Ik ben ten einde raad... Angstbijter?

Toen je schreef dat Misty steedsmet haar neus op de grond liep heb ik me af zitten vragen of ze dat binnen ook doet? Zou het kunnen zijn dat zij op deze manier nog een beetje zicht heeft en toch op korte afstand met haar ogen de omgeving 'verkent'?

ik weet niet of je het al had geschreven, maar hebben jullie een tuin waar je evt een stukje af kunt zetten voor haar waar ze vrij/los zonder zich te bezeren van de buitenlucht kan genieten? Ik bedoel dus niet om haar bewust apart te zetten van je zoon maar meer om haar aan buitengeluiden enz te laten wennen?

Blinde honden hoeven niet binnen te blijven. Mijn Teddy is ook blind en gaar ook naar buiten. Dat bijten naar de kinderen is een schrikreactie omdat ze de kids niet ziet aankomen. Met een goede gt is het probllem bij zo'n jonge hond echt nog wel op te lossen!

Veel is al gezegt maar hoop nog iets toe te voegen...

Het benchverhaal...sta ik niet raar van te kijken. Ze heeft niet zo'n beste afkomst, wellicht traumatische ervaring met een metalen kooi in haar tijd bij de "fokker". Dan het bankverhaal...is het daaronder zo laag dat ze de onderkant van de bank kan voelen met haar rug? Dikke kans dat ze dat prettig vind omdat ze dan ook echt voelt dat ze beschermd is van alle kanten. Je zoontje kan er niet komen lijkt mij, hij zou er zowiezo niet mogen komen! Ze heeft het zelf gekozen. Dan is die plek goed voor haar. Maak het wel een fijne plek die altijd vrij toegangkelijk is voor haar. Lekker kussen of mandje eronder (ken je zo'n iglo/piramide mandje?), zodat het een fijne comfortabele plek is.

Verder denk ik toch dat je haar in huis meer moet gaan beschermen. Je zoontje is jong maar dat betekend niet dat hij niet kan leren dat er niet langs misty heen grend mag worden, en dat hij, even haar naam zegt voordat hij haar aanraakt etc. Kinderen zijn slim zat en ook hoeven ze niet de hele dag onstuimig te zijn. Maak een dagindeling...er is tijd voor druk spelen en gek doen, dan kan je Misty even naar haar veilige plek sturen. En er is tijd dat er rust is, hapje eten, spelletje aan tafel doen, kleurplaat, weet ik het. Dan is Misty vrij om te lopen, scharrelen etc. Regels zul je moeten maken en nastreven als je met zoveel verschillende individuen naast elkaar wilt leven.

Misschien is het ook een idee om misty wat hersenwerk te laten doen, hier worden ze doorgaans heel voldaan van. Ze gebruikt erg graag haar neusje, laat haar die hobby alsjeblieft uitoefenen! Dat ze dicht bij de grond zit geeft niks, heb je een speurhond wel eens zien werken? (heeft de DA gezegt over haar slechte reuk en gehoor? Wat zei hij/zij daarover? En dat chronisch verkouden wat je dacht ik eerder noemde, is daar al eens naar gekeken?). Als oefening kan je snoepjes voor haar verstoppen in de kamer bijvoorbeeld, daar kan je zoontje ook op een rustige manier ook mee helpen.

Goed dat je een GT laat komen, dat gaat vast een hoop inzichten opleveren, en wat je beslissing ook gaat zijn, heel veel sterkte en wijsheid toegewenst!

.Thuis zie ik haar niet zo met de neus rond gaan, maar dit komt denk ik omdat ze de weg hier goed kent.
Ze komen veel achterthuis, daar zit weinig stootmogelijkheden, en ook daar kent ze goed de weg en hebben ze een aparte plek om hun behoefte te doen.
Dus het is niet zo dat buiten nieuw voor ze is, het gaat meer om vreemde omgeving en geluiden buiten.
Omgeving veranderd voor de deur natuurlijk elke keer, dus dat vind ze wel eng en word ze dus onzeker van.

.De angst voor bench kon ik niet achterhalen.
Ik weet natuurlijk niet hoe die fokker omging met de honden,
maar tegen mij had ze gezegd dat ze geboren waren in een hooischuur.

