Castreren. wel of niet?

Vanwege agressie naar niet-gecastreerde reuen zit ik er over na te denken om Logan te laten castreren. Maar ik hoor hier en daar dat het daar al te laat voor is omdat hij al negatieve ervaringen heeft gehad met intacte reuen.
Ik ben benieuwd wat jullie hier over weten en wil jullie de volgende vragen stellen:
- is het inderdaad al te laat voor een reu van ruim anderhalf jaar?
- Wat zijn de gezondheidsrisico's van Castratie (De een zegt dat ze misschien kanker krijgen, de ander zegt dat ze soweiso kanker krijgen en weer een ander zegt dat dit niet met zekerheid te zeggen is)
- Tot in hoeverre kan het agressie probleem nog veel erger worden, en is hier wat tegen te doen?

Graag jullie ervaringen en wijsheid hier over.

Alvast bedankt.

je wilt advies, zelf zou ik een hond wat niet medisch noodzakelijk is nimmer castreren.... er zijn vele nadelen van een castratie van een reu.

ze gaan naar teefjes ruiken, ongecastreerde reuen zullen je reu willen wippen. en dan kan er van jouw kant van de reu een onderdanig gedrag naar voren komen of agressie. kan van twee kanten.

orgaankankers komen meer voor bij gecastreerde honden, ook incontinentie zal er aan te pas komen, zeker een hond van deze groote. is het nu niet dan in de loop van de jaren zeker, hormonen houden het skelet vast en sterk, vallen de hormomen weg dan komen er meerderen vervelende dingen om de hoek kijken.

agressie tegenover andere honden, die niet gecastreerd zijn, ga er mee aan de slag, als je het zelf niet kan, schakel iemand in die er verstand van heeft en laat die mee kijken wat je verkeerd doet, vaak is een goede opvoeding qwa gedrag tegenover andere honden al voldoende.

nog even op je vraag antwoorden, nee het is niet te laat om te castreren, je hond is volwassen wat uitgroei betreft, als je echt wilt castreren, ten aanzien van anderen reuen en de andere nadelen niet belangrijk vind, kan je voor chemische castratie gaan, wil niet zeggen dat dat het is, maar je hebt dan een idee, hoe je hond zal reageren.

als de chemische chip is uitgewerkt is die weer een intacte reu. dus kan het ongedaan gemaakt worden. wat betreft het medische zoals orgaan kankers of incontinentie problemen dat is niet direkt binnen zes maanden, kan zeker later komen.

Hallo wij hebben onze hond Rambo ook met 20 mnd laten castreren en hij is er behoorlijk van vooruit gegaan. Het is zeker niet zo dat hij nu met iedere hond kan maar het gaat wel veel beter en zijn teretorium drift is veel minder hij duld net iets makkelijker andere honden in zijn buurt niet te dicht bij hem 
Mijn dierenarts zei dat er eigenlijk weinig nadelige gevolgen heeft en met hoe hij was het er alleen maar beter op kon worden want een gefrustreerde hond is ook niet gezond en ook niet gelukkig.

Ik zou eerst chemisch castreren, dan kan je al heel goed zien wat voor effect een castratie zal hebben. Bevalt het niet? De chemische castratie werkt ook weer uit na een paar maanden en dan is hij weer zoals daarvoor

Ik zou ook chemisch castreren

Het is trouwens mijn ervaring met een reu die op den duur wel erg graag ruzietjes uitlokte met andere
reuen dat hij in dat opzicht een grote verbetering in gedrag liet zien, of liever gezegd: hij was weer
aanspreekbaar en trainbaar. Hij zocht het later eigenlijk zelf niet meer op en stond veel minder scherp.
Hij was bijna 3 jaar toen we hem lieten castreren, en op en top reu.
Hij is ook nooit voor iets anders aan gezien en medische gevolgen....... je moet op letten met voer bij
sommige gecastreerde reuen maar ook dat verschilt per individu.

Tis niet dat reuen zomaar veranderen met castreren, wat ik heb gemerkt bij die reu, die we echt heel specifiek om zijn gedrag hebben laten castreren is dat hij weer bereikbaar werd, zijn castratie heeft zijn leven enorm verrijkt, hij kon daarna weer volop los lopen en ging ook weer spelen, zowel met andere honden als met ond.

Toen waren er nog geen chip-implantaten, nu zou ik dat zeker eerst wel doen.

