.
De werklust, actief, sociaal daar hou ik van. Een hond mag van mij ook wat karakter hebben.
Ik hou niet van al te gemakkelijke honden.
Bovendien vind ik het uiterlijk erg mooi! Het liefst wel met rechte rug dan!
Ik hou niet van fluffie en schattig zoals poedels, maltezers, shitzu's enz.
Aan een hond vind ik het mooi een echte honden uiterlijk en innerlijk.
De duitse herder past precies bij mij, ook leer ik weer van hem.
Ik ben zelf sportief, ik hou van een uitdaging.
Dus ik zou zo weer voor een duitse herder gaan.
Wel de kynologen lijn omdat ik ze even wat rustiger vind.
Werklijn zijn ook mooie honden maar daar zit voor mij iets teveel pit in.
Wel vind ik dat ze meer op de gezondheid mogen letten, inverband de rug

Ik heb eigenlijk nooit een echte voorkeur gehad voor een bepaald ras. Of had ik nu teveel rassen waarvoor ik een voorkeur had? Heb dus eigenlijk altijd heel verschillende rassen gehad. Basenji, Kelpie, Amerikaanse Naaktterriër, Puli, Thai Ridgeback, Sheltie... 

Maar nu wilde ik een klein hondje, dat snel tevreden is, dat je overal makkelijk mee naartoe kan nemen, zonder teveel jachtinstinct en dergelijke, dat toch genoeg uithoudingsvermogen heeft om ook mee te kunnen als ik met mijn paard ga rijden. En het is een Chinese Crested Powder Puff geworden. Ze is nu 5 maand oud en heb nog nooit zo'n makkelijk hondje gehad. Geen verplichting meer om elke dag 3 uur te gaan wandelen, moet niet de hele tijd de omgeving in het oog houden of er geen reeën, konijnen en dergelijke rondlopen, ziet er schattig uit dus niemand heeft er bang van, klein genoeg om zelfs in het vliegtuig mee in de cabine te mogen... En ok, het is misschien geen zicht als ik er mee over straat loop (ben zelf een man van 1.90 meter), maar dat zal me worst wezen.

de oud duitse herder
tja ik ben er mee opgegroeid bij ons thuis nooit iets anders gezien idem bij mijn grootouders en als kind vond ik ze al mooi en super leuke knuffelberen maar met ouder te worden ook hun karakter leren kennen en hun werklust(speuren, gehoorzaamheid,...) super leuk ik zou geen andere meer willen en zeg nu zelf ze zijn toch zo mooi

Leuk om al jullie verhalen te lezen! Bij sommigen zit er een heel verhaal achter wat ik nooit had gedacht haha!

Lotje
Kruising Jack Russell en Teckel een zogenaamde Jeckel.

Eigenwijs, stoer, lief, intelligent, knuffelig, gras verticuteerder, directrice van onze poezen enz. enz.
Makkelijk, klein formaat, ze gaat overal mee naartoe.
Voor ons de TOPHOND!

wat een leuke verhalen

en wat leuk... mede pit bull liefhebbers

Eerst hebben we een boomer gekozen omdat ze klein, lief en gewoon super schattig was.
Toen we naar een grotere huis verhuisde moesten we op een golden retriever passen.
We waren gelijk verliefd dus hebben we besloten om een golden erbij te nemen

Waarom een Zwitserse witte herder?

Omdat ik altijd al dol ben geweest op herders. Dus voor mij was het snel klaar toen we besloten een hond te nemen: Ik wilde een Duitse herder, liefst de oud duitse want ik houd van honden met wat langer haar.
Maar mijn moeder wilde een hondje ter groote van een BC dus daar ging mijn droom... Tot we de witte herder tegenkwamen. We waren allemaal opslag verliefd op het uiterlijk (Hartstikke fout natuurlijk). Na veel informatie zoeken en vragen waren we het er over eens dat deze hond heel goed bij ons paste.

Ze zijn lief en zacht van karakter, maar willen ook graag werken. Ze zijn leergierig en slim, wat ze dus makkelijk te trainen maakt maar zeker niet slaafs. Maar er zit echt wel een kop op, wat ik juist leuk aan ze vind. Ze zijn echte knuffeldieren en denken schoothond te zijn, en wie houd er nou niet van knuffelen met zijn hond.

Nee keeto is echt een vriend voor het leven en ik weet niet wat ik zonder hem moet.

Wij hebben sinds 3 weken een Japanse Spits!
Ik werd verliefd toen ik een foto tegen kwam op Internet, we hadden het al een tijdje over een hondje dus ben ik n.a.v. De foto verder gaan zoeken op Internet.
Toen werd ik verliefd op het karakter, lief, een vriend voor het leven, vrolijk en enthousiast,slim, eigenwijs, een trucje niet meer laten zien als het te vaak herhaald wordt etc etc... Ze wordt ongeveer 35 cm. We wilden niet een echt kleine hond maar ook geen enorme omdat we dat niet in ons huis vonden passen. Ik vind het fijn als het beestje gewoon overal langs kan lopen... zodoende eigenlijk! En we hebben nog geen moment spijt gehad!( dit zeg ik terwijl ik kijk naar alle kleine gaatjes in mn legging (scherpe tandjes), en naar het hele huis dat bezaaid is met Mila haar knuffels en speeltjes )