Ja bank is laag, en ik weet dat het haar een veilig en vertrouwd gevoel geeft daar.
Maar ik kan er niet een mandje ofzo onder plaatsen, want dat past dan niet haha.
Maar dat maakt niks uit, ze vind het prettig daar, maar ligt er niet altijd.
Vaak ligt ze gewoon op de stoelen, maar ik denk dat als ze even rust wil, ze daaronder gaat ja.
Mijn zoon laat haar dan ook wel met rust hoor, en hij benaderd haar ook met geluid en naam roepen.
Misty was sinds geboorte van mijn oudste, altijd beschermend geweest.
Dichtbij hem liggen enzo, dus ik weet dat haar reactie tegenover hem, gewoon angst en onzekerheid is.
Maar dat maakt het wel gevaarlijk, niet wetend wanneer ze het wel doet, en omdat ze niet ziet waar ze naartoe hapt, is zo'n fout snel gemaakt.
Maar ja, dan heb ik straks ook een kruiper, en daar kan ik natuurlijk niks aan toevoegen nu.
Dus dit werkt alleen voor mijn oudste zoon, maar dit gebeurd ook allemaal.
Misty hapt niet alleen als hij rond rent, ze hapt ook om andere redenen, voor mij nog onbekend, want ik zie het niet altijd gebeuren natuurlijk. Maar link ligt wel bij onzekerheid en angst. Dit hoeft dus niet te betekenen dat mijn zoon echt haar verkeerd benaderd,vaak staat hij ook gewoon stil of loopt langzaam.
Alleen ziet hij tekens van afstand houden niet, omdat ze ook vaak niet zichtbaar zijn.
Misty hapt/bijt gewoon als hij dichtbij komt en ze zag het niet aankomen, denk ik dan.
Maar maak dat een kind maar duidelijk pff, ik heb geen idee hoe, omdat ik zelf nog niet weet hoe Misty precies werkt.

Dat hersenwerk spelletje, klinkt wel iets om te proberen.
Al vind ze vaak snoepjes niet, die voor haar neus liggen
Zo weet ik dus, dat haar neus niet correct werkt, maar ik kan het proberen.

De DA had toen niks verteld over chronische verkoudheid.
Haar neus en oren waren verstopt met korstjes,dat over haar hele lichaam is trouwens, en ze heeft dan last van slecht groeiend haar,. dit allemaal door slechte weerstand.
Misty kreeg medicatie, zalfjes etc, maar niks hielp.
Misty begon af te vallen, at slecht en poepte bijna niet meer.
Daarna naar andere DA gegaan, die heeft haar paar keer behandeld met spuitjes,
haar eetlust en stoelgang kwamen weer terug, haar is nu iets beter,gewicht blijft hangen,korstjes blijven nog.

Maar ik wil nog afspraak maken, om een check-up,
en dan laat ik ook gelijk haar helemaal nakijken, kijken wat die zegt.

Mijn oma heeft ook een blind hondje, zij werd langzaam blind toen ze een jaar of 2 was.

Waar ik het eerste aan denk is dat dat hondje van mijn oma een aantal commando's kent die haar zeggen dat ze uit moet kijken zoals; kijk uit, stoep op-af.
Wanneer er met haar gewandeld wordt dan tikken wij soms ook tegen objecten aan zoals een auto  of paal zodat ze er niet tegen aan hoeft te stoten.
In huis kent zij elk plekje en maakt haar rondjes gewoon door het huis en tuin zonder botsen en doen.
Buiten op rustige plekken loopt zij ook los mee en heb gemerkt dat zij het geluid van de riem volgt (zit iets van een kettinkje aan) die je dan het beste vlak naast je been houdt bv.
Wanneer er weer een obstakel komt dan ik het van; kijk uit, en tik er even tegen aan.

In huis zou je je kindje spelenderwijs kunnen leren het hondje zoveel mogelijk met rust te laten.
En haar leren in de bench slapen op de manier die je ook zou kiezen voor een niet blinde hond, en evt een vertrouwd  speeltje meegeven.

En je hondje ook trainen en laten weten dat zij niet mag bijten zoals bij niet blinde honden.


