Lijk jij op je hond?

Ik ben erg benieuwd wat jouw keuze voor je hond heeft bepaald!

Ja ik lijk wel op haar, we hebben allebei donker haar, ik heb haar op een foto uitgezocht en omdat ze vier jaar in een asiel zat was er over haar karakter niets te zeggen. En toch lijken we daarin ook op elkaar, allebei rustig, eigenwijs, en we houden allebei niet van autorijden en harde geluiden.

Op deze foto hebben we haar uitgekozen

.En afwachtend? Laat eerst maar eens zien? 

bedoel je een foto van ons samen? Ergens op mijn profiel staat een vreselijke Foto van mij met Lola toen we haar nog niet zo lang hadden, die ga ik hier niet neerzetten

.

Ja, ik denk wel dat wij op elkaar lijken.

We houden allebei niet van drukte en lawaai, zijn allebei vrij onzeker, houden van structuur.
En... we zijn groot fan van de bank 

Door haar ben ik ook de mooie dingen gaan zien op een regenachtige dag, door haar vind ik regen niet meer zo erg.
We houden van lange wandelingen door het bos, lekker door de modder baggeren.

De andere kant is wel dat zij slank en snel is en ik dus absoluut niet

Nee hoor. Ik reageerde op de foto die je gepost hebt van Lola, een oortje naar beneden, oogleden naar beneden, puur de uitdrukking... Mij maak je niets wijs 

.o haha ja zo is ze ook precies

Nou.. over het algemeen ben ik wel een heel stuk vriendelijker naar andere honden dan dat Lady is, hahaha . 
Maar even serieus.. Ik zie wel vergelijkingen, zowel ik, als Lady en Misia hebben veel behoefte aan structuur en regelmaat. Met name Lady is een erg gevoelige hond en dat zie ik duidelijk terug in mezelf. Verder zie ik in Misia echt de vrolijke kant van mijn karakter, dat happy-go-lucky deel . Lady is een heel leergierig hondje, die behoefte heeft aan (mentale) uitdaging, dat heb ik zelf ook heel erg. Verder kan ik zelf me vaak moeilijk concentreren en slecht stilzitten..en dat is dan weer precies Misia. Ik denk dat honden experts zijn in het spiegelen van gedrag.. Met name bij Lady merk ik dat en zelfs onze GT merkte op dat Lady enorm naar mij trekt en heel goed aanvoelt hoe ik me voel, dus bij Lady is het heel erg van belang dat ik rustig blijf en niet nerveus ben.

Mooi toch? Nu nog meer op Mellow letten, of minder emo-eten (herkenbaar!), of niet natuurlijk, wat jij wil 
.

.Hoi Lady, je hebt het voordeel van 2 honden. Ik heb 3 kinderen, waar ik in elk kind wel wat herken... Dat maakt het gemakkelijker .

Ik ben ook erg benieuwd of je keuze voor je hond jezelf weerspiegelt.

Mijn hond wil wel graag op mij lijken..

.Geweldig! Qua haar lukt t aardig, neem ik aan....

Nou, eerlijk waar.. Bij Lady was er vanuit ons niet veel nagedacht over ras o.i.d.. Het is gewoon eigenlijk heel gek geweest: Ik had maanden al lopen kijken op ikzoekbaas en bij asielen etc.. en plots zag ik die foto van Lady..en vanaf dat moment had ik zoiets van 'bij haar moeten we kijken'.. terwijl ik dat met geen enkele andere foto had gehad. Verder was er niet heel veel bekend over Lady..  Ik denk dat ik haar meer heb uitgezocht op haar uitstraling; haar zachte blik en rustige, zachte persoonlijkheid..

Bij Misia was het weer een ander verhaal.. die is meer uitgezocht door mijn vriend.. Voordat ze hier kwam had ik haar nog nooit in het echt gezien.. Dus ik moest het doen met de verhalen van mijn vriend. Gelukkig was er op het moment dat ik haar zag gelijk een klik. Ze sprong zo vanuit de auto tegen me op en duwde haar neus tegen mn gezicht. 

Het klinkt cliche..Maar ik denk dat ze in ieder geval allebei precies waren wat we nodig hadden. Het is niet altijd makkelijk (zeker vroeger niet) met Lady, maar de problemen met Lady zorgden er wel voor dat ik min of meer verplicht moest gaan investeren in training en gedrag.. En daarmee had ik gelijk ook mijn passie gevonden; werken met honden . Ik denk dat als Lady een 'makkelijke' hond was ik misschien nooit zo op het idee was gekomen om te gaan werken met honden. 

En ja, toen kwam Misia.. En daarmee is het gewoon heerlijk om mee te wandelen in losloopgebieden en ze helpt Lady enorm vooruitgaan in haar communicatie/sociale vaardigenheden. Daarnaast doen we met Misia ook weer trainingen, maar op een hele andere manier dan we deden met Lady, dus dat is ook weer een nieuw en heel leuk leerproces.

