Baasjes oertypes, wie zijn ze, wat doen ze, wat voor 'n hond hebben ze

Ik wilde maar zeggen; soms denk je dat je bij een bepaalde soort hond het beste hoort, maar door een toevallige samenloop van omstandigheden, wordt de hond de baas en omgekeerd.(ik was persoonlijk bang van een Dober in eerste instantie)

puur denken in vakjes moet je niet doen; de keuze en de aanpassingen zijn zo breed....alles kan

de hond, de baas....en omgekeerd

Vergeet niet dat je van puppy vertrekt; relatie groeit!

denk dat je soms een dober hebt die van karakter een lab is en soms een chi die een bull karakter heeft...

geef jezelf en je onderbuikgevoel (dé klik) alle kansen!

We vertrekken zo wel he Pauline, maar waar we uitkomen...
(is uit het leven gegrepen wat jij beschrijft)

een groot voordeel die ervaring met het ouder worden!

Ik vind het een interessant topic.
Want, ook ik vind het leuk om hier dingen over te lezen en bekijken vanuit verschillende hoeken.

Want zijn oertypes?
Ja, ik weet het rasgroep 5.

Ik heb zelf een Tibetaanse Terriër. Deze behoren tegenwoordig officieel tot rasgroep 9....
Maar zou volgens werklijnen ook onder rasgroep 1 kunnen vallen, namelijk de herders honden en drijvers, want daar zijn ze oorspronkelijk voor gebruikt. Om het vee te drijven en te (be)waken.
Citaatje
"Tibetaanse terriërs werden gehouden in het ruige terrein en klimaat in het gebied van het hooggebergte van de Himalaya door nomaden voor het hoeden, bewaken en andere diensten, maar niet als terriër ("Terra"="Aarde"; terriërs jagen op kleine dieren in de "aarde"). De benaming Terriër is daarom onterecht. De Tibetaanse Terriër hoort meer bij het ras van de herdershond. Door hun grootte (max 41 cm hoog) en lenigheid konden ze in de berggebieden van de Himalaya dienstdoen waar grotere honden moeilijk konden komen."
Ze hebben dus helemaal niets met Terriërs te maken.

Ze zijn op een gegeven moment vooral gefokt door de monniken in Tibet, die de Tibetaanse Terriër heilig hebben verklaard. Bij de monniken werden ze gehouden als gezelschap en als waakhond omdat ze over de daken konden lopen van de tepels en zo hun oogje in het zeil konden houden op grote afstand.
Citaatje
"De Tibetaanse terriër en het kleinere formaat Lhasa Apso werd gehouden als gezelschapshond door de monniken die in de geïsoleerde kloosters leefden ,ze werden beschouwd als waardevolle gift en zouden geluk brengen"

Maar ze zouden ook in mijn ogen onder de oertypes kunnen vallen. Want uit het grootschalige DNA onderzoek in 2004 is gebleken dat de Tibetaanse Terriër, 1 van de 14 honden rassen is, die genetisch gezien het dichtst bij de wolf staan. Hierdoor lijkt er ook wetenschappelijk bewijs, dat de Tibetaanse Terriër een heel oud ras is en dichterbij de wolf staat, dan je in eerste instantie zou verwachten van een rasgroep 9 hond
Citaatje
"De Tibetaanse terriër, minder bekend als Dhokhi Apso, is een van de oudste hondenrassen . dit ras bestaat al meer dan 3000 jaar. Op basis van een in 2004 uitgevoerd grootschalig DNA-onderzoek wordt de Tibetaanse Terriër ingedeeld bij de 'Ancient dog breeds', de 14 rassen die genetisch gezien het dichtst bij de wolf staan."
Een bron waar dat uitgelegd wordt:
http://en.wikipedia.org/wiki/Ancient_dog_breeds


Pas sinds 1930 is de Tibetaanse terriër voor het eerst geïntroduceerd in Europa en Amerika, zijnde als gezelschapshond en hebben zij de naam gekregen zoals wij die kennen, Tibetaanse Terriër.
In alles lijkt dit ras in mijn ogen dus in meerdere rasgroepen thuis te kunnen horen
Het zijn "wij" mensen die alles in bepaalde hokjes en kadertjes willen stoppen.....

hier een Molosser of wel de Newfoundlander.





vaak wordt gedacht, een heuse knuffelbeer, niets is minder waar, eigenzinnig, zelfstandig, gehecht aan de baas , hoewel vriendelijk voor iedereen, zijn ze toch persoons gericht.

waarom de Newfoundlander ? niet bezitterig, en toch zeer aanhankelijk. hun gedrag en uiterlijk trok me aan toen ik al een kind was, mijn ouders hadden al deze beer, en wij kinderen genoten al toendertijd van het karakter van deze hond, en ja dan ga je als je ouder wordt er ook voor.

graag buiten, en toch graag bij de mens, zelf ben ik wat karakter betreft nog nimmer zo,n hond tegen gekomen

de Newfoundlander is al een heel erg oud ras, en gelukkig in uiterlijk niet veel veranderd.