Succes

Succes

.Dank je wel voor je reactie, al is mijn keuze nu wel sterker uitgegaan naar een ander huisje voor haar zoeken.
Ondanks alle tips en dingen wat ik probeer, het veranderd niks aan de feit dat ze mijn peuter te druk vind en er heftig op reageert. Ik moet dan denken aan belang van mijn hond, en die heeft een rustige omgeving nodig.
Ik mag niet egoïstisch zijn,. :(

Okee....je hebt dus een supergevoelige hond.
Een gevoelige hond kan ook samengaan met een voedselallergie.

Ik zou je willen adviseren om eens te gaan kijken naar KVV.
(Is vers vlees voor honden)
En anders een brok met hoog vleesgehalte.
En altijd dan een brok voor honden die gevoelig zijn.

Over KVV en brokken kan ik je niet zoveel vertellen voor gevoelige honden.
Maar er zijn zeer veel mensen hier op hondenpage die je zeer veel en goede informatie kunnen geven over goede voeding.

Mischien is de maag of darmen goed geiriteerd.
En dan kan er ook voor zorgen dat een hond pijn heeft en schrikachtig kan worden.

Ook kan KVV die gronische verkoudheid en oorontsteking en slechte vacht eventueel oplossen.

Is er inmiddels al een gedrags therapeut bij geweest?
.

.Ik geef al KVV.
Mijn vermoedens zijn dat ze een allergie heeft voor graan of lam.
Dus ik ben er al mee bezig.

.Nee, ik heb daar niet voor gekozen om verschillende redenen.
Ik heb ondertussen al tientallen mensen gesproken, ook GT's.
En enigste wat ze me aan tips enzo kunnen geven, kan ik hier gewoon niet aanpassen.
Ik heb de tijd en ruimte niet om haar de extra aandacht te geven die ze hoort te krijgen.
Kan ik wel een GT in huis halen en die me dan zegt wat ik allemaal moet doen,.
Maar er is een verschil tussen moeten en kunnen.
Dus ik ben niet overtuigd dat het oplossend is voor mij.

Hoe doe je het nu dan?
Ik denk dat als een een GT je een keer een goede bench training uitlegt dat je probleem is opgelost.
Als ik het allemaal goed begrepen heb, heb je de eerste keer een half dagje bench training gedaan en haar vervolgend de hele nacht in de bench gedaan.
Bovendien een zo goed als blinde hond ziet niet dat ze in een bench zit.
Het kost je een paar dagen werk, maar ik neem aan dat je zolang je nog geen ander adres hebt voor de hond toch ook een veilige oplossing voor hond en kind wil?
Ik hoop maar dat je snel een ander huisje vind voor het dan echt een keer mis gaat....

Tafeltje dekje voor gedrags problemen bestaat niet...
Wanneer je daar geen tijd of ruimte voor hebt kan je niks anders doen dan herplaatsen
Voor de veiligheid van je kinderen
en omdat de hond begeleiding nodig heeft in deze fase van blind worden angst ect

Ik vind het egoistisch om wel de hond te willen houden en niet te kunnen/willen investeren.
Je hond is jong en kan veel leren indien iemand daar tijd in investeerd

Ik denk dat jij verkeerde ideeën hebt bij een GT!
Deze kijkt naar thuis situatie, hoe is de gezinssamenstelling, hoe is de ruimte, wat is er mogelijk binnen de drukte van een gezin.
Daarop wordt een advies gegeven en niet alleen op wat de hond of kind of jij nodig hebt!
Je krijgt een algemeen plaatje en je zou er nog versteld van staan te kijken, hoe er soms met zelfs hele kleine dingen een heel groot resultaat gehaald kan worden.

Kan je om welke reden dan ook, niet de zorg geven aan je hondje, ga deze dan herplaatsen.
Ga je zo door modderen, dan ben jij, je kind en het hondje de dupe van de situatie, dat vraagt dan alleen om ongelukken en ongelukkig zijn van allen, maar zeker van jou hondje!

Ik ben een beetje bang dat een hondje van 4 en half met gezondheid problemen en bijna blind niet zomaar even herplaatst is.
Je moet daar maar net de juiste plaats voor vinden.
Naar het asiel brengen lijkt me geen optie in deze situatie.
Ik snap dat de situatie lastig is en ik hoop dat je er toch even moeite voor wil doen.

Ik ga heel eerlijk zijn, misschien niet leuk, maar ik vraag me serieus af hoeveel moeite je écht wilt doen voor Misty.

