Waarom namen jullie een tweede hond?

Wij waren op zoek naar een Newfy pup en zeker niet naar twee honden, maar toen we hoorden dat dit nestje van de moeder van onze pup haar laatste nestje zou zijn begonnen we ons toch af te vragen of het niet leuk zou zijn; moeder èn dochter samen bij ons. Omdat we ruimte genoeg hebben en omdat ik vanuit huis werk, en dus m'n tijd zelf indeel, hebben we besloten om het te doen. Eerlijk is eerlijk het is meer werk als we gedacht hadden, en de extra kosten voor wat voer betreft zijn ook niet mals, maar het is ook geweldig om moeder Nina haar dochter te zien "opvoeden" en we zouden die goeie lobbes nu voor geen goud meer willen missen. Verder is het ook fijn om te weten dat Nina nu echt van een verdiende "oude dag" kan genieten.

Ik woonde nog bij mijn moeder toen ik mijn eerste hond aanschafte, na 21 jaar lang zeuren mochten ik eindelijk een hond. Bayley was een ideale eerste hond, ze was heel makkelijk en ik had weinig werk aan haar. Omdat ik uit huis zou gaan en dan zou gaan werken wilde ik graag een maatje voor Bayley zodat ze niet alleen thuis was als ik aan het werk was en zelf wilde ik graag een 2e hond omdat ik teveel liefde heb voor 1 hond en omdat ik gewoon gek ben van honden dus 1 hond is voor mij gewoon net te weinig. Dus nu kan ik de liefde verdelen, Bayley is al verwend maar als ze enigste hond was geweest was dat nog erger geworden .. Ik ben blij dat ik al zo vroeg (Bayley was 10 mnd toen Hunter kwam) een hond erbij heb genomen want ze zijn nu echt onafscheidelijk, ze slapen samen, spelen samen en zijn meestal bij elkaar in de buurt. Hunter heeft veel steun aan Bayley, hij was voor dat ie bij ons kwam nooit buiten geweest (dit wist ik niet van tevoren) dus hij was buiten (vooral s'avonds) een beetje angstig, doordat Bayley niet bang was werd hij steeds minder bang. Toch kunnen ze ook wel zonder elkaar, het is niet zo dat als ik Hunter alleen laat dat ie dan in de stress schiet maar het liefst zijn ze gewoon bij elkaar.

Ik vind ook dat je als mens nooit aan alle behoeftes van een hond kan voldoen, je bent immers een mens, ik zal nooit de band krijgen met Bayley of Hunter die ze met elkaar hebben en ik vind het belangrijk dat ze een hondenmaatje hebben. Daarom zou ik niet gauw een hond alleen willen hebben.

Cindy was 9 en werd oud (had epilepsie en haar rug was tijdens een aanval beschadigd, ze had niet veel aanvallen maar door haar rug mocht ze niet meer sporten). Mijn ouders wilde er een hond bij om weer actief mee bezig te kunnen zijn. Zo kwam Joey de border collie er bij, en ja die was wel actief genoeg haha. Hij heeft ook Cindy weer doen opleven waardoor ze nog 16 jaar is geworden.

Toen Tara een jaar was leerde ik de fokker van Myla kennen. We zijn goede vrienden geworden en de moeder van Myla, Faya, heeft een bijzondere klik met mij en Tara. Ik heb direct vanaf het begin gezegd... of Faya of een dochter van Faya! Tara was 2 jaar toen ik begon op te passen op allerlei hondjes en vanaf het begin was duidelijk dat ze enorm op leefde wanneer er andere hondjes hier waren! Myla is sinds eind augustus hier... en de klik die Tara met mama Faya heeft, heeft ze ook met Myla! Ze zijn dol op elkaar! Ik wilde graag een 2de hond erbij, omdat ik graag wil trainen met mijn honden. Helaas heeft Tara artrose, dus kan ik niet heel veel trainingen met haar volgen. Nu met Myla ben ik begonnen met jachttraining en gehoorzaamheidstraining. Heerlijk!

Kleintje (zo heet onze hond haha) had geen speelmaatje meer en werd een beetje. Ze lag alleen maar op de bank en op mijn schoot. Dus besloten we Jones te nemen, ze bloeide helemaal op... Schattig hè.

