Castreren. wel of niet?

toch kan bij bepaalde specifieke gedragsproblemen castratie wel geindiceerd zijn
ook al is er dan geen medische noodzaak
 
reversibele castratie is wat dat betreft een goede optie, zowel qua veiligheid als effectiviteit
 
over het "verkeerd gaan" van probleemgedrag na castratie: het zal ongetwijfeld een rol spelen, maar of dat nou de primaire reden is... probleemgedrag is altijd multifactorieel

en vanuit het oogpunt van populatiebeperking is het juist erg verstandig je hond te (laten) castreren

Ik heb het gedrag van Luca en Romeo laten bekijken door een gedragsdeskundige. Romeo is 1 week bij hem geweest, toen Luca 1 week en daarna samen 1 week. Romeo is zelfs chemisch gecastreerd geweest, met pijn in mijn hart, omdat hij ingezet kan worden als dekreu. Daarna is pas de beslissing genomen : geen definitieve castratie. En dat was maar goed ook, 10 maanden erna stierf Luca.

En daarom wou ik persé ook een teef maar het is nu een reu...Buren hebben een Labrador en die snuift werkelijk alle loopse teven in de buurt op...huilen, janken, tegen de poort opspringen...dat beest wordt een paar keer per jaar helemaal gek Heb me toen voorgenomen geen reu binnen te laten maar kijk...ben toch door de knieen gegaan. Mijn hond heeft totaal geen last van hormonale uitspattingen, teef, reu...ze blijven hem allemaal gelijk (oefoefoef...)Hij is nu 14 maand en moest er vroeg of laat toch een 'hormonaal' probleem opduiken dan ga ik zonder blikken of blozen voor een castratie, je helpt er je hond toch mee en als die rustig is in zijn hoofd is baasje toch ook relaxter ? Je hebt de voor en tegenstanders maar ik zie nu echt geen probleem hoor...En TS prachtige hond zeg

Mijn honden zijn gecastreerd, 2 maanden geleden. Ik merk nog geen goede ontwikkelingen maar juist rare verschijnselen komen erbij:
- markeert nog steeds,
- nieuw: blaft vaker,
- nieuw: blaft tijden het spelen,
- nieuw: markeert in huis (omdat de pups per ongeluk in huis plast)
- nieuw: blaft naar mensen en dieren

Ik heb hun laten castreren om te willen voorkomen dat ze allerlei kwalen krijgen wanneer ze ouder worden en minder dominant worden. Dat laatste is nog niet gebleken.
Misschien moet u voor u uitmaken wat u belangrijk vindt om wel/niet voor castratie te gaan.

http://www.dierendokters.com/pups-puppies/castratie staat iets over castratie tegen dominantie. De leeftijd van 1.5 jaar staat niet in de weg, maar een gewoonte van dominantie is volgens deze site niet weg te krijgen met een castratie.

.castratie verhelpt inderdaad een paar aandoeningen maar er kunnen vele kwalen of aandoeningen in de plaats komen omdat je juist castreert.. het is altijd wikken en wegen.. maar voor mijn geval zijn er meer negatieve kanten aan castreren dan positieve (voor mijn hond dan toch)

 
de enige medische aandoening die (iets) vaker voorkomt bij gecastreerde reuen is prostaatcarcinoom, maar de kans dat je hond wordt getroffen door een rondvliegende meteoriet is groter dan de kans op deze aandoening
 


prima, maar de vraag is: heeft castratie deze gedragsproblemen veroorzaakt? of wordt er - zoals meestal het geval is - een onterechte associatie gesuggereerd?

joop 
ik dacht dat er meerder dingen waren
zoals botkanker
traag werkende schildklier
urineleider problemen (dacht ook kanker)
..
kan ook een fout van mij zijn hoor

.vanuit het oogpunt van populatiebeperking zou je niet hoeven castreren maar zou je ook kunnen steriliseren. Dus niet de ballen eraf maar de zaadleiders doorknippen. Is ook nog eens een veel minder belastende ingreep.

In de VS, waar met meer vanzelfsprekenheid gecasteerd wordt (werd?) dan in Europa, is de discussie aangezwengeld over de gezondheidseffecten, zie o.a. hier

http://www.patriciamcconnell.com/theotherendoftheleash/the-plot-thickens-spay-neuter-effects-the-health-of-our-dogs

 
minder belastend? ben ik niet met je eens. de anaesthesie is het meest belastende deel van de ingreep, de operatie zelf stelt weinig voor. de anaesthesie is gelijk bij castratie en sterilisatie, daarmee ook de hoeveelheid belasting
 

 
in de VS wordt juveniele castratie nog op grote schaal toegepast. daarmee worden inderdaad nadelige gezondheidsefecten op de langere termijn geassocieerd. de resultaten uit deze onderzoeken zijn niet direct extrapoleerbaar naar de Europese hondenpopulaties