Ik ga ook straks reageren

Ik heb ook een oertype,soms OERdom, soms OERvervelend maar ook OERgezellig, zo'n lobbes in huis.

hier ook een husky, maar waar je in je openingspost de aanhankelijke vandaan haalt? ja als ze er zelf zin in heeft.

dat vind ik juist zo heerlijk, niet de hele dag een hond om me heen die aandacht nodig heeft of iets van me wilt.

ik vind het leuke aan de husky en de andere poolhonden dat ze niet doen wat je denkt, je moet creatief zijn en je aan hun aanpassen.
ze maken zich niet zo gauw druk, ik kan het hele huis door dansen zonder dat ze het idee hebben mee te moeten doen. als ze slapen slapen ze.
en buiten zijn ze wakker, houden je alert en aktief.

@Kiki, ik had het verkeerd geïnterpreteerd, maar ik denk dat het ook vaak voorkomt dat mensen zoeken en zoeken, een ras vinden, fokkers bezoeken en ook effectief de klik hebben, veel hussen-eigenaars zijn zo aan hun hond gekomen, zonder dat ze er per ongeluk op gestuit zijn, dus denk dat m'n dit niet kan veralgemenen.
Evolutie en inzicht in de situatie is volgens mij altijd goed. En die band met Cosmic komt volgens mij zeker, om de duur kan je niks anders dan de humor ervan inzien !

@Sally, dat heb je zeer mooi beargumenteerd.
Heb weer wat bijgeleerd! De hond op je profielfoto lijkt me eigenlijk redelijk groot? Ik dacht dat ze kleiner waren !
@Willemijn, had er hier 1 in de straat en vind het echt heerlijke honden, vond het wel jammer dat hij zo te kampen had met de hitte, is uiteindelijk ook zijn einde geworden, een warme zomerdag..
Bamse vind ik echt prachtig, maar mijn voorkeur gaat uit naar het wit-zwarte type (niet de landseer)!

@Kito, ik kan niet wachten, want wat heb jij ook weer een mooi voorbeeldje van een oertype, prachtige hond!

@Bruce hahaha, dat kan ik me voorstellen, waren het ook niet de boxers met de  meest menselijk gelaatsuitdrukking?

@Roos, dat ben ik helemaal met je eens, het zijn zulke speciale honden, ernaar kijken is al fascinerend!

@Maxlisa, Christel heeft al min of meer geantwoord op jullie vraag, wil er graag nog aan toevoegen, dat deze honden enorm sociaal zijn en nood hebben aan contact, meer dan de gemiddelde hond en dat deze liefde echt en oprecht is en gebaseerd op wederzijds respect. Dat is in mijn ogen ook aanhankelijkheid.

Ik vind het prachtig om te zien hoe geiteresseerd en zacht een wolfhybride reu die ik hier tegenkom met mijn 2 emmertjes water met goede imborst omgaat...zeker met de angstige waldo
heel zachtjes en voorzichtig  worden ze helemaal afgesnuffeld...zelfs waldo is gek op hem zo zachtmoedig  en voorzichtig is hij
een gemiddelde labrador stuitert over waldo heen bv..dat gedrag heb ik nog nooit van een oer ras gezien

Ben het eens met nagenoeg alle reacties van eigenaars van oertypes.

Misschien kan ik er nog aan toevoegen dat (bijvoorbeeld) een samojeed een hond is van uitersten: rustig in huis maar temperamentvol buiten, observeert alles maar niet waaks, zelfstandig maar trouw, afstandelijk soms maar knuffelig, soms drammerig maar ook geduldig... en als ik langer zou nadenken, nog veel meer uitersten die harmonieus samenkomen.
Hun karakter is zo boeiend, altijd nog dat vleugje oer-mysterie. Ondanks hun enorme emphatische aanleg, houden ze zelf een stukje van hun eigen mysterie voor je verborgen.

Ik heb geen oerhond maar vind dit wel een heel leuk topic dus ik volg even mee '

Er zit wel oerhond in je Shiloh Shepherd!
Merk je daar niks van ?

Ik denk niet dat er een type mens is voor een bepaald type hond, ik houd sowieso niet zo van stereotypering ..

Wij hebben een husky van bijna 2 (Ares) en ik heb lang getwijfeld of hij wel bij ons paste, of eigenlijk bij mij. Ik was gewend aan onze enthousiaste baasgerichte staffords en dan is een husky wel even heel wat anders. In het begin had ik dus heel veel moeite met hem en ik begreep hem totaal niet. Ondanks dat wilde ik met hem een band, ik heb er veel energie in moeten steken want een band met een husky heb je niet zomaar. We gingen samen op pad, veel wandelen/spelen/fietsen en dat ging eigenlijk heel erg goed. Maar het deed mij verdriet als hij er weer eens vandoor ging, niet luisterde of niet bij me wilde liggen. Het voelde als een afwijzing en daar had ik het moeilijk mee. Ik ben een heel gevoelig persoon en heb me daar dus ook overheen moeten zetten, hij is niet zoals onze staffies en daar heb ik nu vrede mee. We wonen sinds kort allemaal in 1 huis en dat was ook heel erg wennen (nog steeds wel een beetje), Ares zonderde zich af en ik had het gevoel dat hij er niet bij hoorde. Dus ging ik hem overal mee betrekken en sindsdien gaat het erg goed. Hij doet wel zo onafhankelijk maar ondertussen volgt hij mij overal en ligt hij graag bij me in de buurt . Wel vind ik onze combinatie van rassen soms wel lastig maar ook wel weer leuk. De ene keer heb ik geen zin in de aanhankelijkheid van onze staffords en vind ik een hond die even zijn eigen ding doet wel leuk en soms is het andersom.

