waarom honden uit het buitenland?

Twee jaar geleden las ik (via een linkje van de webwinkel) dit verhaal. Ik zat op dat moment op mijn werk (had even pauze) en heb gewoon zitten huilen achter mijn bureau.
Zelfs als ik het nu lees krijg ik weer een brok in mijn keel.
Ook dit verhaal maakt duidelijk hoe men daar met honden omgaat.
Het zijn twee trieste verhalen (geen gruwelijke foto's, wel verdrietige) met een mooie afloop.

En er staat ook nog een artikel over honden die gewoon worden opgehangen aan een boom. De eigenaar van een perceel vond op een naastgelegen perceel 2 honden in een boom en heeft de politie gebeld. Die deed... NIKS! Gewoon helemaal niks. Na twee weken heeft de man de honden zelf losgesneden van de boom, of zijn klacht over het (gebrek aan) optreden van de politie iets heeft opgeleverd weet ik niet.

Kijk ook eens naar het topic wat Pauline laatst heeft geopend, over Jasira. Zo slecht als ze eraan toe was (door toedoen van de mens), zo blij schudt ze haar broze lijfje heen en weer na een paar dagen.

Dus nee, zo slecht hebben de asieldieren het hier niet hoor. Ik heb hier nog nooit een hond op de rotsen van het IJsselmeer of in een boom gezien.

Pff, wat ontzettend triest, zulke verhalen.. Hoe wreed kun je zijn, een hond ergens in gooien waar hij niet meer uit kan en dus een langzame dood sterft.. Dat je zo'n hond voor de jacht gebruikt en er vanaf moet als ie een poot breekt, tja, voor de jagers is 't niets meer of minder dan een "object" dat tijdens de jacht gebruikt wordt. Maar ze op zo'n manier dumpen, da's niet nodig.. Geef ze op z'n minst een kans..

Ooh Cindy, wat een verhalen
ik probeer er het grootste deel van de tijd niet aan te denken, die gruwel in de wereld, maar zulke verhaaltjes klik ik toch altijd weer open ook al heb ik spijt achteraf, die filmpjes met hun jankmuziek ook

ik krijg dan elke keer weer zo'n energyboost dat ik ook ECHT iets wil gaan doen voor die hondjes... maarja wat.
Die ene hond dat je kan adopteren, daarvoor zijn er waarschijnlijk 5 een trage dood gestorven die nooit gevonden zijn.. Zo ontmoedigend.

Ach zo kom je alle dagen van die verhalen tegen in Spanje. Verleden jaar was ik op de markt in Fuengirola. Aan een kraam stond vastgebonden een superlieve spaanse windhond(kan ook Podenco zijn geweest) ik begon hem te strelen. 
De man vd kraam, bood me direct aan de hond gratis mee te nemen. Hij had hem zelf gevonden , naast de renbaan van Marbella, vier poten samen gebonden ......uitgehongerd.
Ik kon natuurlijk de hond niet meenemen, de hond was goed bij die Engelsman, maar toch die story maar weer eens ......het raakt je diep.

Anny, ik heb zelf de ellende ter plaatse in Spanje niet gezien, daar ben ik gewoon niet sterk genoeg voor, maar ik ken wel veel mensen die het met eigen ogen hebben gezien. Ik heb de foto's gezien, de verhalen gehoord en dat heeft zoals je aangeeft niks met die of die stichting te maken. Het is gewoon de keiharde realiteit daar. Mensen die nooit meer kunnen vergeten wat ze daar hebben gezien, de geuren, de geluiden, de beelden van jaren geleden die er zijn alsof het gisteren was.

Ik heb onwijs veel respect voor de mensen die daar elke dag weer de strijd aangaan met het onrecht, met de soms weinige middelen die ze hebben. Galgo's die, na lange revalidatie, op het punt staan om naar België te vliegen naar hun nieuwe thuis en dan door zigeuners worden ontvoerd om terug misbruikt en mishandeld te worden.

Ik heb bv foto's gezien (denk dat ze zelfs op internet te vinden zijn) van een galgomeisje dat rondzwierf in de buurt van een bouwwerf. Die mensen hebben haar dmv van voeding zover gekregen dat ze haar konden benaderen. Wat bleek: haar 4 poten waren gebroken door slagen met een ijzeren staaf en toch had ze nog de kracht om voor haar nest puppy's te zorgen.

En ik nodig iedereen die eraan twijfelt of het gerechtvaardigd is om een hond uit het buitenland te halen uit om kennis te maken met mijn honden. Kijk hen in de ogen en je weet het antwoord.