Achteraf de beste keuzes die ik heb gemaakt

Op het ras wel en niet.

Ik ben ook koppig, eigenzinnig, ik zet door, ik ben geen volger in de zin van ik volg enkel orders als ik je een goede baas vind en ja... Eigenlijk ben ik ook waaks .

Faya lijkt wel veel op mij maar dat komt voornamelijk omdat ze zich altijd spiegelt aan mijn gevoel. Blije Sammy is blije Faya en boze Sammy is boze Faya. Daarbij verdedigen we elkaar altijd. Mijn moeder zegt altijd dat we elkaars waakhonden zijn, dat is wel zo.

Qua uiterlijk nehh.. Was ik maar gespierd

Lady,geweldig! Ik geloof in het lot, en in "als het gevoel maar goed is", zo heeft iedereen zijn of haar motivatie natuurlijk, ben daar erg benieuwd naar!

Koester je vriend !

Wij zijn beiden soms een beetje hyperdepieper. 
Daarnaast gaan we graag beiden op uitstap, we zitten niet graag altijd op dezelfde tuin te kijken. 
We houden zowel van stad als de natuur, maar halen toch het meeste opgelucht adem id weilanden.
Daarnaast zijn we beiden wel koppig :3, speels maar diep van binnen best lief. 
Overgiet deze kerneigenschappen met een stevige dosis eigenzinnigheid dan heb je ons beiden mooi in kaart gebracht. 
Als we helemaal niks om handen hebben worden wij alle 2 krekelig, en gaan we ons bezig houden met minder productieve zaken. 
Haha ja we zijn zeker ook een beetje diva's. Zoë kan evengoed showen met haar nieuwe winterjas als ikzelf. Laat je niet foppen door haar stoere amstaff uiterlijk. She's a first class diva with a mind of her own. 


Conclusie Eve Vs. Amstaff = Perfect Match

.Dan kunnen we elkaars hand schudden . Je post klinkt erg herkenbaar, maar ik heb een "nep"doodle. Ik ben erg benieuwd waarom iemand kiest voor een bepaald ras/ uiterlijk!

.Eve, is Zoe al pup af? Wel een dotje 

Haha Zoë is momenteel 9.3 maanden. Er is nog sprake van enig pupgehalte, maar het is ondertussen al een serieuse loebas geworden! 21,5 Kilo !

Ik (of eigenlijk mijn moeder) heb Odi uitgezocht op zijn terughoudendheid.
Hij was erg rustig en liep niet zomaar met iedereen mee.

Overeenkomsten:
Nu is hij nog steeds rustig. Wel een eigen willetje, als hij echt iets wil, zal hij echt niet naar een ander luisteren.
Gek op 1 persoon... Kan heeeel uitbundig zijn rond de goede mensen/honden, maar anders houdt hij zich liever op de achtergrond.
Als hij bezig is, houdt hij zich niet bezig met hygiëne, eenmaal thuis is hij er de hele dag mee bezig. Gek op slapen... Gek op autorijden...
Hard voor zichzelf. En als laatste: een open boek voor anderen. Kijk hem aan en je ziet precies wat hij ervan vindt...

Tja, alle bovenstaande dingen heb ik ook

Gwen en ik hebben dezelfde land van herkomst : Frankrijk

Maar waarom hebben jullie gekozen voor jullie schatten? Iedereen wil iets herkenbaars, de klik...

Haha ik denk vooral dat je er een soort van tegen aan loopt. Voor Flex (mijn eerste AB) had ik een Rottweiler, Franse Bulldog en een Bull Terriër. Alleen mn Rottie was een bewuste keuze eigenlijk. Toen na een tijdje geen hond te hebben gehad kwam Flex. Zeer bewust al hoefde het van mij niet zo maar dat had andere redenen. 5 jaar terug liepen er hier amper AB's dus het was echt puur theoretisch gezien. Ik kon er maar eentje. En hij was het helemaal. Is het nog steeds helemaal al woont hij niet meer bij mij (bij mijn ex gebleven).

En daarna dan Faya. Ook weer niet bewust zij als individu. Had een thuis nodig, ik had het en we zouden wel zien waar het schip strandde. Dat schip heeft een paar pittige stormen overleefd maar goed. We zijn er nog

Voor mij was dat dat luun als pupje in het nest me meteen aansprak. Ik gi g in de tuin zitten tussen de pupjes toen begon het witte pupseltje aan mijn veters te knagen, luna kwam aangehobbeld en ging zo op haar bibs voor me zitten. Toen luna doorhad dat het witte hondje geen 'straf' kreeg sprong ze ook op mijn veter af! Dat afwachtebde was wat mij aansprak en wacht ik zocht, onderdanig pups! Ook dat ze rustig was en tegen mij aan kwam slapen tken al!