Natuurlijk is een box of ren anders dan een bench, ja de overeenkomst is het beperken van de ruimte, maar je huis heeft muren die de ruimte ook beperken. En dat accepteert ze toch ook? Een beperkte ruimte is het fijnste wat je een angstige blinde hond kan geven.

Ik weet niet hoe oud je oudste is? Waarschijnlijk doen beide kinderen nog een middagslaapje waarbij je even naar buiten kan met Misty? Tegenwoordig heb je babyfoons die met je mobiel gelinkt zijn en je gaat toch niet lang of ver weg.
Andere optie voor het wandelen is nog een kinderwagen met een plankje voor je peuter of gebruik een buikdrager voor je baby en een buggy voor je peuter, dan heb je aardig je handen vrij.

Dit is allemaal niet lullig bedoeld, maar ik merk dat je dingen al wegwuift voor ze te proberen. Of te vragen hoe je het praktisch kan uitvoeren. Dat iets lastig is, is toch geen reden om het niet te doen?

Je moet je hond op de juiste manier een correctie geven. Dat doe je aan de zijkant an zijn nek of bij zijn heup, staan vast wel filmpjes van op YouTube of kijk ceasar Milan. Zorg dan dat de kinderen langs rennen en iedere keer dat ze gromt of bijt gee je haar een correctie.

FYSIEKE CORRECTIES/CORRIGERENDE HULPMIDDELEN en POSITIEVE OPVOEDING EN OMGANG MET DE HOND.

HondenPage hecht belang aan verantwoord en positief opvoeden en begeleiden van honden. Onder positieve opvoeding en omgang met de hond verstaan wij een wijze van opvoeden en omgang waarbij het welzijn, de veiligheid en de integriteit van de hond altijd gewaarborgd is.


LET OP!

Het adviseren, propageren en rechtvaardigen van opvoedtechnieken met als basis dwang, fysieke correcties en/of corrigerende hulpmiddelen of andere (fysiek) provocerende, intimiderende of overheersende handelingen is niet toegestaan op de HondenPage. Behalve dat het stress veroorzaakt bij de hond en beschadigend is voor de vertrouwensrelatie kunnen ze ook een serieus risico vormen voor de veiligheid en gezondheid van mens en dier.

Open vragen en gesprek hierover zijn toegestaan als middel tot informatie en kennis, maar herhaaldelijk adviseren of propageren van technieken en middelen die in strijd zijn met deze visie en beleid kunnen negatief gewaardeerd worden met een rode pijl en bij herhaling kan het moderatorteam een waarschuwing geven en/of een afkoelban.

Topics met als doel discussie over methodes waarin technieken gebruikt worden die niet binnen deze visie van de HondenPage passen gaan we niet op voorhand uit de weg, maar kunnen wel op ieder moment door het Moderatorteam gesloten worden wanneer zij van mening is dat alles gezegd is en/of wanneer de discussie een provocerend of verheerlijkend karakter krijgt of in strijd is met visie en beleid.

Link naar volledige uitleg van visie en beleid >>> http://www.hondenpage.com/faq/regels

Wat is dit nou voor zinloze opmerking, volgens mij staat bij die filmpjes ook heel duidelijk dat je deze technieken niet moet toepassen zonder begeleiding...
Lijkt me ook niet heel handig om dit bij een bijna blind hondje toe te passen!

Dat vind ik inderdaad niet de beste oplossing om bij een bang, blind hondje toe te passen hoor.. Hondje is al bang en dan ga je het nog eens overprikkelen met rondrennende kinderen. En elke keer als hij bang is en zichzelf wil beschermen nog eens corrigeren ook. Denk dat dit hondje nu juist rust nodig heeft, en goede begeleiding.

Ja dat klopt wel inderdaad. Dat bestraffen kun je gerust zelf doen hoor, maar indut geval is dat denk ik idd niet de goede oplossing sorry ik zat fout:$

Mooi gezegd! 

Goed dat je ziet dat het in dit geval niet de juiste oplossing is!!

Ik ben ook van mening dat je dat bestraffen op die manier niet zomaar zelf moet doen.
Het punt met op deze manier bestraffen (wat 9 van de 10 keer niet eens nodig is) is dat het dan ook echt op het juiste moment gedaan moet worden, wanneer je dit 2 seconden te laat doet is het al zinloos en heeft het ook niet het gewenste effect.
Dit is wat meestal wel gebeurd.