Trouwens, wat me ook opvalt, ik ben in real life nog niemand tegengekomen die me heeft gezegd dat wat ik doe niet ok is. In tegendeel, ik krijg veel waardering en respect, net omdat ik zo'n hondjes een kans geef op een beter leven. En zo zou het voor iedereen moeten zijn die zich op gelijk welke manier inzet voor dierenwelzijn.
Het is hier vooral op het forum dat sommige mensen blijkbaar vinden dat de ene hond minderwaardig is aan de andere... vreemd...

Adinda jij verdient een driedubbel super antwoord. En dat meen ik .

En je hebt ze binnen ook ....

Adinda, ik heb de tranen in mijn ogen van je derde alinea

Ik vind het zo jammer, al die vooroordelen over buitenlandse honden.
Wat is buitenland trouwens... Marty, mijn vriend komt uit Nederland, woont nu in België en zijn hond Sam kwam mee, is Sam dan ook een buitenlander?


Of zijn alleen mijn Spaanse asielzoekers dat?


Zoals gezegd werk ik als vrijwilliger voor een stichting die Spaanse honden redt.
De verhalen achter die honden en wat de mensen in Spanje meemaken hou je niet voor mogelijk.
Hondenverzamelaars die in een achtertuin tientallen honden houden en ze zelfs niet genoeg eten geven zijn dan nog de beste verhalen.

Ik ben blij dat we voor Spanjaardjes kozen, de eerste kwam toevallig omdat we aan het kijken waren voor een hond. We zagen een foto van Paco op een website en hadden gelijk iets van : yes, dat is hem. Paco was al in een opvanggezin en we zijn bij hem op bezoek geweest en gelukkig klikte het.
Toen er een tweede hond kwam kozen we bewust voor een Spanjaard.
De derde kwam toevallig op ons pad, bij een bijeenkomst van de vrijwilligers van de stichting. Wij kozen haar niet uit, zij koos ons en week de hele namiddag niet van onze zijde.
Ook de vierde spaanse schone kwam toevallig, zij was een opvangertje waar ik verliefd op werd en we hebben haar zelf geadopteerd.

Ik word gewoon zo moe van iedereen die roept : zijn er hier al geen honden genoeg in het asiel?
Moesten mensen niet zo onbezonnen aan een hond beginnen, de asielen zouden leeg zijn.
Ik hoorde vandaag nog een verhaal van iemand die een hondje genomen had om niet eenzaam te zijn, maar die zich toch verkeken had op wat het inhield. Het diertje zit in het asiel intussen, nog geen 2 jaar oud... Door het niet nadenken van mensen komen de honden in het asiel terecht.

En de buitenlandertjes geven zoveel terug, zijn ongelooflijk lief.

Telkens wanneer er honden aankomen moet ik trouwens huilen, je ziet die benches, en je hoort de honden blaffen en je weet dat elke hond die in die benches zit eigenlijk ten dode opgeschreven was in het land van herkomst....dat maakt dat ik heel emotioneel wordt elke keer.
En stuk voor stuk zijn ze allemaal lieve, sociale en dankbare honden. Je weet dat ze een verleden hebben en toch slagen ze er in om de mensen te blijven vertrouwen.

Ik denk dat men het daarom heeft over mensDOM en dierenRIJK...

ik zocht gewoon 2  middelbare hondjes en die van mij zaten toevallig in spanje.
Ik heb echt lang bij nederlandse asiels gezocht

ja ze hebben  het beide lang slecht gehad 
toch zijn het  de 2 hondjes die in mijn leven passen..ondanks rugzakjes
Ze zijn super goed met katten en andere dieren en  ook betrouwbaar naar kinderen
Ik vind mijn honden niet zielig...ik vind ze bofkonten
Het zijn de honden waar ik  zorgvuldig en met mijn hele hart voor heb gekozen , zou ze niet willen ruilen

Ik zal zelf niet bij een fokker terecht komen.
teveel mooie tweedehandsjes die een kans verdienen.
en ik heb liever geen pup

Toen ik nog werkte, vrijwillig gewerkt in het asiel in Nederland.

