Huh? Ze gromde naar me!

volgens mij hebben sommigen nooit een hond als Lola in huis gehad

De meeste honden zijn zo aardig dat ze alles met zich laten doen en snel geimponeerd zijn door ons mensen. Maar niet elke hond is zo.

In het geval van Mellow. Een gevoelige herplaatser waar al zoveel mee bereikt is, daar zou ik nooit het vertrouwen gaan schaden.
En wie weet is het juist wel een heel goed teken dat ze ook durft te grommen. Een grom is niet iets om bang voor te zijn, maar zoals gezegd een uiting, een communicatiemiddel.

Ik zou ook geschrokken zijn en waarschijnlijk hetzelfde gereageerd hebben..! Ik heb dan ook geen tips voor je.. Als het puur alleen met dat type snack is zou ik er zelf niet zo'n probleem mee hebben. 
Zeer interessant om van mensen te lezen die grommen dus niet zouden accepteren. Jammer dat die mening niet gezien werd bij de stelling van de dag, juist deze discussie vind ik interessant. 

Ik lees dus mee! 

Zoveel mensen, zoveel meningen, zoveel manieren van opvoeding.

Ik geloof echt wel dat sommige herplaatsers te beschadigd zijn, maar om maar te zeggen dat grommen iets normaals is wat je moet accepteren vind ik te makkelijk.
Ik heb liever dat mijn honden het niet nodig vinden om naar mij te grommen.

Laatste wat ik erover zeg, mijn mening is wel duidelijk denk ik.

In principe pak ik niets van mijn honden af,ik heb hen geleerd los telaten als ik los zeg,dat doen ze ook .van mij mogen ze kluiven wanneer ze willen ,afpakken vind ik niet nodig, vuil eten doen ze niet meer ik zeg los en dan lossen ze ze weten dat ik hun kluif weer terug geef nooit een grom gehoord, zou ik ook niet goed vinden dan stuurde ik hen naar de gang leer je hond het lossen dan weet hij waarhij aan toe is bij mij krijgen ze hun kluif terug,of als hij teklein word dan geef ik iets anders Hein.

Snap dat je even niet meer weet hoe hier op te reageren. Maar vind dat je goed heb gehandeld hoor.

Hier mogen ze een enkele keer naar me grommen als ze iets hebben wat kennelijk heel lekker is. Maar als ze bij dat ene dingetje (een bepaald soort kluif bijvoorbeeld) naar me blijven grommen krijgen ze het niet nog eens. Een keer is een foutje, daarna is het gewoon klaar.
Ik pak het op dat moment niet van ze af, wacht rustig tot ze er klaar mee zijn.

Dit komt overigens bijna nooit voor, en als het voorkomt doet enkel Helmer dit. Bij Pepper mag je alles uit haar mond nemen. Zit ze nog breed te kwispelen ook.

Voor zover ik zie, is het gewoon een communicatiemiddel. Ze vertellen gewoon: ''Laat me met rust.''
Het is niet disrespectvol naar jou als baas ofzo...




Hier een voorbeeldje van een wolf, doet precies hetzelfde. Andere wolf blijft braaf op afstand, gunt de wolf zijn ''rustige eet-moment''.

Ik snap de meningen van beide partijen hier volkomen (Dobry, Sanne en Judith)

In dit huishouden komt ook 'safety first'; wil ik het, omdat het gevaarlijk zou zijn, of omdat er gewoon' gestopt moet worden, dan moet ik dat zonder poespas krijgen.

Nu is het in het geval van Mellow zoals Dobry beschrijft idd iets gevoeliger.
De hond is nog zoekende, en heeft vertrouwen en rust nodig.(dat duurt echt langer dan bij een 'tabula rasa pup'

Dat is ook juist om daar rekening mee te houden -en om het broze zich ontwikkelende zelfvertrouwen van de hond niet de grond in te boren-, zolang je maar op het eindappel kunt zeggen dat je hond, als jij het wil, zijn 'lekkertje' zonder morren afgeeft.(ruilen vind ik iets te menselijks) (reden van afgeven doet ook niet terzake, helpt wel qua overredingsskracht; het is slecht-bijv. giftig; dan ga je niet onderhandelen en deins je ook niet terug voor een grom; willen hebben is willen hebben; nu!)