Dat is ook de rede waarom er altijd bij staat deze technieken niet zonder begeleiding toe te passen, het staat er echt niet voor niks!


Ik hoop dan ook dat jij niet op deze manier jou hond(en) "bestraft".
Het is ook geen "bestraffings" techniek maar een manier om een hond uit de situatie te halen, dus een andere prikkel te geven.

Ik vraag me af of je echt iets wilt betekenen voor je hondje.
Alle tips wuif je weg, wil je niks mee doen.
Met een beetje aanpassingen kun je ze allemaal toepassen.
Echter moet je je dan wel aan willen passen en moeten willen doen.
Ik heb het idee dat je daar niet echt zin in hebt.

En wat betreft de kosten voor een GT, het is pittig inderdaad maar je hebt het over weekendjes centerparcs.
Volgens mij, nou dat weet ik wel zeker, kun je heel wat doen met een GT voor dat geld wat zo'n weekendje kost.

Als je echt voor je hond wilt gaan zul je daar iets voor moeten doen, het komt niet aanwaaien. Maak je hond niet bewust ongelukkig omdat jij de tijd, moeite en kosten niet wilt steken in verbeteringen.

Het klinkt misschien hard, maar mijn inziens ligt een groot deel van het probleem bij jou.

.Dat vind ik echt een belachelijk en beledigend opmerking, sorry hoor!
Er zijn meer mensen die kunnen beamen dat ik echt alles doe voor mijn hond, en ben er wel langer dan een paar weken mee bezig ! Het is niet zo dat ik hier kwam op de forum om hulp vragen, en daarvoor niks deed!
Er is een verschil tussen willen en KUNNEN.
En laat ik dan niet beginnen over ¨centerparcs weekendjes¨,. wie zegt dat ik die betaal???

Nogmaals, ik heb hier de ruimte niet voor een ren of box of wat dan ook, om haar te afscheiden van de rest.
(Dit is trouwens ook wat een GT zegt om te doen).
Ook ben ik van mening dat als je dit doet bij een blinde hond, dit alleen maar meer onnodig stress oplevert.
En ik wil haar vrijheid niet afpakken, want dat doe je dan, dat verdiend ze niet.
Ze verdiend gewoon een rustige thuissituatie, en die word bij mij in de toekomst alleen maar drukker!
In de toekomst, gaan wij verhuizen, kruipt mijn jongste zoontje ook nog rond,.. Dit is allemaal nog meer stress voor haar, en ze gaat er nu al niet goed mee om.
Kan ik aan zulke dingen veel aan doen dan? Lijkt me niet he?

De laatste tijd keert ze zich alleen maar meer af van mijn oudste zoon.
Ze gromt en laat haar tanden al zien als hij niet eens in haar buurt komt,. Dus het gaat nu al verder dan ¨proberen te benaderen¨.

Er word me toch veel vaker gezegd
¨Je moet denken aan wat beter is voor je hond, dan voor jezelf¨ dan ¨Je kunt je thuissituatie wel aanpassen¨.
Mensen die de 2de punt zeggen, hebben een totaal verkeerde blik op situatie dan het is blijkbaar, want het word hier alleen maar erger. Waarschijnlijk wil iedereen toch foto's zien van mijn woonsituatie voordat ze geloof in hebben dat mijn huis geen ruimte bevat voor veel aanpassingen? Prima, dan plaats ik ze gauw!

En over tijd? Ik denk dat iedereen dan vergeet dat ik mijn kids grotendeels alleen opvoed, en ik ook geen ogen op mijn rug heb, ik ben ook maar een mens.
Ik kan mijn hond gewoon geen extra begeleiding en aandacht geven, die zij nodig schijnt te hebben.
Is toch ook realistisch gezegd?
Ben ik dan niet een egoïstisch mens als ik haar hier hou en ze krijgt niet wat ze hoort te krijgen?
Ik hou zielsveel van mijn hond, en wil haar liever niet kwijt,. maar wat voorn baasje zou ik zijn als ik hier mee door blijf gaan? Naar mijn mening, stel ik problemen alleen maar uit!