Nu, ik alle tijd heb, opvang/adoptie uit het Buitenland..waarom,









OM DEZE REDEN

Wanneer ik de laatste reacties hier lees, dus pagina 3 en 4 kiezen jullie dus bewust voor een buitenlandse adoptiehond en niet omdat zoals vaak gezegd wordt "alle honden een kans verdienen"



Want dat was dus mijn eigenlijke vraag. Wat dan het verschil maakt als je zegt dat alle honden een kan verdienen. Zoals ik een aantal pagina's terug vroeg, wanneer je zegt dat ze allemaal een kans verdienen, wat dan voor jullie het verschil maakt tussen een buitenlandse adoptiehond, broodf.hond, oepsnesthond of asielhond. Meestal kijk je toch via internet? Dus dan kom je een foto tegen van een hondje waar je helemaal verliefd op wordt. Dan blijkt dit hondje bv uit een oepsnestje of broodf afkomstig. Klik je dan verder? Of ga je bij voorbaat op zoek bij buitenlandse adoptie?



Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd want ik zou als kon alle honden van de wereld wel een geweldige leven willen bieden. 



Ik weet niet of jullie allemaal het hele topic gelezen hebben, maar even terug had ik het er bv over met Erika. Het is nogmaals niet dat ik tegen buitenlandse adoptie ben, maar ik probeer te begrijpen wat voor jullie het verschil nu maakt.



(ik weet dus wel het verschil in theorie, dat bedoel ik niet)





Ps. @marjolijn, je hebt een geweldig stuk geschreven!! Heel duidelijk verwoord!

Alleen is het wel zo dat in de asiel hier steeds meer buitenlandse adoptiehondjes zitten. Volgens mij heb ik in een reactie al geschreven dat wanneer je een goede stichting hebt deze altijd zal zorgen voor herplaatsing, maar er zijn jammer genoeg de laatste jaren zoveel stichtingen en opvang etc bijgekomen die het iet uit liefde voor de dieren doen. Na de adoptie hoor nooit meer van ze en als het niet lukt met de hond geven ze niet thuis. Verhalen genoeg op internet te vinden. (waarom? Omdat wanneer iets negatief is of niet goed gaat mensen dit eerder op internet vermelden dan wanneer iets wel goed gaat, want dan zijn er geen vragen) Deze honden belanden dus wel in de asiels. Dan zijn er nog asiels die zelf honden vanuit het buitenland halen. Je zal mij overigens nooit horen zeggen dat de asiels overvol zitten!!

Muts bedtijd ! '

Alleen is het wel zo dat in de asiel hier steeds meer buitenlandse adoptiehondjes zitten


Ik weet niet hoe het bij jullie asiel is natuurlijk, maar er zijn asiels die samenwerken met stichtingen. Het asiel hier in de buurt bijvoorbeeld.

De stichting waar ik Lola vandaan heb, heeft ook contachten met diverse asiels en de zogenaamde gnadenhoven (voor honden die niet meer herplaatst kunnen worden).

Mijn schoonmoeder had haar vorige hond en haar huidige hond uit het plaatselijk asiel, de vorige hond kwam uit Spanje via een stichting en de hond die ze nu heeft uit Roemenie via een stichting. Al minstens 15 jaar werkt dit asiel met stichtingen samen.

Over dat iedere hond een gelijke kans verdiend, en waarom dan een buitenlander en geen Nederlandse asielhond/broodfok/oepsnestje..

Ik wilde geen pup. Dus dan hield een broodfokpup/oepsnestje al snel op. Als je een broodfokpup koopt weet je dat je iets heel erg slechts in stand houdt. Je helpt daar geen hond mee, je maakt het leven van zoveel honden alleen maar erger.. Als ik een pup had gewild had ik geen problemen gehad met een pup uit een oepsnestje.

In de Nederlandse asielen zat niets wat me aansprak. Of jawel, een Teckel reutje van 6 jaar oud, was die dag binnen gekomen. Ik had voor hem gebeld, maar er waren veel geïnteresseerden, en ik mocht een motivatiemail sturen. Hele uitgebreide mail gestuurd en nog geen vijf minuten later kreeg ik een reactie dat hij vanmiddag al opgehaald zou worden.

En toen dacht ik, wat ben ik aan het doen? Ik zit een motivatiemail te schrijven voor een hond! De leuke Nederlandse asielhondjes vertrekken binnen een dag weer, en ik wilde geen hond met gedragsproblemen. Dus ging ik op zoek naar een hond die mijn "hulp" écht nodig had, en kwam ik uit bij een buitenlandse stichting. Daar vond ik Cosmic die ogenschijnlijk probleemloos was (maar dat viel tegen, haha).

Ik kies bewust uit het buitenland, omdat het daar slechter voor de honden is, als in de Nederlandse asielen.
Ik kan deze vergelijking maken, uit ervaring, in het asiel in mijn omgeving.