Een gefrustreerde reu, das ook niet gezond, die honden staan continu zo op scherp, en dat is op den
duur voor niemand leuk, en reuen zijn daarin heel verschillend hoor, ik dacht bij mijn 1e reu ook van "wie laat nou toch zn hond castreren, wat slecht is dat" maar daar dacht ik bij mijn 1e schnauzer toch echt na 3 jaar heel anders over.

Dus ik zou voor implantaat gaan, en dan intensief aan de slag.

Btw
ik heb nog niet meegemaakt dat een reu maar iets medisch negatief als gevolg had van een castratie.
ze zijn oud geworden en niet aan kanker overleden
van incontinentie...... das volgens mij een teven probleem, niet bij de reuen
tenminste, ik heb het ook nog nooit gehoord

Ik zie dat je een saarloos hebt als hond?
Het kan twee kanten op..
ik persoonlijk denk dat de castratie niet gaat werken omdat onze honden te dicht bij de oerhond/wolf staan.
Ik zelf heb een samojeed die andere reuen (ongecastreerd) ook niet tolereerd. Heel soms kan ik hem afleiden met een stuk kaas of worst. Het zit in het karakter van onze honden.
Ik zou hem misschien dan eerst chemisch castreren en even navragen hoe de vader hond of de rest van het nest zich gedraagt en eventuele problemen hebben..

Wij hebben onze reu (4 jaar)in juli chemisch laten castreren, inderdaad om eerst te kijken wat de uitwerking was. En gelukkig was het bij hem een zeer positieve uitwerking. Nr.1 in huis meer rust, hij liet onze teef geen moment met rust (ook al is zij geholpen). Wat ook resulteerde in de nodige vechtpartijen. Dit was voor ons het allerbelangrijkste. Maar buiten was het ook een draak en viel bijna naar alles uit, behalve kleine honden. Dit is niet over, maar veel milder. Hij snauwt een keer of 2, dan is het klaar en loopt hij door. Voorheen gromde en blafte hij tot het eind van de straat en draaide ook door in zijn gedrag. Wat betreft de risico's van gecastreerde reuen is de kans op tumoren aan de prostaat iets groter. Ik heb het hier uitgebreid met mijn DA over gehad. De dierenkliniek is één van de samenwerkende kankercentra in Nederland, dus ik ga ervan uit dat zij mij goed heeft ingelicht. Bovendien vind ik de kwaliteit van leven belangrijker dan de kwantiteit. Onze reu heeft nu veel meer rust in zijn hoofd. Ik merk aan alles dat hij veel relaxter is. Hij is dan afgelopen vrijdag ook definitief geholpen.

Wij hebben een boxer gehad die 12 geworden is ,die kreeg  erg veel  agressie
naar anderen reuen, dat kwam omdat hij een paar keer gepakt was door een labrador.
wij hadden hem toen laten helpen op advies van de dieren arts  maar het heeft toen helemaal niets geholpen.
groetjes karin poot van lobbus

uit de encyclopedie van hondenpage.com , voor en nadelen, even de tijd nemen om te lezen.


castratie



Bij de castratie worden de teelballen verwijderd. Bij de reu gebeurt dit via een snede tussen de penis en de balzak. Hierdoor wordt de productie van testosteron volledig stilgelegd. Deze ingreep is vanzelfsprekend onomkeerbaar.
Het is mogelijk om een reu tijdelijk te castreren via een ‘chemische castratie’. De reu krijgt dan een injectie waardoor de productie van testosteron tijdelijk stilgelegd wordt.

--------


Castratie van reuen (en ook teven) is een operatie die geregeld op verzoek van eigenaren door de dierenarts wordt uitgevoerd. Meestal vanwege het gedrag van de hond of omdat de eigenaar denkt dat “het zo hoort”.
Reuen-eigenaren krijgen nog al eens van alle kanten het goedbedoelde advies tot castratie. Een reu die actief en druk is? Een reu die uitvalt naar andere honden? Een reu die achter de kinderen aanrent? Ruzie tussen meerdere honden binnen het gezin? Volgens goedbedoelde, maar ongefundeerde, adviezen allemaal redenen om een reu te castreren. En dan het liefst nog zo vroeg mogelijk om eventueel toekomstige gedragsproblemen te voorkomen.
Er is alleen één hele grote “maar”. Castratie is voor veel van deze problemen niet de oplossing. Sterker nog; vaak is er geen enkel verband en soms kan een castratie een probleem zelfs groter maken. Een onzekere reu kan na een castratie nog onzekerder worden en dat proberen te verbloemen met agressie op voorhand; de eerste klap is een daalder waard.
Er zijn inderdaad enkele problemen waarbij castratie een onderdeel kan zijn van de oplossing. Bijvoorbeeld bij markeergedrag in huis of weglopen (omdat er loopse teven zijn), waar de hormonen één van de veroorzakende prikkels kunnen zijn. Maar alleen castreren biedt zeker geen garantie, het zal dan gecombineerd moeten worden met andere maatregelen en trainingen.