Zal dus fijn zijn als je zulke uitspraken voortaan voor je houd als je niet weet hoeveel moeite ik doe en de ellende waar ik nu door ga. Beetje medeleven tonen is toch niet zo raar gevraagd?

Sorry dat ik het zeg. Maar als ik het goed lees dan zie ik dat je het beste wilt voor je hond. Als jij hem dat niet kan bieden denker eens overname of iemand anders dat wel zou kunnen. Ik zeg nie dat je het niet goed aan pakt want het is een lastige situatie. Ik zou zelf ook echt niet weten wat ik moest doen. Ik wens je heel veel succes en ik hoop echt dat het gewoon bij jou thuis lukt!
.

Voor de mensen die blijkbaar geen geloof hebben dat ik geen moeite doe voor mijn hond, dit is al wat ik heb gedaan en doe:

- Dagelijkse wandelingen, nu met koppelriem zodat Daisy haar kan begeleiden in de toekomst.
- Eigen ruimte geven met een ¨afgesloten¨ bench.
- Andere voeding (kvv) ivm slechte weerstand, en gezonde snacks.
- Maandelijkse dierenarts controles,.. niet omdat het moet, maar omdat ik dat wil om up-to-date te zijn in haar beperkingen!
- Ik begeleid mijn zoon in hoe haar te benaderen en haar met rust te laten als ze op haar plek is.
  (Al geef ze nog niks om de bench, ik denk ook onderliggende angst ervoor).
- Een Gedragstherapeut of school, komt nog wel aan de orde, maar niet meteen. ik ben nu nog aan het oriënteren wat ik buiten dat kan doen, en bij wie ik het beste kan zijn met mijn probleem. Ook zijn er veel mensen die rond bellen en vragen voor mij. Een keuze maken hierin, doe je ook niet ala minuut,.. dan wil je ook de juiste persoon.
- Speurtraining, elke avond.

Gelukkig zijn de mensen die mij persoonlijk hebben leren kennen er wel in overtuigd dat ik alles probeer.
Laatst zei een vreemde nog tegen mij: Ik zie dat je veel om je hond geef en veel voor haar over heb, alle respect voor jou.
Dat deed mij erg goed eigenlijk. Dit is houvast dat ik alles doe wat ik kan.

Voor de mensen die al eens een hond moesten wegdoen om welke reden, weet hoe moeilijk zo'n keuze is, en dat je die niet ala minuut maakt. Maar iedereen hier heeft toch een goeie reden ervoor gehad, lijkt mij.
En mijn reden zal simpel zijn: Ze kan niet met kleine kinderen, en die heb ik nou eenmaal !
Misty verdiend gewoon een rustige omgeving, en die kan ik haar toch niet bieden hier?

Welke aanpassingen zouden er dan voor zorgen dat ze mijn kids leuk vind? NIKS !
Alle advies hier, heb ik geprobeerd, opgevolgd, en doe ik nog steeds.
Maar meeste advies, is eigenlijk de uitslag dit:
Haar afscheiden van mijn kids zodat ze hun niks kunnen doen,.. ???
Dit vind ik absurd en geen oplossing. Dan word ze ook niet gelukkig hier, lijkt me.

Wat ik nu simpel gezegd merk aan Misty is, hoe verder ze achteruit gaat, hoe meer onzekerder ze word en dit dus negatief afreageert op haar omgeving. Ik ben bang, dat wanneer zij volledig blind is en mijn zoon hoort lopen, hij echt gegrepen word, en dan ben ik te laat geweest.
Want nu word het al met de dag erger,.. eerst hap/beet ze alleen als hij dichterbij kwam, nu gromt ze en laat tanden al zien als ze hem alleen maar ziet !

Ik weet niet waarom en wat dit betekend, ik weet dat dit verder gaat dan ik aan kan, of een GT me kan helpen hiermee, misschien, maar ik wil dan wel zeker zijn dat ik de juiste hulp vind!
En ondertussen, probeer ik alles zelf uit natuurlijk, want ik moet het ook zelf doen toch?

.Omdat Misty alleen maar haar stress afreageert op mijn peuter, denk ik dat ze gewoon niet tegen zijn drukte kan.
Ik kan natuurlijk weinig veranderen aan een peuter in drukte, want kids zijn gewoon druk.
Maar daarom ben ik wel overtuigd, dat ze andere mensen niks doet, dus een gezin met oudere kinderen of geen, of een ouder echtpaar, daar zal ze echt super gelukkig zijn ! Meer dan hier, meer dan ik haar kan aanbieden, dat is voor mij nu wel zeker.