Maar ik begin husky's langzamerhand steeds leuker te vinden, alhoewel ik er nog niet uit ben of ik er ooit weer aan zou beginnen. Aan de ene kant vind ik ze geweldig en aan de andere kant denk ik dat ik de aanhankelijkheid van een stafford niet kan/wil missen.

Dit vind ik nu eerlijk gezegd geen stereotypering, want ik kan duidelijk de gelijkenissen zien tussen die mensen die echt gevallen zijn voor de husky, vanaf de eerste moment wisten dat dit hun ras was en die er al heel lang hebben. Deze mensen delen vaak dezelfde passies en hebben vaak een gelijkaardige kijk op hun honden, op het gedrag van hun honden etc.
Dit zijn wel de mensen die alles weten te appreciëren aan het ras dat ze gekozen hebben!

Ik had het ook vooral op de poolhonden, en wolfhonden en tamaskans vind ik binnen het zelfde groepje horen!
Als je mensen hebt die honden voor hun karakter nemen, dan zie je al gauw dat deze mensen tot dezelfde ras(groep) komen omdat ze dezelfde eigenschappen hebben, zelfde interesses, zelfde activiteiten met de honden, etc. zo zie ik het toch !

Nou... hier ook even een ander geluid
Ik heb absoluut geen hond uit het oer-type.
Maar hij denkt altijd voor zichzelf, je kan hem niks wijsmaken en tot niets dwingen.
Hij is zeer zelfstandig in alle opzichten
Ik kan hem ook niet zeggen wanneer hij zou moeten ingrijpen, hij bepaalt dat volledig zelf.


Echter...... heb je zijn trouw (en dat geeft een schnauzer echt niet zomaar weg) dan zal hij nooit bij
je weglopen, altijd binnen een bepaalde cirkel in je buurt te vinden zijn, zijn eigen gang gaand, maar
onder tussen ook zijn waakzame taak uitvoeren.

Ik hou daar wel van, een hond die niet zomaar te overtuigen is, maar die, als hij zijn trouw geeft, hij
je zal verdedigen al kost het hem zijn leven, een hond waarmee je samen aan de slag moet, en dan
wel zeker bereidt is inspanningen voor je te doen, maar zonder zelfs maar in de buurt van het woord slaafs te komen.
Maar anderzijds toch een werkhond is, die wel degelijk bereidt in met je mee te gaan, en daar
je ook niet in teleur zal stellen, die werken wil (als de band er is) en ook werken kan.

En daar zijn wel meer rassen van, en dan zijn er nog enorme individueele verschillen.
Zeker onder de rassen die vroeger volledig zelfstandig hun taak uitvoerden.
Deze honden zijn op hun manier, minstens zo puur.

Da's volgens mij echt wel een karaktereigenschap die je ofwel aanvaard en de pracht ervan inziet en er respect voor hebt ofwel een karaktereigenschap waar je niks aan hebt en dan heb je ook niks aan zulke honden, dit vind ik trouwens de mooiste banden tussen hond en mens, als het is gebaseerd op wederzijds respect en begrip en niet op ik ben de baas en jij staat onderaan en doet alles wat ik zeg, dat is juist een uitdaging om het respect te krijgen en naar de fouten bij jezelf op zoek te gaan.
En inderdaad zo kan je het woord 'puur' interpreteren, dit is ook zeker en vast zelfstandigheid gemixt met aanhankelijkheid.

Ik vind oertypen echt veruit de allermooiste honden om te zien, vergeleken andere rasgroepen. 
Toevallig door jouw topics gisteren nog zelf een beetje rondgeneusd in de rasgroep, noorse buhund bijvoorbeeld. Maar toen toch tot de conclusie gekomen dat de rasgroep toch echt niet bij mij past qua karakter, helaas.
Wie weet verander ik in de toekomst nog, of kom ik in aanraking met zo'n type hond en schijn ik de karaktertrekken juist heerlijk te vinden. 
Maar zoals ik nu kan oordelen, 0 ervaring met oertypen en enkel info vanuit internet, denk ik dat het zal botsen met mijn karakter.  


Maar oh wat zijn ze mooi. 

Waar ik ook wel begrip voor kan opbrengen!
Het is altijd leuk verschillende ervaringen op te doen, maar ik denk dat je het wel zal weten als je 'jouw ras' gevonden hebt, waar je niks op aan te merken hebt en waar je er zonder twijfel nooit meer zonder zou kunnen !