.nee, daarom is het zo leuk de discussie onder de blogpost in de link te lezen omdat daar zowel europeanen als amerikanen reageren. 
En bv ook dit onderzoek aangehaald wordt
http://stud.epsilon.slu.se/4819/7/felt_v_120917.pdf

En verder blijf ik erbij dat als je chirurgie doet met een kleinere incisie, minder gezond weefsel weghaalt dat dat minder belastend is. Ik ben geen veterinair chirurg, weet wel dat vasectomy bij mensen een kortere ingreep is dan castratie (en zelfs onder lokale anesthesie uitgevoerd kan worden - castratie niet ). Als een vasectomy bij honden ook sneller is, is de narcose  korter en minder belastend. Weet jij dat? Is vasectomy bij honden ook sneller?

@Joop: nieuw gedragsvertoning, een tijdje na de castratie.
Het markeren in huis is mijn fout omdat de pups plassen. Echter hoort men van DA en diverse experten dat honden na de castratie minder markeer drang hebben, minder dominant gedrag vertonen en veel aanhankelijker.

ik moet je onderzoek nog lezen, beetje druk ivm werk, vandaar ook late reactie

inderdaad, als je chirurgie met een kleinere incisie uitvoert, in een kortere tijd, zal dat minder belastend zijn (relatief: ook een laparoscopisch uitgevoerde ingreep met een minimaal invasief karakter kan bijvoorbeeld vanwege het opblazen van het abdomen met CO2 weer erg belastend en pijnlijk zijn)

een sterilisatie bij reuen zal niet minder belastend zijn aangezien
1. een algehele anaesthesie noodzakelijk blijft
2. de ingreep niet korter is. de incisie zal weliswaar kleiner zijn (en op een andere locatie), maar het opzoeken en ligeren van de ductus deferens kost minstens zoveel tijd als het afbinden en verwijderen van de testes (hierbij is ook maar 1 ligatuur noodzakelijk itt vasectomy: 2)

daarbij komt nog dat deze ingreep niet tot nauwelijks wordt uitgevoerd en het daarom geen routinematig voorkomende operatie is, waardoor de algehele OK-tijd waarschijnlijk ook iets zal toenemen

ook bij het vrijprepareren van de d.deferens zal enige weefselschade optreden, die waarschijnlijk vergelijkbaar is met een gewone castratie

ik zie er nog geen voordelen van

Niks noppes nada wordt hier geroepen....van mijn balletjes blijven ze af 

Incontinentie mag ook aan het lijstje toegevoegd worden

Soms is castratie een goede oplossing maar ik vind dat men eerst moet nadenken of het al dan niet nodig is. 
Men moet niet te pas en te onpas castreren om maar opvoorhand te castreren.. 

Je moet een individuele beslissing maken in het algemeen stellen dat het ene beter is als het andere is heel moeilijk ivm castratie

.bij teven wel, maar bij reuen?

.bij reuen zou het ook voorkomen juist geleerd op school

.wel een slordige snijder dan...

.had daar niets mee te maken..
Ik kan straks wel even mijn boek erbij nemen

Als ik het intyp in google blijken eigenlijk vrij veel reuen er last van hebben.

Werkelijk..... daar heb ik nog nooit van gehoord, en ook nog nooit mee te maken gehad.
En ik heb al heel wat gecastreerde reuen in huis gehad....

Het KAN voorkomen

Ik schreef het eigenlijk verkeerd:
Wat ik bedoelde is: hoevaak komt het in percentage voor.
Er worden ontzettend veel honden (reuen) gecastreerd, en hoevaak komt incontinentie voor en hoevaak is het dan echt het gevolg van de castratie ??

Dat het op het internet "veel" voorkomt is niet zo raar, als je hond dat heeft ga je opzoek naar de oorzaak.
Maar als de hond niet incontinent wordt, laat je dat natuurlijk nooit weten.

Ik heb 1 hond gehad die incontinent werd, en hij was gecastreerd, maar uiteindelijk had het niets met
de spierspanning op zijn blaas te maken, maar met een blokkade in zijn rug.......