Waarom zou men zijn hond laten castreren? Hieronder gaan we in op de voor- en nadelen. Bij alle opgenoemde punten geldt: hoe vroeger je je dier laat castreren, hoe groter het effect zal zijn.

Nadelen

Behalve dat castratie zeker niet altijd een oplossing is voor probleemgedrag, heeft het ook nog eens een aantal risico’s. Risico’s die bij een eigenaar niet altijd bekend zijn. Laura Sanborn heeft in het artikel The Long-term health effects of spay/neuter in dogs (2007) de voor- en nadelen van castraties op een rij gezet. De medische nadelen van castratie van een reu zijn volgens haar:

1) Als een reu wordt gecastreerd voordat hij volwassen is, neemt het risico op botkanker bijna vier keer zo veel toe.

2) Verhoging van het risico op een hemangiosarcoom (tumor) in het hart met een factor van 1,6

3) Verdrievoudigd risico op een te trage schildklier

4) Vergroot het risico op dementie bij de oudere reu

5) Verdrievoudigd het risico op overgewicht

6) Verviervoudiging van het risico op prostaatkanker. Hierbij moet opgemerkt worden dat in tegenstelling tot mensen, reuen niet snel prostaatkanker krijgen. Uit onderzoek is gebleken dat slechts 0,6% van de overleden reuen prostaatkanker had.

7) Vergroot het risico op kanker aan de urinewegen. Ook hiervoor geldt net als bij prostaatkanker, dan deze meestal kwaadaardige tumorsoort relatief weinig voorkomt. Minder dan één procent van de honden met kanker, heeft deze tumorsoort.

8) Vergroot het risico op orthopedische problemen

9) Vergroot het risico op bijwerkingen van vaccinaties

Het is ook bekend dat vele reuen na de castratie sociale problemen krijgen, ze worden dan gezien als teef en worden bereden, worden afgesnauwd, ...

Haar lijstje van voordelen is een stuk korter:

1) Neemt het risico op testikelkanker weg, aangezien bij een castratie de teelballen weggehaald worden. Hierbij moet opgemerkt worden dat de kans dat een intacte reu sterft aan testikelkanker kleiner is dan één procent. De tumor komt niet zo heel erg vaak voor, is zeer goed te behandelen en heeft weinig kans op uitzaaiïngen. Een uitzondering zijn de reuen bij wie die één of twee testikels niet zijn ingedaald en nog in de buikholte zitten. Daar is de kans op tumoren aanzienlijk groter. Bovendien worden die vaak laat ontdekt doordat ze in de buikholte zitten waar ze onzichtbaar en moeilijk te voelen zijn.

2) Verkleint het risico op problemen met de prostaat, die geen verband houden met kanker

3) Verkleint het risico op fistels rondom de anus

4) Er zijn aanwijzingen dat castratie het risico op diabetes verkleint, maar de resultaten van onderzoeken spreken elkaar hierin tegen.

Als je overweegt je reu te castreren vanwege zijn gedrag, overleg dan niet alleen met de dierenarts maar ook met een gedragstherapeut! Je kunt dan beter inschatten of castratie inderdaad een oplossing is of dat er misschien ook iets anders moet gebeuren om het gedrag te verbeteren.

Andere genoemde voordelen op korte termijn zijn

Geen frustraties meer om zich voort te willen planten

Zodra er ergens in uw buurt een teef loops staat (en dit kan tot km ver in de omtrek zijn), pikt uw hond deze geur op. Hij krijgt de drang om zich voort te planten en wordt daardoor onrustig. Doordat hij letterlijk niet zijn neus achterna mag gaan, geraakt hij gefrustreerd. Dit kan zich uiten door plots beginnen janken of huilen, aan deuren krabben, voortdurend rondlopen, zijn staart achterna jagen of zichzelf tot bloedens toe likken. U kan uw hond van deze frustraties af helpen door hem te laten castreren.