Ik zou verder werken aan vertrouwen.
In het geval van een herplaatser is de tijdsaanduiding iets minder vast....

Zit de relatie goed, dan moet je ook kunnen inbouwen dat jij ten allen tijde het stuk mag afnemen, zonder grom. Dat is dan ook een kwestie van 'vertrouwen' en natuurlijk 'ontzag'.
Beiden zijn onontbeerlijk in een goede relatie tss hond en baas, anders is niet leefbaar.

Maar even een vraag, iets wat onduidelijk voor mij is..

Jij bent de leider van de roedel...toch? Zo zien we dat toch?
Denk je dat de leider van een hondenroedel ook met een andere hond ruilt, zodat hij dat bot krijgt? Of zie ik dat nu verkeerd?

Als Bo iets in zn mond heeft wat ik niet wil, is het LOS! en klaar. Als ik het botje wil hebben, dan is het van mij. Klaar.
Misschien een idee om het niet laat op de avond te geven? Zodat ze het niet in hoeft te leveren, maar het gewoon rustig kan opmaken? Hier krijgt het hondje niks te kauwen voor het slapen gaan, dus hoef ik ook bijna niks af te nemen..

Denk dat het nu nogal opgeblazen word. Het gaat hier niet om grommen in het algemeen maar om grommen in een specifiek beschreven situatie. Hond krijgt lekker bot, mens wil het afpakken, hond gromt als waarschuwing. Kan je twee dingen doen, je laat het of leid af om conflict te voorkomen of je gaat de confrontatie aan wat voor beiden een negatieve ervaring kan zijn.

Ik snap de reacties dat het wel ff lekker zal worden als je hond dan maar alles mag maar dan word er voorbij gegaan aan wat deze situatie was.

Naar mijn mening is het altijd verstandig om na te gaan waarom een hond gromt, waarom ie het nodig vind om je te waarschuwen.

In dit geval is het vrij logisch, vind ik tenminste.

Waar komt dat eens gegeven, blijft gegeven vandaan? Is dat niet gewoon iets menselijks?

Ik zie toch vaak zat dat honden besluiten te delen maar dat de hond die dat besluit nam ook gewoon weer besluit het terug te nemen als hij vind dat de tijd rijp is. En als de onderlinge verhoudingen goed zijn, is er ook geen enkel protest. 

Ik zie meer bruikleen als 'eens gegeven blijft gegeven'.

Hier hebben we het met Sadi ook gehad. Bewust tewijl ze aan het bot zit (heel af en toe) even ruilen voor iets extra lekkers. Botje bekijken. Zo jij hebt hard gewerkt die is van jou he alsjeblieft ga maar weer verder, goed gedaan meis.

Sadi heeft dat vrij snel opgepakt en het is haar duidelijk dat het echt van haar blijft. Alleen checken we wel eens of er scherpe randjes zijn ontstaan bijvoorbeeld.

Als we zouden willen 1x nadien gedaan kunnen we gerust een aai over de bol geven maar het heeft onze voorkeur haar lekker met rust te laten als ze aan het kluiven is natuurlijk.

Ohow Mellow, je grom heeft wel wat los gemaakt; )

Hier is er ook 1 die mij wel eens heeft duidelijk gemaakt dat het kauwstaafje van haar was en dat ze dat echt niet zonder slag of stoot af ging geven.
Ik was eigenlijk zo verbaasd dat ik aan haar vroeg of ze wel helemaal goed was.
Zonder dollen, van Misty ken ik dat gedrag helemaal niet, daar kan ik bij wijze van spreken nog de maaltijd van gisteren uit der bek halen (let op, bij wijze van, ik doe het niet) terwijl Aysa het dus wel even duidelijk maakte dat ze het daar niet mee eens was.
Na mijn reactie heb ik bewust haar gelaten en de keer daarna met een super lekkere kluif eerst geruild en haar gedrag beloond, want dat ging zonder grom..., en haar toen de kluif terug gegeven.