Ik zal ook willen dat het hier lukt, maar ik heb bijna mijn hoop opgegeven.
1 x mijn zoon goed bijten, en ik ben te laat geweest. Wanneer zal het juist zijn om te zeggen: nu houd het op?
Als het aan mij ligt, nooit ! Maar kans dat het eens fout gaat, word wel groter. En of ik dat kan voorkomen?
Gezien aan wat er gister is gebeurd, niet dus.

Het is inderdaad een lastig situatie, maar ik doe mijn best.
Bedankt

Hi Denise, heb je evt samen met je kindje op een veilige mannier in de buurt geprobeerd te oefenen om je hondje op een of andere manier te leren ontspannen?

Heb ook geen kant en klare oefening maar iets van lekkers aan je hondje geven met je kind veilig op schoot en zodra je hond dan gaat smikkelen hem belonen met nog wat, lekkers bv en als ze gaat grommen dan direct; euh of nee zeggen.

En vind het ook niet eerlijk dat je soms word aangesproken hier alsof je niks wil aannemen en dergelijke.
Je zegt dat je eraan denkt je hondje te herplaatsen, dat is een hele moeilijke beslissing maar alleen jij weet hoe je je voelt en kan je eigen thuissituatie het beste inschatten.

Wens je veel wijsheid en sterkte

.Ja, een paar keer per dag oefen ik met mijn zoon en haar om rustige benadering en belonen.
Mijn zoon geeft ze ook altijd de snacks enzo, dat doe ik express. Alleen zijn mijn honden gewend om koekje aan te nemen en dan dat te gaan opeten op hun plaats. Zo heb ik ze dat vroeger geleerd dus iets opeten naast ons, doen ze niet.
Ik doe juist extra alle positieve dingen overlaten aan mijn zoon.

Gisteren was dus ook totaal nieuw voor mij dat ze zo reageerde.
We lagen op de grond (ik, mijn jongste zoon Jayden en mijn oudste zoon Dylan) lekker te spelen.
Dylan was dan lekker aan het gek doen en spelen met Jayden, Misty liep in de buurt, ze wou erook bij liggen.
Ze liep steeds haar tanden te laten zien en grommen als Dylan in de buurt kwam.
Eerste keer dat ze het deed.
Misschien bescherming tegenover mij en Jayden?
Misty was altijd al een ¨moeder¨ geweest, ook voor Dylan toen hij baby was.
Maar het is niet goed dat ze nu wel zo doet tegenover Dylan, die ze vroeger als haar eigen pup beschouwde.
Jayden vind ze nu dus acceptable, tja, hij is een baby, maar dat gaat later dan ook veranderen als ze nu zo doet tegen Dylan.
Ik corrigeer Misty direct als ze het doet, maar het houd niet op.

Het is voor mij een raadsel waarom het zo loopt, maar ik vind het wel gevaarlijk worden zo.
Vertrouwen in haar word zo telkens minder.

Tja, waarom sommige mensen zeggen dat ik niks doe met adviezen, is voor mij ook een raadsel hoor.
Tot nu toe heb ik ieder advies van harte genomen, en als t mogelijk is, aangepast en geprobeerd.
Wandelen, voeding, bench, spelletjes etc.
Ik heb alleen nog geen GT genomen omdat ik juist zo druk was met alle aanpassingen en proberen, ook ben ik nog steeds aan het rondbellen met scholen en GT's om advies en zo keuze te maken welke mij beter kan helpen.
(Een goeie GT kiezen vind ik ook belangrijk en doe je ook niet ala minuut).
Dat sommige adviezen hier gewoon niet mogelijk is om op te volgen (zoals haar aparte ruimte geven),
betekent niet meteen dat ik er niks mee gedaan heb.

Jammer dat sommigen daar wel van uit gaan ja,..

Het herplaatsenonderwerp valt zeker erg zwaar en zo? keuze maak je niet meteen natuurlijk.
Ik wil wel het gevoel hebben dat ik alles heb geprobeerd wat ik kon, want anders voel ik me ook als iemand die erg gefaald heeft.

Dank je wel.