Dit is overigens een Dierenbescherming asiel, dus geen particulier, dat maakt soms ook iets uit.

Een goede stichting, heeft in principe de motivatie, geen
adoptie honden in een Ned. asiel.

Ned. asiels hebben ook een pension, om de kosten te drukken.

Hoe het komt dat er Buitenlandse honden af en toe, en vaker, is niet zo raar. Als er Buitenlandse honden hier naar toe komen, zal dat inderdaad wel voor komen. Het is ook iets van deze tijd. Jaren geleden kwam dat niet voor, omdat er toen niet zo naar het Buitenland werd gekeken.

Ik ben iemand die de "minder bedeelde mens en dier" wil helpen. Dat is mijn bewuste keus..en niet alleen maar honden hier heen halen..veel meer dan dat.

Dit is mijn motivatie.

Misschien is er, naast alle goede bedoelingen etc., nog wel een eenvoudiger oorzaak van de toename van buitenlandse honden. We zijn gewoon beter geïnformeerd met z'n allen. Ik heb al mijn info via internet en er is gewoon heel veel te vinden. Daardoor zijn we allemaal 'deskundig' geworden. Dat is soms een voordeel, soms een nadeel. En voor ieder standpunt is een onderbouwing te vinden. Ik kom veel in Spanje (Andalusië) en ik zie evenveel leed als geluk, bij de honden bedoel ik. Wij kijken vanuit ons referentiekader heel anders naar zwerfhonden. Daar waar ik kom, hebben de zwerfhonden over het algemeen geen vreselijk leven. Ja, wel als je het vergelijkt met onze honden die op een sjiek kussen liggen met een kluifje, gezond voer, speelgoed en cursussen. Maar de gemeenschap draagt op een bepaalde manier wel zorg voor de dieren. Dat kan beter, zeker, maar iedere zwerfhond van de straat halen en exporteren naar bijv. NL is dan een slecht idee. De huishonden en waakhonden hebben net zo'n leven als onze honden, ze zijn hooguit wat minder 'vermenselijkt'.
Waar het mis gaat is bij bijvoorbeeld de jagers. Dat is dan ook meteen heel erg. Daarnaast is het systeem voor opvang bijzonder naar. Een asiel zoals wij dat hebben, kennen ze daar niet. Een hond komt dan in een dodingsstation waar hij of zij na 10 dagen op gruwelijke wijze wordt vermoord.

Nu we allemaal toegang hebben tot informatie hierover, willen we daar blijkbaar ook wat mee. Dat er vervolgens stichtingen en handelaren inspelen op dat sentiment is net zo goed een slechte ontwikkeling en dat is wrs wat mensen bedoelen als ze zeggen dat het probleem in stand gehouden wordt.

Mensen die, al dan niet bewust, kiezen voor een hond uit een ander land, krijgen een ander pakketje aan mogelijkheden en onmogelijkheden. Ik werk me al 2 jaar rot om mijn hond in het gareel te krijgen. Dat vraagt veel maar levert ook veel op. Iedere stap die we samen zetten, versterkt de band en dat is supermooi. Het voelt ook als zinvol, ik help een hondje die anders knettergek zou zijn, als hij niet al lang zou zijn afgemaakt. Nu is hij gewoon een blije eikel met een gebruiksaanwijzing.

Dat er veel van dit soort hondjes in het asiel zitten in Nederland is idd een slechte zaak maar ook hier geldt: laat de afkomst van de hond de oorzaak lijken. Als ik kijk naar de asiels in de buurt, zie ik een idioot grote hoeveelheid honden van een bepaald ras. De stoere hond die als pup zo schattig lijkt maar na 2 jaar toch in het asiel terechtkomt. Dat is net zo zorgelijk.

Ik wil maar zeggen: plaats alle info rond dit onderwerp alsjeblieft in het juiste perspectief. Niks is zwart-wit. Behalve een dalmatiër. (En zelfs die heeft grijze plekjes...)

Ik heb niet bewust gekozen voor een buitenlander. Was het een Nederlandse asielhond geweest, of een oeps-pupje, of een rashond, was het ook goed geweest.
Wat ik belangrijk vind bij een hond, is dat hij of zij mij ook ziet zitten. Ik wil een klik. Bij de eerste ontmoeting al.
Heb ik die klik niet, komt de hond er niet. Misschien kort door de bocht, want je kunt niet altijd meteen bij de eerste ontmoeting een klik hebben. Maar als je niet zo kort bent, dan kun je iedere hond wel nemen, in de hoop dat die klik nog komt.