Ik wil er een tweede bij nemen, dit wordt een hond om te sporten, ook een formaatje kleiner die overal meekan, met onze Jules is dat ook moeilijker.
Ook wordt de tweede hond echt mijn hond en niet 'de gezinshond' zoals Jules

Waarom nam ik een tweede hond!? Toen Dazey nog geen jaar (2010) was was ze erg ziek en leek alsof zij zich eenzaam voelde... Daarom op zoek gegaan naar een maatje voor haar.. en ik wilde ook agility en flyball doen.. Dazey (hus) deed dit wel maar ik wilde meer in die sporten... toen kwam Fay (sheltie op mijn pad)eenmaal Fay in huis ben ik verliefd geworden op de shelties dus al snel stond ik op de wachtlijst bij een fokker voor nog een sheltie... in April 2011 is mijn droompupje Mainey geboren ... eigenlijk was mijn roedeltje compleet, maar omdat wij door omstandigheden (lang verhaal) opvang gezin zijn en ik op slag verliefd werd op een Griekje en toen zij aan kwam in NL die liefde alleen maar groter werd, is zij gebleven. (juli 2013)

Daarna kwam opvanger alekos. meerdere keren geplaatst. Helaas bleef hij terug komen. Bij adoptanten vertoonde hij gedrag dta hij bij ons niet vertoonde. En na een aantal niet succesvolle plaatsingen, moet je voor de hond de beste keuze maken. Aangezien hij bij ons dit gedrag NIET liet zien (en nog niet) blijft hij bij ons. In zijn roedel, hij is Happy en iedereen gek op hem...

Nu is het voorlopig wel ff genoeg

Ik heb 2 buitenlandse asiel honden bij elkaar laten zetten en ze tegelijk genomen
Ik weet  dat dat anders is
maar...mijn ervaring is ik heb een team.
Ik zou niet anders willen

Ik geloof nooit dat als mijn honden (met hoe ze nu in het leven staan)elkaar een blik waardig hadden gegund...
Ze zijn elkaar op het juiste moment tegen gekomen het zijn broertjes geworden

Je houd er zielsveel van maar soms moet je even mopperen (jeff dan)...ivm " een gelukkige waldo" een stuiterbal is..en jeff vind dat helemaal niks 
Waldo is soms dus het irritante jonge broertje

Ik denk persoonlijk dat een irritant broertje hebben fijner is ,als enig kind zijn


.

Ik heb alleen je openingstopic gelezen, dus misschien is het al gezegd..

Maar ik wou graag een roedel, daarom kregen we er een tweede bij. En uiteindelijk kwam er ook nog een derde.. hihi  
Persoonlijk vindt ik hebben van een hond heel anders geworden sinds we er meerdere hebben, een roedel is toch weer anders. We zijn samen echt een team en ik vind het ook leuk om te zien hoe de honden onderling met elkaar om gaan. 

Op zich vindt ik het hebben van twee of drie honden weinig verschil, maar er zit wel veel verschil in het hebben van één of meerdere honden. Als wij op vakantie gaan bijvoorbeeld is het lastig. Het is moeilijk een plek te vinden waar meerdere honden zijn toegestaan. Met een is dat gewoon makkelijker. 

Mijn hele leven staat wel in het teken van de honden, het is niet zo dat wij 'zomaar' honden hebben. Ik ken veel mensen met één hond, waarbij de hond zich aan hun aan past. Ze werken veel, gaan veel weg, de hond moet zich daaraan aanpassen. Wij passen ons echt aan de honden aan en plan eigenlijk mijn leven aan aan wat zij nodig hebben. Ik denk dat als je de laatste instelling hebt het goed kan werken met meerdere honden. Als je de eerste instelling hebt wordt het denk ik lastiger. Ze hebben toch hun aandacht nodig..

Wij hadden 5 jaar geleden gekozen voor een boomer. na een paar jaar begon het ook erg te kriebelen. Mijn vriend wilde heel graag een husky, maar dat zijn moeilijk opvoedbare honden. Ik wist ook niet hoe het zou zijn om 2 honden in huis te krijgen. Daarom heb ik (om te zien hoe dat is) pleegopvang gedaan. Bij de stichting honden zonder toekomst. Dit was een ontzettend leerzame ervaring en heb ik ontdekt wat een verschil het is om 2 honden te hebben. onze boomer was veel gezellig dan in zijn eentje en at ook veeeel beter. Financieel kon dit makkelijk uit omdat alles betaald werd. Na anderhalf jaar kwamen we een husky tegen en konden we geen nee meer zeggen. Helaas betekende dit dat we moesten stoppen met opvang. Maar we hebben er absoluut geen spijt van.

Omdat Gruul een maatje erg leuk vind, voordat hij bij ons kwam heeft hij waarschijnlijk zijn hele leven met honden gewoond. Ik wilde ook graag een 2de hondje omdat ik het heel leuk vind om met ze bezig te zijn. Als ik terug denk dan heb ik altijd 2 dezelfde dieren gehad. Thuis had ik 2 katten, op mezelf had ik minstens 4 ratten. Ergens heb ik het gevoel dat dieren ook met hun eigen soort moeten samen leven, een mens kan een hoop geven maar een zelfde soort erbij kan nog meer geven. (geld natuurlijk niet voor iedere soort)
Daarbuiten hou ik er zelf gewoon van, ik hou van beesten en kan ze echt niet wegdenken uit mijn leven. Gelukkig heb ik nu een vriend die die passie met me deelt, samen met zijn viertjes zijn wij compleet. Ieder een hondje om voor te zorgen, alhoewel mijn vriend meestal het speelmaatje is en ik het slaapmaatje haha.