Verminderde neiging weg te lopen en rond te zwerven

Intacte of niet-gecastreerde dieren hebben de neiging om van thuis weg te lopen om op zoek te gaan naar een teef. Hierdoor kunnen zij voor overlast zorgen door over straat te lopen, andere honden lastig te vallen, te janken of blaffen, … . Ook voor de eigenaar van de hond is het niet leuk wanneer zijn of haar dier zo vaak van huis is.
Wanneer het dier gecastreerd is, valt de drang om rond te zwerven weg.

Minder neiging om te vechten met andere reuen

Reuen geraken wel eens in de clinch met elkaar. De oorzaken hiervan kunnen hormonaal zijn en kunnen dan opgelost worden door castratie.
Wanneer een teef loops is, ontstaat er tussen de reuen een concurrentie strijd. Ze kunnen heel hevig met elkaar vechten en elkaar verwonden. Bij een gecastreerde reu is er geen hormonale stimulus om te strijden voor een teef.

Verdwijnen van hyperseksueel gedrag

Reuen kunnen nogal eens hyperseksueel gedrag vertonen. Dit wil zeggen dat ze op verschillende voorwerpen dekbewegingen maken ( het zogenaamde “rijden&rdquo, zoals een deken, een pluche beer of zelfs op iemand zijn been. Dit gedrag verdwijnt na castratie.

Voorkomen van ongewenste nestjes

Hoewel eigenaars van reuen hier zelf niet rechtstreeks hinder van ondervinden, moeten zij toch hun verantwoordelijkheid nemen. Door hun dier te laten castreren, voorkomen zij dat een ander met de ‘last’ zit.

Verminderde neiging om te markeren

Reuen bakenen hun territorium af door het onder andere te markeren met urine. Reuen doen dit door heel vaak te plassen met de achterpoot opgetild. Wanneer ze dit ook binnen in huis beginnen te doen, wordt het pas problematisch. Wanneer zij echter op voldoende jonge leeftijd gecastreerd worden, komt dit gedrag bijna niet voor.

Ze hebben op wandeling ook veel minder de neiging om elke paar meter te blijven staan om te snuffelen. Ook vermindert of verdwijnt het typische gedrag van het oplikken van urine van teven.

Genoemde voordelen op lange termijn

Verdwijnen van een voorhuidontsteking

Een voorhuidontsteking is een veel voorkomende aandoening bij reuen. Dit komt doordat niet-gecastreerde reuen hun penis vaak uitschachten waardoor bacteriën in de voorhuid terecht komen. Reuen met een voorhuidontsteking verliezen vaak druppels geel-groene etter uit de penis. Een voorhuidontsteking is op zich geen erge aandoening zolang het bij een milde infectie blijft. Een voorhuidreiniger kan in deze gevallen vaak helpen, hoewel het de infectie niet geneest . Er treedt immers constant herinfectie op. Daarom is castratie in de meeste gevallen de enige oplossing.Castratie geeft geen garantie in alle gevallen. Er zijn reuen die een voorhuids probleem blijven houden ook na castratie.

Voorkomen en oplossen van prostaathyperplasie

Onder invloed van testosteron kan de prostaat sterk opzwellen (= hyperplasie). Hierdoor barsten kleine bloedvaatjes met als gevolg dat de reu kleine druppeltjes bloed verliest onafhankelijk van het urineren. Je herkent dit dus doordat je bloeddruppeltjes op zijn slaapplaats of op de vloer terugvindt.


zie foto



Deze zwelling is goedaardig en komt heel vaak voor bij niet gecastreerde reuen , maar ze kan wel gevolgen hebben. Wanneer de prostaat sterk opzwelt, kan hij de urinebuis en zelfs de darm dichtduwen waardoor de reu moeite krijgt met plassen en stoelgang maken. Typerend is plots afgeplatte mest. Deze aandoening kan voorkomen worden door de reu te laten castreren.

Voorkomen en oplossen van peri-anale adenoma’s

Dit zijn goedaardige tumoren die op de anusrand ontstaan. Ondanks dat zij goedaardig zijn, kunnen zij sterk groeien, openbarsten en geïnfecteerd geraken. Deze tumoren groeien onder invloed van testosteron. Door te castreren verdwijnt de testosteron en dus ook de adenoma’s.

