Definitieve castratie?

Balou is vorig jaar juni chemisch gecastreerd in overleg met de dierenarts en onze GT.
Het hielp ons om beter tot hem door te dringen en zorgde er voor dat hij een stuk minder snel afgeleid was. Hij werd er trainbaar van.
Sindsdien hard geoefend en hij loopt nu bijna altijd netjes aan de lijn en is een stuk rustiger geworden! Ook rijdt hij niet meer op andere honden.

Nu merk ik sinds een week of drie dat het begint uit te werken. Het begon met dat hij mij weer probeert mee te sleuren als hij ergens moet snuffelen en gaat weer veel meer plassen en zijn poot extra hoog op tillen. Ook begon hij weer met zijn drollen te verdelen. Dit is allemaal niet zo erg, maar ik merk ook sinds een week dat zijn aandacht tijdens de wandelingen weer zoek is. Ik probeer weer van alles maar het werkt allemaal niet. Hij is weer onrustiger in huis en laatst probeerde hij weer op een andere hond te rijden.


Nu zit ik een beetje in dubio, Balou wordt in mei twee en ik weet dat vroeg castreren niet zo gezond is. We hadden gehoopt dat wanneer de chip uit zou werken dat we niet veel verschil zouden merken. Maar ik ben bang dat wanneer hij helemaal uitgewerkt is we de ''oude'' Balou weer hebben en daar was echt niet zo veel mee te beginnen...


Maakt het voor Balou uit of we hem nu nog eens chemisch laten castreren of definitief? En dan bedoel ik echt wat betreft dat hij eerst echt volgroeid moet zijn omdat hij anders op latere leeftijd problemen kan krijgen... Ik had hem liever pas willen laten castreren als hij ongeveer 3 jaar is. 

Bij de chemische castratie hebben we ook geen vacht verandering gemerkt, is er kans dat het bij definitief laten castreren nog wel optreed? Misschien niet het doorslaggevende punt maar ik zou het toch graag weten ivm vachtverzorging.

Ik heb ervoor gekozen om na 1x een chip te hebben geplaatst daarna gelijk voor een definitieve castratie te gaan en heb er nooit spijt van gehad.

Ook Diesel viel terug in zijn oude gedrag en ik was zelf geen voorstander om nogmaals die chemische troep in zijn lichaam te laten plaatsen.
Maar wellicht is dat voor jullie wel een optie.

Ik zou hem laten castreren. Ik vind 2 jaar niet super vroeg hoor, prima leeftijd.

Wij hebben onze reu ook eerst chemisch laten castreren en daarna definitief. Eerst chemisch om te kijken of het sowieso iets deed. Wij waren daar erg positief over, vandaar de definitieve stap. Verschil in vacht heb ik niets van gemerkt, nu hebben wij een kortharige hond, dus dat is niet echt vergelijkbaar.
Verder denk ik wel, als de chip is uitgewerkt, je voor een heel groot deel de oude Balou weer terug ziet.
Ik zou zelf nooit mijn hond chemisch blijven castreren, het blijft in mijn ogen rommel en onnatuurlijk.
Bij mijn weten kan je een hond vanaf 1 jaar castreren, uiteraard ook eerder, maar dat doen ze volgens mij meer vanwege medische noodzaak.

Met een implantaat is ie toch ook gecastreerd? De schade zou komen door het wegvallen van testosteron, precies wat het implantaat ook doet.

Precies dat vroeg ik me eigenlijk een beetje af aangezien ik het idee had dat chemisch niet alles laat wegvallen. Maar dat is dus wel zo?

Grote honden zoals Balou zijn pas met drie jaar volwassen, het is misschien niet heel jong maar daar ging het me een beetje om

Willem wordt eind april 4 en heeft zijn 3e implantaat. Ik heb nog steeds de hoop dat hij erover heen gaat groeien. Vandaar dat ik wanneer het implantaat bijna uitgewerkt is een nieuwe laat zetten. Het maakt echt niet uit hoor of je dit vaker laat doen.

je zou nog een keer de implantaat kunnen laten zetten, en dan nog even afwachten, veel honden groeien toch over hun puberteit heen. definitief is niet meer terug te draaien, dit wel.

een castratie vacht , ja dat klopt zekers, maar daar moet je het niet voor laten, er zijn genoeg middelen in de handel die het goed kunnen voorkomen. en zelf het bijhouden helpt ook.

de leeftijd die balou nu heeft daar zou het rustig gedaan kunnen worden, maar definitief is definitief.