Door castratie kan er (minder bij reuen als bij de teven) door een daling van testosteron een hormonale onbalans zijn waardoor de blaassfincter minder goed afsluit

.hoeveel ? Sorry  ik heb geen statistieken bij de hand
Deze info komt niet van het internet .. Komt van tijdens mijn Les pathologie

ik neem aan dat jouw pathologiedocent deze bewering uitgebreid kan onderbouwen  ?

sowieso is de invloed van oestrogenen op het slijmvlies van de urethra vele malen groter dan de invloed van testosteron (bijna verwaarloosbaar)

de oorzaak van incontinentie na castratie werd vroeger geweten aan het wegvallen van de invloed van de oestrogenen op de blaassphincter, waardoor die minder efficiënt afsluit en er urineverlies optreedt


tegenwoordig echter worden de blaassphincterproblemen niet meer voornamelijk geweten
aan het wegvallen van de oestrogeeninvloed, maar ook aan de hiermee gepaard gaande stijging van
FSH- en LH-gehalten, die na castratie optreedt door het wegvallen van de negatieve feedback van
oestrogenen

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16876857

Zo, de reactie lopen lekker binnen hier
Bij dezen even een update over de stand van zaken met Logan.
Ik heb besloten niet te castreren en de redenen hiervan zijn dat er zich een hoop onzekerheden voor doen.
Ik heb rond gebeld en gemaild en veel gelezen maar het is mij nog steeds niet zeker of een castratie het probleem verergerd of oplost. Dat is niet goed genoeg.
De meningen over eventueel kanker en andere ernstige aandoeningen waren in eerste instantie verdeeld maar de feiten zijn behoorlijk duidelijk over dat de kans op kanker behoorlijk wordt vergroot. Nu vindt ik kwaliteit van leven belangrijker dan kwantiteit, maar door de aanhoudende onzekerheid over het gedrag wil ik dat risico niet nemen.
Logan en ik zijn de afgelopen dagen intensief bezig geweest met trainen en oefenen en het versterken van onze band en de roedel. En zeer zeker niet zonder resultaat! Hij begint duidelijk te leren dat je problemen ook uit de weg kunt gaan.
reuen zijn nog steeds lastig om bij uit de buurt te blijven maar het gaat zeer zeker vele malen beter.
Een gigantische bonus is dat hij nu beter reageert op mijn waarschuwingen als hij van plan is naar een andere hond te lopen. We zijn net thuis van een lange wandeling en het ging zo enorm goed dat hij voor het eerst zonder lijn door de woonwijken is gelopen. Zelfs katten en vogels  werden gelaten voor wat het was naar een stevige "NEE!" van mijn kant. Toen we in onze straat waren hoefde zelfs dat commando niet meer.
In eerste instantie verwacht ik van hem dat hij alle honden negeert.Dus ook teefjes en puppy's waar hij het heel erg goed mee kan vinden. Als dat goed gaan gaan we terug werken naar onderscheid maken tussen reuen en teefjes.
Het doel van dit alles is dus dat hij moet leren om reuen te ontwijken met uitzondering van gecastreerde reuen omdat hij die gewoon ziet als teef.
Kortom, een heel erg goed begin. Maar het was duidelijk dat er in onze roedel iets mankeerde omdat de nieuwe aanpak meerdere dingen heeft opgelost. Wederom gigantisch bewijs dat je relatie met een wolfhond (en misschien andere honden maar daar heb ik persoonlijk geen ervaring mee) staat en valt met hoe sterk je band is.
Zo. Ik ga even lekker onderuitzakken en alles laten bezinken.
Nogmaals veel dank iedereen voor de reacties.

Groet,

Robbie

Ben ook bezig me te verdiepen in castratie van de hond, Ozzie is nu bijna 8 maanden.

Omdat mijn hond geen vechtersbaas, en eerder wat onderdanig, doe ik dit voorlopig niet, maar ik hoorde ook, wanneer ze gacastreerd zijn, dat ze mogelijk bij andere reuen kunnen worden aangezien voor een vrouwtje (ruiken niet meer naar testosteron), wat ook weer sociale problemen kan gaan geven voor een hond... Ik vind het net als jij een moeilijke beslissing.

.ik hoop dat mijn docente goede info geeft. Zou erg zijn dat we verkeerde info krijgen op school

Maar het gaat uiteindelijk toch gepaard met een onbalans van oestrogeen bij teef en testosteron bij reu? Niet of begrijp ik het verkeerd?

nou, ik ben benieuwd naar de onderbouwing van jouw docente. iedereen kan wel wat beweren natuurlijk, ik zie liever feiten 

na castratie worden er geen geslachtshormonen meer geproduceerd
dus, de negatieve feedback verdwijnt (normaal gesproken zorgen verhoogde concentraties testosteron en oestrogeen voor verminderde afscheiding van GnRH en secundair ook FSH en LH)

oestrogenen hebben, anders dan testosteron, invloed op het slijmvlies van de urethra, dus dat zou verklaren waarom incontinentie bij teven wel voorkomt na castratie, en bij reuen niet (of nauwelijks, het kan wel optreden, maar dat heeft dus te maken met veranderingen van de concentraties FSH en LH, en niet zoals jouw docente beweert met testosteron)

interessant is dus de vraag, of met een implantaat, er minder incontinentie op zal treden

tot nu toe is die vraag nog niet beantwoord 

Ik kan volgende les wel wat inlichtingen vragen