Voorkomen van peri-anale hernia’s

Testosteron zorgt ervoor dat de bekkenbodemspieren verweken. Hierdoor kunnen de darmen en/of de blaas in de opening van de spieren wegzakken en eventueel beklemd geraken. Dit is een spoedgeval en moet dus onmiddellijk behandeld worden.
Een gecastreerde reu produceert geen testosteron waardoor er geen of veel minder verweking optreedt.


Testikeltumoren

Een andere aandoening die we regelmatig zien bij niet gecastreerde reuen is een testikeltumor. Deze tumor is verantwoordelijk voor een hogere productie testosteron met alle bovengenoemde gevolgen.
Een testikeltumor kan je herkennen doordat de ene teelbal groter wordt, en de andere juist krimpt. Castratie is in dit geval de enige oplossing.

Ik zou inderdaad ook voor een chemische castratie gaan.

Er word dan een chip in de nek gezet die de aanmaak van testosteron remt. Zijn balletjes zullen in de loop van de tijd ook verschrompelen. Klinkt een beetje naar haha maar het is wel zo.

Op deze manier weet je wel hoe je hond gaat reageren en of hij makkelijker/moeilijker te sturen is, of hij onzeker word enz.

Fijne ervan is dat het weer uitwerkt.
Als je er dus niet "tevreden" mee bent dan krijg je vanzelf weer zijn oude gedrag terug.

Duurt een week of 2 a 3 voordat de chip echt werk en het kan tot een jaar werken. Kan dus ook eerder uitwerken maar dat merk je dan vanzelf wel.

Je kan ook een injectie laten zetten maar dat zou ik je niet aanraden omdat dat maar 6 weken werkt.
In mijn ogen te kort om goed te beoordelen of het een goede beslissing zou zijn.

Even mijn ervaring. Want ik ga je hier geen raad in geven, het is een erg persoonlijk iets.

Wij hebben 2 gecastreerde reuen (10 en 5) en 2 niet gecastreerde reuen(5 en 1).
De oudste is gecastreerd omdat we overwogen om een teef van een ander ras er bij te nemen en ik geen accidenten wou. Hij was toen 5 jaar en had geen gedragsproblemen. Af en toe wat haantjesgedrag naar andere honden maar niets ernstig. Hij wou ook nog gewoon spelen.
Na zijn castratie is hij heel erg naar 'teef' gaan ruiken en wordt regelmatig *ahum* bestegen door andere reuen. Vooral door onze oudste niet gecastreerde reu. Ook andere reuen hebben het regelmatig op hem voorzien en hij is er redelijk onzeker van geworden naar andere honden. (Echter pas nadat ze hem hebben lastig gevallen, eerder is er niets aan de hand en vind hij iedereen leuk).
De jongste gecastreerde reu is gecastreerd toen zijn melkhoektanden getrokken werden op 14 maanden. Hij was toen al stabiel en uitgegroeid en heeft er nooit last van gehad. Hij is zelfzeker naar andere honden maar heel bewust van zijn kunnen. Hem heb ik ook laten castreren omdat er misschien een teef bijkwam.
Hij staat nog steeds z'n mannetje en geen andere reu moet proberen hem voor teef aan te zien.

Ik merk bij onze oudste niet gecastreerde reu ook heel erg dat hij gefrustreerd is. Hij wil constant de oudste gecastreerde reu berijden en kan dan ook heel lelijk doen als we de oudste van hem willen weghalen.
Naar andere honden toe is hij ook lastig. Hij heeft in tegenstelling tot de rest van de honden lang nodig om een nieuwkomer te accepteren.
We overwegen ook om hem om deze redenen te laten castreren, maar we zijn bang dat hij er (nog meer) onzeker door gaat worden. (Dit gaat trouwens om Charlie, ons zorgenkindje. Er zijn meer topics over hem te vinden voor wie het moest interesseren.)

Heb je blog gelezen en ik denk niet dat castreren oplossing biedt. Bij en hond zo dicht hij de wolf moet je echt wel een ervaren hondnbezitter zijn om deze aan te kunnen. Territoriumdift, dominantie, jachinstinct en beweging / uitdaging zijn van een herl ander kaliber dan bij een huishond. Ik zou je hond bij andere reuen vandaan laten. Ik ben misschien heel zwart wit maar zo'n hond is gewoon niet te vergelijken met een huishond en in mijn ogen ook niet 100% te vertrouwen. Ze staan te dicht bij de natuur. Castratie gaat de wolf niet uit de hond halen. Het blijft een halve wilde om t do maar te noemen...