Ik zou er niet een al te groot item van maken, normaal kan je prima ruilen met Mellow, dan is het toch gied.
Gezien haar reactie was ze er zelf ook van geschrokken.

Door middel van een clicker kan je het ook positiever maken. Je raakt het kauwstaafje voorzichtig aan met een vinger. Geeft je hond geen reactie, geef je een click en gooi je lekkere hapjes neer naast het staafje. Lukt dat een paar keer zonder dat je hond een reactie geeft, dan probeer je het met meerdere vingers en uiteindelijk je hele hand.
De aanraking die jij dan geeft aan het kauwstaafje wordt dan al veel positiever. Wel zorgen dat je hapjes lekkerder zijn dan het kauwstaafje natuurlijk, maar een hond die de clicker kent zal het staafje wel snel even lossen om de hapjes op te eten en nadien terug op het kauwstaafje beginnen knabbelen.
Uiteindelijk als je dan het staafje nog maar gaat aanraken gaat hij al lossen voor zijn hapjes te krijgen, waardoor je het makkelijk en vooral op een positieve manier kan wegnemen.

hoe je hier op moet reageren is lastig te zeggen, (ik ken jou en mellow niet, dus kan eigenlijk alleen maar mijn mening en of bevindingen als tip geven)
Wat denk jij hoe jij het best op Mellow had kunnen reageren?
(heeft het praten en negeren voor jou idee geholpen? of had je wat strenger moeten reageren? -dat je het botje gewoon had afgepakt? of hem evt. een correctie had moeten geven?)

 persoonlijk zou ik dit gedrag niet accepteren... ik zie me zelf niet als ''leider'', maar ik vind wel dat ik ten alle tijde etenswaar van mijn honden moet kunnen ''afpakken'', ongeacht wat!


hoe wil je de volgende keer reageren mocht dit weer voorkomen? (de vorige keer toen dat 2 benige gestalte naar me toe kwam gromde ik en ze liet me met rust,, ik zou het nu weer kunnen proberen)
Wat zou er gebeuren als jou vriend de volgende keer is komt kijken?, (ik zeg niet dat je het gedrag moet uitlokken, maar puur om te kijken hoe ze dan reageert, (is de band tussen mellow en je vriend anders dan tussen mellow en jou?)
(Jack reageert namelijk ook heel anders naar mij toe als mijn vriend als we iets willen ''afpakken''/bekijken,)

succes

ik begrijp heel goed dat je even teleurgesteld bent over je hond, wat is dat nou ? grommen naar me ?

het was een lekkernij die ze niet vaak krijgt schreef je, ja dat is van haar, hahaha blijf er maar mooi af zal ze gedacht hebben. nou moet je daar niet te veel een drama van maken hoor, tuurlijk is het niet leuk, maar dat is zo weer opgelost.

kluif geven, weer zo,n lekkernij, vasthouden, tien minuten, van te voren iets bij je om te ruilen, commando los..gelijktijdig ruilen,. en je geeft wat je hebt om te ruilen, en het bot leg je weg tot de volgende keer, doe je weer een paar keer , niet een week, wat langer, en dan laat je de hond weer met rust, je loopt er dan naar toe hou het lekkers wat je hebt voor de neus, je hond wil dat lekkers, en laat het bot los, commando los , je pakt direkt het bot en geef het lekkers, geen braven, heel resoluut zijn... maar eerst weer even naar de basis zodat ze het bot loslaat.

en het eten is een andere zaak he, dat geef je en daar blijf je bij weg, een bot is altijd wel dat dat afgepakt moet worden, denk aan het laatste stukje of als er bezoek komt.

Ze verdedigde haar kluif tegenover jou. Of dit wel of niet goed is, is een verschil van visie.

Jezelf er druk om maken lost niets op en zou ik zeker niet doen, maar ik zou wel kijken of ze hetzelfde doet met haar normale knaag dingen of dat ze het dan mss zo snel mogelijk probeerd weg te werken. Als dat zo is, zou ik op dat gebied aan het vertrouwen gaan werken.