In elk geval bedankt voor jullie tips
Misschien dan toch nog maar eerst een implantaat en hopen dat hij eroverheen groeit. Ik ga er even goed over nadenken en met mijn vriend overleggen...

Ik haal dan liever hormonen weg dan dat ik constant een chemisch ding in mn hond zet. Lennon heeft hem ook gehad, 1 keer, en ik was ook hartstikke tevreden maar daarna is hij gewoon gecastreerd. 

De chemische castratie laat trouwens niet altijd alles zien hoor. Er is toevallig op facebook nu een hele discussie waarin heel veel mensen ervaringen hebben gedeeld (helaas niet op een openbaar profiel). En er zijn er vele die zeggen dat een definitieve castratie meer effect had op hun hond dan de chemische. 

Dat de chemische per definitie hetzelfde doet als de definitie daar zou ik niet vanuit gaan. Het zou best kunnen dat een definitieve castratie beter (of juist slechter) werkt.

Maar wat houd je tegen om je hond niet te castreren buiten dat er hier altijd veel over wordt geroepen en tegenstanders zijn?

Mijn redenering is als mijn hond goed reageert op de chip dan ligt het grootste probleem van zijn gedrag binnen die hormoonhuishouding.
Waarom verder aanmodderen met een chip en hopen dat het gedrag wellicht misschien verdwijnt ipv gelijk te kiezen voor definitief.

Ik heb het er met de dierenarts over gehad, Diesel was overigens 1.5 jaar na uitwerking van de chip en hij was ook geen voorstander van steeds zo'n chip plaatsen 1x prima een super ding om te kijken of gedrag gerelateerd is aan hormonen eventueel een 2e keer maar dan niet meer toch ivm met de chemie.

Grappig vind ik iedereen valt hier over ontwormen en vlooientroep maar meer maal zo'n chip laten zetten is prima, lijkt mij toch net zo erg.

Mijn collie is overigens niet geholpen en heeft ook geen chip gehad maar die is wat gedrag betreft een braverik.

Ik heb geen facebook, dus ik ken de discussie niet. Maar na een chip en de definitieve castratie, kan ik wel concluderen dat er wel degelijk verschil zit in de chemische castratie en de definitieve. Wij hebben het gedaan om hem rustiger te krijgen, ten opzichte van onze teef, die hij geen moment van de dag met rust liet. Hijkon geen 2 tellen stil zitten. Buiten erg dominant naar andere (grote)honden etc. De chemische castratie had een beter effect dan de definitieve. Hij was aanzienlijk rustiger, ik wijd dat toch aan de chemische rommel in zijn lijf. Godzijdank heeft de definitieve castratie wel effect vergeleken met toen hij nog intact was, maar helaas minder dan de chemische. Maar nogmaals, ik zou nooit mijn hond meer als 1 keer de chip geven.

Je moet kijken wat je met je hond wilt gaat doen.
Wil je sporten profecioneel met hem doen?
Agilety, Flyball of iets anders?? Dan inderdaad even wachten totdat je hond lichamelijk is uitgegroeid ivm spieropbouw en lichaamsbouw.

Wil je gewoon lekker trainen met je hond door een wedstrijdje mee te doen of blijft Balou een Happy Housedog?
Dan kan je op jongere leeftijd je hond al laten helpen.

Is het ook dat je zorgen hebt dat je hond ineens aantrekkelijk gaat ruiken voor andere reuen als die geholpen is?

Zet je zorgen eens op papier.
Waar maak je jezelf echt zorgen om?
En als je wilt, kan je je zorgen hier neerzetten.
Maar ook bespreken met je dierenarts.
De mensen hier op HP hebben met zn allen veel ervaring en de DA kan je de praktijk vertellen vergeleken met alle honden die hij/zij al geholpen heeft.

Ik heb mijn hond met 11 mnd laten castreren om een medische rede. Maar het gaf ook een verschil van dag en nacht, zijn gedrag, in positieve zin. Hier geen probleem ondanks zijn jonge leeftijd.

Ik hoor beide verhalen. Dat castratie uiteindelijk iets beter werkt, maar hoor toch meer verhalen dat ze het implantaat veel fijner vonden. Zoveel chemie krijgt een hond niet binnen met een implantaat omdat het juist zorgt dat de testosteron uit het lichaam wordt gehaald.

Als je dit vergelijkt met de chemische castratie per injectie die voorheen gebruikt werd....toen werd echt hoge dosis oestrogeen ingespoten.

Maar goed, iedereen heeft zijn/haar eigen ervaringen. Persoonlijk zou ik mijn hond nooit castreren als er geen medische noodzaak is.