Ik had die klik met een buitenlander. Ja, om hem daarom niet te nemen omdat hij niet uit Nederland komt? Hij had me nodig, hij was een buitenlander met een enorme rugzak. Ik heb daarvoor gekozen, hij vond mij de moeite waard, ik vond hem de moeite waard.

Ik sta nu ook op de wachtlijst voor een raspup, maakt dat dat iedereen die tegen raspups is nu tegen mij is? Ik denk het niet. Waarom zijn mensen die een raspup hebben dan zo tegen buitenlanders?

Waarom ik voor Hayzel ging? Omdat ik haar foto zag en verliefd was. Als ze in Nederland was geboren was het ook prima geweest. Ik ga voor "de klik" met een hond en dan maakt het me eigenlijk ook geen drol uit waar hij of zij vandaan komt. Dit is ook de reden waarom ik NOOIT bij een br**dfokker zou gaan kijken, want wat nou als ik daar een klik zou voelen met een beestje? Oja en die klik voel ik eigenlijk zelden tot bijna nooit bij honden, heb jaren in een asiel gewerkt en kijk dagelijks op dierenasiels.com en meerdere sites waar herplaatshondjes op verzameld worden en tuurlijk een hoop leuke, zielige, schattige hondjes...maar zelden "die hond" die je niet meer uit je hoofd krijgt.

echte verwilderde honden worden meestal niet gevangen hoor.
Soms de teven om te neutraliseren en dan weer terug te zetten in de groep.(om vermeerdering te voorkomen)
Het gaat velen malen meer om huishonden die op straat gegooid zijn, die in asiels terecht komen
Qua voeding overleven ze wel....maar ze worden vaak ook mishandeld op straat.
Gezien de hang naar mensen zijn deze honden daar extra kwetsbaar voor.

Het duurt inderdaad erg lang voordat je een samenleving verandert.
Zolang er nog op een (katholiek)dorps feest  bv een ezeltje doodgeschopt wordt als jaarlijks ritueel(  in het zuiden van spanje)...want zo gebeurd het al een paar 100 jaar??
Kinderen mogen eerst schoppen...de volwassenen maken het af, als dier het hele dorp is door geschopt.
dan begrijp je dat er nog wat werk te doen is qua dieren welzijn en bewustzijn hierover.
Gelukkig zijn er steeds meer spanjaarden die daar anders over denken inmiddels.
Maar in bepaalde streken is het nog bar en boos..en dat de economie in die streken totaal op zijn gat ligt helpt ook zeker niet mee.

Het is een zeer lang proces wat in de maatschappij langzaam maar zeker moet groeien.

Iedereen die overweegt een hond uit het buitenland te adopteren, geef ik het advies om alleen een hond te adopteren van een stichting/organisatie, waarbij de adoptie en procedures volledig voldoen aan de checklist van de Koninklijke Hondenbescherming voor buitenlandse honden:
 
Quote
 
Checklist buitenlandse hond

Organisatie is betrouwbaar
Het is duidelijk wat de organisatie doet en waaraan ze haar geld besteedt
Duidelijke informatie op de website
Jaarverslag openbaar
Makkelijk te vinden waaraan geld exact wordt besteed
Organisatie staat voor structurele oplossingen
De organisatie heeft als doel structurele oplossing te bieden voor lokale/regionale problematiek
Lange termijnprojecten met goede onderbouwing
Overleg met lokale overheden en bevolking
Bijvoorbeeld projecten op het gebied van educatie/ voorlichting of geboortebeperking bij de hondenpopulatie
Adoptie wordt goed begeleid
De organisatie zorgt voor verantwoorde en professionele aanpak adoptie
Voorlichting aan adoptant over verantwoord hondenbezit en over buitenlandse honden
Goede screening en matching van adoptant en hond
Voorkomen overdracht ziekten naar andere honden/regio’s
Persoonlijke kennismaking en verplichte denktermijn
Nazorg en mogelijkheid inschakelen hondengedragsdeskundige die ruime ervaring heeft met adopties van buitenlandse honden
Mogelijkheid tot goede opvang hond als adoptie niet slaagt
 
Kijk op www.animalfoundationplatform.nl  voor meer informatie over
organisaties die zich met buitenlandse honden bezighouden.
© 2011 Hondenbescherming
 
Unquote
 
 
Check of de stichting/organisatie aangesloten is bij Stray Animal Foundation Platform en derhalve werkt volgens de gedragscode van deze Foundation.
 
http://www.stray-afp.org/nl/aangeslotenstichtingen/