Ik heb nog niet kunnen lezen wat de rest hier schrijft en heb momenteel geen tijd.
Turbo gromt eigenlijk nooit naar me, soms wel tussen grommen en brommen, maar als je hem kent weet je dat dit niet als grommen bedoelt is (want als je hem dan aait, draait ie zich op z'n rug: en mijn buikje ????).
Als hij eten heeft en ik zeg zijn naam, dan mag ik er meestal ook aankomen, hetzelfde met een kluif. Maar heel soms, enkel keren per jaar, wil hij wel eens grommen, vooral als hij een lekker bot pas gekregen heeft, gewoon om te zeggen, he dat is van mij (zoals hij naar andere honden in een roedel ook zou doen. Ik laat hem dan effe met rust (ik wil hem niet leren dat grommen niet helpt en dat hij dus maar moet happen om zijn ding te verdedigen), en 10 minuutjes later is het meestal geen probleem meer. Ik maak me er niet echt zorgen in ... gewoon normaal gedrag denk ik. Ik heb een tijdje geleden zelfs een filmpje gezien over een hondenroedel, waarbij de beta-reu dit naar de alfa-reu deed (bij het eten van een karkas) en de alfa-reu gewoon weg ging omdat hij het blijkbaar de moeite (ook) niet vond op dat moment. Wat niet wil zeggen dat hij plots zijn positie kwijt was (voor de mensen die die theorie zouden aanhangen). Ik zou alleen toch ingrijpen als het gevaarlijk voor Turbo zou kunnen zijn. Anders negeer ik het gewoon, niets aan de hand, gewoon communicatie ...
Dat gezegd zijnde, als een hond dat constant zou doen, ressource guarding, dan zou ik er wel iets aan proberen doen, want dan wordt het gevaarlijk ...

Zou het ook nog kunnen dat hier mensen reageren met een hond die ze vanaf pup hebben of een herplaatser die er wat meer of minder lang is?

Santa heeft vorig jaar een heel klein grommetje laten horen toen ik langsliep en keek hoever hij met zijn kauwsnack was. Dat deed ik zo vaak.
Waarop ik, vanuit mijn verbazing, reageerde met iets als 'Doe eens even normaal zeg, dat doen we niet!?'
Alsof hij dat snapt....

Verder nooit iets gehoord, ik was altijd bang dat hij zich ergens in het laatste stuk zou verslikken, maar we merken nu, hoe meer we erop letten, des te meer hij gaat lopen schrokken.
Nu geven we er geen aandacht aan en kauwt hij netjes het laatste stuk goed voordat het naar binnen gaat.

Als ik iets heel lekkers eet, wordt ik erg boos als iemand dat afpakt. Kennelijk vind zij dit zoooo lekker, dat ze het zelf rustig wilt opeten. Laat gaan, was niet naar jou persoonlijk bedoelt. Volgende keer als ze weer iets heeeeeeel lekkers krijgt, weet je dit en laat haar het rustig opeten.

Ik heb behoorlijk wat problemen met Evy haar voernijd gehad. Begon toen we haar direct in huis hadden. Contact met de fokker gehad en die herkende het gedrag niet van Evy, want dan had ze het wel tegen ons gezegd. Advies mee gekregen hoe we er het beste mee om konden gaan. Nu scheelde het dat we een pup hadden, dus die zijn veel kneedbaarder. Ook had ze een stabiele achtergrond.
Afijn... De grote truc bij Evy is om het haar te laten brengen. Van een hond die ging grommen als je al naar haar keek wanneer ze iets had is ze veranderd naar een hond die nu haar bot in mijn hand legt en er vervolgens op haar kauwen. Het is wel lekker makkelijk als de baashhet vast houdt. als ik het toch nodig vind om iets bij haar weg te pakken dan zeg ik haar naam en vraag een "let op" en laat het lekkers zien. Vervolgens legt ze het bot op zij, pakt het lekkers aan en laat het bot met rust.

We blijven er mee door trainen en uiteindelijk hoop ik dat het helemaal over is, maar het belangrijkste is vertrouwen. De hond moet je vertrouwen met het eten en er van overtuigd zijn dat het goed komt.