Mocht castratie in jouw geval ( of van je hond ) ern averechts effect hebben en er andere karkterignchppn de kop opsteken ben hè nog vel verder van huis...

Mijn mening is:
Probeer het eerst met chemische castratie.
Dan kan je zien of het effect heeft ja of nee,
Als je hem helemaal castreerd vallen de hormonen weg, waardoor hij problemen krijgt met zijn schildklier. Hij kan ziektes krijgen, maar hij kan daardoor ook tumors krijgen.
Omdat de schildklier hormonaal overhoop raakt, en hormonen opeens weg vallen.
Tuurlijk heeft hij geen kans meer op teelbalkanker, maar dat is logisch, als het weg is kan het er ook niet komen.
Daar zou ik het niet voor doen, die kans op teelbal kanker is net zo groot als darm kanker, en je laat ook niet preventief een stuk onnodig darm eruit halen.
Honden hebben hun eigen taal, en als ze iets niet prettig vinden laten ze het wel weten! Leer grommen dus niet af, dat is hun manier van praten.
Ik zou hem niet om de reden niet mer reuen over weg kunnen laten castreren, voor mij zou dat alleen een medisch noodzaak zijn

Ik denk toch dat je iets te veel roodkapje hebt gelezen. Juist de Saarloos is heel betrouwbaar.

Ik ga met mijn voorgangers mee wat betreft eerst een chemische castratie proberen, het is tijdelijk dus als het dan niet werkt dan heeft ie in ieder geval zijn ballen nog. Wij hebben dit ook gedaan met onze stafford reu, hij was enorm opdringerig en dominant (naar mensen en honden), de chemische castratie maakte een verschil van dag en nacht, hij werd ineens veel rustiger en liever, alsof ie zijn frustratie kwijt was. Dat was een enorme opluchting en we konden na 11 maanden meteen merken dat het was uitgewerkt, hij verviel weer in zijn oude gedrag. Toen hebben we besloten hem definitief te castreren. 

Geen agressie verhaal zoals bij jou hond maar misschien heb je er toch wat aan. En nee het is zeker niet te laat, 1,5 is nog steeds jong en het zou goed kunnen helpen. Qua gezondheidsrisico's denk ik dat je die hierboven wel kan lezen. Er zitten overal risico's aan, ik ben niet zo iemand die alleen z'n hond zou laten castreren om een medische reden want ik weet hoe erg het mijn reu geholpen heeft.

Volgens mij heeft bassie zelf een saarloos..toch?

Prachtig ras.

Ik vind trouwens 18maanden ook veel te jong. Minimaal nog een.jaar laten uitgroeien, zeker ook mentaal.

De reu die wij uiteindelijk hebben laten castreren was bijna 3 jaar en meermalen geobserveerd door diverse trainers waar de motivatie tot zijn gedrag vandaan kwam. Ik heb hem zeker niet van harte laten castreren en we hebben ook geen seconde de training cq opvoeding laten verslappen daarna.

Spijt hebben we geen seconde gehad.
Hij was en bleef een zeer mannelijke reu maar stond net wat minder op scherp.

Misschien zou ik het nu wel in banen kunnen leiden...je leert met elke hond.

Wat betreft de quote van Willemijn, haar 1e reactie kwam al uit de "encyclopedie" voort en daarin stond al genoeg wat maar deels waar is.

dit wat ik nu ga zeggen bedoel ik niet verkeerd, maar het kan zijn dat het fout over komt

ik vind het niet kunnen dat je je hond om geen medische redenen wilt laten castreren.
je weet tenslotte als je een een reu begint dat je een wat pittigere hond krijgt/hebt en dan vind ik persoonlijk niet dat als je hond op een gegeven moment agressie toont naar andere reuen dat je dan maar gaat zeggen, ja hopsjop ballen eraf.
ik vind persoonlijk dat je er voor hebt gekozen en dat je er voor moet gaan, ongeacht of de hond wel of niet agressie vertoont naar andere honden. in dit geval andere reuen.
ik zeg altijd, dit is waar je voor gekozen hebt en je hebt zo te zien geen klein hondje dus weet je dat er ook grotere concequenties aan vast zitten.

hopelijk ben je van gedachte veranderd en laat je je hond gewoon een echte reu.

nogmaals ik bedoel dit niet aanvallend.

groetjes en succes ermee