Haha bijna.. Ik ben blond..

.Daar ben ik blij om! Maar mijn eigenlijke vraag is of iemand kiest, voor hij of zij een schattig koppie ziet, voor een bepaald ras of uiterlijk 

Ik twijfelde eerst, omdat hij zo afstandelijk was. Hij viel me wel meteen op in de opvang, maar aangezien hij niet naar me toe kwam, heb ik hem laten zitten. Mijn moeder stond wel meteen bij hem.
We hebben hem toen mee naar buiten genomen om te kijken hoe hij daar reageerde.

Mijn keuze werd toen doorgehakt toen ik iets in zijn ogen zag... Iets wat me zo enorm aansprak, dat ik wist dat hij mijn maatje wilde worden...
Kan het niet goed uitleggen..


Misschien beter als je het zelf kunt zien...



Dit was zijn blik..

.Ik snap het . Je hebt niet van tevoren gekozen voor een ras of uiterlijk?

Heb hem dus uitgezocht op karakter en niet op zijn uiterlijk. Al telde dat ergens wel mee natuurlijk...

Bij mijn volgende ras heb ik wel gekeken naar uiterlijk, ik zocht iets wat erg dicht bij de wolf stond, dan houd je bepaalde rassen over.. En daarin ben ik weer gaan selecteren op karakter.
Is dat iets meer in de richting van je vraag?

Pfoe!

Ons eerste hondje hebben we overgenomen van een vrouw, het hondje was van haar moeder en zij was overleden, en zij had zelf al twee hondjes. Het was dus.. iemand anders uit de brand helpen. Mijn ouders hadden er tijd en geld voor, dus waarom niet..

Punk heb ik niet uitgekozen. Ik werkte al drie jaar in het asiel toen Punk daar arriveerde en had een hoop leuke honden gezien maar had er nog nooit een mee naar huis willen nemen. Ook bij Punk had ik dat de eerste vier maanden niet, maar toen werd het een kwestie van "moeten" en niet meer van "willen". Ik had zo'n onwijs sterk gevoel dat ze bij mij hoorde, dat we ECHT niet meer uit elkaar konden gaan.. En dat gevoel klopte. Ik was toen niet op zoek naar een hond, en heb haar niet op uiterlijk/ras geselecteerd, want ik vind Mechelse Herders (of kruisingen dan) helemaal niet zo leuk..

Over een tweede hond bij Punk heb ik onwijs goed nagedacht. Over WAT voor tweede hond dat dan moest zijn wat minder lang. Ik neigde naar een kleiner hondje, een Teckeltje, Poedeltje, maar in de Nederlandse asielen zat niets wat me aansprak. Langzaam maar zeker keurde ik een maatje groter ook steeds meer goed. Oke, middenslag kan ook wel.. En toen maakte ik de grote fout om een oude, hardnekkige passie op te zoeken; windhonden. Via een stichting had ik vier honden uitgezocht die ik zou gaan bezoeken. Kemen, een grote bruin gestroomde Galgo reu. Fausto, een kleinere Galgo reu met een oude botbreuk (liep permanent mank). Espuma, een grote ruwharige Podenco Campanero, en Cosmic. Fausto was eigenlijk favoriet, maar zijn oude botbreuk baarde mij zorgen, en mijn dierenarts raadde het me af. Daarna kwam Cosmic, tweede favoriet en woonde dichter bij dan Kemen en Espuma. Dus gingen we daar kijken. Er was niet meteen een klik, maar het gastgezin pushte nogal (ze waren erg verdrietig dat Cosmic weg zou gaan en hadden zoiets van, dan meteen maar) en mijn zus was helemaal verliefd (die zei niets anders meer dan "wat een schatje!"). Dus is Cosmic diezelfde dag nog mee naar huis gegaan. Achteraf gezien dom, en ik betwijfel ook of het zo gegaan was als ik een sterker persoon was en met niet had laten beinvloeden door het gastgezin/mijn zus, maar het is allemaal goed afgelopen. Ik had me overigens helemaal niet ingelezen over het ras, ik kende de Podenco Andaluz niet eens, ik dacht dat ze een Podenco Ibicenco kruising was.

Wat voor mij redenen waren om Cosmic te nemen, kort samengevat, was;
- Het ras (ik wilde graag een windhond-type)
- Het geslacht (ik wilde graag een teefje)
- Het formaat (ze was kleiner dan Punk)
- Het uiterlijk (let's face it, ze is een mooi hondje en menig mens smelt bij het zien van haar grote, lichte ogen)
- De zachtaardigheid (ze was duidelijk bang maar niet agressief naar ons of Punk)
- De verschafte informatie (zou zindelijk zijn, alleen thuis kunnen zijn, katten negeren, goed los te kunnen lopen, hier bleek achteraf helaas niets van waar te zijn)